Osobowość schizoidalna

[cyklopka]

Ja nie chcę na EEG

[mark123]

EEG chyba nie służy do badania zaburzeń osobowości.

[ala1983]

I jakie z ciekawości jest to "typowe działanie osoby schizoidalnej"?

No właśnie wycofywanie się z relacji. Antyspołeczny samotnik to właśnie schizoid.

 

-- 21 lip 2014, 18:02 --

 

Myślę, że przyczyną osobowości m.in. schizoidalnej mogą być też wrodzone nieprawidłowości w mózgu.

Człowiek nie rodzi się z zaburzoną osobowością, ona się dopiero kształtuje.

Mogę zgodzić się jedynie z tym, że można się urodzić z predyspozycjami do "wykrzywiania się" osobowości, nadmierną wrażliwością na bodźce, jak zwał tak zwał..

[mark123]

Człowiek nie rodzi się z zaburzoną osobowością, ona się dopiero kształtuje.

Mogę zgodzić się jedynie z tym, że można się urodzić z predyspozycjami do "wykrzywiania się" osobowości, nadmierną wrażliwością na bodźce, jak zwał tak zwał..

Nie miałem na myśli, że człowiek może się urodzić z zaburzoną osobowością, tylko z takimi nieprawidłowościami w mózgu, które nieuchronnie doprowadzą do zaburzeń osobowości.

[cyklopka]

EEG chyba nie służy do badania zaburzeń osobowości.

Ale do zmian w mózgu już tak.

[mark123]

Ale do zmian w mózgu już tak.

Do zmian w mózgu na tyle poważnych, że powodują jakieś zaburzenia neurologiczne tak; ale mniejsze zmiany, to nie wiem, czy EEG wykaże.

[lukk79]

Hatifnatow5, Trzymam kciuki, strona zawodowa też jest bardzo ważna.

 

-- 20 lip 2014, 17:18 --

 

A ja muszę przedyskutować temat relacji na terapii. Trochę kłuci mi się ze sobą to moje działanie. Ostatecznie przecież z żadnego związku z mężczyzną nie uciekłam, tylko oni. Ale może właśnie uciekli ze względu na moje cechy schizoidalne?

 

a czy nie miałaś nigdy ochoty Ty uciec ? Czyli jak dobrze rozumiem mieli Ciebie już na tyle dość, że sami odchodzili ale czy Ty podczas tego związku miałaś świadomość, że się do tego przyczyniasz ?

Że zachowujesz się tak jak to Ty byś chciała odejść ale jakby czekasz kiedy on odejdzie żeby mieć spokój ?

Jeśli mogę spytać to ile miałaś związków i ile one trwały ?

[ala1983]

a czy nie miałaś nigdy ochoty Ty uciec ?

Nie, byłam na to za słaba.

Kiedy się mocno zaangażuję to zachowuję się jak osobowość zależna, to taki paradoks.

Ale ogrom czasu potrzebuję aby zaufać, nie każdy był w stanie czekać.

 

-- 22 lip 2014, 16:23 --

 

Czyli jak dobrze rozumiem mieli Ciebie już na tyle dość, że sami odchodzili ale czy Ty podczas tego związku miałaś świadomość, że się do tego przyczyniasz ?

Tak, miałam świadomość, ale chodziło najczęściej o niezgodność charakterów, a nie o to że moimi cechami schizoida rozpieprzam związek.

 

-- 22 lip 2014, 16:26 --

 

Że zachowujesz się tak jak to Ty byś chciała odejść ale jakby czekasz kiedy on odejdzie żeby mieć spokój ?

Nie, nie chciałam żeby ktokolwiek odchodził, miałam ogromne lęki przed rozstaniem.

Kiedy już wchodzę w jakiś związek to jest on bardzo przemyślany, musimy do siebie pasować. A wszelkie inne konflikty już w związku nie traktuję jako powód do rozstania.

 

-- 22 lip 2014, 16:29 --

 

Jeśli mogę spytać to ile miałaś związków i ile one trwały ?

Spotykałam się z wieloma. Ale poważnych związków miałam 3 i różnie one trwały.

1- trwal rok

2 - 3,5 roku

3 - 2 miesiace

Za każdym razem to nie ja kończyłam.

[cyklopka]

Ja osobiście uważam, że czas trwania związku o niczym nie świadczy...

[lukk79]

tak pytam bo ja związku nie tworzyłem żadnego nigdy i nadal ciężko mi o tym myśleć, że miałbym

dopasowanie charakterów ma na pewno nie bagatelne znaczenie

ala1983, a możesz powiedzieć, które cechy schizoida rozpieprzały związek ? bo nie wiem czy dobrze zrozumiałem - że miałaś świadomość rozpieprzania związku ale nie przez to, że jesteś schizoidem tylko przez nie dopasowanie się, czy też miałaś świadomość, które cechy schizoidalne powodują, że związek się rozpada ? Albo inaczej - które cechy schizoida przeszkadzały Ci być w związku ?

mnie się wydaje, że w przypadku schizoida długość bycia w związku ma duże znaczenie.

[ala1983]

lukk79 Ja myślę, że chlopakom jednak coś innego przeszkadzało, a mianowicie moja depresyjność, czyli: pesymizm, zamartwianie się, smutek, częstszy płacz niż uśmiech, stany lękowe, brak energii.. itd.

Wiadomo, że od takich ludzi każdy ucieka, a jeśli już znosi, to do czasu, no chyba, że ktoś ma szczęście.

 

No a z takich innych cech, to lubię mieć kontrolę nad związkiem, w takim sensie, że nie lubię iść na kompromis, jeśli ulegam, tracę natychmiast poczucie bezpieczeństwa. W większości musi być tak jak ja chcę, "Ja jestem najważniejsza", a to cecha narcyza, u mnie to też zdiagnozowali w szpitalu.

 

No i na 100% nie ufam, no chyba, że już w małżeństwie, choć i to pewnie niekoniecznie.

[Hatifnatow5]

jak myślę, że miałabym być w związku to wpadam w panikę.

nawet na myśl o relacji terapeutycznej.

 

zostaje takie pieprzone egoistyczne życie. słabo trochę.

[ala1983]

Hatifnatow5, Skądś się to wzięło. Próbowałaś się do tego dokopać?

[Hatifnatow5]

nie udało mi się. musiałabym być w dobrej relacji terapeutycznej, a taka też póki co nie miała miejsca. tzn. lubiłam terapeutę i wszystko wydawało się być okej, ale widać to za mało.

nie mogę o tym myśleć bo się boję.

[ala1983]

Hatifnatow5, Ale czego się boisz? że cię zostawi, zrani, oszuka?

[Hatifnatow5]

tak, ale bardziej boję się zależności, symbiozy, tego, że zatracę siebie, swoją przestrzeń... nie wiem, to jakaś masakra jest. żyję w zupełnej izolacji.

[ala1983]

Człowiek nie rodzi się z zaburzoną osobowością, ona się dopiero kształtuje.

Mogę zgodzić się jedynie z tym, że można się urodzić z predyspozycjami do "wykrzywiania się" osobowości, nadmierną wrażliwością na bodźce, jak zwał tak zwał..

Nie miałem na myśli, że człowiek może się urodzić z zaburzoną osobowością, tylko z takimi nieprawidłowościami w mózgu, które nieuchronnie doprowadzą do zaburzeń osobowości.

Być może jakieś niewielkie zmiany mogłyby być widoczne.

Ale zmiany poważniejsze, na które trzeba się potem leczyć, mogą zafundować nam jedynie rodzice = nieprawidłowo przeżyte dzieciństwo.

"Dorosły człowiek jest sumą własnego dzieciństwa”, a „Brak ciepła w okresie dzieciństwa jest często powodem, że koloryt świata staje się ciemny” (Antoni Kępiński).

 

-- 23 lip 2014, 21:32 --

 

tak, ale bardziej boję się zależności, symbiozy, tego, że zatracę siebie, swoją przestrzeń...

No też tak mam. Ale mozliwa jest ochrona siebie poprzez np. kontrolę, tak jak ja pisałam o sobie wcześniej. Wchodzisz w relację na tyle ile chcesz. To od Ciebie przecież zależy ile dasz innym siebie.

[mark123]

Ale zmiany poważniejsze, na które trzeba się potem leczyć, mogą zafundować nam jedynie rodzice = nieprawidłowo przeżyte dzieciństwo.

"Dorosły człowiek jest sumą własnego dzieciństwa”, a „Brak ciepła w okresie dzieciństwa jest często powodem, że koloryt świata staje się ciemny” (Antoni Kępiński).

Mózg z wrodzonymi nieprawidłowościami może nieprawidłowo przetwarzać niektóre sytuacje, w wyniku czego sytuacje normalne mogą źle oddziaływać na psychikę prowadząc do zaburzeń.

[ala1983]

Ale zmiany poważniejsze, na które trzeba się potem leczyć, mogą zafundować nam jedynie rodzice = nieprawidłowo przeżyte dzieciństwo.

"Dorosły człowiek jest sumą własnego dzieciństwa”, a „Brak ciepła w okresie dzieciństwa jest często powodem, że koloryt świata staje się ciemny” (Antoni Kępiński).

Mózg z wrodzonymi nieprawidłowościami może nieprawidłowo przetwarzać niektóre sytuacje, w wyniku czego sytuacje normalne mogą źle oddziaływać na psychikę prowadząc do zaburzeń.

Jaki tekst źródłowy masz na ten temat?

[Hatifnatow5]

no tak, wiem. tylko nie potrafię jakoś...

[mark123]

Ale zmiany poważniejsze, na które trzeba się potem leczyć, mogą zafundować nam jedynie rodzice = nieprawidłowo przeżyte dzieciństwo.

"Dorosły człowiek jest sumą własnego dzieciństwa”, a „Brak ciepła w okresie dzieciństwa jest często powodem, że koloryt świata staje się ciemny” (Antoni Kępiński).

Mózg z wrodzonymi nieprawidłowościami może nieprawidłowo przetwarzać niektóre sytuacje, w wyniku czego sytuacje normalne mogą źle oddziaływać na psychikę prowadząc do zaburzeń.

Jaki tekst źródłowy masz na ten temat?

Nie, ale skoro w moim przypadku nieprawidłowe przetwarzanie sytuacji przez mózg jest przyczyną niektórych zaburzeń psychiki, to znaczy, że jest to możliwe.

[Inga_beta]

ala1983,

Ale mozliwa jest ochrona siebie poprzez np. kontrolę, tak jak ja pisałam o sobie wcześniej. Wchodzisz w relację na tyle ile chcesz. To od Ciebie przecież zależy ile dasz innym siebie.

 

Jeżeli się nie posiada granic to jest to niemożliwe.

 

-- 24 lip 2014, 06:52 --

 

mark123,

Nie, ale skoro w moim przypadku nieprawidłowe przetwarzanie sytuacji przez mózg jest przyczyną niektórych zaburzeń psychiki, to znaczy, że jest to możliwe.

 

Miałeś szczęsliwe dzieciństwo i mimo to masz zaburzenia osobowośći?

[ala1983]

..skoro w moim przypadku nieprawidłowe przetwarzanie sytuacji przez mózg jest przyczyną niektórych zaburzeń psychiki, to znaczy, że jest to możliwe.

Badał Ci ktoś mózg pod tym kątem?

[mark123]

Miałeś szczęsliwe dzieciństwo i mimo to masz zaburzenia osobowośći?

Druga połowa mojego dzieciństwa w sensie obiektywnym zalicza się raczej do w miarę szczęśliwego; a pierwsza połowa nie była bardzo zła.

 

Badał Ci ktoś mózg pod tym kątem?

Nie, sam to stwierdzam na podstawie porównania swoich reakcji emocjonalnych z reakcjami emocjonalnymi innych.

 

-- 24 lip 2014, 13:09:21 --

 

Mój mózg przetwarzał błahe sytuacje z x-krotnym wzmocnieniem, dlatego sytuacje, które nie powinny na mnie wpłynąć negatywnie, jednak wpłynęły.

[Inga_beta]

Jak możesz pamiętać w jaki sposób twój mózg przetwarzał sytuacje w niemowlęctwie?