BÓG - czy istnieje,jaki jest,nasze wyobrażenie

[ewaryst7]

Ja jestem wierząca .. Bez wiary , nie byloby mnie tu .. Wiara pomaga .Zdecydowanie .

Edytowane 22 Lipca 2012 przez Gość

[Gość]

Do skądś zmierzam i wierzę w sens mojego życia. Wierzę

Modlitwa na pewno uspakaja i wycisza. Wtedy można z samym sobą stanąć w prawdzie.

Czytanie PŚ tez ma działanie terapeutyczne. Przyjmowania komunii świętej(tabletka z krzyżykiem). Msza o uzdrowienie duszy i ciała.

Na pewno pozytywny wpływ innych ludzi.

Czytanie Psalmów. Dawid przeżywał swoje lęki, depresje i w takim stanie wołał o Boga.

Też tak mam czasem czuje się totalna ciemność.

Edytowane 22 Lipca 2012 przez Gość

[monietta]

cześć dziewczyny, miło, że tu jesteście:)

ja mam podobnie jak ewaryst7 nie byłoby mnie tutaj gdyby nie Bóg. Moja depersonalizacja czasem jest tak silna, ze juz sama nie wiem kim, czym jestem, jednak wierze, wciąż wierze, że pewnego dnia Bóg mi pomoże i bede potrafila ze spokojem zrozumiec kim jestem i co tu robie i nie bedzie mnie to przerazac. Polecam nowenne pompejańską, jest nie do odparcia:)

dziewczyny mam jeszcze jedno pytanie, ale nie wiem czy je zadać...

Edytowane 22 Lipca 2012 przez Gość

[Macko1526937970]

Do kościoła nie chodzę, księdz mój dom omija, ale w Boga wierze i się modle tyle że po swojemu, bo te denne wierszyki mnie śmieszą, a wiara że ktoś czówa naprawde pomaga wiem po sobie.

Edytowane 22 Lipca 2012 przez Gość

[Gość]

 

dziewczyny mam jeszcze jedno pytanie, ale nie wiem czy je zadać...

a więc?

Edytowane 22 Lipca 2012 przez Gość

[monietta]

Czy któraś z Was miała mysli na temat kim ja właściwie jestem, , skąd się wziełam, gdzie byłam przed swoim urodzeniem, jak to jest, ze moge ruszać rękami, chodzi, mówić, pamietać...czy jak zasypiam wieczorem to budze sie tym samym czlowiekiem...czy to grzech tak myslec?

Edytowane 22 Lipca 2012 przez Gość

[DSBM]

Porzuciłem chrześcijaństwo i lepiej mi z tym.

Edytowane 22 Lipca 2012 przez Gość

[Julia6]

Nie cierpię szwędać się po lasach. Te wszystkie muchy, komary, pajęczyny, chaszcze... bleh. Już prędzej uwierzę, że to siedziba szatana niż Boga.

kleszcze

[Gość]

A może byt który powołał nas do istnienia nie jest ani dobry ani zły,jest wybitnym projektantem i twórcą żywych organizmów tak jak człowiek projektuje i wytwarza komputery i maszyny tak żywe istoty zostały zaprojektowane i "wytworzone" przez wyższą od nas samych inteligencję -obecność wielkiego projektanta nie przekreśla słuszności ewolucji gdyż ona jest procesem któremu podlegamy i w który przez samego projektanta zostaliśmy wprzęgnięci na Jego zasadach (prawa ewolucji).

[( Dean )^2]

Niczego nie przekreśla ani niczego nie wyjasnia.Poza tym,jeśli to tylko projektant to po co go czcić?

 

I ważna sprawa,jeśli wszechmocny istnieje i widzi bezmiar cierpienia na świecie i nie reaguje to wręcz należy go nienawidzić za brak wrażliwości i okrucieństwo a nie kochać.

[brid]

Nawet jak by istniał, jakie to ma znaczenie???

[linka]

To chyba najbliżej odpowiada moim przekonaniom......

Teizm agnostyczny (również agnostycyzm religijny) – nie wiadomo czy bogowie istnieją, a mimo to nadal w nich wierzy. Agnostycyzm religijny odrzuca jednak wszystkie treści religijne, zawarte w tradycji i świętych księgach uważając, że ich wartość poznawcza jest zbliżona do legend. Według niego, aby coś zbadać, trzeba mieć ścisłą definicję tego, co się bada – dopiero wtedy możliwe jest stworzenie odpowiedniej metody i przyrządu badawczego.

 

Nie odczuwam natomiast silnej potrzeby więzi z jakimkolwiek związkiem wyznaniowym, kościołem.... choć najbliżej mi do protestantów, ewangelików.

[Gość]

W zasadzie dla człowieka nie jest najistotniejsze to czy istnieje Bóg czy też go nie ma ,lecz to jaki jest nasz człowieczy los w sensie ontologicznym.Cóż mi z istnienia Boga jeśli śmierć okaże się moim nieodracalnym kresem istnienia,moją anihilacją-Bóg wydaje się w takim przypadku bezużytecznym statystą ,biernym obserwatorem czegoś na co nie ma wpływu a co dla mnie ma znaczenie nadrzędne;bowiem cóż znaczy dla mnie świat gdy mnie w nim nie ma?

A czy wogóle istnienie mnie jako mnie właśnie (i każdego z Was z osobna) jest możliwe po śmierci?-zbyt wiele jest takiej możliwości racjonalnych i intuicyjnych zaprzeczeń-choćby sam fakt co przesądza o tym że jestem tym kim jestem?-świadomość swej tożsamości którą kształtuje doświadczenie,koniecznym warunkiem więc kontynuacji mnie jako mnie właśnie w ewentualnym życiu po śmierci była by konieczność świadomości swej autonomii (tożsamości) sprzed śmierci(za życia ziemskiego).Wiemy przecież że świadomość jest funkcją mózgu ,jest ona też koniecznym warunkiem do urzeczywistnienia swej tożsamości,a więc tego kim jestem i wogóle że jestem... jeśli świadomość niknie z chwilą śmierci mózgu ,niknie też tym samym możliwość naszej wędrówki w następny wymiar naszego osobniczego istnienia;gdyż koniecznym warunkiem naszej nieśmiertelności jest warunek kontynuacji z chwilą śmierci naszej świadomości która urzeczywistnia naszą wiedze o samych sobie.Jest to jeden z elementów który jedynie potwierdza naszą przygodność.

[Gość]

Nawet jak by istniał, jakie to ma znaczenie???

ogromne.

Sens życia, celowość. Wiem gdzie zmierzam.

Choćbym chodził ciemną doliną zła się nie ulęknę bo ty jesteś ze mną.

[kaczanov]

Wiemy przecież że świadomość jest funkcją mózgu ,jest ona też koniecznym warunkiem do urzeczywistnienia swej tożsamości,a więc tego kim jestem i wogóle że jestem... jeśli świadomość niknie z chwilą śmierci mózgu ,niknie też tym samym możliwość naszej wędrówki w następny wymiar naszego osobniczego istnienia;gdyż koniecznym warunkiem naszej nieśmiertelności jest warunek kontynuacji z chwilą śmierci naszej świadomości która urzeczywistnia naszą wiedze o samych sobie.Jest to jeden z elementów który jedynie potwierdza naszą przygodność.

 

Skąd wiemy? Nie wiemy. Nauka nie wie czym jest świadomość, kwestia świadomości jest głównym punktem sporu nauka vs religia.

[vifi]

A dlaczego niby po śmierci mamy być tacy sami (w sensie tak samo zbudowani). Czy dla Boga jest niemożliwe odtworzenie albo przeniesienie ludzkiego mózgu (albo czegoś co "umożliwia" bycie tą samą osobą)?

[Ferdynand k]

Powietrzny kowal myślę, że masz rację, ale zamiast zgrywania na cyfrowy nośnik proponuję komórki macierzyste

a zgrywanie na nośnik tylko nadmiaru danych och science fiction i realna nauka są coraz bliżej siebie

i tylko w to wierzę w naukę

Skoro wg wierzącego bóg nas stworzył to układ nerwowy to jego robota i jeśli np z powodu niedoboru monoamin osba targnie się na własne życie to nie robi nic, co jest złe bo nie wie co robi, a wg nich jest to "sprzeciwienie się bogu"

czyli grzech.

[Lord Cappuccino]

vifi, ano dlatego mamy byc tacy sami, bo religia katolicka mowi o niesmiertelnej duszy, ale i o ZMARTWYCHWSTANIU CIAL.

 

-- 14 wrz 2012, 17:04 --

 

vifi, ano dlatego mamy byc tacy sami, bo religia katolicka mowi o niesmiertelnej duszy, ale i o ZMARTWYCHWSTANIU CIAL.

[carlosbueno]

dla faceta najlepszą religią jeśli chodzi o to co będzie po śmierci jest islam tam będą czekały na nas 72 piękne hurysy gotowe zaspakajać nasz seksualnie no ale niektórzy krytyczni tłumacze uważają że to chodziło o rodzynki a nie piękne dziewice. Rożnej maści ekstremiści chodzą po bliskim wschodzie ze zdjęciami piękności i wmawiają biednym chłopakom że jak wysadzą w ataku samobójczym w powietrze żydów czy chrześcijan to dostaną taką wieczną nagrodę w niebie, i tak się kończy ta cała głupia wiara w jakieś raje po śmierci w skrajnych przypadkach.

[Ferdynand k]

carlosbueno

[Gość]

bycie ta sama osobą po śmierci? bez grzechu tak.

[Hans]

Z tej sondy wynika, że my, ateiści, częściej mamy problemy ze zdrowiem psychicznym lub przynajmniej tak to tutaj wypadło

[carlosbueno]

Z tej sondy wynika, że my, ateiści, częściej mamy problemy ze zdrowiem psychicznym lub przynajmniej tak to tutaj wypadło

Nie tylko z tej sondy to statystycznie sprawdzone że niewrzący częściej maja problemy psychiczne i ogólnie krócej żyją i są mniej szczęśliwi. No ale za to mają zwykle lepsze wykształceni, wyższy poziom inteligencji i rzadziej się rozwodzą i nie ma ich prawie w więzieniach ale coś za coś.

[Ferdynand k]

No mądrzy krócej żyją głupi ma zawsze szczęście

[Gość]

Zastanawiam sie jak by to bylo gdybym byl wierzacy, zyl sobie w blogiej nieswiadomosci, w przeswiadczeniu, ze ktos nade mna czuwa i kocha mnie bezwzglednie, bylbym szczesliwy, czyz to nie piekne? Ktos powie, ze bog do szczescia nie jest potrzebny i ze prawda jest lepsza, pewnie tak ale jakos mnie to nie pociesza, chcialbym wierzyc ale moj umysl nie pozwala mi na slepa wiare wiec pozostaje mi uwierzyc w siebie i w sobie odnalezc radosc z zycia:D