DDA Umiecie po prostu się bawić???

[mark123]

Mnie tylko w okresie szkolnym kilka razy zdarzyło się "tańczyć" na ala dyskotece (na typowe imprezy nigdy nie chodziłem i nie chodzę), ogólnie wstydziłem się wykonywać jakieś ruchy do muzyki, a robiłem to tylko, żeby nauczycielka nie mówiła mi ciągle, żebym trochę potańczył. Byłem raczej jedyną osobą niechętną do tańca. A że nie umiałem tańczyć, to wykonywałem po prostu pewne ruchy (czasami wzorując się trochę na ruchach innych osób). Chciałem też, żeby dyskoteka się szybko skończyła.

[Flea]

Do tej pory potrafiłam się bawić tylko z dziećmi. Tańce, śpiewy, gonitwy...

Po terapii zatańczyłam i zaśpiewałam w domu. Nawet poskakałam z gitarą.

Wcześniej to było nie do pokonania, nawet kupiłam SingStar żeby pośpiewać i w momencie jak brałam mikrofon to oblewł mnie pot, ręce się telepały (chociaż nikt nie słyszał). Granie na gitarze- jakbym kij od szczotki połknęła, sama się śmiałam, że jak cyborg stoję przez cały koncert (jako basistka powinnam chociaż się ruszyć z miejsca).

Po alkoholu- pełen luz! Mogłam tańczyć, śpiewać, grać.

 

Wszędzie tam gdzie trzeba było uwolnić emocje następowała blokada, tzn kontrolowane emocje były ok, wszystko napięte, wszystko zduszone. Zawsze po graniu byłam tak zmęczona, jakbym tonę węgla przewaliła.

[mark123]

Ja podczas słuchania muzyki w domu mam ochotę poskakać przy niektórych utworach, ale nie robię tego, bo nawet gdy nikogo oprócz mnie nie ma w domu, to się wstydzę.

[Gość]

Ja podczas słuchania muzyki w domu mam ochotę poskakać przy niektórych utworach, ale nie robię tego, bo nawet gdy nikogo oprócz mnie nie ma w domu, to się wstydzę.

A ja wręcz przeciwnie, tylko w domu czuję się na tyle swobodnie, że mogę się trochę "powyginać". Ostatni raz publicznie tańczyłem na studniówkowych poprawinach, i mimo znacznej zawartości alkoholu we krwi, czułem się bardzo niezręcznie i odliczałem w myślach sekundy do końca utworu(uległem po prostu namowom koleżanki z klasy). Potem jak to obejrzałem na wideo to myślałem, że się zapadnę pod ziemię. Brr okropieństwo. Publiczny taniec w pojedynkę był jeszcze dawniej, ale wtedy się świetnie bawiłem (i to całkowicie trzeźwy). Była to łódzka parada wolności z 97 roku (gość z odkurzaczem na plecach do tej pory pozostał w mojej głowie ) połączona z imprezą na hali do białego rana. Chyba nawet przeszedłbym się na coś podobnego tyle, że nie mam z kim, po za tym kilka late temu przestali to organizować, bo prezydent Łodzi sobie tak postanowił.

U mnie spoko, bawie sie z 20 dzieci na placu zabaw, ganiam sie , chowam:-) szukam.. jestem piratem.. chociaz czasem czuje ze tego nawet nie potrafie

Z dziećmi nie lubię się bawić (czasem to robiłem, ale zawsze wspomagany promilami) bo nie mogę wytrzymać mega infantylnego nastroju dłużej niż kwadrans. Męczy mnie to bardzo i mam serdecznie dość i dziecka i zabawy z nim. Kiepski ze mnie materiał na ojca.

[mark123]

A ja wręcz przeciwnie, tylko w domu czuję się na tyle swobodnie, że mogę się trochę "powyginać".

Ja przy muzyce się kołyszę, gdy jestem sam, bo tego się wtedy jakoś nie wstydzę, ale żeby poskakać, czy porobić jakieś inne ruchy do muzyki, to już się wstydzę.

[Gość]

tańczyć umiem i lubię, ale bawić się nie umiem, przynajmniej nie w rozumieniu tego słowa jako "studencka pijacka impreza bez martwienia się o szkody"

[Gość]

Po prawdzie to się okaże niebawem czy umiem, bo już chyba nie pamiętam jak to się robi

[true]

mam to samo , mam chec wyskakac sie , a nawet jesli jestem na ogromnym party typu tomorrowland kurfaa stoje jak ta pissda i nozka tupie .. zeby to szlag sobie zrypac takie w zyciu przezycia . .. wstydze sie naturalnie

[Gość SmutnaTęcza]

Ja nie piję alkoholu i dlatego z pewnością potrafiłabym się bez niego bawić. Choć z drugiej strony nie wiem, czy w ogóle potrafiłabym się bawić, bo nigdy nie byłam na żadnej imprezie. Ot, takie już życie odrzuconej dziewczyny...

[poem]

Ja jak jestem na koncercie, małym koncercie klubowym zespołu niezbyt znanego, ale który lubię, nie potrafię po prostu się bawić, skakać, śpiewać, choć bym chciała.

Podpisano DDD.

[mark123]

Ja czasem fantazjuję w myślach, że jestem wokalistą jakiegoś zespołu, jest koncert i jestem na scenie, śpiewam i podskakuję przed tłumem ludzi, który klaszcze i również podskakuje.

[Monirrka]

Szczerze mówiąc ciągle czuję jakbym miała blokadę. Nie wiem czy to kiedykolwiek się zmieni.

[Kilarra]

Bawic się umiem ale wyłącznie na trzeźwo, nigdy nie wypiłam alkoholu mimo 25 lat.

[Gość]

Kilarra,

Bawic się umiem ale wyłącznie na trzeźwo, nigdy nie wypiłam alkoholu mimo 25 lat.

Czyli tak naprawdę nie wiesz, czy po procentach byś się nie umiała bawić, bo niby skąd, skoro nigdy nie wypiłaś.

[zima]

tak, umiemy. kimś

[Lusesita Dolores]

Ja umiem się bawic bez alkoholu , ale najgorsze jest to że wole z alkoholem i lubie duzo wypić , ohyda

[Gość]

Nie, bo to dziecinne jest.

[zima]

cos Ty, cale zycie to zabawa.

[mark123]

A ja mam tak, że się czuję za stary na zabawę.

[Gunia76]

A u mnie się to zmienia.... może dzięki terapii. Na razie umiem się bawić ale gry jestem np na wakacjach. I najważniejsze że sprawia mi to radosć. Niestety w domu, z dziećmi nadal nie potrafię tego robić.

[Indifference1]

Mi jakoś przeszła chęć do imprezowania. Może już się wybawiłam, zaczęłam w sumie w gimnazjum... Tak więc gnije w domu a jak wyjdę to na 1 piwo i z powrotem do domu. Nie mam totalnie ochoty na jakiekolwiek wyjścia chociaż wszyscy normalni w moim wieku chodzą po dyskotekach i imprezach ;/

[gosc1245]

Kiedy próbuję tańczyć, czy w inny sposób się bawić, zawsze sprawdzam, czy nikt mnie nie widzi (zamykam się w pokoju) i też sprawdzam, czy nikt nie wchodzi. To trochę męczące, ale jak już wiem, że nikt nie wejdzie do mojego pokoju, to potrafię tańczyć. Trochę czuję się wtedy taka "sztywna"...

Natomiast przy innych ludziach, znajomych to naprawdę trudno mi przychodzi jakakolwiek spontaniczna zabawa. Czuję wtedy, że moje ciało jest sztywne, że głupio będę wyglądała i tak dalej.

[Demeterr]

Ja umiem się bawić ale nigdy nie daje mi to poczucia wyluzowania się, odpłynięcia, radości. Zawsze jestem spięta, wydaje mi się, że mało spontaniczna, wszystko muszę mieć zaplanowane, denerwuje się gdy ktoś nagle zaproponuje jakieś wyjście, wypad, strasznie mnie to stresuje. Nie lubię miejsc gdzie jest dużo ludzi, irytują mnie. Mam problemy z nawiązywaniem znajomości i z ich utrzymywaniem. Zdarzało mi się że miałam w życiu osoby, przyjaciół, dla których kiedyś skoczyłabym w ogień a później po kilku latach nie chciało mi się nawet z nimi gadać i męczyła mnie ich nachalność. Jestem zamknięta w sobie, w środku krzyczę a z zewnątrz nic, zero emocji.

[Po prostu maciek]

Ja tam zeby sie bawic w klubie to musze sporo wypic. Inaczej impeza mnie po prostu nudzi. Na niekorzysc dziala tez moja aspołecznosc.

[Pieprz]

tak, umiemy. kimś

hehe

 

ja się umiem bawić choć często jest to dla mnie stresujące. Np. uwielbiam karaoke ale zawsze jestem zdenerwowany dość mocno.