poczucie winy

[Gunia76]

Gunia76, Monar, kurde ale chodzi o sytuację taką kiedy sobie kupuję np na śniadanie, a on je śniadanie w domu.

Co wy się z tym jogurtem tak uparłyście? To tylko przykład był.

Powtarzam problemem nie jest kupno lub nie- jogurtu.

Tylko to, że jak robię cos dla siebie to mam poczucie winy.

A człowiek powinien równiez myśleć o sobie, a nie tylko non-stop o innych.

Widzę, że też macie takie myślenie jak ja i dlatego ciężko wam pojąć, że mogę chcieć zrobić coś tylko dla siebie i że nie ma w tym nic złego.

A ja się staram wychodzić z tego i uczyć się zdrowego egoizmu, jaki jest potrzebny kazdemu człowiekowi.

No niestety mam takie same myślenie jak Ty. Zawsze jak robie coś dla siebie to potem muszę i dla najblizszych

[Gość]

Gunia76, no właśnie i u mnie też to działa w drugą stronę, tzn że potrafię mieć pretensje o to do mojego mężczyzny

[Gość]

no tak, bo nie chcę być egoistką (przed chwilą gdzieś też to napisałam), dlatego patrzę się wpierw na innych, potem na siebie. to się powinno nazywać syndrom Matki Teresy.

[Gość]

Monar, to się powinno nazwać "syndrom skrzywionej Moni" , każde dda ma to, ale trzeba z tego wyjść

[Gość]

tylko jak z tego wyjść, ja tego nie rozumiem, jak można z tego wyjść. ja myślałam, że po prostu moje serce jest takie dobre. że to moja cecha charakteru: dobroć dla innych ludzi.

[gosia83]

a ja odkąd pamiętam mam poczucie winy, gdy robię coś dla siebie...od dziecka byłam dla innych a samą siebie stawiałam na szarym końcu, nie potrafię mówić o swoich potrzebach, nawet nie umiem ich określić. Dołuje mnie nieustające poczucie, że jestem beznadziejną matką i moje dzieci, gdy dorosną będą borykać się, z mojej winy rzecz jasna, z problemami emocjonalnymi... Ta myśl odbiera mi radość życia, sprawia,że czuję się jak w klatce.

[Gość]

dobroć dla innych ludzi

nie myl dobroci z naiwnością

bo tak naprawdę to najlepsze co mogłabyś zrobić i to nie tylko dla siebie, ale też dla innych, to sie wyprowadzić i ułożyć sobie zycie

[Gość]

kafka, no tak mam prawo wyprowadzic się i ulozyc sobie zycie i byc szczęśliwą.

ale zawsze mam jakieś 'ale' . ale wyprowadzę się ! do tego przecież dążę.

[Gość]

Monar, no to dąż !!! this way please

idz do przodu, nie cofaj się1

[Gunia76]

tylko jak z tego wyjść, ja tego nie rozumiem, jak można z tego wyjść. ja myślałam, że po prostu moje serce jest takie dobre. że to moja cecha charakteru: dobroć dla innych ludzi.

A po co mamy z tego wychodzić?? Przecież wtedy pójdziemy w drugą stronę i staniemy się egoistami. Musimy po prostu nauczyć się cieszyć z tego, ze robimy coś dla siebie. Przecież to nic złego robić też coś dla kogoś kogo się kocha.

Powinniśmy pokochać więc siebie.

Ja mam tak, ze np idę do sklepu z zamiarem kupienia sobie bluzki a wracam z bluzkami dla dzieci, sobie nie kupuję nic. Zdarza sie jednak ze kupuję tylko sobie i się z tego cieszę. Tyle ze to rzadki przypadek. Muszę wejść do sklepu, zobaczyć coś i od razu kupić i wyjść bo jak zacznę się zastanawiać to na pewno jej nie kupię.

[Gość]

Gunia76, czasem mam tak samo... jak jakąś kasę dostanę to idę zaraz psu coś kupic

no ale najczęściej jak mam kasę, to idę kupic sobie coś potrzebnego... np. teraz mam pełną listę rzeczy do kupienia, ale na razie kasy brak. no chyba, że powiem rodzicom "daj mi tą moją kasę" (wiszą mi 1600zł) no to kasa się znajdzie. a moja idzie się jebac. ech. ojciec narzeka jak musi mi raz na miesiąc jakiś ciuch kupic. oczywiście potrzebny. jak powiedziałam mu, że nie mam torebki to nie chciał dac mi kasy, no ale mi naprawił i na razie coś tam mam.

 

-- 08 sie 2012, 13:13 --

 

nie rozumiem dlaczego na wódę jest a na moje potrzeby kasy już nie ma . i wieczne narzekania, że potrzebuję kilka złotych

[gosia83]

mam tak samo - z tymi ciuszkami dla dzieci. Nawet ostatnio pojechalam kupić sobie spodnie i bluzkę, wrociłam z ciuchami dla córki... powoli wychodzę z tego, ale jest strasznie ciężko... wiem,że muszę to zmienić,żeby moje dzieci nie powielały tych chorych schematów..

[Gość]

Musimy po prostu nauczyć się cieszyć z tego, ze robimy coś dla siebie.

otóż to, a nie czuć wtedy poczucie winy

[Gość]

kafka, też się z tym zgodzę. ale kiedy te poczucie winy jest silniejsze od radosci.

[Gość]

gosia83, Monar, no i właśnie trzeba z tym walczyć.

[Gunia76]

Gunia76, czasem mam tak samo... jak jakąś kasę dostanę to idę zaraz psu coś kupic

no ale najczęściej jak mam kasę, to idę kupic sobie coś potrzebnego... np. teraz mam pełną listę rzeczy do kupienia, ale na razie kasy brak. no chyba, że powiem rodzicom "daj mi tą moją kasę" (wiszą mi 1600zł) no to kasa się znajdzie. a moja idzie się jebac. ech. ojciec narzeka jak musi mi raz na miesiąc jakiś ciuch kupic. oczywiście potrzebny. jak powiedziałam mu, że nie mam torebki to nie chciał dac mi kasy, no ale mi naprawił i na razie coś tam mam.

 

-- 08 sie 2012, 13:13 --

 

nie rozumiem dlaczego na wódę jest a na moje potrzeby kasy już nie ma . i wieczne narzekania, że potrzebuję kilka złotych

A nie możesz iść do pracy? Miałabyś wtedy jakąś kasę dla siebie i nie musiała się prosić

[Gość]

Gunia76, no właśnie tak zrobię.

[Gość]

Monar, wtedy mogłabyś się uniezależnić i usamodzielnic.

[Gość]

kafka, rozmawiałam z ojcem wczoraj o mojej możliwej wyprowadzce. on do mnie, że co mi to da, że jak się utrzymam, czy całe życie będę pracować w biedronce czy gdzieś tam za 700zł? a ja mu odpowiedziałam, że na razie wiem, że idę do szkoły policealnej na 2 lata zaocznie i idę do pracy i możliwe, że w przeciągu roku się wyprowadzę. że na razie to są moje plany. że nie wiem, co będę robić za 5 lat, że tak daleko nie idę w przyszłość.

nie muszę przecież planować całego swojego życia co nie?! zresztą jak coś nie wypali, zawsze mogę wrócić do domu do rodziców... więc żadnej katastrofy nie będzie. powiedziałam tacie - że 'chcę spróbować. że przecież i tak kiedyś muszę się wyprowadzić, i co zabronisz mi?! ' no nic nie mówił, że mi zabroni, ale widziałam przerażenie w jego oczach. źle się z tym czuję, przykro mu się zrobi, jak zostanie z tym sam. zostawię go. ale przecież wszyscy mi mówią, że tak powinnam zrobić, więc na pewno to jest słuszna decyzja. zresztą ja to w głębi duszy wiem. tylko cały czas się przed tym bronię.

[Gość]

a ja mu odpowiedziałam, że na razie wiem, że idę do szkoły policealnej na 2 lata zaocznie i idę do pracy i możliwe, że w przeciągu roku się wyprowadzę

ale widziałam przerażenie w jego oczach

no tak, biedny tatuś, będzie musiał wydorośleć

więc na pewno to jest słuszna decyzja

otóż to!

[piernikowa marta]

Z tym poczuciem winy, to jak z ugryzieniem komara- czujesz je, drapiesz je i swędzi jeszcze bardziej.

Ja często myślę o sobie jako o tej, która nie powinna się urodzić- przyszłam na świat ledwie kilka miesięcy po ślubie rodziców i tak sobie kalkuluję, że gdyby nie ciąża mamy, gdybym nie przyszła na świat, to nie byłoby tego wszystkiego. Tego całego cyrku, płaczu, udawania przed rodziną, przed koleżankami w pracy,znajomymi ze szkoły, wstydu kiedy nie było nas stać na to czy tamto.

Mamy jest mi w tym rodzinnym galimatiasie żal najbardziej- ciężko pracuje, przeze mnie nie skończyła żadnej dobrej szkoły (ma wykszt.średnie a z takim to praca teraz byle jaka) i dodatkowo zapadła na depresję. Zawsze kiedy krzyknę, tupnę, wyrażę swoje zdanie i zobaczę w jej oczach ten żal , mam natychmiast ochotę zwinąć się w kłębek.

Szukam sposobu żeby z tym skończyć ale na razie idzie jak po grudzie.

[Gunia76]

Z tym poczuciem winy, to jak z ugryzieniem komara- czujesz je, drapiesz je i swędzi jeszcze bardziej.

Ja często myślę o sobie jako o tej, która nie powinna się urodzić- przyszłam na świat ledwie kilka miesięcy po ślubie rodziców i tak sobie kalkuluję, że gdyby nie ciąża mamy, gdybym nie przyszła na świat, to nie byłoby tego wszystkiego. Tego całego cyrku, płaczu, udawania przed rodziną, przed koleżankami w pracy,znajomymi ze szkoły, wstydu kiedy nie było nas stać na to czy tamto.

Mamy jest mi w tym rodzinnym galimatiasie żal najbardziej- ciężko pracuje, przeze mnie nie skończyła żadnej dobrej szkoły (ma wykszt.średnie a z takim to praca teraz byle jaka) i dodatkowo zapadła na depresję. Zawsze kiedy krzyknę, tupnę, wyrażę swoje zdanie i zobaczę w jej oczach ten żal , mam natychmiast ochotę zwinąć się w kłębek.

Szukam sposobu żeby z tym skończyć ale na razie idzie jak po grudzie.

O toto też jak widziałam moją mamę chorą, to chciałam się zwinać w kłębek, przepraszać ją za wszystkie winy zeby tylko lepiej się poczuła..

[Gość]

piernikowa marta, no ale zdajesz sobie sprawę, że to nie twoja wina? Przeciez ty się na ten świat nie pchałas.

[Gość]

piernikowa marta, no właśnie jak kafka mówi - to nie jest Twoja wina, przestań w ogóle tak myśleć!

[studnia bez wody]

Mnie dzis tez dreczy poczucie winy ze jestem beznadziejna matka i zona i pania domu

Nawet tego nie moge oblać piwem bo sama z dzieckiem jestem...