Czy to są objawy nerwicy?-WĄTEK ZBIORCZY

[Żankloda]

Teraz, Qtomo napisał:

To zależy czy się dzisiaj wyspałaś. Ja pierwszą nocke jakoś wytrzymuje, gorzej z drugą jak np nie wyspałem się za bardzo po poprzedniej.

Bywa różnie... dla mnie zarówno 1 jak i 2 to masakra.. najgorzej jest kiedy mam zmianę zmian z nocki np na 2 zmianę  czyli od 14-22 bardzo ciężko jest się przestawić no  i organizm też inaczej funkcjonuje... dlatego chcialabym zmienic praxe na jednnozmianowa ale no przez nerwice nie dam rady. Już na sama myśl że ten weekend muszę spędzić na politechnice mnie denerwuje.. drażni was czekanie ? Mnie strasznie denerwuje czekanie albo takie właśnie czasem bezsensowne siedzenie na wykładach.. gdy profesor zamiast mówić o zajęciach mówi o sobie albo o takich rzeczach z dupy... Ja jestem może już po prostu tak nauczona że muszę mieć aktywną pracę czy zajecie. Wy też tak macie bądź macie taka pracę?

[Qtomo]

1 minutę temu, Żankloda napisał:

Bywa różnie... dla mnie zarówno 1 jak i 2 to masakra.. najgorzej jest kiedy mam zmianę zmian z nocki np na 2 zmianę  czyli od 14-22 bardzo ciężko jest się przestawić no  i organizm też inaczej funkcjonuje... dlatego chcialabym zmienic praxe na jednnozmianowa ale no przez nerwice nie dam rady. Już na sama myśl że ten weekend muszę spędzić na politechnice mnie denerwuje.. drażni was czekanie ? Mnie strasznie denerwuje czekanie albo takie właśnie czasem bezsensowne siedzenie na wykładach.. gdy profesor zamiast mówić o zajęciach mówi o sobie albo o takich rzeczach z dupy... Ja jestem może już po prostu tak nauczona że muszę mieć aktywną pracę czy zajecie. Wy też tak macie bądź macie taka pracę?

Ja pracuje na 4 zmiany, czyli 2 dni rano, 2 dni popołudnie, i 2 nocki, czyli najgorzej jak być może. Największy problem mam z pracą na rano, nie tyle co z samym wykonywaniem obowiązków, co wyspaniem się.

[Żankloda]

5 minut temu, Qtomo napisał:

Ja pracuje na 4 zmiany, czyli 2 dni rano, 2 dni popołudnie, i 2 nocki, czyli najgorzej jak być może. Największy problem mam z pracą na rano, nie tyle co z samym wykonywaniem obowiązków, co wyspaniem się.

To jeszcze bardziej wykańcza organizm... Ja rozumiem 1 i 2 zmiana ale po co ktoś wymyślił nocna zmianę.. ludzie sami sobie utrudniają życie niestety... A później mamy choroby.. podobno nerwica jest na 3 miejscu największej zachorowalnosci w Polsce.. przed nowotworami i czymś tam jeszcze. Wielu ludzi ma nerwice ale nie chce się diagnozowac  i walczyć tylko poddaje się i wpada  w depresję.. lub ukrywa problem tak jakja to robilam tyle lat.. 

[Qtomo]

12 minut temu, Żankloda napisał:

To jeszcze bardziej wykańcza organizm... Ja rozumiem 1 i 2 zmiana ale po co ktoś wymyślił nocna zmianę.. ludzie sami sobie utrudniają życie niestety... A później mamy choroby.. podobno nerwica jest na 3 miejscu największej zachorowalnosci w Polsce.. przed nowotworami i czymś tam jeszcze. Wielu ludzi ma nerwice ale nie chce się diagnozowac  i walczyć tylko poddaje się i wpada  w depresję.. lub ukrywa problem tak jakja to robilam tyle lat.. 

Też tak słyszałem, że zaburzenia lękowe to choroba cywylizacyjna, ja mam to do siebie że bardzo szybko udałem się do psychologa żeby jak najszybciej pozbyć się problemu albo chociaż go złagodzić.

[Wieki]

U mnie dzisiaj dalszy ciąg gardłowych histori. Niby od wczoraj było lepiej, stwierdziłem ze mam wywalone, że to tylko nerwica wiec mam w dupie objawy. Okazało sie, ze nawet spoko przespałem noc - nie wyspałem się ale... trudno. Praca od 10 do 20 w ciagu dnia sniadanie kanapka, drugie sniadanie kefir, obiad ryz z jablkami a na podwieczorek kilka marchewek (plus jakies ciastko i kanapka na kolacje) po zjedzeniu marchewki albo podrazila mi gardlo albo utknela w przełyku, jak wracalem do domu to caly czas jakby uwierało mnie w przełyku. Teraz caly czas mam to uczucie(jakby kawalek pokarmu tkwił w gardle) plus w sumie troche boli mnie gardło. Dalej napedzam nerwice bo w zasadzie wszystkie symtomy wskazują na raka krtani.... nerwica do tej pory objawiała się "zawałami" przynajmniej 8 zawałow w miesiacu - hi hi hi. Czy teraz jesr szansa, że znalazla sobie nowe ujscie i daje takie efekty ? Tak realistyczne.... ?? Laryngolog na nfz za 4mce. Prywatnie już byłem ale lekarka była tak nieprzyjemna, że zraziłem się -pomijam już fakt wydania kasy....

[Qtomo]

Mi nerwica dziś też dała po palić..tak jak położyłem się spać zmęczony przed 1 w nocy tak do 7 godziny jedynie przewracałem się z boku na bok, do tego wiadomo przyspieszone bicie serca jakbym biegał albo co, do tego potliwość i co chwile takie wybudzenia z lękiem, nie mogłem wogóle wyleżeć w jednej pozycji bo cały czas się bałem że znów się nie wyśpię i coś mi będzie..i jak tu teraz znowu położyć się spać z takim przeświadczeniem, jedynie to mi przychodzi do głowy to melatonina dziś i spróbować się wczesniej położyć żeby mieć "zapas" na to przewracanie się..eh

[bartonix]

Witam,

Czy to nerwica? Mam ją zdiagnozowaną przez neurologa ale nadal ciężko mi z tym żyć. Wszystko zaczęło się 3 miesiące temu, w pracy zrobiło mi się strasznie słabo, zimne poty na rękach, drżenie rąk, miałem trudności z ustaniem (osłabienie). Przestraszyłem się strasznie bo myślałem że mam zawał. Od tego czasu czuję się dziwnie, jest mi słabo, mam zaburzenia równowagi ale tylko jak o nich pomyślę (jak się czymś zajmę to jest w miarę ok). Przez ten czas miałem różne dolegliwości takie jak ból głowy z przodu, następnego dnia z tyłu, zimne dłonie i stopy, uczucia strasznego zimna, drżenie rąk, bóle żołądka, zaburzenia równowagi. Teraz czuje się tak że jak popatrzę maksymalnie w lewo lub prawo to tak jak bym mi się miał zachwiania równowagi. Przeszedłem już 2 nerwice, jedną w wieku 17 lat (gula w gardle przez 3 miesiące), drugą w wieku 20 lat (problemy z oddychaniem – musiałem cały czas myśleć żeby wziąć oddech bo jak o tym zapomnę to się uduszę). Nadmienię iż mam bardzo stresującą pracę i działam pod presją czasu. Dzień przed uczuciem ogromnego osłabienia w pracy miałem bardzo stresujący dzień i może moje nerwy dzień później puściły i osłabiłem organizm. Zdarza mi się też nadużywać alkoholu bo uznawałem to jako ucieczkę przed stresem bo lepiej się czułem. Również od maja tego roku zacząłem się bardzo martwić moim zdrowiem bo zaczęła mnie boleć pachwina, następnie jądro. Pojechałem na wakacje i cały czas się martwiłem co mi jest. W sierpniu poszedłem do urologa i okazało się że mam zapalenie prostaty, dostałem leki (antybiotyk przez miesiąc) ale nie przeszło do końca. Poszedłem znowu i jest jak by lepiej. Jak o tym nie myślę to mi nic nie jest. Tak samo jak z moim osłabieniem i zaburzeniami równowagi. Jak się czymś zajmę to jest w miarę ok. Przez ten czas byłem już u rodzinnego (badania krwi i moczu + EKG ok - sierpień) w normie, trafiłem nawet na SOR bo już nie wiedziałem co mi jest… Tam zrobili RTG płuc, markery zawałowe, EKG. Wszystko ok. Lekarz powiedział że jest pan zdrowy jak „ryba” i nakazał dalszą diagnostykę u neurologa. Tak też zrobiłem. Neurolog mnie zbadał i stwierdził że to nerwica, ale oczywiście nie uwierzyłem i zacząłem czytać w internecie czym może być spowodowane ciągłe osłabienie i zawroty głowy oraz zaburzenia równowagi. Wyczytałem, udar, guz mózgu, SM… Masakra…. Poprosiłem mojego neurologa o skierowanie na TK głowy (nie chciał mi dać ale poszedłem w końcu prywatnie). Przed TK głowy zrobiłem TSH i kreatyninę bo tomografia była robiona z kontrastem (wszystko w normie). TK zrobiłem i z wynikiem (wszystko w normie) udałem się znowu do neurologa i mi powiedział żebym w końcu wierzył że to nerwica bo wszystkie badania są ok i przepisał mi Citapromal / Cital. Biorę go już 5 tydzień i jak by lepiej ale nadal jak pomyślę o zawrotach to je mam i jest mi słabo (też mam takie otępienie). Gdy miałem 15 lat przeszedłem bardzo traumatyczne przeżycie, przez które nie wychodziłem z domu… Może to się do tego wszystkiego przyczyniło? Dziś mam wizytę u psychiatry bo dalej tak nie mogę funkcjonować… Proszę o pomoc! Czy ktoś miał podobne objawy? Czy to nerwica, znowu… tylko silniejsza???

[kamorgas]

Dzień dobry, proszę o radę:
W październiku 2018 zdiagnozowano u mnie "zaburzenia somatyzacyjne" z napadami lękowymi - objawy były różne: skoki ciśnienia, kołatanie serca, zawroty głowy, skurcze ręki itp.

Początkowo byłem 1 dzień w szpitalu, wszelkie badania miałem w normie (EKG, echo, tomografia, rtg klatki, krew, Holter, próba wysiłkowa).

 

Udałem się do psychiatry, zacząłem leczenie Oropramem i biorę go do dzisiaj. Ogólnie lekarz mówi że jak dla niego jestem już zdrowy ale lek jeszcze muszę brać.

Sam też czuję się praktycznie zdrowy ale mam pewne wątpliwości, być może niesłuszne i chciałem jakieś porady czy informacji:
- od kiedy zachorowałem to mam do dzisiaj dziwne uczucie dyskomfortu po lewej stronie pod żebrami, czasami się to przesuwa w kierunku środka klatki. Nie boli mnie, to bardziej ucisk. Występuje o różnych porach, różnej częstotliwości trwania, nie mam problemu z oddychaniem czy poruszaniem się. Lekarz rodzinny powiedział że to od skrzywienia kręgosłupa. Pytanie: czy to może być na tle nerwowym?
- jakieś 3-4 miesiące temu miałem dziwną sytuację, jakby odrealnienia, stałem ze znajomymi i na kilkanaście sekund poczułem jakbym wyszedł z siebie, taki paraliż, jakbym zamarł i wszystko dookoła działo się w innej przestrzeni - bardzo szybko to minęło - co to mogło być?
- co jakiś czas (rzadko) mam takie mini zaburzenia, zawirowania w głowie (coś jak powyżej ale delikatniejsze), trwające max. 10 sekund do tego (BARDZO WAŻNE) mam czasami coś takiego jakbym był mega spięty i chciał to rozładować w postaci np. krzyknięcia czy uderzenia w stół - co to jest, czy to coś w rodzaju mini napadu lęku? Psychiatra powiedział że to mogą być skoki ciśnienia ale jakoś nie wydaje mi się.

[Qtomo]

W dniu 9.01.2020 o 13:15, kamorgas napisał:

Dzień dobry, proszę o radę:
W październiku 2018 zdiagnozowano u mnie "zaburzenia somatyzacyjne" z napadami lękowymi - objawy były różne: skoki ciśnienia, kołatanie serca, zawroty głowy, skurcze ręki itp.

Początkowo byłem 1 dzień w szpitalu, wszelkie badania miałem w normie (EKG, echo, tomografia, rtg klatki, krew, Holter, próba wysiłkowa).

 

Udałem się do psychiatry, zacząłem leczenie Oropramem i biorę go do dzisiaj. Ogólnie lekarz mówi że jak dla niego jestem już zdrowy ale lek jeszcze muszę brać.

Sam też czuję się praktycznie zdrowy ale mam pewne wątpliwości, być może niesłuszne i chciałem jakieś porady czy informacji:
- od kiedy zachorowałem to mam do dzisiaj dziwne uczucie dyskomfortu po lewej stronie pod żebrami, czasami się to przesuwa w kierunku środka klatki. Nie boli mnie, to bardziej ucisk. Występuje o różnych porach, różnej częstotliwości trwania, nie mam problemu z oddychaniem czy poruszaniem się. Lekarz rodzinny powiedział że to od skrzywienia kręgosłupa. Pytanie: czy to może być na tle nerwowym?
- jakieś 3-4 miesiące temu miałem dziwną sytuację, jakby odrealnienia, stałem ze znajomymi i na kilkanaście sekund poczułem jakbym wyszedł z siebie, taki paraliż, jakbym zamarł i wszystko dookoła działo się w innej przestrzeni - bardzo szybko to minęło - co to mogło być?
- co jakiś czas (rzadko) mam takie mini zaburzenia, zawirowania w głowie (coś jak powyżej ale delikatniejsze), trwające max. 10 sekund do tego (BARDZO WAŻNE) mam czasami coś takiego jakbym był mega spięty i chciał to rozładować w postaci np. krzyknięcia czy uderzenia w stół - co to jest, czy to coś w rodzaju mini napadu lęku? Psychiatra powiedział że to mogą być skoki ciśnienia ale jakoś nie wydaje mi się.

Wydaje mi się że skoro miałeś robione wszystkie badania, to są to zaburzenia na tle nerwowym.

[Malina8886]

Również uważam że to na tle nerwowym. Coś szybko lekarz chce Ci te leki odstawić. Sama mam nerwice oczywiście dopiero 7 miesięcy biorę leki  ale znam to wszystko. Mój lekarz z góry uprzedzil że leki na nerwice bierze się minimum 2 lub 3 lata. Moja bratowa która również leczy się na nerwice bierze leki od 2013 teraz już pół tabletki lekarz dawno starał się zasugerować by już spróbowała odstawić ale boi się że jej wszystko wróci. 

[Malina8886]

W dniu 7.01.2020 o 23:33, Wieki napisał:

U mnie dzisiaj dalszy ciąg gardłowych histori. Niby od wczoraj było lepiej, stwierdziłem ze mam wywalone, że to tylko nerwica wiec mam w dupie objawy. Okazało sie, ze nawet spoko przespałem noc - nie wyspałem się ale... trudno. Praca od 10 do 20 w ciagu dnia sniadanie kanapka, drugie sniadanie kefir, obiad ryz z jablkami a na podwieczorek kilka marchewek (plus jakies ciastko i kanapka na kolacje) po zjedzeniu marchewki albo podrazila mi gardlo albo utknela w przełyku, jak wracalem do domu to caly czas jakby uwierało mnie w przełyku. Teraz caly czas mam to uczucie(jakby kawalek pokarmu tkwił w gardle) plus w sumie troche boli mnie gardło. Dalej napedzam nerwice bo w zasadzie wszystkie symtomy wskazują na raka krtani.... nerwica do tej pory objawiała się "zawałami" przynajmniej 8 zawałow w miesiacu - hi hi hi. Czy teraz jesr szansa, że znalazla sobie nowe ujscie i daje takie efekty ? Tak realistyczne.... ?? Laryngolog na nfz za 4mce. Prywatnie już byłem ale lekarka była tak nieprzyjemna, że zraziłem się -pomijam już fakt wydania kasy....

Oczywiście warto iść do lekarza i sprawdzić. Ale pamiętaj że nerwica ma wiele twarzy i jeszcze nie raz może Cię zaskoczyć. Staraj się nie napędzac wiem że łatwo się mówi. Ja miałam szczekościsk byłam pewna że mam coś ze stawem skroniowo zuchwowym a była to nerwica

[Qtomo]

Miał ktoś może z was po Onirexie (Zolpidemie) tak że po zabranu sie wybudzal w nocy z takim dziwnym uczuciem jakby lękiem? Bo nie wiem czy to jezczcze sprawka nerwicy czy po prostu lek tak działa. 

[Wieki]

Kurde i u mnie ostatnio jakoś gorzej, nerwicę mam od długiego czasu, nie leczę się starałem się z nią walczyć co w miarę skutecznie mi się udawało ale ostatnio dopadła mnie na dobre i nie chce odpuścić. Od nowego roku mam gule w gardle, gorzej mi się połyka jedzenie przez co straciłem totalnie apetyt a zjedzenie czegokolwiek graniczty z cudem. W nocy mam duszności które przeszkadzaja mi spać, gula i duszność nasila się jak tylko się zdenerwuje (niestety mam ją prawie cały czas). Byłem u laryngologa, stwierdził skrzywioną przegrodę i wysuszoną śluzówkę gardła (robię inhalacje, nawilżam) i nic więcej, powiedział, że wszystko jest w porządku, przełyk szeroki nie powinno być objawów duszności. Prześwietlenie płuc okej, morfologia cholesterol i gruby pakiet z krwi jak u niemowlaka. Do tej pory nerwica dawała mi znać głownie kołataniem serca, drżeniem mięśni i "zawałem" 8x w miesiącu ale nauczyłem się z nią walczyć ...... to znalazła sobie inne ujście. Zamęczy mnie tym bardziej, że mam problem z jedzeniem, przez zaciśnięte gardło cięzko mi się połyka jedzenie a jak już coż zjem to mam cały czas uczucie, że pokarm jest w gardle. W nocy duszności - wykończy mnie to. Medykamenty to ostateczna ostateczność dlatego staram się z tym walczyć ale ostatnio mam coraz częściej uczucie, że mi odjebie od tego wszystkiego. Bierzecie jakieś doraźne leki w takich przypadkach ? Pomagaja ? Nie uzależniają ? Nie chcę brać leków, zawsze pomagają na jedno ale szkodzą na drugie......chciałbym wygrać z tym sam. 

[Wieki]

W dniu 12.01.2020 o 22:33, Malina8886 napisał:

Oczywiście warto iść do lekarza i sprawdzić. Ale pamiętaj że nerwica ma wiele twarzy i jeszcze nie raz może Cię zaskoczyć. Staraj się nie napędzac wiem że łatwo się mówi. Ja miałam szczekościsk byłam pewna że mam coś ze stawem skroniowo zuchwowym a była to nerwica

 No właśnie, dodałem odpowiedz powyżej. Jak ja nienawidze tej nerwicy, marnuje czas na coś, co nie powinno mieć miejsca. Martwi mnie to marnowanie czasu i to napędza schemat. Zrsztą wiadomo, nerwica to "martwienie" się na zapas i tzw błędne koło. Niby umiałem już z nią walczyć a tu cyk - znalazła nowe ujście. Blech. 

[Wieki]

W dniu 9.01.2020 o 10:42, bartonix napisał:

Przeszedłem już 2 nerwice, jedną w wieku 17 lat (gula w gardle przez 3 miesiące)

Mam tą gulę, miałem odwrotnie, najpierw zawały teraz gule. Zapewniam, zawały lepsze i mniej iwazyjne do diagnozy - ekg echo i wiesz, że jesteś zdrowy a gula ? Endoskopia, gastroskopia i grzebanie w "dziurach" masakra. 

[Qtomo]

23 minuty temu, Wieki napisał:

Kurde i u mnie ostatnio jakoś gorzej, nerwicę mam od długiego czasu, nie leczę się starałem się z nią walczyć co w miarę skutecznie mi się udawało ale ostatnio dopadła mnie na dobre i nie chce odpuścić. Od nowego roku mam gule w gardle, gorzej mi się połyka jedzenie przez co straciłem totalnie apetyt a zjedzenie czegokolwiek graniczty z cudem. W nocy mam duszności które przeszkadzaja mi spać, gula i duszność nasila się jak tylko się zdenerwuje (niestety mam ją prawie cały czas). Byłem u laryngologa, stwierdził skrzywioną przegrodę i wysuszoną śluzówkę gardła (robię inhalacje, nawilżam) i nic więcej, powiedział, że wszystko jest w porządku, przełyk szeroki nie powinno być objawów duszności. Prześwietlenie płuc okej, morfologia cholesterol i gruby pakiet z krwi jak u niemowlaka. Do tej pory nerwica dawała mi znać głownie kołataniem serca, drżeniem mięśni i "zawałem" 8x w miesiącu ale nauczyłem się z nią walczyć ...... to znalazła sobie inne ujście. Zamęczy mnie tym bardziej, że mam problem z jedzeniem, przez zaciśnięte gardło cięzko mi się połyka jedzenie a jak już coż zjem to mam cały czas uczucie, że pokarm jest w gardle. W nocy duszności - wykończy mnie to. Medykamenty to ostateczna ostateczność dlatego staram się z tym walczyć ale ostatnio mam coraz częściej uczucie, że mi odjebie od tego wszystkiego. Bierzecie jakieś doraźne leki w takich przypadkach ? Pomagaja ? Nie uzależniają ? Nie chcę brać leków, zawsze pomagają na jedno ale szkodzą na drugie......chciałbym wygrać z tym sam. 

Leki doraźne na uspokojenie to benzo, ale od nich idzię się uzależnić dosyć szybko, więc raczej polecam je brać jeśli np zaczął byś już brać jakiś antydepresant, na przeczekanie tych pierwszych objawów, bynajmniej tak jest ze mną, długo sobie próbowałem z nią radzić sam, nawet do psychologa poszedłem, ale od momentu jak nie przespałem około 3 nocy powiedziałem koniec i poszedłem do psychiatry bo już byłem strasznie wykończony, oczywiscie do psychologa też chodzą na psychoterapie, nie męcz się i pozwól sobie pomóc ja już po mału czuje poprawę, a biorę Asertin dopiero 6 dzień, ze mną jest tak że ja się nawet leków strasznie bałem zacząć brać, generalnie strach przed utratą kontroli, więc początki to była katorga.

Edytowane 16 Stycznia 2020 przez Qtomo

[Paweł Szmit]

Cześć. Nie wiem co mam myśleć o tym, ale to dziwne jak zjem lub napije się czegoś ciepłego a nawet jak wypije coś zimnego to zaczynaja mnie oblewać poty i uderzenia gorąca najgorzej jest w nocy. To jest na tle psychicznym, czy zrobić jakieś badania?.  Boję się że mogę się odwodnić przez te zlewne poty. Dodam jeszcze, że dużo przeszedłem wyciągu ostatnich 6 miesięcy (silny stres, przewlekły itp) Nwm, czy wkrecam sobie te poty,czy przez antydepresanry biorę i leki uspokajające. Serio nie wiem co myśleć bardziej mnie niepokoją po wypiciu wody zimnej. Bo to dziwne moim zdaniem. 

Edytowane 16 Stycznia 2020 przez SZNYCEL

[Paweł Szmit]

11 minut temu, SZNYCEL napisał:

Cześć. Nie wiem co mam myśleć o tym, ale to dziwne jak zjem lub napije się czegoś ciepłego a nawet jak wypije coś zimnego to zaczynaja mnie oblewać poty i uderzenia gorąca najgorzej jest w nocy. To jest na tle psychicznym, czy zrobić jakieś badania?.  Boję się że mogę się odwodnić przez te zlewne poty. Dodam jeszcze, że dużo przeszedłem wciągu ostatnich 6 miesięcy (silny stres, przewlekły itp) Nwm, czy wkrecam sobie te poty,czy przez antydepresanry biorę i leki uspokajające. Serio nie wiem co myśleć bardziej mnie niepokoją po wypiciu wody zimnej. Bo to dziwne moim zdaniem. 

 

[Wieki]

3 godziny temu, Qtomo napisał:

Leki doraźne na uspokojenie to benzo, ale od nich idzię się uzależnić dosyć szybko, więc raczej polecam je brać jeśli np zaczął byś już brać jakiś antydepresant, na przeczekanie tych pierwszych objawów, bynajmniej tak jest ze mną, długo sobie próbowałem z nią radzić sam, nawet do psychologa poszedłem, ale od momentu jak nie przespałem około 3 nocy powiedziałem koniec i poszedłem do psychiatry bo już byłem strasznie wykończony, oczywiscie do psychologa też chodzą na psychoterapie, nie męcz się i pozwól sobie pomóc ja już po mału czuje poprawę, a biorę Asertin dopiero 6 dzień, ze mną jest tak że ja się nawet leków strasznie bałem zacząć brać, generalnie strach przed utratą kontroli, więc początki to była katorga

 

Brałem kiedyś asentrę, pomogła na długo uspokoiły się historie i znowu wróciły. Mam nadzieję, że poradzę sobię bez leków. Nie chcę ich brać. Też pamiętam, że początki były masakrycznei chcę tego uniknąć ale kurde może lepiej teraz niż później męczyc się w lato jak będzie czas na zabawę. 

[Qtomo]

16 minut temu, Wieki napisał:

 

Brałem kiedyś asentrę, pomogła na długo uspokoiły się historie i znowu wróciły. Mam nadzieję, że poradzę sobię bez leków. Nie chcę ich brać. Też pamiętam, że początki były masakrycznei chcę tego uniknąć ale kurde może lepiej teraz niż później męczyc się w lato jak będzie czas na zabawę. 

Ja właśnie biorę astertin 7 dzień i czuję po prawe, co prawda jestem taki nadpobudliwy i nie kiedy nasilają mi się leki ale wydaje mi się że z każdym dniem jest coraz lepiej. Więc może warto się nie męczyć zacząć się leczyć

[Wieki]

 

W dniu 16.01.2020 o 17:30, Qtomo napisał:

Ja właśnie biorę astertin 7 dzień i czuję po prawe, co prawda jestem taki nadpobudliwy i nie kiedy nasilają mi się leki ale wydaje mi się że z każdym dniem jest coraz lepiej. Więc może warto się nie męczyć zacząć się leczyć

 

Walczę do końca  jak dojdę do wniosku, że muszę to zacznę znowu brać. Ja brałem chyba z pół roku i potem stopniowo odstawiłem i było zdecydowanie lepiej  

[bartonix]

W dniu 16.01.2020 o 13:25, Wieki napisał:

Mam tą gulę, miałem odwrotnie, najpierw zawały teraz gule. Zapewniam, zawały lepsze i mniej iwazyjne do diagnozy - ekg echo i wiesz, że jesteś zdrowy a gula ? Endoskopia, gastroskopia i grzebanie w "dziurach" masakra. 

Byłem u psychiatry i stwierdził że to zaburzenia lękowe z napadami lęku (lęk przed lękiem). Wieczorami już jest ze mną ok. Najgorzej jest rano jak sobie przypomne o objawach jak się obudzę. W ciągu dnia w pracy staram się o tym nie myśleć. Jak już popołudniu wrócę do domu to nawet udaj mi się całkowicie o tym zapomnieć. Chyba Cital zaczął już działać (biorę już 6 tydzień). W przyszłym tygodniu mam wizytę u psychologa. Wierzę że uda mi się to pokonać raz na zawsze!

[Qtomo]

W dniu 22.01.2020 o 09:09, bartonix napisał:

Byłem u psychiatry i stwierdził że to zaburzenia lękowe z napadami lęku (lęk przed lękiem). Wieczorami już jest ze mną ok. Najgorzej jest rano jak sobie przypomne o objawach jak się obudzę. W ciągu dnia w pracy staram się o tym nie myśleć. Jak już popołudniu wrócę do domu to nawet udaj mi się całkowicie o tym zapomnieć. Chyba Cital zaczął już działać (biorę już 6 tydzień). W przyszłym tygodniu mam wizytę u psychologa. Wierzę że uda mi się to pokonać raz na zawsze!

Ja biorę Asertin 13 dzien, dopiero od nie całego tygodnia 50mg i strasznie wolno się rozkręca, znaczy czuje po prawe w dzień ale w nocy się wybudzam nawet po zolpidemie z jakimś lękiem jeszcze.

[syouth]

Witajcie. Chciałbym się dowiedzieć, czy moje objawy mogą  być związane z nerwicą (moim zdaniem tak). Na wstępie chcę też zaznaczyć, że nie badałem się w kierunku innych chorób poza ogólnymi badaniami i badaniami krwi które zawsze wychodzą ok.

Wszystko zaczęło się już około 9 lat temu - sypał się mój wieloletni związek (13 lat) a ja nie potrafiłem nic z tym zrobić. Wtedy już miałem napady lęku, gulę w gardle, bóle w klatce piersiowej. Gdy w końcu się wszystko posypało wziąłem się w garść, rzuciłem w wir pracy i zainteresowań i wszystko minęło. Niestety trwało to około 2 lata - po tym czasie dowiedziałem się, że moja mama zachorowała na raka i jest w mega ciężkim stanie (rak jajnika IV stadium). Zaangażowałem się bardzo w pomoc, jeździłem z nią do szpitali, załatwiałem operację w WAW, zawoziłem na chemię na prawie drugi koniec polski, często w nocy odbierałem z szpitala np z Bydgoszczy gdy źle się czuła. Wtedy też, objawy nerwicy powróciły, i już tak trwają około 6 lat. Obecnie są przyporządkowane do rytmu jej badań TK, po badaniach kiedy okazuje się, że choroba jest utrzymywana w ryzach przez chemię ja zaczynam się czuć trochę lepiej, kiedy jednak zbliża się termin kolejnego TK zaczynają się pojawiać coraz to nowe objawy. Dodatkowo przez te 6 lat do odczuwanych przeze mnie objawów doszły nowe. Gdy mój ojciec zachorował na raka płuc (palił całe życie po 3 paczki dziennie) do standardowych objawów jak nerwobóle w całym ciele doszły bóle nóg i zespół niespokojnych nóg i utrzymywały się przez kolejne 1,5 roku. Ojcem jego ostatnie miesiące musiałem opiekować się sam, moja siostra wyjechała do anglii, mama przebywała w Warszawie na kolejnej operacji.  Ja wykorzystałem cały urlop i opiekę i się nim zajmowałem, karmiłem, przebierałem, myłem... Byłem z nim do końca - nie muszę mówić jaki to wpływ miało na moją psychikę. Kiedy odszedł, ból nóg nie ustępował jeszcze przez rok, aż nagle z dnia na dzień minął. Oczywiście jak się pojawił wkręcałem sobie wszystko, zakrzepicę, i masę innych chorób, ale jakaś część mnie podpowiadała mi, że to ból na tle nerwowym dlatego postanowiłem nie zgłaszać się do lekarza. W między czasie zostałem ojcem, założyłem firmę, do tego pracuję normalnie na etacie gdzie mam kierownika psychopatę, który się na mnie uwziął, więc mój mózg jest cały czas  pod wpływem silnego stresu. Przez problemy w pracy pojawiły się problemy z jelitami,  częste wzdęcia, czasami biegunki, czasami zaparcia... Z mamą był okres pogorszenia gdzie nie znałem dnia ani godziny kiedy musiałem z nią jechać do szpitala - czasami nawet 3 razy w tygodniu, najczęściej w środku nocy więc zacząłem cierpieć na bezsenność... To wszystko spowodowało dalsze pogorszenie mojego stanu. Nagle pewnego dnia obudziłem się z napadem duszności. Nie mogłem nabrać powietrza, myślałem że mam zawał. Ataki duszności zaczęły się pojawiać częściej, jednak uznałem, że nie mają związku z sercem a raczej z nerwami, gdyż wydolność organizmu została na tym samym poziomie - mogę nadal przebiegać takie same dystanse bez pogorszenia wydolności i wysiłek nie powodował duszności. Duszność tak jak się pojawiła, tak znikła - ale zastąpiło ją kołatanie serca i kolejne epizody guli w gardle i ciągłego uczucia napięcia w klatce piersiowej - takiego niepokoju - że zaraz stanie się coś złego.  Po kolejnym pozytywnym TK mojej mamy kołatanie serca minęło, ale pojawił się ostatnio kolejny objaw - ukłucia z prawej strony pod żebrami. Zacząłem sobie wkręcać raka trzustki, wątroby itd ale ból nagle przeniósł się symetrycznie na lewą stronę, obecnie potrafi boleć z obu. Ból nie pochodzi też raczej z żadnych organów gdyż ich ucisk nie jest go w stanie wywołać. Co śmieszniejsze mija gdy mój umysł zaczyna się wyciszać - czyli mija wieczorem, nie odczuwam go w nocy, ale gdy idę do pracy zaczyna się nasilać i jego maksymalna wartość osiągana jest około godziny 17, po niej zaczyna odpuszczać... Trochę o mnie - jestem perfekcjonistą, mam analityczny umysł (dzięki temu chyba nie poddaję się tak łatwo autosugestii, że te objawy są wynikiem jakichś śmiertelnych chorób), posiadam naprawdę olbrzymią ilość zainteresowań, bardzo lubię poznawać nowe rzeczy, robię milion rzeczy na raz, kładę się spać bardzo późno bo nadrabiam w ten sposób stracony w ciągu dnia czas który musiałem poświęcić obowiązkom. Mój mózg nigdy nie potrafi się wyłączyć. Nie potrafię usiąść i się zrelaksować. Nie znam stanu bezmyślności - zawsze w głowie latają mi jakieś myśli. Jestem też bardzo zapracowanym człowiekiem, dzielę czas na firmę, pracę zawodową  i dziecko. Do tego pomagam mojej rodzinie - był okres, że pomagałem mamie, siostrze np przez kilka miesięcy z rzędu  i nie miałem wtedy ani jednego wolnego weekendu. Czuję, że mnie wykorzystują, ale nie potrafię im odmówić. To też na mnie źle działa, bo naprawdę czasami pragnę po prostu odpocząć, ale wiem że muszę mamie pomóc z tym czy z tym, siostra się przeprowadza to trzeba jej pomóc z remontem itd... Czuję, że to odbija się na moim zdrowiu (chyba głównie psychicznym)... Więc moi drodzy, czy te objawy to może być nerwica? Czy mam się zacząć zamartwiać że cierpię na jakąś śmiertelną chorobę? Ja osobiście czuję gdzieś wewnętrznie, że to na tle nerwowym, ale najgorsze jest w tym wszystkim to, że przez tyle lat mimo przeczucia, że to pochodzi z mojej głowy, nie potrafię nic z tym zrobić, nie potrafię się odciąć, czy wyciszyć...

[Krecik 83]

Syouth. Napiszę krótko. To napewno jest na tle nerwowym jakby to było coś poważnego to nie trwało by tak długo a Ty byś się czuł coraz gorzej... 

Jesteś świadomy wszystkiego co sie z tobą dzieje a  sam nie możesz sobie pomóc. 

Po twoim poście widać ze jestes osoba inteligentna i masz dobry charakter. 

Spróbuj poszukać dobrego lekarza neurologa.