Czy to są objawy nerwicy?-WĄTEK ZBIORCZY

[Alcia29]

@Brii 

Mam podobnie jak Ty, na punkcie zdrowia tak jak pisalam wczesniej, ja jeszcze np gdy cos mnie zaboli wyszukuje odpowiedzi w internecie co jest zle,.zaboli reka-zawal, noga- zator, puls za szybki- zawal, wezly chlonne- rak. W moim wypadku wydaje mi sie ze to z nudow ze tak powiem, bo to sie zaczelo nasilac odklad przestalam chodzic na silownie i sezon na smoczych lodziach sie zakonczyl. Moim zdaniem masz nerwice, a to jest dlatego najgorsze ze to wszystko podswiadome, myslisz o czyms a potem nie zdajesz sobie sprawy jaki to ma wplyw. Np w moim przypadku myslalam o babci ktora zmarla 28 lat temu na raka i potem mi sie snila, w ogole mam dziwne sny ale to przez ta obawe o swoje zdrowie

[Gość]

W dniu 30.12.2019 o 10:00, Brii napisał:

Cóż, szkoda, że nikt nie ma zdania na ten temat, jednym słowem trzeba sobie radzić samemu, jak zawsze zresztą.

 

Nie zostałaś tu olana, po prostu mniej osób się loguje w okresie świątecznym. Chciałem Ci poradzić, żebyś zajrzała na wątek hipochondrii, ale widzę, że go już znalazłaś. Podobnie jak admin radzę znaleźć dobrego psychiatrę. Twoje objawy są typowo nerwicowe. Widzę też że akurat Tobie psychoterapia może przynieść wiele pożytku, bo dużo rozkminiasz sama i psychodynamiczna powinna u Ciebie się sprawdzić. Powodzenia.

[Gość]

2 godziny temu, Teksas napisał:

 

Nie zostałaś tu olana, po prostu mniej osób się loguje w okresie świątecznym. Chciałem Ci poradzić, żebyś zajrzała na wątek hipochondrii, ale widzę, że go już znalazłaś. Podobnie jak admin radzę znaleźć dobrego psychiatrę. Twoje objawy są typowo nerwicowe. Widzę też że akurat Tobie psychoterapia może przynieść wiele pożytku, bo dużo rozkminiasz sama i psychodynamiczna powinna u Ciebie się sprawdzić. Powodzenia.

Wiem, wiem to był objaw desperacji, po prostu ledwo żyłam. Z psychoterapią to jest tak, że byłam przez kilka lat to tu to tam, ale szczerze więcej pożytku przyniosło mi czytanie książek i rozpisywanie sobie wszystkiego oraz grzebanie w necie. Na psychologów trafiałam raczej marnych i w ogóle więcej czaiłam od nich na temat DDD i problemów z którymi się borykałam, a przecież nie chodziłam do nich za darmo. Także może poszukam kogoś z sensem, ale na razie mam chyba uraz do specjalistów. Powodzenie się przyda, dzięki i wzajemnie!

[Gość]

4 godziny temu, Alcia29 napisał:

@Brii 

 W moim wypadku wydaje mi sie ze to z nudow ze tak powiem, bo to sie zaczelo nasilac odklad przestalam chodzic na silownie i sezon na smoczych lodziach sie zakonczyl. Moim zdaniem masz nerwice, a to jest dlatego najgorsze ze to wszystko podswiadome, myslisz o czyms a potem nie zdajesz sobie sprawy jaki to ma wplyw. Np w moim przypadku myslalam o babci ktora zmarla 28 lat temu na raka i potem mi sie snila, w ogole mam dziwne sny ale to przez ta obawe o swoje zdrowie

Tak dziwne sny to niezła jazda najgorsze, że zanim dostałam tego ataku nerwicy to jeszcze się wzięłam za czytanie o potędze podświadomości i zupełnie wymiękłam. Stwierdziłam wtedy, że koniecznie musze znaleźć jakieś forum i sie wygadać i szczęśliwie trafiłam tutaj. z czego bardzo się ciesze! NIe sądziłam, że poczytanie o cudzych problemach które czasem są podobne do moich a czasem zupełnie inne, sprawi że poczuję się mniej nienormalna. Przyznam, że na moje nerwy pomaga mi nieczytanie informacji. Kiedyś dzień w dzień czytałam newsy i je przeżywałam od 2 tygodni tego nie robię i jest mi o niebo lepiej. Btw smocze łodzie, aż sobie poczytałam w necie WOW ja mam problem ze zmobilizowaniem się do 10 przysiadów przy krześle.

[Alcia29]

@Brii
No widzisz. Ja mialam np jazde ze snami kiedy za duzo o czyms myslalam przed snem, tak jak mowie dostalam obaw ze umre, albo cos mi jest typu rak itp bo powiekszyly mi sie wezly( wczesniej nauczylam sie to ignorowac bo jak mowie mialam badania co prawda 6 lat temu ale nic z nich nie wyniknelo) od razu myslalam o babci a potem snila mi sie ona z dziadkiem ze tak powiem sen byl pozytywny bo mnie bronili w nim jakby nie pozwolili aby cos zlego sie mi stalo. Na drugi dzien opowiadalam mamie to powiedziala ze jestem nienormalna. U mnie zaczelo sie po 6 latach nagle to od zawrotow glowy( wiadomo uszy( ktore mnie bola), choroba itp, ale sie nakrecilam ze cos zlego, bola mnie wszystkie kosci ze wzgledu na to ze sie rozleniwilam teraz i sie malo ruszam i cwicze, miesnie zesztywnialy i kark w sumie nic strasznego no ale znow panika ze nie wiadomo co sie dzieje. Po prostu potrzebuje wiecej zajecia, w Anglii to praca przebywanie z duza iloscia osob, potem w weekendy wyjazdy, spedzanie czasu ze znajomymi- nie bylo czasu na mysli typu " matko tu boli, matko zawal, rak" po powrocie do Polski tez treningi i silownia to po prostu bylam tak padnieta ze myslalam tylko o spaniu albo dobrym filmie. Niestety poprzez klopoty z reka i czekanie na konsultacje u ortopedy i obecnie brak pracy siedze w domu i glupoty mi w glowie typu " tu boli tam boli, tu kuje, tu sie powiekszylo wpiszmy objawy w internet i zobaczmy co mi wyskoczy zobaczymy.... ooo kurcze mamy zwyciezce! To " rak pluc" nie wazne ze polowa objawow nie pasuje ale polowa tak wiec czas do lekarza" na wizyte tez czekam teraz, chce zrobic rtg klatki i miec spokoj ale niestety musze miec skierowanie na badanie. Dodam ze jestem tez poddenerwowana caly czas irytuja mnie wszyscy i ciagle sie kloce z rodzina typu moja ciocia do mnie " ja mam gozka na jajnikach i go nie wycinam.i mam kamienie w woreczku tyle lat i operacyjne ale nic nie robie bo sie boje" " moja mama " ja powinnam miec operacje kregoslupa piersiowego ale sie boje ze sie nie uda, mam nadcisnienie duze, zawroty glowy, duzo gozkow na tarczycy itp i zyje i nie panikuje jak ty" a ja im.na to " ale wy nie rozumiecie bo wam nie grozi nic strasznego a ja pewnie mam juz to i tamto i nie wiadomo co jeszcze" heh. A smocze lodzie fajna sprawa, bylam na zawodach w Niemczech, Czechach, Chinach i Polsce,  Medale sie zdobylo, ale tak jak teraz wygladam to zalosc niestety, wrak czlowieka, tylko choroby w glowie 

 

[Gość]

2 godziny temu, Brii napisał:

Wiem, wiem to był objaw desperacji, po prostu ledwo żyłam. Z psychoterapią to jest tak, że byłam przez kilka lat to tu to tam, ale szczerze więcej pożytku przyniosło mi czytanie książek i rozpisywanie sobie wszystkiego oraz grzebanie w necie. Na psychologów trafiałam raczej marnych i w ogóle więcej czaiłam od nich na temat DDD i problemów z którymi się borykałam, a przecież nie chodziłam do nich za darmo. Także może poszukam kogoś z sensem, ale na razie mam chyba uraz do specjalistów. Powodzenie się przyda, dzięki i wzajemnie!

 

Widzę więc że nowicjuszem nie jesteś. Co do terapii to ja akurat jestem wybitnie anty. Próbowałem i grupowej i indywidualnej (trochę na to pieniędzy poszło) ale według mnie to zwykła ściema i tyle. Niemniej wielu osobom pomaga, więc nie hejtuję tej formy leczenia. Uważam że trzeba być podatnym i mieć przekonanie. Ja nie mam. A jesteś na lekach jakichś? Dziś wiem, że mieć dobrego psychiatrę to połowa sukcesu. Korzystaj z forum, bo to też dużo pomaga. Spokojnego tygodnia.

 

[Gość]

8 godzin temu, Teksas napisał:

 

 A jesteś na lekach jakichś? Dziś wiem, że mieć dobrego psychiatrę to połowa sukcesu. Korzystaj z forum, bo to też dużo pomaga. Spokojnego tygodnia.

 

nie mam żadnych leków bo zasadniczo taki "atak" miałam pół roku temu poszłam do psychiatry która mnie wk....... i na tym się skończyło,  dobry psychiatra czy psycholog to naprawdę rzadkość,  męczyłam się z kilkoma, żaden mi nie pasował w pewnym momencie uznałam, że po jaką chol....ę mam płacić grubą kasę komuś kto uważa, że ludzie wykształceni i z tytułami nie mogą być upośledzeni emocjonalnie. najbardziej pomogły mi książki, i praca samodzielna, nie jest to może najfajniejsze bo człowiek z DDD przede wszystkim potrzebuje zrozumienia i poczucia choć przez chwilę, że jest bezpieczny i że ktoś mu wreszcie wierzy, że miał przes.... dzieciństwo, ale u nas chyba zrozumienie deprywacji emocjonalnej jest żadne, więcej przyniosło mi siedzenie na tym forum, również spokojnego tygodnia

[Gość]

11 godzin temu, Alcia29 napisał:

@Brii
Dodam ze jestem tez poddenerwowana caly czas irytuja mnie wszyscy i ciagle sie kloce z rodzina typu moja ciocia do mnie " ja mam gozka na jajnikach i go nie wycinam.i mam kamienie w woreczku tyle lat i operacyjne ale nic nie robie bo sie boje" " moja mama " ja powinnam miec operacje kregoslupa piersiowego ale sie boje ze sie nie uda, mam nadcisnienie duze, zawroty glowy, duzo gozkow na tarczycy itp i zyje i nie panikuje jak ty" a ja im.na to " ale wy nie rozumiecie bo wam nie grozi nic strasznego a ja pewnie mam juz to i tamto i nie wiadomo co jeszcze" heh. A smocze lodzie fajna sprawa, bylam na zawodach w Niemczech, Czechach, Chinach i Polsce,  Medale sie zdobylo, ale tak jak teraz wygladam to zalosc niestety, wrak czlowieka, tylko choroby w glowie 

 

Przeczytałam o Twoim siedzeniu w rodzinnym domu i mnie ciarki przeszły, W swoim jestem w stanie wytrzymać maks 48 godzin, a najchętniej nie bywałabym tam wcale. Uważam, że źródłem moich stresów chorobowych jest również moja matka, która wiecznie gada o chorobach, zasadniczo jest to dla niej głównym ulubionym tematem. Po wielu awanturach trzyma się zakazu odnoszenia do mojego wyglądu, ale kiedyś kiedy jeszcze szukałam u niej jakiegoś wsparcia zawsze słyszałam jakie to straszne choroby mogą wynikać z  otyłości, bo dla niej byłam gruba zawsze, nieważne ile ważyłam, a jeśli udało mi się schudnąć to też było źle bo nie można byc za chudym, hahaha. Raczyła mnie swoimi prawdami o byciu grubym  najczęściej przy śniadaniu dzięki czemu wstawałam od stołu głodna bo nie chciałam żeby widziała, że dużo jem. Zresztą potrafiła zrobić tort i pytać się czy chce kawałek, a jak po jakimś czasie poszłam sobie go ukroić mówiła, że juz chyba i tak za dużo zjadłam.  Aktualnie nie mówię jej nic. Jak się pyta o zdrowie to mówię ok i tyle. Jest człowiekiem tak negatywnie patrzącym na świat, że nawet jak przyjedzie się w  dobrym nastroju to wyjeżdża się  w fatalnym. Odkąd przestałam wysłuchiwać przez tel jej opowieści o chorobach zasadniczo nie ma o czym rozmawiać. Więc może czujesz się źle nie dlatego, że nie chodzisz na siłkę, tylko dlatego, ze jesteś w rodzinnym domu?

Edytowane 2 Stycznia 2020 przez Gość

[Alcia29]

5 godzin temu, Brii napisał:

Przeczytałam o Twoim siedzeniu w rodzinnym domu i mnie ciarki przeszły, W swoim jestem w stanie wytrzymać maks 48 godzin, a najchętniej nie bywałabym tam wcale. Uważam, że źródłem moich stresów chorobowych jest również moja matka, która wiecznie gada o chorobach, zasadniczo jest to dla niej głównym ulubionym tematem. Po wielu awanturach trzyma się zakazu odnoszenia do mojego wyglądu, ale kiedyś kiedy jeszcze szukałam u niej jakiegoś wsparcia zawsze słyszałam jakie to straszne choroby mogą wynikać z  otyłości, bo dla niej byłam gruba zawsze, nieważne ile ważyłam, a jeśli udało mi się schudnąć to też było źle bo nie można byc za chudym, hahaha. Raczyła mnie swoimi prawdami o byciu grubym  najczęściej przy śniadaniu dzięki czemu wstawałam od stołu głodna bo nie chciałam żeby widziała, że dużo jem. Zresztą potrafiła zrobić tort i pytać się czy chce kawałek, a jak po jakimś czasie poszłam sobie go ukroić mówiła, że juz chyba i tak za dużo zjadłam.  Aktualnie nie mówię jej nic. Jak się pyta o zdrowie to mówię ok i tyle. Jest człowiekiem tak negatywnie patrzącym na świat, że nawet jak przyjedzie się w  dobrym nastroju to wyjeżdża się  w fatalnym. Odkąd przestałam wysłuchiwać przez tel jej opowieści o chorobach zasadniczo nie ma o czym rozmawiać. Więc może czujesz się źle nie dlatego, że nie chodzisz na siłkę, tylko dlatego, ze jesteś w rodzinnym domu?

Nie rodzinny dom jest dobry, bo jestem z mama tylko, a moja mama jest fajna osoba, naprawde da sie pogadac z nia. Na Twoim miejscu nie wytrzymalabym z kims kto sie do mnie ciagle czepia i mnie nie rozumie. W moim przypadku bardziej problemem jest nacisk na moja osobe, tak jak mowie siostra, ciotka wujek itp kazdy tylko wymysla i sie czepia ze tak to ujme, nawet mojej mamy kolezanka. Ciagle tylko teksty typu " a po co wracalas do Polski, ja mowilam ze powinnas w Anglii zostac, czemu teraz nie masz pracy, a kiedy bedziesz miala" i ciagle to samo. Wczoraj w nocy bylam tak poddenerwowana ze zasnelam dopiero o 3 w nocy serce mi walilo itp. Moze brakuje po prostu jasnej strony wszystkiego, zainteresowan jakis nowych, projektow czegos co zajmie czas bo wtedy czlowiek nie mysli tak o chorobach 

[Gość]

15 godzin temu, Alcia29 napisał:

Nie rodzinny dom jest dobry, bo jestem z mama tylko, a moja mama jest fajna osoba, naprawde da sie pogadac z nia. Na Twoim miejscu nie wytrzymalabym z kims kto sie do mnie ciagle czepia i mnie nie rozumie. W moim przypadku bardziej problemem jest nacisk na moja osobe, tak jak mowie siostra, ciotka wujek itp kazdy tylko wymysla i sie czepia ze tak to ujme, nawet mojej mamy kolezanka. Ciagle tylko teksty typu " a po co wracalas do Polski, ja mowilam ze powinnas w Anglii zostac, czemu teraz nie masz pracy, a kiedy bedziesz miala" i ciagle to samo. Wczoraj w nocy bylam tak poddenerwowana ze zasnelam dopiero o 3 w nocy serce mi walilo itp. Moze brakuje po prostu jasnej strony wszystkiego, zainteresowan jakis nowych, projektow czegos co zajmie czas bo wtedy czlowiek nie mysli tak o chorobach 

Cóż ludzie uwielbiają innym radzić, jak na razie moje doświadczenie jest takie, że nigdy na dobre nie wyszły mi cudze rady. Dlatego owszem pogadać lubię, posłuchać co ktoś mówi, ale decyzje podejmuje w oparciu o to co sama chce. Dla wielu ludzi Anglia czy Niemcy i praca za granicą to jakieś Eldorado, a wszystko to ma swoją cenę.

[Gość]

19 godzin temu, Lilith napisał:

Możesz pójść na NFZ...

A powiedz czy to była regularna terapia czy po prostu wizyty u psychologa? Czy terapeuta pracował pod superwizją? 

Nie chodziłam do byle kogo, ale co to zmienia. I to nie kwestia kasy, że jej nie mam tylko, ze nie mam już przekonania do rozmawiania z obcymi ludźmi o tym co mam w mózgu. Forum to co innego ale na twarzą w twarz nie mam już chęci. Może za jakiś czas.

[Wieki]

Hej, to, że mam nerwicę to już wiem od dawna. Nauczyłem się w miare z nią walczyć. Objawia sie zawsze przyspieszonym biciem serca, drżeniem, i obawą przed zawałem. Tzw sztampa. Oczywiscie zawsze ekg w normie nic sie nie dzieje. Pakiet badan ze 4 tygodnie temu w zasadzie przegladowo na wszystko profilaktycznie - wszystkie w normie. Od kilku dni mam nowe objawy. Zaczelo sie od tego, że nie mogłem przełknąć jakiejś kanapki. Przestraszyłem się. Od tego czasu caly czas mam uczucie zatkanego gardła, ciezko mi usnąć bo mam wrażenie duszności jakbym nie mógł złapać swobodnego oddechu. Byłem u laryngologa ale przepisała jakieś płukanki i dala skiero na endoskopie (bo nie mogla obejrzec krtani przez odruch wymiotny) jutro jadę zrobic rtg klatki i tarczycy oraz morfologie z OB. Nie wiem co dalej. Czy takie objawy to nerwica gardła ? Istnieje coś takiego? 

[Qtomo]

4 minuty temu, Wieki napisał:

Hej, to, że mam nerwicę to już wiem od dawna. Nauczyłem się w miare z nią walczyć. Objawia sie zawsze przyspieszonym biciem serca, drżeniem, i obawą przed zawałem. Tzw sztampa. Oczywiscie zawsze ekg w normie nic sie nie dzieje. Pakiet badan ze 4 tygodnie temu w zasadzie przegladowo na wszystko profilaktycznie - wszystkie w normie. Od kilku dni mam nowe objawy. Zaczelo sie od tego, że nie mogłem przełknąć jakiejś kanapki. Przestraszyłem się. Od tego czasu caly czas mam uczucie zatkanego gardła, ciezko mi usnąć bo mam wrażenie duszności jakbym nie mógł złapać swobodnego oddechu. Byłem u laryngologa ale przepisała jakieś płukanki i dala skiero na endoskopie (bo nie mogla obejrzec krtani przez odruch wymiotny) jutro jadę zrobic rtg klatki i tarczycy oraz morfologie z OB. Nie wiem co dalej. Czy takie objawy to nerwica gardła ? Istnieje coś takiego? 

Jak na moje to przez nerwice wkręciłeś sobie że coś Ci w gardle zostało i na tym się cały czas skupiasz, to Cie nakręca i wprowadza w lęk, ale dla świętego spokoju możesz sobie zrobić to RTG.

[Żankloda]

3 godziny temu, Qtomo napisał:

Jak na moje to przez nerwice wkręciłeś sobie że coś Ci w gardle zostało i na tym się cały czas skupiasz, to Cie nakręca i wprowadza w lęk, ale dla świętego spokoju możesz sobie zrobić to RTG.

Miałam podobnie z gardłem. Wkręcilam sobie że od palenia papierosów dostałam raka gardła... fakt był jeden pozytyw tej mojej schizy  bo na rok rzucilam  palenie. Ale mysli orzed snem o tym ze ten rak urosnie i bddzie mnie dusil nie pozwala mi zasnac... sprawdzalam oddech , gardlo w srodku, wmawialam sobie ze chocby drobna plama w gardle to rak... Nie robulam zadnych  badan. Wiedzialam ze to nerwica a poznalam to po tym ze uczucie scisku w gardle mialam tylko wtedy gdy o tym intensywniee  myślałam, natomiast kiedy byłam zajęta praca czy jakimiś domowymi obowiązkami to WGL nie odczuwalam  żadnego bolu  ani dyskomfortu  w gardle. Zaczelam  bagatelizowac  to i wydaje mi się że przeszło. Możesz spróbować. Ale jeśli najpierw chcesz być pewny że Ci nic nie jest to warto się przebadać... zawsze warto się badać to nasze prawo. Musimy dbać o swój organizm jakoś ale jeśli nic nie wyjdzie to możesz być pewny że to nerwica płata  Ci figle i przez nią fiksujesz

[Żankloda]

Może spójrzmy na nerwice pod innym wzgledem ? Moze sporbujmy powiedziec sobie tak... jest mysl.. " mam straszny skurcz w klatce nie mogę oddychać " Pierwsza myśl - zawał. No właśnie czemu tak ? A czemu nie pierwsza  myśl " to przecież znów ta moja nerwica" nerwobole w klatce to znów ten stres. Zgonimy  to na nerwice, skoro już ja mamy.. mamy jakąś chorobę to po co dokładać sobie następnych?

[Qtomo]

1 minutę temu, Żankloda napisał:

Miałam podobnie z gardłem. Wkręcilam sobie że od palenia papierosów dostałam raka gardła... fakt był jeden pozytyw tej mojej schizy  bo na rok rzucilam  palenie. Ale mysli orzed snem o tym ze ten rak urosnie i bddzie mnie dusil nie pozwala mi zasnac... sprawdzalam oddech , gardlo w srodku, wmawialam sobie ze chocby drobna plama w gardle to rak... Nie robulam zadnych  badan. Wiedzialam ze to nerwica a poznalam to po tym ze uczucie scisku w gardle mialam tylko wtedy gdy o tym intensywniee  myślałam, natomiast kiedy byłam zajęta praca czy jakimiś domowymi obowiązkami to WGL nie odczuwalam  żadnego bolu  ani dyskomfortu  w gardle. Zaczelam  bagatelizowac  to i wydaje mi się że przeszło. Możesz spróbować. Ale jeśli najpierw chcesz być pewny że Ci nic nie jest to warto się przebadać... zawsze warto się badać to nasze prawo. Musimy dbać o swój organizm jakoś ale jeśli nic nie wyjdzie to możesz być pewny że to nerwica płata  Ci figle i przez nią fiksujesz

Gule miałem kiedyś, jeszcze zanim się w ogóle pojawiły jakiekolwiek objawy, też paliłem i właśnie to tym sobie tłumaczyłem, prawdopodobnie to już wtedy była oznaka nerwów. Najłatwiejszym sposobem zdiagnozowania nerwicy jest tak jak mówi Żankloda, jeżeli podczas jakiegos innego zajęcia nie odczuwasz objawów lub są one słabsze to na pewno jest to na tle nerwowym, normalna choroba nie puszcza od tak sobie gdy np oglądasz film.

[Qtomo]

2 minuty temu, Żankloda napisał:

Może spójrzmy na nerwice pod innym wzgledem ? Moze sporbujmy powiedziec sobie tak... jest mysl.. " mam straszny skurcz w klatce nie mogę oddychać " Pierwsza myśl - zawał. No właśnie czemu tak ? A czemu nie pierwsza  myśl " to przecież znów ta moja nerwica" nerwobole w klatce to znów ten stres. Zgonimy  to na nerwice, skoro już ja mamy.. mamy jakąś chorobę to po co dokładać sobie następnych?

Wydaje mi się że jest to możliwe, z upływem każdego dnia zaczynamy się do tego przyzwyczajać, bynajmniej ja, może i pojawia się negatywna myśl ale szybko próbuje ją zniwelować tym że jest to tylko nerwica, nie kiedy zajmuje mi to dłuższą chwilę, a czasem od razu.

[Żankloda]

11 godzin temu, Qtomo napisał:

Wydaje mi się że jest to możliwe, z upływem każdego dnia zaczynamy się do tego przyzwyczajać, bynajmniej ja, może i pojawia się negatywna myśl ale szybko próbuje ją zniwelować tym że jest to tylko nerwica, nie kiedy zajmuje mi to dłuższą chwilę, a czasem od razu.

Lepiej jest to zgonic  na nerwice niż szukać w Internecie objawów... poza tym prawie każdy objaw może być związany z nerwica. Organizm w czasie stresu wariuje.. A jeśli żyje w strachu cały czas tak jak np mój.. (strach ogolny) to może nam sam robić niespodzianki nieprzyjemne niestety. Pisze wam o tym bo ja sama próbuje tak robić i myślę że jak narazie działa... 

[Silver89]

Hej wszystkim 

Jestem tu nowa i trochę poczytałam o waszych przypadłościach. Szczerze mówiąc sama nie wiem co mam myśleć o sobie. 

 

Więc od początku.  Jestem 30latką której problemy zaczęły się 8 lat temu po porodzie. Nie mogłam karmić piersią (Ale miałam tego duża potrzebę,  więc byłam zła na siebie że nie mogę dać dziecku to co najlepsze).

Później pojawiły się stopniowe zawroty głowy, nogi jak z waty, walące serce. Pierwsza poważna sytuacja była w 2014 roku kiedy mąż wyszedł na noc do pracy A ja zostałam z 3letnim młodym. Położyłam się spać A tu nagle samolot jakbym była po dobrej imprezie. Nie mogłam nawet oczu zamknąć bo cały czas to wracało. Na dniach neurolog , tomografia i rezonans głowy-nic nie wyszło.  Pracowałam wtedy fizycznie z osobami niepełnosprawnymi więc ortopeda stwierdził że to pewnie od kręgosłupa. Kolejne badania rezonans kręgosłupa szyjnego - nic nie wykazało oraz ledzwiowego (zwezenie przestrzeni miedzykregowych). Ortopeda stwierdził,  że to nie wpływa w żaden sposób na to co się dzieje. Rodzinny multum badań z krwi i nadal nic. Epizody się pojawiały więc poszłam do kardiologa. Okazało się na holterze i Dopplerze,  że mam tachykardie i małą niedomykalność zastawki trójdzielnej. Dostałam leki i moje objawy przeszły na jakieś pół roku po czym znów wróciły, kilka wizyt na Sorze i nadal nic nie stwierdzili.

Zrezygnowana po prostu stwierdziłam że tak już mam od tego serca i muszę się przyzwyczaić,  zmieniłam pracę na biurową ale problem pozostał. W lipcu 2019 z dnia na dzień rozpoczęły się wycieczki do toalety(biegunka). Myślałam,  że to zatrucie ale po 3 tygodniach było coraz gorzej, krew utajona, gastroskopia i kolonoskopia. Jelita czysciutkie A z gastroskopi reaktywne zapalenie żołądka bez wrzodow i żadnych bakterii. Ograniczyłam co musiałam i jakoś to było. Na początku grudnia pojawiła się swedzaca plama na brzuchu, rodzinny stwierdził poantybiotykową grzybice skóry,  kolejne badania, kolejne wizyty A maści do dnia dzisiejszego nic nie pomogły wręcz pojawiło się mnóstwo innych swedzacych plamek.  Znajoma poradziła wizytę u psychiatry. 2 stycznie Po 2 godzinnym spotkaniu stwierdził Nerwicę wegetatywną(somatyczną). Przepisał Escitil i poradził zapisanie sie do psychoterapeuty. 

 

Szczere mówiąc od wizyty u niego boli mnie brzuch, czuje się poddenerwowana bo zastanawiam się czy tą diagnoza jest faktycznie trafna. Czekam do środy i wizyty u mojego kardiologa zeby określił swoj stosunek do diagnozy i właśnie od wtedy planuje wziąść ten lek. Bo na tą chwilę okropnie się boję. 

 

Co sądzicie? Albo i radzicie?

[Alcia29]

Godzinę temu, Silver89 napisał:

Hej wszystkim 

Jestem tu nowa i trochę poczytałam o waszych przypadłościach. Szczerze mówiąc sama nie wiem co mam myśleć o sobie. 

 

Więc od początku.  Jestem 30latką której problemy zaczęły się 8 lat temu po porodzie. Nie mogłam karmić piersią (Ale miałam tego duża potrzebę,  więc byłam zła na siebie że nie mogę dać dziecku to co najlepsze).

Później pojawiły się stopniowe zawroty głowy, nogi jak z waty, walące serce. Pierwsza poważna sytuacja była w 2014 roku kiedy mąż wyszedł na noc do pracy A ja zostałam z 3letnim młodym. Położyłam się spać A tu nagle samolot jakbym była po dobrej imprezie. Nie mogłam nawet oczu zamknąć bo cały czas to wracało. Na dniach neurolog , tomografia i rezonans głowy-nic nie wyszło.  Pracowałam wtedy fizycznie z osobami niepełnosprawnymi więc ortopeda stwierdził że to pewnie od kręgosłupa. Kolejne badania rezonans kręgosłupa szyjnego - nic nie wykazało oraz ledzwiowego (zwezenie przestrzeni miedzykregowych). Ortopeda stwierdził,  że to nie wpływa w żaden sposób na to co się dzieje. Rodzinny multum badań z krwi i nadal nic. Epizody się pojawiały więc poszłam do kardiologa. Okazało się na holterze i Dopplerze,  że mam tachykardie i małą niedomykalność zastawki trójdzielnej. Dostałam leki i moje objawy przeszły na jakieś pół roku po czym znów wróciły, kilka wizyt na Sorze i nadal nic nie stwierdzili.

Zrezygnowana po prostu stwierdziłam że tak już mam od tego serca i muszę się przyzwyczaić,  zmieniłam pracę na biurową ale problem pozostał. W lipcu 2019 z dnia na dzień rozpoczęły się wycieczki do toalety(biegunka). Myślałam,  że to zatrucie ale po 3 tygodniach było coraz gorzej, krew utajona, gastroskopia i kolonoskopia. Jelita czysciutkie A z gastroskopi reaktywne zapalenie żołądka bez wrzodow i żadnych bakterii. Ograniczyłam co musiałam i jakoś to było. Na początku grudnia pojawiła się swedzaca plama na brzuchu, rodzinny stwierdził poantybiotykową grzybice skóry,  kolejne badania, kolejne wizyty A maści do dnia dzisiejszego nic nie pomogły wręcz pojawiło się mnóstwo innych swedzacych plamek.  Znajoma poradziła wizytę u psychiatry. 2 stycznie Po 2 godzinnym spotkaniu stwierdził Nerwicę wegetatywną(somatyczną). Przepisał Escitil i poradził zapisanie sie do psychoterapeuty. 

 

Szczere mówiąc od wizyty u niego boli mnie brzuch, czuje się poddenerwowana bo zastanawiam się czy tą diagnoza jest faktycznie trafna. Czekam do środy i wizyty u mojego kardiologa zeby określił swoj stosunek do diagnozy i właśnie od wtedy planuje wziąść ten lek. Bo na tą chwilę okropnie się boję. 

 

Co sądzicie? Albo i radzicie?

Nerwica ma rozne oblicza a najczestrze to wlasnie zwiazane z sercem pulsem cisnieniem. Jezeli jak mowisz mialas wszystkie badania ktore sa ok i nic sie zlego nie stalo to uwazam ze masz nerwice. Tez mialam tak ze trafilam do kardiologa kilka lat temu z tego wzgledu ze nagle skoczylo mi cisnienie do 170/100 mama przestraszona nie wiedziala co robic znow mierze i sie takie utrzymuje mama dala mi tabletke pod jezyk na obnizenie cisnienie. Pojechalysmy na sor tam ekg i zwykle badania nic nie wykazalo no ale potem poszlam do kardiologa, echo serca, ekg, krew, crp, ob, potas, magnez, tsh, cholesterol wszystko super. Cisnienie bez tabletek nagle spadlo do 128 czy jakos tak, ekg czasem wychodzilo tak zr mialam za szybki puls ale to z nerwow i sama o tym wiedzialam bo na tym ekg jak lezalam to dreszcze gula w gardle z nerwow, jak mi cisnienie ogolna mierzyla to tez tiki nerwowe mialam i w sumie tyle potem poszlam do psychologa i psychiatry i przez 7 lat mialam spokoj z tym ale znow sie zaczelo 

[Qtomo]

3 godziny temu, Żankloda napisał:

Lepiej jest to zgonic  na nerwice niż szukać w Internecie objawów... poza tym prawie każdy objaw może być związany z nerwica. Organizm w czasie stresu wariuje.. A jeśli żyje w strachu cały czas tak jak np mój.. (strach ogolny) to może nam sam robić niespodzianki nieprzyjemne niestety. Pisze wam o tym bo ja sama próbuje tak robić i myślę że jak narazie działa... 

Jestem po kolejne wizycie u psychologa, chyba dostrzegłem światło w tunelu, pani psycholog stwierdziła że dostrzegam tylko negatywne strony np. Ten strach o utratę kontroli, i dlatego się cały czas nakręcam, mimo tego że już dużo zrobilem ( aktywność fizyczna, psychoterapia, relaksacje) za zadanie dostałem codziennie spisywanie tylko pozytywnych rzeczy, okaże się że jest ich na prawdę dużo. Powiem szczerze że czuję jakąś ulgę choć przedemna jeszcze spora droga, zganianie na nerwice faktycznie dużo daje. 

Edytowane 7 Stycznia 2020 przez Qtomo

[Żankloda]

Godzinę temu, Qtomo napisał:

Jestem po kolejne wizycie u psychologa, chyba dostrzegłem światło w tunelu, pani psycholog stwierdziła że dostrzegam tylko negatywne strony np. Ten strach o utratę kontroli, i dlatego się cały czas nakręcam, mimo tego że już dużo zrobilem ( aktywność fizyczna, psychoterapia, relaksacje) za zadanie dostałem codziennie spisywanie tylko pozytywnych rzeczy, okaże się że jest ich na prawdę dużo. Powiem szczerze że czuję jakąś ulgę choć przedemna jeszcze spora droga, zganianie na nerwice faktycznie dużo daje. 

Akceptacja siebie jest tez bardzo wazna. Ja mam narazie z tym problemy bo przez nerwice czuje sie gorsza od innych. Staram sie to wypierac ale nie jest tak łatwo.A jak powrót do pracy po świętach? Dajecie  radę?

[Qtomo]

28 minut temu, Żankloda napisał:

Akceptacja siebie jest tez bardzo wazna. Ja mam narazie z tym problemy bo przez nerwice czuje sie gorsza od innych. Staram sie to wypierac ale nie jest tak łatwo.A jak powrót do pracy po świętach? Dajecie  radę?

Właśnie jestem pierwszy dzien w pracy, na popołudnie, myślałem że będzie gorzej. Chociaż jeszcze do końca zmiany troche pozostało

[Żankloda]

25 minut temu, Qtomo napisał:

Właśnie jestem pierwszy dzien w pracy, na popołudnie, myślałem że będzie gorzej. Chociaż jeszcze do końca zmiany troche pozostało

Mnie dopiero czeka nocna zmiana będzie ciężko.. szczególnie że to noc 

[Qtomo]

3 minuty temu, Żankloda napisał:

Mnie dopiero czeka nocna zmiana będzie ciężko.. szczególnie że to noc 

To zależy czy się dzisiaj wyspałaś. Ja pierwszą nocke jakoś wytrzymuje, gorzej z drugą jak np nie wyspałem się za bardzo po poprzedniej.