Psychoterapia nie działa

[monk.2000]

jaga70, właśnie czytam tego bloga

[*Monika*]

Dołączę się do dialogu.

Moim zdaniem psychoterapia może pomóc jeśli ktoś ma problem typowo powiązany z sytuacją. Jest nieśmiały i nie może odnaleźć się na studiach, rzuciła go dziewczyna albo ma doła że ma 18 lat i jest nadal prawiczkiem

Pozostałe przypadki to schorzenia spowodowane zaburzeniami w układzie nerwowym.

 

A co np. z ludźmi, którzy mają zdiagnozowane zaburzeniami osobowości? Co z nieprawidłowymi schematami, w ramach których wychowywali się ludzie kiedy byli dziećmi? Wzrastali w patologicznych, dysfunkcyjnych rodzinach, gdzie nie było miłości, w których nie zaspokajano podstawowych potrzeb dziecka?

Co z uzależnionymi i współuzależnionymi?

Nieudolni wychowawczo rodzice też potrafią wyrządzić dzieciom krzywdę. Pomijam przykład świadomego krzywdzenia...bo to już skrajna patologia.

 

 

Fakt, że ktoś jest nieśmiały też może mieć swoje źródło, przyczynę.

I dlatego sami nie możemy się diagnozować i prowadzić autoterapii.

 

Należy pamiętać, że każdy jest odosobnionym przypadkiem i nie należy uogólniać. Ważne, żeby w miarę szybko uzyskać diagnozę i rozpocząć leczenie (terapia i/lub leki)

[*Monika*]

Dołączę się do dialogu.

Moim zdaniem psychoterapia może pomóc jeśli ktoś ma problem typowo powiązany z sytuacją. Jest nieśmiały i nie może odnaleźć się na studiach, rzuciła go dziewczyna albo ma doła że ma 18 lat i jest nadal prawiczkiem

Pozostałe przypadki to schorzenia spowodowane zaburzeniami w układzie nerwowym.

 

A co np. z ludźmi, którzy mają zdiagnozowane zaburzeniami osobowości? Co z nieprawidłowymi schematami, w ramach których wychowywali się ludzie kiedy byli dziećmi? Wzrastali w patologicznych, dysfunkcyjnych rodzinach, gdzie nie było miłości, w których nie zaspokajano podstawowych potrzeb dziecka?

Co z uzależnionymi i współuzależnionymi?

Nieudolni wychowawczo rodzice też potrafią wyrządzić dzieciom krzywdę. Pomijam przykład świadomego krzywdzenia...bo to już skrajna patologia.

 

 

Fakt, że ktoś jest nieśmiały też może mieć swoje źródło, przyczynę.

I dlatego sami nie możemy się diagnozować i prowadzić autoterapii.

 

Należy pamiętać, że każdy jest odosobnionym przypadkiem i nie należy uogólniać. Ważne, żeby w miarę szybko uzyskać diagnozę i rozpocząć leczenie (terapia i/lub leki)

[monk.2000]

*Monika*, jak to sami nie możemy. A przysłowiowe: "kieruj się głosem serca"? Moim zdaniem punktem wyjścia jest dana osoba, a psychoterapeuta jest jakby osobą przez nią zatrudniony by pomóc w jej własnej autoterapii. Ja zawsze byłem indywidualistą jeśli chodzi o takie sprawy i uważam że trzeba myśleć samodzielnie i nie traktować psychologa jak jakąś wyrocznie, to taki sam człowiek jak my, nie ma żadnych ponadnaturalnych mocy.

[monk.2000]

*Monika*, jak to sami nie możemy. A przysłowiowe: "kieruj się głosem serca"? Moim zdaniem punktem wyjścia jest dana osoba, a psychoterapeuta jest jakby osobą przez nią zatrudniony by pomóc w jej własnej autoterapii. Ja zawsze byłem indywidualistą jeśli chodzi o takie sprawy i uważam że trzeba myśleć samodzielnie i nie traktować psychologa jak jakąś wyrocznie, to taki sam człowiek jak my, nie ma żadnych ponadnaturalnych mocy.

[jaga70]

*Monika*, jak to sami nie możemy. A przysłowiowe: "kieruj się głosem serca"? Moim zdaniem punktem wyjścia jest dana osoba, a psychoterapeuta jest jakby osobą przez nią zatrudniony by pomóc w jej własnej autoterapii. Ja zawsze byłem indywidualistą jeśli chodzi o takie sprawy i uważam że trzeba myśleć samodzielnie i nie traktować psychologa jak jakąś wyrocznie, to taki sam człowiek jak my, nie ma żadnych ponadnaturalnych mocy.

Podpisuję się "recyma i nogyma".

[jaga70]

*Monika*, jak to sami nie możemy. A przysłowiowe: "kieruj się głosem serca"? Moim zdaniem punktem wyjścia jest dana osoba, a psychoterapeuta jest jakby osobą przez nią zatrudniony by pomóc w jej własnej autoterapii. Ja zawsze byłem indywidualistą jeśli chodzi o takie sprawy i uważam że trzeba myśleć samodzielnie i nie traktować psychologa jak jakąś wyrocznie, to taki sam człowiek jak my, nie ma żadnych ponadnaturalnych mocy.

Podpisuję się "recyma i nogyma".

[*Monika*]

monk.2000, Oczywiście.

Ja miałam na myśli samodiagnozowanie.

 

Za głosem serca iść... nie chciałabym się odnosić,... powiem tylko tyle, że jeśli nie jesteśmy obiektywni co do siebie, a w większości nie jesteśmy, zwłaszcza zaburzeni...to jak można za głosem serca podążać?

Nieświadomość jest wielka, jak to kiedyś powiedziała moja terapeutka.

[*Monika*]

monk.2000, Oczywiście.

Ja miałam na myśli samodiagnozowanie.

 

Za głosem serca iść... nie chciałabym się odnosić,... powiem tylko tyle, że jeśli nie jesteśmy obiektywni co do siebie, a w większości nie jesteśmy, zwłaszcza zaburzeni...to jak można za głosem serca podążać?

Nieświadomość jest wielka, jak to kiedyś powiedziała moja terapeutka.

[monk.2000]

*Monika*, no i na tym poprzestańmy :) Nie masz ochoty wpaść do Wron, rozmawiamy o koncertach?

[monk.2000]

*Monika*, no i na tym poprzestańmy :) Nie masz ochoty wpaść do Wron, rozmawiamy o koncertach?

[Candy14]

Wzrastali w patologicznych, dysfunkcyjnych rodzinach, gdzie nie było miłości, w których nie zaspokajano podstawowych potrzeb dziecka?

Ostatnio byl przypadek skatowania 3 miesiecznego dziecka przez ojca - powod? Bo maly ma sie mnie bac inaczej za rok,dwa wejdzie mi na glowe jak mniemam sam wzrastal w strachu i byl katowany przez ojca...teraz powiela schemat. Moze gdyby wczesniej mial swiadomosc , ze cos nie tak i trafil na terapie jego dziecko nie umieraloby teraz w szpitalu

[Candy14]

Wzrastali w patologicznych, dysfunkcyjnych rodzinach, gdzie nie było miłości, w których nie zaspokajano podstawowych potrzeb dziecka?

Ostatnio byl przypadek skatowania 3 miesiecznego dziecka przez ojca - powod? Bo maly ma sie mnie bac inaczej za rok,dwa wejdzie mi na glowe jak mniemam sam wzrastal w strachu i byl katowany przez ojca...teraz powiela schemat. Moze gdyby wczesniej mial swiadomosc , ze cos nie tak i trafil na terapie jego dziecko nie umieraloby teraz w szpitalu

[*Monika*]

Candy14, słyszałam Kaju o tym zdarzeniu, aż brak słów...Patologiczna rodzina wychowuje następnego, patologicznego, dysfunkcyjnego z zaburzeniami człowieka. Człowiek ten nie ma innego przykładu, jak tylko przykład od swoich rodziców, więc jak ma inaczej postępować, skoro nie ma wzorców? monk.2000, idę się kąpać, a potem napisać referencje dla jednej nauczycielki,... ale dziękuję za zaproszenie

[*Monika*]

Candy14, słyszałam Kaju o tym zdarzeniu, aż brak słów...Patologiczna rodzina wychowuje następnego, patologicznego, dysfunkcyjnego z zaburzeniami człowieka. Człowiek ten nie ma innego przykładu, jak tylko przykład od swoich rodziców, więc jak ma inaczej postępować, skoro nie ma wzorców? monk.2000, idę się kąpać, a potem napisać referencje dla jednej nauczycielki,... ale dziękuję za zaproszenie

[jaga70]

Wzrastali w patologicznych, dysfunkcyjnych rodzinach, gdzie nie było miłości, w których nie zaspokajano podstawowych potrzeb dziecka?

Ostatnio byl przypadek skatowania 3 miesiecznego dziecka przez ojca - powod? Bo maly ma sie mnie bac inaczej za rok,dwa wejdzie mi na glowe jak mniemam sam wzrastal w strachu i byl katowany przez ojca...teraz powiela schemat. Moze gdyby wczesniej mial swiadomosc , ze cos nie tak i trafil na terapie jego dziecko nie umieraloby teraz w szpitalu

I właśnie tu jest jedna nie wiadoma, czy terapia by mu pomogła.

[jaga70]

Wzrastali w patologicznych, dysfunkcyjnych rodzinach, gdzie nie było miłości, w których nie zaspokajano podstawowych potrzeb dziecka?

Ostatnio byl przypadek skatowania 3 miesiecznego dziecka przez ojca - powod? Bo maly ma sie mnie bac inaczej za rok,dwa wejdzie mi na glowe jak mniemam sam wzrastal w strachu i byl katowany przez ojca...teraz powiela schemat. Moze gdyby wczesniej mial swiadomosc , ze cos nie tak i trafil na terapie jego dziecko nie umieraloby teraz w szpitalu

I właśnie tu jest jedna nie wiadoma, czy terapia by mu pomogła.

[znudzona-ona]

przecież nikt nie mówi, że terapia to remedium na wszystko, ale nie można też jej totalnie zaprzeczać i twierdzić, że nie działa.

 

-- 14 mar 2013, 21:33 --

 

To psychologiczna regułka a psychologa za normalnego się nie uważa w szerokich gronach osob . Zawarłaś sugestie jakoby emocje wyparte powodowaly napięcie , to ja pytam ; czy pozostawienie ich w swiadomości uczuć nie wywoluje? Gdy kogoś tracimy to lejemy na to czy wywołuje to emocje ,napięcia niepokoju smutku?

Nie rozumiesz. Tu nie chodzi o to, żeby emocji nie przeżywać tylko właśnie nauczyć się jak je przeżywać, jak rozpoznawać i i jak je okazywać. jeżeli czujesz złość, ale tego nie okazujesz, wpychasz gdzieś głęboko w siebie, udajesz, że nie masz takich odczuć to wywołuje to szkodliwe napięcie psychiczne. To napięcie jest długotrwałe, często nieuświadomione. jak człowiek przekroczy swój punkt krytyczny to wtedy to napięcie się manifestuje w postaci różnych zaburzeń nerwowych, natrętnych myśli itp.

[znudzona-ona]

przecież nikt nie mówi, że terapia to remedium na wszystko, ale nie można też jej totalnie zaprzeczać i twierdzić, że nie działa.

 

-- 14 mar 2013, 21:33 --

 

To psychologiczna regułka a psychologa za normalnego się nie uważa w szerokich gronach osob . Zawarłaś sugestie jakoby emocje wyparte powodowaly napięcie , to ja pytam ; czy pozostawienie ich w swiadomości uczuć nie wywoluje? Gdy kogoś tracimy to lejemy na to czy wywołuje to emocje ,napięcia niepokoju smutku?

Nie rozumiesz. Tu nie chodzi o to, żeby emocji nie przeżywać tylko właśnie nauczyć się jak je przeżywać, jak rozpoznawać i i jak je okazywać. jeżeli czujesz złość, ale tego nie okazujesz, wpychasz gdzieś głęboko w siebie, udajesz, że nie masz takich odczuć to wywołuje to szkodliwe napięcie psychiczne. To napięcie jest długotrwałe, często nieuświadomione. jak człowiek przekroczy swój punkt krytyczny to wtedy to napięcie się manifestuje w postaci różnych zaburzeń nerwowych, natrętnych myśli itp.

[*Monika*]

znudzona-ona,

Podpisuję się pod tym co napisałaś.

[*Monika*]

znudzona-ona,

Podpisuję się pod tym co napisałaś.

[monk.2000]

Coś w tym jest, jeśli miałbym celować w jakieś psychologiczne podłoże moim problemów to celowałbym w depresję egzystencjalną. Czyli taką trochę, że nie potrafię wyrobić poglądów na pewne sprawy i żyję w takim jakby zagubieniu, wypieram to ze świadomości a potem się okazuję że nie mam sił.

[monk.2000]

Coś w tym jest, jeśli miałbym celować w jakieś psychologiczne podłoże moim problemów to celowałbym w depresję egzystencjalną. Czyli taką trochę, że nie potrafię wyrobić poglądów na pewne sprawy i żyję w takim jakby zagubieniu, wypieram to ze świadomości a potem się okazuję że nie mam sił.

[znudzona-ona]

moja terapeutka kiedyś mi powiedziała, że wypieranie różnych emocji i odczuć pożera tyle energii, że człowiek popada w stany depresyjne bo na inne rzeczy zwyczajnie brakuje mu sił. Bardzo mi ta teoria przypadła do gustu bo tłumaczy nie tylko moją nerwicę, ale właśnie stany depresyjne w które wpadałam

[znudzona-ona]

moja terapeutka kiedyś mi powiedziała, że wypieranie różnych emocji i odczuć pożera tyle energii, że człowiek popada w stany depresyjne bo na inne rzeczy zwyczajnie brakuje mu sił. Bardzo mi ta teoria przypadła do gustu bo tłumaczy nie tylko moją nerwicę, ale właśnie stany depresyjne w które wpadałam