Samookaleczenia.

[acherontia styx]

nienormalna21, sama chęć sięgnięcia po coś ostrego może wracać, nawet po wielu latach, ważne jest, żeby się oprzeć tej 'pokusie'

[acherontia styx]

nienormalna21, sama chęć sięgnięcia po coś ostrego może wracać, nawet po wielu latach, ważne jest, żeby się oprzeć tej 'pokusie'

[Nevada]

Tak tak, natrętne myśli będą towarzyszyć możliwe i całe życie, chęć rozwalenia sobie ręki towarzyszy mi bardzo często. ale to jak z rzucaniem palenia, trzeba odstawić.

 

a jak już się jest w ciągu cięciowym trzeba go przerwać.

[Nevada]

Tak tak, natrętne myśli będą towarzyszyć możliwe i całe życie, chęć rozwalenia sobie ręki towarzyszy mi bardzo często. ale to jak z rzucaniem palenia, trzeba odstawić.

 

a jak już się jest w ciągu cięciowym trzeba go przerwać.

[Little Red Fox]

znowu kusi

[Little Red Fox]

znowu kusi

[niosaca_radosc]

kasiątko, nie chodzi o sens czy jego brak, ale o rzeczywistość. Są różne sytuacje w życiu, przez wiele lat może będziemy sobie radzić z pokusą samookaleczenia, będziemy zastępować to innymi rzeczami, ale gdzieś tam w głowie zawsze będzie istniała myśl, żeby to zrobić. I nie zawsze uda nam się ją pokonać... To nie jest tak, że w nic nie wierzę, wierzę w remisję, może nawet kilku, kilkunastoletnie, ale nie wierzę, że pozbędziemy się tego na zawsze.

[niosaca_radosc]

kasiątko, nie chodzi o sens czy jego brak, ale o rzeczywistość. Są różne sytuacje w życiu, przez wiele lat może będziemy sobie radzić z pokusą samookaleczenia, będziemy zastępować to innymi rzeczami, ale gdzieś tam w głowie zawsze będzie istniała myśl, żeby to zrobić. I nie zawsze uda nam się ją pokonać... To nie jest tak, że w nic nie wierzę, wierzę w remisję, może nawet kilku, kilkunastoletnie, ale nie wierzę, że pozbędziemy się tego na zawsze.

[Cocoseque]

Ja uznaję swoje blizny za ozdobę, nie lubię mieć idealnej, nieuszkodzonej skóry.

[Cocoseque]

Ja uznaję swoje blizny za ozdobę, nie lubię mieć idealnej, nieuszkodzonej skóry.

[freya]

Pierwszy raz przyznałam się przed terapeutą do samookaleczeń. To chyba pierwszy krok do pracy nad skłonnościami autodestrukcyjnymi.

[freya]

Pierwszy raz przyznałam się przed terapeutą do samookaleczeń. To chyba pierwszy krok do pracy nad skłonnościami autodestrukcyjnymi.

[Little Red Fox]

ja się na swoje patrzeć nie mogę, przypominają mi o gorszych dniach i boję się, że to wróci

[Little Red Fox]

ja się na swoje patrzeć nie mogę, przypominają mi o gorszych dniach i boję się, że to wróci

[niosaca_radosc]

Ja uznaję swoje blizny za ozdobę, nie lubię mieć idealnej, nieuszkodzonej skóry.

A myślałam, że tylko ja tak mam. To znaczy może niekoniecznie tak. Ja po prostu lubię swoje blizny/uszkodzenia. Edytowane 19 Lutego 2013 przez Gość

[niosaca_radosc]

Ja uznaję swoje blizny za ozdobę, nie lubię mieć idealnej, nieuszkodzonej skóry.

A myślałam, że tylko ja tak mam. To znaczy może niekoniecznie tak. Ja po prostu lubię swoje blizny/uszkodzenia. Edytowane 19 Lutego 2013 przez Gość

[freya]

ja się na swoje patrzeć nie mogę, przypominają mi o gorszych dniach i boję się, że to wróci

Mam podobnie. Nie cierpię swoich blizn.

[freya]

ja się na swoje patrzeć nie mogę, przypominają mi o gorszych dniach i boję się, że to wróci

Mam podobnie. Nie cierpię swoich blizn.

[Little Red Fox]

ogólnie jakoś się trzymałam, a wczoraj pierwszy raz od 3 lat się poharatałam

trochę spanikowałam

[Little Red Fox]

ogólnie jakoś się trzymałam, a wczoraj pierwszy raz od 3 lat się poharatałam

trochę spanikowałam

[Cocoseque]

Ja uznaję swoje blizny za ozdobę, nie lubię mieć idealnej, nieuszkodzonej skóry.

A myślałam, że tylko ja tak mam. To znaczy może niekoniecznie tak. Ja po prostu lubię swoje blizny/uszkodzenia.

 

Ja także. Nie wiem, nie powinny być moją dumą, bo nie zdobyłam ich podczas jakichś survivalowych przygód czy w wypadku, a jednak lubię je pokazywać. Często patrzę na swoje świeże rany ze satysfakcją.

[Cocoseque]

Ja uznaję swoje blizny za ozdobę, nie lubię mieć idealnej, nieuszkodzonej skóry.

A myślałam, że tylko ja tak mam. To znaczy może niekoniecznie tak. Ja po prostu lubię swoje blizny/uszkodzenia.

 

Ja także. Nie wiem, nie powinny być moją dumą, bo nie zdobyłam ich podczas jakichś survivalowych przygód czy w wypadku, a jednak lubię je pokazywać. Często patrzę na swoje świeże rany ze satysfakcją.

[niosaca_radosc]

a jednak lubię je pokazywać

Ja ich nie pokazuję. One są moje, tylko moje, ale tak jak Ty patrzę na nie z satysfakcją. Dlatego tak trudno z tym zerwać.

[niosaca_radosc]

a jednak lubię je pokazywać

Ja ich nie pokazuję. One są moje, tylko moje, ale tak jak Ty patrzę na nie z satysfakcją. Dlatego tak trudno z tym zerwać.

[borderline26]

MOje blizny ciężko ukryć.....które moge kryję bo są moje i tylko moje (przypominają rózne zdażenia w życiu) Ciężko mi sie jest powstrzymywać....u mnie to jest chwila...impuls...---> w momencie sie zdenerwuję i mam niezmierną ochotę cos sobie zrobić. Łapię sie już na tym impulsie....to zastępują inną autodestrukcją :/ jak wymioty, objadanie sie itp Normalnie z "papucia na lać"

 

-- 25 lut 2013, 10:10 --

 

Jak chodziłam na terapię grupową, ojjj to ciężko było. Utożsamiałam sie z problemami innych albo złościłam sie na innych w grupie i wtedy po przyjsciu do domu się ciełam. Niestey skierowano mnie na inną terapię w Krakowie szpit. Babińskiego i przerwali mi tam terapię, bo raz się tak pocięłam ze musiałam mieć szytą rękę na terapi przez chirurga...i wyszło ze problemy moje plus innych w grupie i powroty do "piekelnego" domu było dla mnie na ten czas za dużo. Teraz czekam na terapie w szpitalu Babińskim w Krakowie badz tez na Kopernika (zab. odżywiania)

NIe Wiem co lepsze

 

-- 25 lut 2013, 10:11 --

 

Ma ktoś jakąs wiedze badz doswiadczenie jak jest w tym szpitalu na KOPERNIKA w KRakowie??