Wkurza mnie:

snaefridur, niby czemu? jesteś w pracy?

Spooky,

a o jakiejs grupie wsparcie myślałeś, moze jest cos ala grupy AA tylko dla hazardzistów, zawsze wtedy byś nie czuł sie taki samotny w swoim problemie a jakby Cię zaczeło nosić to miałbyś do kogo zadzwonić nawet o drugiej w nocy, w sumie takie grupy wsparcia w nałogach wydają mi się lepszym rozwiązaniem niż terapia indywidualna nałogi mają to do siebie,ż emozna przez nie stracić wszystko i nie chodzi mnie tylko o rzeczy materialne

nie, w sobotę mam roczne kolokwium . Teraz weszłam na chwilkę rozprostować zwoje mozgowe nieco

*Monika*, ja muszę się lekami doprowadzić do pionu, bo jak pisałem, gdy poszedłem do psychologa w stanie warzywnym, to zdiagnozował mi jakieś nie dorozwinięcie...

Leki-> stanąć jako tako na nogi-> praca-> terapia. Nie ma innej możliwości u mnie. Nasze zaburzenia się znacznie różnią i nie zrozumiemy się do końca.

Że inni śpią a ja muszę robić

Do roborty kurwa! nie ma opierdalania sie@!

Copyrightfag.

Napisałem w dziale Jak ci minął dzień -Tak jak zawsze , ale tego już nie ma .Pewnie , ktoś uznał ,że kogoś obraziłem i skasował mój wpis .

Moja praca

detektywmonk, To napisałeś wczoraj i jest tu: post763025.html#p763025

Kiya, stało się coś?

ze jestem taka głupia

ze tak latwo mnie zmanipulowac

Wkurza mnie moja huśtawka.

Mój brak konsekwencji, energii i wiary.

Wkurza mnie najbardziej to, co w samej mnie.

I to jest chyba najbardziej wkurzające.

kornelia_lilia, no właśnie nic się nie stało, w tym rzecz ;p Siedzisz 12h, nic nie robisz, tylko gapisz się w zegarek ze świadomością, że życie ucieka Ci między palcami...

Pierwsze pół roku sobie radziłam - a to posprzątałam, a to się pouczyłam, a to coś. Teraz jestem już całkowicie wypalona.

A poza tym jak zwykle kierowniczka

Kiya, nudzisz sie w pracy? O to chodzi?

Kiya, ja bym wolała być na Twoim miejscu... mimo wszystko A jakąś książkę albo gazetkę możesz za ladą czytać?

BłękitnaAbstrakcja, nie nazwałabym tego nudą... Nuda to jest stan przejściowy. A moja praca to Absolutne Nicnierobienie Wbrew Własnej Woli.

narzucony dystans

kornelia_lilia, wiem, że lepsza taka praca niż brak pracy (i wiele innych zawodów), a na początku nawet bardzo ją sobie chwaliłam. Co nie znaczy, że mnie to nie wkurza... Owszem, czytam sobie książeczki*, ale aż mi trochę ich żal, bo to profanacja straszna... Muszę nieraz czytać każde zdanie po kilka razy, ciężko się wczuć w klimat, skupić...

Powiem Wam tak: jak zaczynałam, to większość koleżanek pracowała w pobliskich sklepach od roku (bo tyle miała galeria) i strasznie narzekały właśnie na to, na co ja teraz. A ja im ciągle powtarzałam "no co Wy, nie macie co sprzątać? Książkę poczytajcie, w grę pograjcie, jest tyle rzeczy, które możecie tu robić!". A teraz rozumiem jak się wtedy czuły.

*oczywiście czytać mi nie wolno, ale robię to tak czy inaczej, bo do reszty bym tam zwariowała.

Kiya, ale płacą ci za to? to mozesz czytac...pisac...albo nie wiem...ja bym tak mogla...

doczytałam...moze masz rację.....

Kiya, pewnie masz rację... ale nie stracisz tej pracy?

BłękitnaAbstrakcja, w wersji oficjalnej nie mogę robić nic z takich rzeczy. W praktyce jak napisałam post wyżej - robienie tego w pracy szybko męczy, bo nie możesz się na tym skupić. To nie jest kwestia tego, że ja nie mam pomysłów "co by tu robić".

-- 25 sty 2012, 23:21 --

kornelia_lilia, pewnie stracę. Powoli rozsyłam CV...

Kiya, o własnie....zajmij sie szukaniem nowej pracy...

Dodam, że jak pracowałam w normalnym sklepie to byłam tam przeszczęśliwa i między klientami mogłam zajmować się czym chciałam Ściany, dach i zamknięte drzwi dużo zmieniają Ach, to były dobre czasy

Kiya, trzymam mocno kciuki, żebyś znalazła coś lepszego... szczerze.