Witam wszystkich Forumowiczów.

Szukając w google informacji o leku trafiłem m.in.na stronę nerwica.com.Mam 37 lat. Prawie 3/4 mego życia to zmaganie się z przeciwnościami losu.Jako dzieciak zachorowałem na nerki.Wiele miesięcy spędziłem w szpitalach łykając najmocniejsze prochy.Niestety,na próżno.Gdy miałem 15 lat doszło do niewydolności nerek.W czasie dializ uszkodzono mi słuch.Noszę aparat słuchowy.W maju minie 21 lat od chwili gdy żyję dzięki cudzej nerce. Zmiany w swym psyche zauważyłem ok.18 lat temu.Do objawów najbardziej pasują określenia derealizacja,depersonalizacja,deja vu.Do tego dochodzą lęki i depresja.Najbardziej dołuje mnie owo uczucie derealizacji.Jak się tego cholerstwa (przepraszam za wyrażenie)pozbyć??Od długiego czasu łykam clonazepam,anafranil. Teraz zacząłem terapię Citalem i hydroxyzyną.Z niecierpliwością wyczekuję wiosny i słońca.Nasza gwiazda dzienna działa na mnie łagodząco.Pozdrawiam wszystkich!

Witaj Dżeki.

Mysle, że psychoterapia byłaby dobra, abyś sam nie był ze swoimi problemami.

Ważne, że walczysz i sie nie poddajesz, bo dopóki walczysz - wygrywasz.

Trzymaj sie ciepło, życzę powodzenia i wytrwałości.

Wiitam :) Pozdrawiam.

Witajcie!Dziś wreszcie wyjrzało słoneczko.Mimo to czuję się tak sobie.Trzy dni temu zacząłem łykać cital i hydroxyzynę. Po wieczornej dawce wali mnie szybko spać ale mimo to mam niespokojny sen i śnią mi jakieś głupoty.Sam nie wiem czy brać dalej ową hydroxyzynę czy wrócić do anafranilu i clonazepamu.

Jesteś wyspany po hydro? Ja nie... Sieka spać od razu, ale wstaję bardziej zmęczony niż się położyłem, tak jakby mózg w ogóle nie odpoczywał...

Dokładnie jest w mym przypadku,Scrat Spać wali mnie mocno ale rano nie czuję się wyspany.W nocy jakbym często się budził,śnią mi się jakieś głupoty,które mocno przeżywam. To dopiero 3-ci dzień jak łykam hydro. A Ty długo go bierzesz

Biorę z doskoku, jak nie mogę spać, nie regularnie. Regularnie seroxat.

Zajrzyj do działów o lekach (są w dziale Dyskusja), tam powinno być więcej o hydro - ja nie mam z nią dużych doświadczeń :)

Dokładnie jest w mym przypadku,Scrat Spać wali mnie mocno ale rano nie czuję się wyspany.W nocy jakbym często się budził,śnią mi się jakieś głupoty,które mocno przeżywam.

O to to!!! Mam tak samo

Cześć Dżeki. Miło Cię poznać.

Łał chłopie - sporo przeszedłeś. Nie wiem jak to jest z życiem z obcym organem, czy istnieje możliwość łapania takich zaburzeń w wyniku 'noszenia' w sobie 'obcego ciała' ale wiem jedno - same leki nie rozwiążą Twoich problemów natury psychicznej, a widzę, że na nie stawiasz

czy istnieje możliwość łapania takich zaburzeń w wyniku 'noszenia' w sobie 'obcego ciała'

Sama obecność w ciele obcego organu z pewnością nie jest przyczyną depresji.Jako dzieciak sporo przeszedłem,martwiłem się o swe zdrowie.Najbardziej daje mi się we znaki głęboki niedosłuch polekowy.Noszę najsilniejszy aparat ale i tak ledwo się z kimś porozumiem w ciszy.Cztery lata temu okazało się,że mam HCV (wirus zapalenia wątroby)Złapałem go chyba jeszcze na dializach.To mnie przybiło zupełnie.Doskonale zdaję sobie sprawę,że same psychotropy niewiele pomogą.Nie mam kobiety i raczej już tak zostanie.Choróbsko zrobiło swoje.Jestem niskim kurduplem 161 cm wzrostu.Oczywiście wiele razy próbowałem poznać "drugą połowę" ale z b.przykrym dla mnie skutkiem. Mimo 37 lat nadal mieszkam z rodzicami i nie wyobrażam sobie bym mógł mieszkać sam.Jestem już prawie 21 lat po przeszczepie nerki.To kawał czasu.Nerka spisuje się dobrze ale czas leci nieubłaganie do przodu.Coraz częściej nachodzą myśli o tym co nieuniknione. Sorrki,rozpisałem się trochę.

witaj dzeki mam nadzieje ze jesli juz tyle przeszedles to nigdy juz nie zwatpisz w siebie

pozdrawiam

Tak jak w temacie. Witam wszystkich. Fajnie, że jesteście i że mam przynajmniej złudzenie, że nie jestem z tym wszystkim sama.

Pozdrawiam

Cześć EmiliaS. Miło poznać