brzydki czlowiek?

wieśniak to sposób zachowania, nie typ urody

myślę że są ludźmi tak samo jak ja

Myślę, że mogą być równie zadowoleni z życia jak ci piękni.

A czesto bardziej zadowoleni od tych pieknych, bo stan dobrostanu psychicznego dyktuje psychika i jej uwarunkowania a nie wyglad zewnetrzny.

ladywind Dokładnie. Do tego jest wiele przykładów z historii, które pokazują że piękni ludzie byli potwornie nieszczęsliwi. Taka Marilyn Monroe miała wszystko, a jednak nie umiała znieść życia.

A czesto bardziej zadowoleni od tych pieknych, bo stan dobrostanu psychicznego dyktuje psychika i jej uwarunkowania a nie wyglad zewnetrzny.

dokłądnie. Poza tym często to właśnie ładni ludzie mają obsesję na punkcie swojego wyglądu i wyższe wymagania z tym związane. A wyższe wymagania zawsze wiążą się z częstszym zawodem, czyli gorszym samopoczuciem.

myślę że wiele osób mało atrakcyjnych ma z tego powodu kompleksy, czy nawet problemy psychiczne, problemy ze znalezieniem partnera i samoakceptacją. Oczywiście nie wszyscy ale mówienie o tym że brzydcy są szczęśliwsi od ładnych jest błędne statystycznie rzecz biorąc ładni ludzie mają bardziej udane życie, odnoszą sukcesy większe od tych nie atrakcyjnych choć uroda nie jest kryterium determinującym co najwyżej może trochę pomóc a jej brak zaszkodzić.

carlosbueno kwestia akceptacji swojego losu, mam kuzyna inwalidę, a jest do tego stopnia szczęśliwszy niż ja że aż mi głupio kiedy z nim gadam.

np większośc zwłaszcza dziewczyn z dużą nadwagą ma problemy z sammoakceptacją , psychika bo od dzieciństwa są obiektem drwin, kpin, są olewane i wyszydzane przez większość chłopaków i przez koleżanki pewnie też i jak taka osoba ma być zdrowa psychicznie, mieć normalną samoocenę oczywiście zdarzają się wyjątki ale większość prowadzi nieszczęśliwy żywot albo katuje się dietami.a swoje szczęście uzależniają od wagi ciała. Facetów to też dotyczy ale trochę w mniejszym stopniu bo wygląd nie jest aż tak ważnych u nich.

Wygląd ma drugorzędne znaczenie. Często ci "wieśniacy" dużo bardziej praktycznie podchodzą do życia i wyglądem się nie przejmują i mogą z życia brać to co chcą. Mi jakoś bycie przystojnym nigdy ni pomagało kiedy byłem pełen kompleksów i nieśmiały, a potem przyszła nerwica i teraz dobrze wyglądam tylko od czasu do czasu, zazwyczaj źle.

Odnośnie ludzi, którzy nie są ładni, albo są mniej urodziwi niż średnia to ja poznałem w życiu 2 dziewczyny, które mnie strasznie pociągały, a nie były urodziwe wcale. Za to każda miała magnetyczną osobowość, która dodawała im +100 do urody. Były niesamowicie interesujące i sam się dziwiłem, że tak pozytywnie je postrzegam, i że mi się podobają.

carlosbueno kwestia akceptacji swojego losu, mam kuzyna inwalidę, a jest do tego stopnia szczęśliwszy niż ja że aż mi głupio kiedy z nim gadam.

też tak się zdarza ale wielu inwalidów siedzi w domu z niego nie wychodząc są zgorzkniali i czują się pokrzywdzeni przez los

też tak się zdarza ale wielu inwalidów siedzi w domu z niego nie wychodząc są zgorzkniali i czują się pokrzywdzeni przez los

nie da się z tobą gadać, wszędzie widzisz tylko minusy

Zależy dlaczego siebie nie lubi. I o co chodzi z tą ułomnością natury? Nie ma ludzi idealnych.

też tak się zdarza ale wielu inwalidów siedzi w domu z niego nie wychodząc są zgorzkniali i czują się pokrzywdzeni przez los

nie da się z tobą gadać, wszędzie widzisz tylko minusy

a od kiedy stwierdzenie faktu że dla wielu bo przecież nie napisałem że dla wszystkich niepełnosprawność jest ograniczeniem i źródłem życiowych frustracji jest widzeniem tylko minusów.

Są nawet psycholodzy, terapie wyspecjalizowane w pomocy dla osób niepełnosprawnych czyli jednak dla wielu ich niepełnosprawność jest poważnym problemem nie tylko stricte fizycznym.

a od kiedy stwierdzenie faktu że dla wielu bo przecież nie napisałem że dla wszystkich niepełnosprawność jest ograniczeniem i źródłem życiowych frustracji jest widzeniem tylko minusów.

nie piszę tylko o tej wypowiedzi ale o wszystkich Twoich razem wziętych.

jestem nieuleczalnym pesymistą pewnie optymistycznie nastawionych ludzi to może denerwować ale co zrobić jestem taki od urodzenia

jestem nieuleczalnym pesymistą pewnie optymistycznie nastawionych ludzi to może denerwować ale co zrobić jestem taki od urodzenia

No naszego Pieknego Carlosa to powinien ktoś porządnie szturchnąć dla otrzeźwienia,najlepiej jakaś kobita

a chyba taki podział na brzydki-ładny troche bez sera,nie znam przypadku ze komus uroda realnie pomogła/zaszkodzia w życiu,no chyba że ktoś szuka sponsoringu

trochę denerwuje czasem ale to już mój problem :)

No naszego Pieknego Carlosa to powinien ktoś porządnie szturchnąć dla otrzeźwienia,najlepiej jakaś kobita

od dawna to mowie, ze jakas laska powinna go wziac do galopu

Często wygląd łączy się z samooceną. Jak ktoś ma niską i o siebie nie dba to nawet jakby miał ładną urodę, ładne rysy twarzy to i tak mógłby być nieatrakcyjny dla otoczenia.

Często jest tak że: podobam się sobie = podobam się innym. Niestety działa to też w przeciwnym kierunku.

A co do 'brzydkich ludzi' (do których sam się chyba zaliczam ) to zdarza się że w pierwszym wrażeniu ich oceniam z powodu wyglądu ale później zwracam uwagę raczej na to jakimi są osobami a wygląd przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie.

To też zależy kto co uważa za brzydkie. Każdy ma inny gust i ktoś, kto może wydawać się jednemu brzydki, innej osobie może się spodobać. Myślę, że tak naprawdę bardzo mało jest ludzi typowo brzydkich, jednak duża część jest po prostu niezadbana.

Mi się kiedyś podobali strasznie goście, którzy mieli jakieś fizyczne ułomności, typu: utykanie, blizny, zniszczona twarz. A coś takiego chyba własnie ogólnie uchodzi za brzydkie. Jak widac "brzydkie" nie musi być "nieatrakcyjne"

Teraz mi sie wszyscy podobają, ciacha też z czasem zrobiłam sie mało wybredna

Często jest tak że: podobam się sobie = podobam się innym.

o dziwo ale to prawda....

Teraz mi sie wszyscy podobają, ciacha też z czasem zrobiłam sie mało wybredna

a grubasy?

Wygląd ma drugorzędne znaczenie. Często ci "wieśniacy" dużo bardziej praktycznie podchodzą do życia i wyglądem się nie przejmują i mogą z życia brać to co chcą. Mi jakoś bycie przystojnym nigdy ni pomagało kiedy byłem pełen kompleksów i nieśmiały, a potem przyszła nerwica i teraz dobrze wyglądam tylko od czasu do czasu, zazwyczaj źle.

Też się z Toba zgodze. Znam mało atrakcyjnych ludzi, którzy wiodą szcześliwe życie zarówno towarzyskie jak i prowadza własne biznesy i na codzien nie myslą o swoim wygladzie tylko działaja perspektywicznie, cos osiągają, wierza w siebie, mają szczesliwe rodziny, pracują.

Ja wyglad niby mam ok a co z tego jak w siebie nie wierze, mam nerwice. Jakoś niespecjalnie wygląd pomaga w osiągnieciu szczescia a raczej to co napisałam w poprzednim poście.