Zaburzenia osobowości (cz.I)

[chojrakowa]

specjal, ilość rzeczy które spieprzyłam, ludzi, których zraniłam i jeszcze zranię mnie przytłacza. Cały czas robię źle. Lepiej, nawet jak bardzo nie chcę KRZYWDZĘ. Każda życiowa sytuacja zaczyna mnie przerastać.

Nie mam żadnej radości z życia. Wszystko okupione jest poczuciem winy, podszyte smutkiem albo rozczarowaniem.

Mam 17lat, w lutym 18stka, której nie wyprawię, ba może nawet nie dożyję.

A najgorsze w tym wszystkim jest to, że umierając też skrzywdzę.

Tragikomedia.

 

Patologia była ale się skończyła. Mieszkam tylko z matką, a jedyną patologią jaka w tym domu aktualnie ma miejsce jestem ja.

Z pieniędzmi ciężko ale bez przesady, trzeba się cieszyć tym co się ma albo przynajmniej nie płakać za głośno z żalu. W szkole beznadziejnie, siedzę jak trep na indywidualnym a i tak wiem że do niczego nie dojdę. I nie jest to bezpodstawne.

[specjal]

Cale zycie przed toba

 

[Dodane po edycji:]

 

Pisz na priv

[chojrakowa]

Właśnie się pokłóciłam z matką.

Otóż zmiana terapeuty to mój kaprys, nie robię nic żeby było lepiej i oczekuję od wszystkich pomocy, wiktu i opierunku. A na hasło, że może warto skonsultować się z innym psychiatrą, skoro ta twierdzi, że innych leków dla mnie nie ma a te nie pomagają usłyszałam, że mam iść do wariatkowa.

Zraniła mnie tak jak się tylko dało. Bardziej nie mogła.

Boże. Przepraszam wszystkich, ze taka jestem. Chciałabym być dobra, ale nie umiem. Nie potrafię.

Mam ochotę spakować rzeczy i iść sobie gdzieś daleko.

[New-Tenuis]

chojrakowa, jesteś jeszcze bardzo bardzo młoda! Zobaczysz, minie kilka lat i zaczniesz myśleć o sobie trochę inaczej, z większej perspektywy. Kiedy ja miałam tyle lat co Ty, myślałam zupełnie inaczej niż teraz. Teraz mam jakiś "silniejszy kręgosłup", jakbym powoli zaczęła dowiadywać się, kim naprawdę jestem. To dobrze, że mieszkasz z mamą, mama Cię na pewno bardzo kocha, a kłótnia się może zdarzyć zawsze... To tak naprawdę nic nie znaczy. Będzie dobrze, ale najlepiej by było, gdybyś zażarła się i skończyła liceum jednak z klasą, a nie na indywidualnym. Wiesz, jak ktoś ma depresję, nie powinien się izolować. Wiem, że to trudne, ale ja też miałam problemy psychiczne jak byłam w liceum, miałam niezbyt fajną klasę, ale skończyłam szkołę z innymi i zdałam z innymi maturę, a teraz jestem na świetnych studiach, też wśród ludzi. Spróbuj... Tak Ci radzę. Na pewno jesteś świetną dziewczyną, tylko jak każdemu z nas brak Ci różowych okularów!

 

[Dodane po edycji:]

 

P.S. Ja też mieszkam z mamą, też wiele razy słyszałam takie słowa jak Ty usłyszałaś... Cóż, mamy to też ludzie, czasem nie wytrzymują napięcia.

[chojrakowa]

New-Tenuis, jestem młoda i głupia, niewiele wiem i w życiu przeszłam i powinnam spiąć dupę i się uczyć, bo tragizuję. Wszystkim nam ciężko i nie jestem żadnym pieprzonym wyjątkiem.

Koniec. Serduszko mi pękło. Mam już dość.

 

Ale ja za maksymalnie pół roku się wyprowadzam, będzie miała mnie z głowy. I po jakiego choja wyszarpała mi resztę tych tabletek wtedy, kiedy chciałam zakończyć tą farsę? NO PO CO? Z zasranego matczynego obowiązku?! Pierdolę ten obowiązek. Mam po uszy.

[Helvetti]

Nie czuję świąt. W żadnym stopniu. W ogóle ich nie czuję. Nigdy mi się nic takiego nie zdarzyło. Kiepsko czuje sie w domu teraz, wiedząc że jestem tu tylko na 3 dni.

Zastanawia mnie to co powiedziała moja terapeutka. Mianowicie mam więcej kolegów niż koleżanek, i to zdecydowanie. I chorobliwą potrzebę bliskości. Powiedziała, że to przez to że w moim życiu długo nie było ojca. hm...

[Gość]

chojrakowa, tylko bez krwi.

 

Ja nie mam warunków do skończenia szkoły w klasie, w mieście jestem przegrany mam problemy z powodu zbyt dużej liczby konfliktów.

Nie martw się, nie jesteś sama Aniu, choć wiem, że chcesz być.

 

[Dodane po edycji:]

 

Helvetti, hm...

Nie wiem co więcej powiedzieć.

 

Może to, że dobrze, że chce Ci się nad takimi rzeczami myśleć, ja bym powiedział sobie co mnie to obchodzi, olać to !

[Helvetti]

To terapeutka podsuneła ten pomysł, i sama rozwinęła ten temat.

[milano3]

Ludzie ja mam bordera i też jestem do dupy. Poznałem fanatstycznego człowieka, bardzo mi się podoba, ale on twierdzi, że narazie nic na mój temat (chodzi o uczucia) nie może mi powiedzieć. Napisał abyśmy dali sobie czas. Wiem, ze to nie koniec świata bo jest dla mnie czuły, miły i w ogole ale boje się że mnie zostawi, albo ja zrobię to pierwszy Nie chcę juz nikogo krzywdzić. Nie chce krzywdzić siebie.

[chojrakowa]

chojrakowa, tylko bez krwi.

 

Nie martw się, nie jesteś sama Aniu, choć wiem, że chcesz być.

 

 

A) za późno

B) masz trochę racji

[Gość]

chojrakowa, nie jesteś beznadziejna. Nie jesteś! Uwierz w to.

[chojrakowa]

sunset, chciałabym kochanie.

[Gość]

chojrakowa, jesteś cudowną dziewczyną. Pokochaj życie. I nie rób tego, bo jest K., nie rób tego, bo jest matka, nie rób tego dla kogoś, zrób to dla SIEBIE.

[Helvetti]

Mi się już ee... nie chce ciąć. To głupio brzmi, ale tak jest. Jak patrzę na swoje blizny to znów chcę, ale fizycznie jakoś nie chce mi się tej czynności wykonać.

[Gość]

Helvetti, no i bardzo dobrze. Nie tnij się. To głupota.

[chojrakowa]

sunset, ale ja funkcjonuję dla kogoś, i chwilowo nie ma innej opcji. Jakby na to nie patrzeć - NIE MA.

Jeśli w ogóle chcę żyć muszę to robić dla kogoś. Przynajmniej na razie.

 

Helvetti, ja dzisiaj miałam baaardzo tępe noże, czasem odnoszę wrażenie, że matka specjalnie ich nie ostrzy. Zdenerwowało mnie to, rozdrażniło i bolało o wiele bardziej, ale zrobiłam swoje. Eh...

[Helvetti]

Ja swój 'sprzęt' sama kupowałam.

[chojrakowa]

Helvetti, cięcia nożem to jak gra na skrzypcach. Żyletka nie ma tyle wdzięku, biorąc pod uwagę że nóż jest oczywiście odpowiednio naostrzony.

 

 

Ale pierdole.

[Helvetti]

Nigdy nie robiłam tego żyletką, nie miałam odwagi kupić. Za to noże do papieru owszem.

[chojrakowa]

Do mięsa

I się dziwię, że mam takie blizny...

[Gość]

to nic, najlepsze i tak są dłuta do rzeźbienia w drewnie....

[Helvetti]

Koleżanka proponowała mi kiedyś skalpel chirurgiczny. Co to za koleżanka kurwa mać, która oferuje skalpel do cięcia sie, ja pierdole.

 

Nie umiem żyć na wolności.

[Gość]

Basiu, ty mówisz naprawdę ?

[Gość]

Basiu, ty mówisz naprawdę ?

a po co miałabym kłamać?

[Gość]

Basiu, ty mówisz naprawdę ?

a po co miałabym kłamać?

 

, to jest dla mnie aż za przykre, żeby uwierzyć.