Fobia społeczna!

[Gość]

Michuj,

Tak przy depresji lub zaburzeniu depresyjnym

często występują leki i obawy mylone z FS

[carlosbueno]

Fobia społeczna też doprowadza często do depresji

[Nel]

carlosbueno, do depresji mozna dojsć milionem dróg

[Gość]

Im_Back, ale jeśli są to lęki związane tylko z kontaktami między ludzkimi i wystepują tylko wtedy, to pojęcie FS nie jest wyssane z palca...

[Gość]

Michuj,

no uwierz mi nie chciał byś mieć FS a elementy

leków związanych z kontaktami to zaledwie kilka %

[Nel]

Im_Back, zasada jest prosta...nikt z nas nie chce miec tego co ma....nie ma po co tak pisać....

[Gość]

no na pewno nikt nie chce .

ja nawet bardzo się ucieszyłem jak po 2 miesiącach na dziennym

z uśmiechem na ustach psycholog powiedział .

"panie Piotrze ale fobii społecznej to pan nie ma ..."

 

najpierw chciałem się kłócić i się na nią obrazić .

Postanowiłem jednak przemyśleć to co mi powiedziała ,następnego dnia

miałem chęć babkę uściskać .

[Gość]

Im_Back, no właśnie jak Dune napisała, nie znaczy że mi łatwiej...

[BB1]

A popatrzcie się na życie w ten sposób: "Nie myślmy że jesteśmy na tyle ważni żeby dobrze wypadać" i co się wtedy dzieje ??

[Nel]

Sub specie aeternitatis....wogóle nic nie znaczymy....ale dla nas samych ...nasze życie jest jedyne...

[BB1]

BB1, nie każdy ma taką umiejętność, żeby afirmować ze skutkiem pozytywnym.

Ludzie znajdują się w różnych stanach swojego zaburzenia.

Rozumiem, że Tobie pomaga.

 

Ale to nie jest afirmacja. To jest poprostu np.siebie w sytuacji stresującej, jeżeli w wyobraźni masz pochyloną głowę i nieciekawą minę, to można w tej wyobraźni podnieśćgłowę i się uśmiechnąć.

To jest przekaz dla muzgu "jak ja siebie widzę".

Rozumiem że ludzie znajdują się w różnych stanach zaburzenia dlatego nie chcę radzić każdemu np. tego żeby uznał się za idiotę bo to może szkodzić w jego sytuacji a nie pomagać.

[Gość]

BB1,

no to właśnie jest afirmacja .

wizualizowanie w sposób pozytywny to też afirmacja

[BB1]

ogólnie temat NLP jest dosyć ciekawy, swego czasu próbowałem się tym bawić traktując to jako rodzaj psychoterapii. Albo w moim przypadku się nie sprawdza, albo zabrakło mi wytrwałości. Chodzi o to, że zabawa w NLP polega mniej więcej na tym co pisał BB1, tylko że wyobrażając sobie jakąś sytłację, nie mam tak, że wszystko jest w głowie poukładane i mogę sobie zmieniać kolory, odległość itd... Bardziej czuję to sytłację niż ją widzę w myślach.

 

 

Bo to się zmienia kolory odległość intuaicyjnie, nie musisz tego widzieć, musisz przyjąć że tak jest. A np. pomyśl o swojej matce.

I pojawia Ci się w tym momencie obraz Twojej matki, i o takie widzenie chodzi.

 

-- 07 sie 2011, 08:24 --

 

Im BackAfirmacja – w psychologii zdania wpływające na poziom samoakceptacji.

 

Afirmować siebie to stymulować rozwój osobisty, poprzez akceptację siebie. Afirmacja polega zazwyczaj na powtarzaniu pozytywnych twierdzeń na temat własnej osoby, co ma prowadzić do identyfikacji z ich treścią. Afirmacja jako psychotechnika wykorzystuje mechanizm autosugestii i medytacji w celu wzmacniania poczucia akceptacji u osoby ją stosującej - tekst z wikipedii.

 

A więc to bardziej zdania a nie wyobrażenia.

Poza tym wizualizowanie typu że w wyobraźni ja jestem malutki i patrzę się na wszystkich z dołu z dobrym samopoczuciem wątpię czy przyniesie dobre rezultaty bo dla umysłu to oznaka niższości.

 

-- 07 sie 2011, 08:32 --

 

Monika1974,

zgadzam się z tym co piszesz .U mnie zawsze wkrada się przynajmniej jeden negatyw.

Bardzo próbuje wybierać scenariusz pozytywny ,niestety zaburzenie wybiera kilka

negatywnych na jeden pozytywny .

 

Odnoszę wrażenie ,że afirmacja sprawdza sie dobrze jedynie w przypadku depresji

nie podszytej innym zaburzeniem

 

Bo to trzeba rozłożyć te wyobrażenie na części pierwsze. Np. najpierw oddalamy kogoś w wyobraźni trochę dalej i już mamy więcej luzu bo jest dalej, później akceptujemy to że możemy wypaść źle, następnie co właściwie chcemy osiągnąć w kontacie z tą osobą itd.

 

-- 07 sie 2011, 08:42 --

 

ja nie mam problemu z tym na jakiej wysokości są ich oczy, wiem że są na równi z moimi, nie obawiam się tego że coś będą sobie szeptać na mój temat, niech sobie gadają co chcą, mam to w nosie... denerwuje się ot tak, po prostu, ni z gruchy ni z pietruchy nagle zaczyna trząść mi się głos, robię się czerwona i mam mętlik w głowie...

 

Może lepiej sprawdź to czy są na równi z Twoimi, a nie wiedz Musisz z jakiegoś powodu trząść tym glosem nie z gruchy nie z pietruchy. Może oczekujesz czegoś od ludzi ? np. tego że się będą do Ciebie uśmiechać ? wtedy pojawia się nie pewność co się wydaży bo nigdy nie można być pewnym co zrobi druga osoba. Jeżeli tak, to wybierz sobie cele zależne od Ciebie np. powiedzieć coś, uśmiechnąć się (nawet sztucznie). I wtedy masz cel pod kontrolą bo to jest zależne od Ciebie.

[Gość]

BB1, dało to jakieś większe efekty u Ciebie. Jesteś zdiagnozowanym fobikiem społecznym?

[Gość]

No mnie też ciekawi czy masz w diagnozie FS

[BB1]

Nikt mi nic nie diagnozował.

[Gość]

Czyli kolejny fobik amator

[Gość]

Michuj,

 

chcesz powiedzieć ,że my już na wyższym levelu?

 

Pro-foby ?

[BB1]

A to jak nie byłem u nikogo żeby mi diagnozował to znaczy że nie miałem ?

[Gość]

BB1,

no nikt nie mówi ,że nie miałeś .

Jednie że nie wiesz co miałeś.

[Gość]

foby 2.0

 

Może to nie fobia, bo z tego co czytałem, to nie którzy mają problemy z załatwieniem jakiś banalnych spraw, jak wyjście do sklepu itd... Ja się czuję powiedzmy nie komfortowo jak ma dojść do jakiegoś bliższego dialogu, gdy trzeba utrzymać rozmowę itd...

[BB1]

Im back, z tego co czytam o fobi społecznej o objawach to miałem. Nie do tego stopnia że nie byłem w stanie wejść do sklepu, ale przebywając w nim miałem wrażenie że wszyscy się na mnie patrzą oceniają mnie i się stresowałem.

Ty też nie wiesz co masz bo lekarz mógł się pomylić

[Gość]

Ty też nie wiesz co masz bo lekarz mógł się pomylić

z takim założeniem to się możemy diagnozować do usranej śmierci ; )

 

Też mam takie wrażenie, że wszyscy na mnie patrzą. W zależności od nastroju - albo z zachwytu, albo z zażenowania heh

[sebastian86]

ja chyba wiem dlaczego sie poce poza domem...wydaje mi sie ze wszyscy sie patrza na moje mokre plecy i nastepuje sprzezenie zwrotne...

[Gość]

jadąc tramwajem albo autobusem

5-6 przystanków jechałem ponad godzinę -bo musiałem co przystanek wysiadać .

czasami jeździłem kilka godzin -bo byłem sparaliżowany ( obecnością ludzi)

W urzędach jak po kilkunastu podejściach zdecydowałem się wejść -to

nie mogłem wydusić słowa ,albo rzygałem przed okienkiem .

W sklepach często zostawiałem zakupy bo musiałem ze sklepu

natychmiast uciekać ,dźwięk telefonu lub domofonu powodował ,że się dusiłem

albo zdawało mi się że mam zawał . I tak kilka lat .A mimo to okazało się ,że nie mam FS

 

Wiec zastanów się czasem zanim sobie przyklejasz nalepkę FS

 

Nie napisze Ci jak się nazywa osoba która się sama diagnozuje .

Napisze stare prawnicze powiedzenie

 

" Adwokat który się sam przed sądem reprezentuje ,ma za klienta głupca "