Derealizacja. Depersonalizacja.

[*Monika*]

Victorku?

 

A nie masz na mysli ksiazki Pokonać lęk- Lavinia Plonka ?

 

Bo ta ksiazke mam jutro odebrac w ksiegarni.

[Gość]

Joaśka, mówisz,ze masz podobnie . moglabys szerzej o tym opowiedziec..?

 

Agacisz, wysyłam Ci priva

[Victorek]

Monika1974, nie, mam na myśli książkę "Opanować Lęk" Brownyn Fox.

agacisz, Powiedz swojemu terapeucie o tych objawach i nie ma się czego bać, też o swoich się bałem mówić :) Nie warto ukrywac niczego co się z nami dzieje w głowie, bo przecież zalezy nam na szczęśliwym życiu :)

[efka88]

hymm a ma ktos tak ze sie to nasila w samotnosci własnie?? a tam gdzie jest duzo ludzi i halasu to sie zapomina o tym, albo przynajmnije przestaje zwracac na to uwage?

Victorek: Poki co jem magnez i tran heh moze i cos tam daje no ale bez cudów. Pozatym w najblizszej przyszłosci 1 wizyta u psychiatry(ktorej nie moge sie doczekac. serio) i 3-cia u pani psycholog.czyli poczatki same, ale jakis czas ludzilam sie ze moze samo przejdzie tu ni hu hu..

[Gość]

hymm a ma ktos tak ze sie to nasila w samotnosci własnie?? a tam gdzie jest duzo ludzi i halasu to sie zapomina o tym, albo przynajmnije przestaje zwracac na to uwage?

Victorek: Poki co jem magnez i tran heh moze i cos tam daje no ale bez cudów. Pozatym w najblizszej przyszłosci 1 wizyta u psychiatry(ktorej nie moge sie doczekac. serio) i 3-cia u pani psycholog.czyli poczatki same, ale jakis czas ludzilam sie ze moze samo przejdzie tu ni hu hu..

 

sam to katar mija :)

[Gość]

hymm a ma ktos tak ze sie to nasila w samotnosci własnie?? a tam gdzie jest duzo ludzi i halasu to sie zapomina o tym, albo przynajmnije przestaje zwracac na to uwage?

Victorek: Poki co jem magnez i tran heh moze i cos tam daje no ale bez cudów. Pozatym w najblizszej przyszłosci 1 wizyta u psychiatry(ktorej nie moge sie doczekac. serio) i 3-cia u pani psycholog.czyli poczatki same, ale jakis czas ludzilam sie ze moze samo przejdzie tu ni hu hu..

 

sam to katar mija :)

 

 

Mi derealizacja sama przeszła !

[Donkey]

Mi przeszła dzięki temu że zaczęłam brać leki i wierzyć że wszytsko będzie tak jak powinno!

[Victorek]

efka88, może i tak być, że coś zajmuje twoją uwagę i mija ten stan na jakis czas, to w sumie nic dziwnego, bo niestety to wszystko krąży w myślach i czesto kiedy naprawdę czyms się zajmiemy to potrafimy o tym zapomnieć.

Tez 1 wizyty się bałem ale zarazem nie mogłem się jej doczekać, tej diagnozy....:)

Ale tez nie u każdego tak to działa, mnie wczesniej jeszcze wiele rzeczy zajmowało, teraz już nie umiem jakby o tym zapomnieć, bo czuję jakby dd było cześcią już mnie, malo pamiętam z rzeczywistości :) ale to tylko iluzja, wiem o tym, bo sa czasem dni kiedy tego nie ma :)

magdalenabmw, a nie pisałas ty kiedyś że łykałaś asentre czy coś?

[Gość]

Witam! Czytałem na necie o derealizacji i depersonalizacji i doszedłem do wniosku że depersonalizacje mam ale nie jestem pewnien co do derealizacji mam wrazenie jakbym byl inny...

[Victorek]

vasques, opisz swoje objawy ogólnie, dd to ogólny syndrom, wyróżniło się po prostu dwa rodzaje chyba dla ułatwienia, deperso - ciało, tożsamość, derealka- świat zewnętrzny, ale czesto pojawia się u nas i to i to, to nic dziwnego, a te objawy i tak są cholernie czasem trudne w ogóle do opisania...

[Gość]

Victorku- tak, łykałam Asentrę - przez 4miesiące, Clona i Xanax. Ale na nich miałam derealizację. Rzuciłam leki i miałam derelkę jeszcze kilka miesięcy. Pewnego dnia samo przeszło - kilka miesięcy po odstawieniu leków.

[Gość]

Ciężko mi chodzić do toalety gdy ktos obcy jest w domu bo mam wrazenie jakbym robil cos dziwnego czasem jak patrze na sibie w lustrze to sie boje swojego spijrzenia i jakbym nie byl soba mam wrazenie ze jak wyzdrowieje to zatrace swoja osobowosc i bede swoim przeciwienstwem i przestane byc wrazliwy i opiekunczy zaczne innym dogryzac bede potworem...

[Victorek]

vasques, nie raczej tak się nie stanie :) że zmieni się całkiem twoja osobowość czy zatraci i będziesz potworem, te zmiany w lustrze dziwne odczucia, jakbyś nie był sobą to dd.

Chociaż ja przez w ogóle lęki stalem się jakis taki bardziej olewający innych, coś mi ktos opowiada a ja mam gdzieś jego problemy ale możliwe że to dlatego, iż cały czas jestem pochłonięty sobą i objawami itp.

Co do toalety, to miewasz tez jakieś objawy typu że w tłumie się źle czujesz, albo przy innych obcych osobach, czujesz jakieś skrępowanie czy coś? może być coś na kształt fobii społecznej, która czasem lubi tez swoje objawy dorzucić.

[Gość]

Mam wrazenie ze wszyscy slysza jak sie zalatwiam i wgjakbym cos nienormalnego robil jak ktos obcy jest w domu albo ktos kto mnie zna np w szkole czy w szpitalu bo w supermarkecie w obcym miescie juz nie...

 

[Dodane po edycji:]

 

A co do tego czy zatrace siebie to mam wrażenie że gdy tylko się lepiej czuje to jestem inny bardziej pwny siebie nie jestem taki wrazliwy i czuje ze jestem potworem wtedy choc moja dziewczyna mnie pokochala i mowi ze sie nie zmieniam to do do mnie nie dociera i caly czas mam to wrazenie ze jak wyzdrowieje to beede inny a co to jest dd??

[Donkey]

Musisz walczyc, pracowac nad soba. Chyba nie lub isz tego uczucia kiedy styajesz sie tym potworem - wiec spróbuj pracować nad sobą !

[Gość]

Donkey ja nie mam kontroli nad sobą a teraz sie zastanawiam na powaznie czy nie zerwać z moją dziewczyna bo moja choroba ją męczy i nie wiem co bedzie lepszym rozwiazaniem bo wiadomo ze bede cierpial ale ona mnie znienawidzi i nie bedzie jej to bolalo przynajmniej....

[Gość]

Vasques, a byłeś z tym problemem u jakiegoś psychologa/psychoterapeuty/psychiatry? Bądź zawsze szczery ze swoją dziewczyną, a wszystko będzie dobrze, szczerość jest najważniejsza. Naprawdę radzę Ci wybrać się do psychologa i porozmawiać z nim o tym wszystkim, tam uzyskasz najlepszą pomoc.

[Gość]

Byłem w szpitalu 5 tygodni nawet z dziewczyną jestem szczery ale wstydze sie mowic o niektorych moich problemach choc ona wie ze wstydze sie przy niej isc do toalety...Dzis do mnie przyjezdza i juz nie moge sie doczekac a bedzie caly weekend

[NutkaKRK]

Monika1974 :)

 

Przeszłam psychpterapię indywidualną, trwała pół roku. Ciężko mi było, bo nie lubię opowiadać o swoich problemach, ale przełamałam się i teraz jest cudownie :) Idę przez życie z podniesioną głową, bo pokonałam nie tylko nerwicę, ale też sama siebie :) Miałam moment zwrotny, tzn. w trakcie terapii po którejś tam z kolei wizycie myślałam że to już koniec- tak fatalnie się czułam... Potem było coraz lepiej :)

 

Pisałam na tym forum posty o swoich objawach. Najbardziej ze wszystkiego dokuczały mi derealizacja i depersonalizacja. Myślałam chwilami że oszalałam, codziennie bałam się że trafię w kaftanie do szpitala psychiatrycznego! Ale nic takiego nie miało miejsca i dzisiaj śmieję się z tego i zastanawiam jak mi to mogło przyjść do głowy :)

[*Monika*]

Nutko KRK!

 

No to chylę czoła!

Jesteś jawnym przykładem zdrowienia. Dotarłaś do swojej podswiadomosci. Uswiadomiłaś sobie swoje lęki i przezwycieżyłaś je.

Chciałabym dojść do takiego momentu jak Ty!

 

A powiedz mi jeszcze proszę czy dalej się "psychoterapeutyzujesz"? Jakieś leki bierzesz? Acha.....ile razy w tygodniu chodziłaś na terapię? Będę wdzięczna za odpowiedź :-)

[Gość]

Monika1974, jednym wystarczy raz w tygodniu innym 3 razy w tygodniu każdy przypadek jest inny, to samo dotyczy farmakoterapii, to co pomaga innym niekoniecznie pomoże tobie

[NutkaKRK]

Zakończyłam psychoterapię, ale bez zastanowienia na nią wrócę jeżeli kiedykolwiek jeszcze poczuję się źle.

Lek biorę profilaktycznie, żeby utrwalić efekt, bo oprócz nerwicy miałam też depresję ( a to jest choroba organizmu nie tylko psychiki).

 

Na psychoterapię chodziłam raz w tygodniu, czasem- jak mi coś wypadło to raz na 2 tygodnie.

 

 

Aha po leku (effectin lub jego polskie zamienniki) nie utyłam, nie miałam myśli samobójczych, nie czułam się źle (było mi trochę niedobrze przez pierwszy tydzień brania leku i to wszystko), nie chodziłam ospała. Miałam szczęście, że lekarka trafiła w dziesiątkę :)

 

Wracajcie do zdrowia :)))))

[eisenbein]

dlugo nie zagladalam bo mialam 2 mies spokoju, od wczoraj znow ja i moje mysli , ale wiem ze musi minac ,zawsze mija moze tym razem 3 miechy beda normalne:)

[waleczna]

Witajcie. Ja mam dziś kompletny dołek. Moja sinusoida nastrojów osiągnęła dno. Po terapii (nieudanej ) effectinem nie mogę pracować, nie mogę się zebrać do życia... koszmar. Czuje się tak jakbym już nie istniała i zapomniała o mnie cały świat.

niestety nie wiem jak długo mój "mąż" to wytrzyma. Póki co jakoś wytrzymywał ale jest gorzej, a ja nie mogę zagwarantować, że jutro obudzę się w świetnym humorze...krótko mówiąc wegetuję i czuję, że powoli umieram. Obawiam się tez, że mój partner nie rozumie i nie ma co liczyć n a to, że kiedykolwiek zrozumie, że depresja jest chorobą. Raczej mam w domu jednego z tych co mówią to, co najbardziej lubimy " weź się w garść"...

 

NutkoKRK jak ja ci zazdroszczę ozdrowienia i odegnania derealizacji...

[Gość]

masakra z ta d/d - nie daję już rady pwolutku. totalny odlot i pomieszanie - czasem coś do mnie dotrze i wtedy sama nie wiem co ze sobą począć - taki potworny smutek i pustka, panika i ta cholerna nieumiejętność nazwania po imieniu tego co się dzieje w środku - nie wytrzymuję już. Jestem na skraju wyczerpania - wpadam w stany psychotyczne, nienawidzę siebie tak mocno że trudno opisać. To tak strasznie boli... mi wszystko na zewnątrz pędzi jak szalone - ja nie nadążam blagam zwolnij świecie