Nerwica Lękowa Co zrobić? Moja historia...część 2

[txmusic]

Witajcie!

 

Dziękuje wszystkim za odpowiedzi i rady.

 

Kilka dni temu jak pisałem ten temat miałem te dziwne duszności cały dzień i ogólnie czułem się rozbity.

 

Wczoraj kiedy miałem co robić, połaziłem z kolegami, cały dzień miałem jakieś zajęcie to wszystkie te objawy ustąpiły. Duszności, złe samopoczucie i to rozbicie. Nic. Było normalnie.

 

Teraz jak tu zajrzałem to sobie to przypomniałem i znów jest tak samo :/ Znów to dziwne uczucie jakby coś mi leżało na klatce piersiowej. To chyba znak, że jest to właśnie na tle nerwowym.

 

Ogólnie wszystko mi się pojawia kiedy nie mam co robić, z kolegami skłócony + jakieś byle problemy i pierdoły.

 

Zdaję sobie sprawę z tego, że świruje i przesadzam, ale najgorsze jest to, że nie potrafię nad tym zapanować. Do psychologa też nie bardzo chce mi się iść, bo jakoś nie wyobrażam sobie jak mi on pomoże w takiej sytuacji. Nie sprawi, że znajdę jakieś zajęcie co pozwoli mi o tym zapomnieć wszystkim, nie znajdzie mi nowych lepszych kumpli. Do tego jeszcze muszę siedzieć na krześle, patrzeć się w oczy obcej mi osoby i opowiadać o tym wszystkim jakby nigdy nic...

 

Mam takie dziwne huśtawki. Jednego dnia jest super, jestem szczęśliwy, happy i ogólnie jest ok, a drugiego dnia całkowicie mogę rozbity siedzieć na chacie...

[Azotox]

coś ty nie przejmuje się.. macie racje! niestety jestem świadoma swoich ułomności

 

ten czas tak szybko leci że masakra.. jeszcze niedawno był 1 września wydaje się że kilka dni temu a już 16 października co ja robiłam przez ten czas? bo nie wiem hehe jutro okaże się że mam już 70 lat!

[Azotox]

jasne najpierw trzeba mieć dzieci.. ja tak owych nie mam i raczej nie będę miała wiec pesio!

[Azotox]

och nie wiem.. żeby mieć dzieci muszę mieć faceta chyba nie muszę ci tego tłumaczyć w sumie jest jeszcze metoda in vitro na którą mnie nie stać.. a czasu mam mało jutro moje 70 urodziny!

[Azotox]

nie będę miała tortu i co teraz??

[gabriel]

jutro moje 70 urodziny!

To już wiem dlaczego tak stękasz jak stara baba

[Azotox]

ty mi upiecz pyszny tort czekoladowy zrobisz mi niespodziankę.. co??

 

dzięki gabriel .. jak zawsze jesteś miły!

[Azotox]

a tam.. po co tort.. kto by się tam cieszył z 70 urodzin!

ja tam mam nadzieję że nie dożyje 21 a co dopiero 70!

[Azotox]

no tak wiem, a co do tego tortu to nie mam z kim spędzić tych urodzin a sama całego nie zjem więc nic straconego kupie se pączka i tam włożę 70 świeczek !

[Azotox]

i o to chodzi,.. jak chcesz to się z tobą podzielę.. i z gabrielem który mnie nie lubi!

[Azotox]

no podzielę tak żeby dla wszystkich starczyło.. o to sie nie bój!

dzięki :)

[Azotox]

ok nie ma sprawy!

[duskfall]

witam. powiedzmy, ze sie przeziebilem. wystepuja przy tym biegunki, ktore mysle, ze wystepowaly juz przed tym przeziebieniem. mam goraczke w granicach 37-38 stopni, kaszel, katar, jestem oslabiony, mam trudnosci z oddychaniem, a przy tym mam podwyzszony puls, w granicach 100. jutro wyjezdzam do warszawy, a boje sie, ze zaatakowala mnie sepsa przeziebiony jestem juz od paru dni, jednak wciaz boje sie, ze to sepsa, ze cos mi sie wydarzy. powiedzcie mi, czy moje obawy sa uzasadnione? bylem ostatnio na badaniu krwi w zwiazku z biegunkami. wyszlo mi lekko podwyzszone TSH, co moze oznaczac niedoczynnosc tarczycy, jednak nie wiem na ile to moze miec zwiazek. co myslicie?

 

moje obawy przed sepsa sa tak ostre poniewaz ostatnio strasznie czesto choruje. mam schorowane zatoki glownie, mysle ze mogloby to miec zwiazek z tymi meningokokami, czy tam innymi bakteriami, ktore rzekomo odpowiadaja za zakazenie sepsa.

 

prosze o pomoc, to dla mnie koszmar

[Gość]

hej poprostu ,masz obsesje na tym pukcie!!! a tak naprawde jestes osłabiony i dlatego wszystko łapiesz !!! powinienes zazywac jakies uotparniajace witaminy ....zadna sepsa ci nie grozi spoko,,,,a winiki mozna powtorzyc bo nieraz sa podwyzszone własnie przy przeziebieniu .....ale moge ci powiedziec jedno zadna sepsa ci nie grozi ale to juz poczatek nerwicy !!!!!!!! u mnie tez sie tak zaczynało wmawiłam sobie rozne choroby ,umierałam tyle razy ze szok.....i sepse tez ,miłam hehhe.....ale zobaczysz wszystko bedzie dobrze !!!!!!!!dobierz sobie witaminy i magnez b.6....powodzenia....

[adam_s]

Masz jakieś wybroczyny, plamy na skórze? Jeżeli nie to możesz raczej spać spokojnie - to nie sepsa. Trochę wiem o tej chorobie bo miałem obsesję na jej punkcie ostatnio (hipochondria). Jak na mój gust to po prostu złapała Cię jakaś infekcja i tyle. Ostatnio często chorujesz bo taka jest pogoda. Mnie np. przeziębienie trzyma już tydzień..

Głowa do góry

[LadyRasta]

hmm mam 19 lat ale czy to ma jakieś znaczenie? przełamałam się żeby pójść do psychologa po ,którym załamałam się kompletnie i tydzień nie wychodziłam z łóżka . dowiedziałam się z tego wszystkiego ,że w pewnym momencie mojego życia zabrakło mi rodziców i brakuje do teraz, ale czy z tego powodu mogą brać się te wszystkie objawy somatyczne ,lęki itd? i co moge z tym zrobić? dzieje się tak już od czterech lat i dopiero teraz przyznaje się przed sobą ,że sobie czasem z tym nie radze ,że to utrudnia mi zwyczajne życie.Życie bez myśli o tym co może mi będzie dzisiejszego dnia.. co o tym sądzicie?

[carlos]

Nawet nie wiesz jak małe drobiazgi mogą wpływać na rozwój nerwicy/depresji. Brak rodziców jest dosyć mocnym przeżyciem. Podświadomie kreuje w tobie smutek z powodu tego, że ich w głębi serca Ci brakuje.Nawet błache nerwy typu gniew, zazdrość , niska samoocena itp mają duży wpływ. Takie emocje ładują się w głowie i wybuchają z czasem, czy to w postaci depresji, czy to w postaci nerwicy.. Co do tego zniechęcenia to ja też tak mam, wszystkie moje pasje, zainteresowania opuściły mnie w oka mgnieniu. Straciłem pociąg do tych rzeczy, a kiedy jej już robiłem nie przynosiły mi satysfakcji. Objawy depresyjne ale cóż, żyje się dalej. Nic dziwnego , że ciągnie się to tyle czasu bo nie zawsze takie coś samo przechodzi..Chodzi mi tu o twój przypadek. Czasem potrzeba pomocy specjalisty. Nie wstydź się wizyty u psychiatry ani tego , że przepisze Ci lekarstwa bo to nic złego ! Pamiętaj te leki mają Ci pomóc zwalczyć i wyciszyć objawy. Nad resztą możesz pracować sama lub z pomocą dobrego psychologa /psychoterapeuty.

 

Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia oraz mocnego zawzięcia do walki z tym co Cie trapi. Wygrasz :)

[Pawelot80]

Czesc jestem tu nowy:) nazywam sie Paweł

mam pytanie... mianowicie jak jestem z kims to nie ma problemu nie mam leków ale jak mam sam zostac lub gdzies sam pojechac to nie mam na to sily poradzcie mi co robic prosze

[adam_s]

Iśc do psychiatry po leki oraz załatwić jakąś terapię. Coś robic trzeba z tym bo samo nie minie bo trudno samemu wygrać z czymś takim.

[Pawelot80]

chodze do terapeuty i biore leki...

[adam_s]

Więc czekaj cierpliwie na skutki leczenia. I staraj się też walczyć z lękami samodzielnie i próbować robić to co sprawia Ci największe problemy. Kazda nawet nieudana próba to już coś.

[motylcio]

Oo, z ciuchami mam tak samo... Masę "przynoszących ulgę gadżetów też zawsze mam ze sobą" ;/ I mam jeszcze coś takiego, że te rzeczy muszą leżeć dokładnie w tym samym miejscu... Wrr... wkurza mnie to, bo nie mogę zrobić przez to porządku w pokoju.

[Pawelot80]

no nic chlopaki bede sie staral:)

[LadyRasta]

chyba jest tak jak mówisz Carlos. i dziękuje za dobre słowa:)

[cixi81]

ja podobnie mialam z róznymi rzeczami jak bylam o wiele młodsza , to w czym sie źle czulam przestalam ubierac , i tak bywalo ze czesto chodzilam w tych samych ubraniach bo je lubilam :smile:i ciągle musiałam miec wszystko zakryte tzn. koszulka wpuszczona w spodnie ,żadnego pokazywania sie w sukienkach żeby nikt nie mógł zobaczyc nie daj boze cycków , rajstopy podciagniete , normalnie masakra byla ze mną , ale to byla szkola podstawowa..myslałam, ze mi nie przejdzie ale przeszło