Azotox

prawdopodobieństwo zawalu w niedalekiej przyszłości - szpital

powodzenia :)

Ja mam niestety tak samo, straszne! Musiałabym wziąć się w garść. Pozałatwiać kilka spraw, a nie mam siły. Odkładam wszystko na później, chyba z nadzieją, że nie dożyje jutra.

co racja to racja. Ale ja nie jestem przekonana co do tego, że unikanie ludzi, którzy w przeszłości nie szczędzili nam słów krytyki cokolwiek może zmienić. W końcu to wszystko i tak tkwi gdzieś głęboko w naszej podświadomości, i co jakiś czas będzie wyłazić na wierzch i w określonych sytuacjach sprawiać, że będziemy czuli się w czymś gorsi.

silna wola - wytrwałość

A czy twoja ciocia zdaje sobie sprawę z tego, że jest chora? Mi to wygląda na schizofrenię. Znałam kiedyś taką osobę, uważała, że każdy chce jej zrobić krzywdę. Codziennie chodziła do spowiedzi, i niby wyglądała na normalną, ale jak wpadała w szał to strach się bać. Do niej w ogóle nie docierało, że jest chora, wręcz przeciwnie. Wiem, że leczyła się w psychiatryku i że zainicjował to jej lekarz, podobno powiedział jej, że musi zrobić jakieś badania, podpisała papiery i już tam została.

Nie lubię w sobie tego, że niczego nie lubię, serio! wszystko w koło mnie wkurza i jest zupełnie bezsensu. I wydaje mi się, że nie pasuję do takiego świata, jestem jakaś inna, ludzie zwykle mówią, że dziwna

No to widzę, że oboje jesteśmy bardzo szczęśliwi. O mnie się nie martw. A ty jak się uczujesz? Mam nadzieję, że już jest wszystko okey.

Ładne.. A ja znowu jestem chora.

Nie jestem odważna, raczej zdesperowana. Bo widzisz, czasem trudno jest wierzyć, że może być lepiej..

Ja to bym mogła zdechnąć i dzisiaj, najlepiej teraz. I chyba się nie boję.

To może podpowiedz nam jak to zrobić. Sama chętnie skorzystam..

Piszesz, że masz dobre stosunki z siostrą, a później, że cię olewa. Nie rozumiem. Po za tym myślę, że twoje kompleksy mogą wynikać właśnie z braku akceptacji i odrzucenia. Po co wpędzasz się w poczucie winy i szukasz w sobie jakiś defektów? Ludzie są różni i to jak postępują nie zawsze jest naszą winą. A te dziewczyny z którymi się umawiałeś, dla mnie to dość płytkie wiesz, przyjść na spotkanie a później szukać wymówek. To chyba nie jest aż taki wysiłek, żeby poświęcić komuś kilka minut. Dla mnie nie ważne jest tutaj jak człowieku wyglądasz i ile masz kompleksów, nikt nie zasłużył na takie traktowanie. Jeśli ktoś zrobił coś złego to na pewno nie ty, więc już się tym nie zadręczaj. Apropo twojej rodziny to mam podobną.

Też lubię. Palenie to jedna z przyjemniejszych czynności jakie wykonuję w ciągu dnia.

tęsknota - smutek

Nie rozumiem po co ta fotka. Przez pryzmat wyglądu będziecie oceniać na jakie traktowanie zasługuje? Jeśli jest przystojny to okey, nie zasługuje na pogardę tak? a jeśli nie jest to co..?

Dajcie mu spokój. On tylko szuka akceptacji i zrozumienia jak my wszyscy albo prawie wszyscy. Zresztą ja też nie pokazałabym wam swojego zdjęcia.

Kup misia- szkoda kasy.

lenistwo- zmęczenie

To minie.. miałam kiedyś coś podobnego, jakby to wszystko co mnie otaczało nie było realne. i do tego brak jakichkolwiek uczuć, stąd może wrażenie, że lęki zniknęły.

Nie, życie nie ma żadnego sensu. A ludzie to ignoranci lepiej się nie przejmować.

Ja mam podobnie. Też nie wiem jak sobie z tym radzić. Dosłownie wszystko mnie irytuje, z początku próbowałam usprawiedliwiać to brakiem snu, teraz znowu wpadam w coraz większe poczucie winy i wmawiam sobie, że jestem złym człowiekiem. Nie leczę się bo jestem chyba zbyt uparta, albo tchórzliwa. Biorę SEDOMIX i czasem benosen.

bez przesady, aż takie wspaniałe to forum nie jest, ale myślę, że ujdzie..

Ja nie leczę się u psychiatry ani nie chwalę swoją chorobą- dla ludzi to co mówię i czuje jest i tak zbyt przerażające. Ale miałam kiedyś taką sytuację, odważyłam się powiedzieć "przyjaciółce", sama mnie zresztą zapytała co jest ze mną nie tak.. nie wdawałam się w szczegóły, powiedziałam tylko że mam depresję i czasem myśli samobójcze. Ona zaczęła oczywiście gadkę, żebym się wzięła w garść, że mam idealne życie, że ona chciałaby być taka jak ja..etc. Później kiedy wracałyśmy do domu, miałyśmy przejść przez jezdnię, ona szybko chwyciła mnie za rękę, jakby się bała, że wskoczę pod samochód. Zrobiło mi się po prostu głupio.. Od tego czasu nie gada ze mną, niby nie ma czasu. Wiem też, że powiedziała kilku naszym znajomym, z którymi zresztą nie utrzymywałam kontaktów. Nagle zaczęli się mną interesować, pisać, dzwonić.. ale ich olałam. Jeśli chodzi o moją rodzinę, to nie mam z nimi dobrego kontaktu. Oni mnie po prostu nie rozumieją, sama zresztą boję się powiedzieć, nie chcę żeby myśleli, że to ich wina, że zrobili coś nie tak..

Nirvana "Heart- Shaped Box"