Poczucie bezpieczeństwa a związek

[cryo]

cryo, no takie odnioslam wrazenie ze oczekujesz sama nic nie robiac ze partner Cie uratuje :) Byc moze błedne

Myślę, że błędne :) Większość rzeczy w życiu robię sama i nie mam tu nawet na myśli takiej życiowej samodzielności i odpowiedzialności, tego, że wszystko było na mojej głowie, ale właśnie kwestie psychologiczne. Pracuję z terapeutą i wiele zmieniłam sama, nie oczekiwałam, że cokolwiek zmieni się bez mojego wysiłku, to dla mnie oczywiste. Nie oczekiwałam też żadnego ratunku, wiem, że to, co we mnie, zależy ode mnie. Chodziło mi raczej o coś, o czym sama napisałaś:

I powiem Ci szczerze ze na mnie moga liczyc osoby ktore walcza ze swoimi problemami. Wtedy wyslucham, doradze, jeszcze raz wyslucham, jestem do ich dyspozycji i wspieram w walce. Ale jezeli ktos jedynie jeczy nic z tym nie robiac i oczekuje ze bede ciagle jego chusteczka do nosa w ktora moze sie wysmarkiwac to nic z tego.

Nigdy nie jęczałam, nie płakałam ani nie byłam bezczynna, nie jestem tego typu osobą i nie mówię tego na podstawie tylko swojej subiektywnej opinii. Po prostu wydawało mi się, że jeśli ktoś wie, że mam depresję, a mimo to deklaruje pomoc, usiłuje wejść w moje życie i nakłonić mnie do otwarcia się, to później przynajmniej nie będzie mnie karał cichymi dniami i emocjonalnym chłodem za to, że miałam gorszy nastrój - szczególnie, że starałam się wtedy o tym informować, nawet jeśli nie miałam ochoty na rozmowy. Ale jeśli widziałam, że każda moja próba szczerego porozmawiania o tym, jak się czuję i dlaczego, tłumaczenia się, że to stan przejściowy kończyła się reakcją alergiczną i nerwami drugiej strony, to w końcu sobie odpuściłam, bo ja naprawdę potrafię poradzić sobie sama, a jeśli nawet w jakiś sprawach nie potrafię, to poproszę o pomoc specjalistę, nie zamierzam zalewać innych moimi problemami.

Jak najbardziej zgadzam się z tym, że nie można być tylko dawcą czy biorcą, że ważna jest jakaś względna równowaga i wzajemność, wydaje mi się to oczywiste.

socorro, zgadzam się z tym, co napisałaś i dzięki