rozpad osobowosci w BPD

[Saanna]

Właśnie, jak się to objawia? Ktoś wie? czy mniej wiecej tak samo jak w schizofrenii?

[zielona miętowa]

to jest bardzo dobre pytanie do forumowego eksperta. jeśli dobrze rozumiem masz na myśli dekompensację psychotyczną w bpd? ja na ten temat nie znalazłam żadnych konkretnych informacji, poza wzmiankami. na pierwsze skojarzenie, powiedziałabym, że jest to rozpad osobowości z poziomu borderline do poziomu psychotycznego.

[Saanna]

o rany nie mam pojęcia co to dekompensacja -sychotyczna. Wiem, ze w syt stresowych moze byc rozpad osobowosci. Podobno mnie sie to trafilo. nie mam pojecia. Bo mnie lekarze mowili, ze coś z psychozy mam, ale nie do konca, z nerwicy, na depresje tez im to do konca nie wyglądało. :/

[jamnik]

po co się w tym tak grzebiecie? po co wam ta wiedza?

[zielona miętowa]

ja wiem? z ciekawości poznawczej? dla przyjemności poszerzania horyzontów? takie hobby? lepiej wiedzieć, niż nie wiedzieć?

Saanna, no to ten rozpad to właśnie jest dekompensacja. ogólnie dekompensacja ma charakter chwilowy i może przydarzyć się każdemu, to jest najprościej ujmując czasowe załamanie się mechanizmów obronnych ego na skutek ciężkiej sytuacji. ale tylko w przypadku bpd dochodzi do dekompensacji psychotycznej. jeśli coś pomyliłam, niech mnie ktoś poprawi. ogólnie uważam, że dobrze jest zdefiniować pewne rzeczy, bo lepiej mieć wiedzę prawdziwą niż tworzyć fałszywe ujęcia pt "wydaje mi się że" a potem fałszywie się zasugerować.

 

-- 01 sty 2013, 23:35 --

 

a jeszcze dodam, że tak jak w przypadku Saanna, problem dotyczy jej samej, więc to logiczne, że chce poznać istotę rzeczy, co się stało, jak bardzo jest to poważne. ja bym w każdym razie chciała.

[Saanna]

osobiście jako dziecko, ale pozniej tez w chwilach wysokiego stresu mialam objawy dysocjacyjne- ale trwal7y one krotko. stupor, totalne wycinanie sie itd. a od zeszlego roku zylam jakby w permanetnym stresie i zaczelam sie doslownie rozpadac. tak to czulam.

[Vian]

ale tylko w przypadku bpd dochodzi do dekompensacji psychotycznej. jeśli coś pomyliłam, niech mnie ktoś poprawi.

Wydaje mi się, że w chorobie afektywnej również.

[Atalia]

Nie podręcznikowo, a doświadczeniowo, podług tego, jak zapamiętałam autopsyjnie:

 

rozpad osobowości, o który Saanna pytasz, asocjowałam z totalnym rozjechaniem tożsamości, zupełną depersonalką i derealizacją.

 

Dekompensacja psychotyczna zawsze natomiast ocierała się u mnie o omamy, skrzywienie percepcji.

 

O ile w pierwszym przypadku meritum problemu stanowiłam ja, moje poczucie siebie,

 

o tyle w przypadku drugim na pierwszy plan wysuwało się "schizofreniczne" odbieranie rzeczywistości, bodźców zewnętrznych głównie, prócz pewnego "wyczulenia" na omamy właśnie.

 

A. Dekompensacje psychot. na pewno występują też w os. narcystycznej, więc nieco pokrewnie.

[Saanna]

dzieki, za info. dodam, ze z jednej str jakos jest mi obojetne co mi jest itd. z drugiej str. chyba nie do konca. Co zauwazylam ostatnio notorycznie klamie :/. sa to drobne klamstewka, ale normalnie tak bym nie robila :'/- ale to taki off top

[zielona miętowa]

może masz w sobie nutkę os. antyspołecznej ja akurat kłamstwa nie znosze, zwłaszcza okłamywania bliskich osób. nie jestem do tego zdolna. mam radykalny podział: szanuję =/= nie kłamię. jestem jak niemowlę któro usłyszało, że kłamstwo jest złe i ślepo się tego trzyma

[Saanna]

taaaaa. wszystkiego kurde mam nutkę. nie wiem po prostu nie wiem, dlaczego to wszystko sie stalo. ze jest diametralna zmiana po jednym wydarzeniu . a co do klamstwa, mysle, ze kazdy kiedys sklamal. kiedys mialam tak, ze klamalam nawet wtedy gdy moglam powiedziec prawde. i teraz tez tak sie dzieje, nie sa to klamstwa raniace kogos, ale raczej zatajajace prawde... o mnie (?).

ja mialam kiedys wysopkie morale, teraz mi jest obojetne, no prawie, bo gdzies tam jest poczucie winy, ale chodzi mi oto, ze jestem jakas wyjalowiona

[zielona miętowa]

nie, no jacha, że każdy kłamie. nie mówie, że ja nie ale raczej jestem skłonna powiedzieć ciężką prawdę, niż rzucić łatwym kłamstwem. mam wrażenie, że kłamstwo więcej komplikuje, niż przynosi korzyści. a jeszcze potem pamiętaj co komu się powiedziało

[Saanna]

ja osobiscie uwazam, ze nie zawsze nalezy mowic prawdy - mysle, ze to najlepsze okreslenie. ale fakt, nie [podoba mi sie, ze w zupelnie blahych sprawach robie cos takiego automatycznie uwazam, ze to nie w porzadku.

[jamnik]

ej, a nie wstydzilibyście się przed swoim lekarzem, że szukacie w internecie informacji na temat tego co to jest "rozpad osobowosci w BPD"? bo ja bym się wstydziła.

[zzYxx]

Mają się wstydzić tego, że chcą pogłębić swoją wiedzę i jakoś dodatkowo sobie pomóc?

 

// Z drugiej strony jednak taka wiedza może źle wpłynąć na całą psychikę czego jestem dobrym przykładem.

[Saanna]

wstydu ie rozumiem. a co dow iedzy, albo raczej jej nadmiaru - w sumie racja. analiza poglebia moje problemy, ale jakos inaczej nie potrafię

[Atalia]

jamnik, a czego się wstydzić?

Równie dobrze, czy nie wstydzisz/ nie wstydziłabyś się przed swoim terapeutą, tudzież terapeutą potencjalnym, że udzielasz się na forum psychologicznym, zamiast omawiać swoje problemy w gabinecie?

[zielona miętowa]

no właśnie na czym miałby polegać ten wstyd? wstydzisz się, że szukasz na necie dajmy na to informacji odnośnie niskiego poziomu leukocytów we krwii? wg mnie to jest to samo. pewnie, że nie wpadnę na sesję i od progu nie wyrecytuję, czego się dziś nauczyłam w zakresie psychopatologii. terapeuty to nie interesuje, ale żeby się od razu bić w piersi z tego powodu?

[Stonka]

Czy nie mógby sie wypowiedziec expert w tej sprawie? mnie to bardzo interesuje....nie o taki rozpad osobowsci idzie psychotyczny gdzy masz urojenia, omamy itd ale taki z depersolabnlizacją, derealizacją, nieczuciem tożsamości.... bardzo bym prosiła żeby expert odpisał skąd to sie bierze ( tzn jak mózg to robi) i jak z tego wyjsc

co prawda nie mam bpd ale po tej historii z lekami i stresie w jakim zyje (zwiazanym z tym ciepieniem) tez mam chyba "ropadnieta " osobowosc

[zielona miętowa]

hmm myślę, że ekspert nie wypowie się na tym etapie zagłębienia w temat jego zadaniem jest pomagać na poziomie ogólnym i przystępnym dla większości, czyli bardziej na zasadzie "masz problem z niską samooceną" niż "dekompensacja psychotyczna polega na tym, na tym i na tym". aczkolwiek chętnie bym się dowiedziała, co o tym sądzi. wchodzenie w zagadnienie struktury i poziomów organizacji osobowości wymaga znajomości wielu pojęć i definicji, może pogrzeb w podręcznikach od diagnozy psychologicznej? tylko nie takiej o metodach statystycznych tylko takiej bardziej od strony wywiadu może?

[jamnik]

Ja nie mowie, ze macie sie wstydzic! ja mowie, ze ja bym sie wstydzila, tak jak i tego, ze udzielam sie na forum. uwazam, ze to przesada. nadmiar takiej wiedzy nie pomaga, a moze zaszkodzic, niestety tez jest tego przykladem. spytalam o to, bo myslalam, ze moze inni z bpd tez tak maja jak ja. moim zdaniem nasza ciekawosc jest zbyt duza. ale nikogo nie oceniam, macie prawo szukac informacji. po prostu nie wiem czy tak szczegolowa wiedza z zakresu psychiatrii i psychologii dobrze nam robi. zwroccie uwage, ze takie interesowanie sie jest charakterystyczne dla bpd, a np. w dwubiegunowce nie wystepuje. mysle, ze to jest ciekawa zaleznosc.

[zielona miętowa]

a to prawda akurat. sama sie nad tym zastanawiałam, że akurat bpd popycha ludzi do drążenia tematu. dlaczego nie schizoidalna? dlaczego nie histrioniczna? itd. myślę, że to kwestia specyfiki bpd, właśnie tego, że balansujemy na granicy między patologią i normą. już nienormalni, jeszcze niepsychotyczni. poza tym w bpd pozostaje sporo wiedzy nie wyjaśnionej. o bpd najczęściej pisze się jako o garści objawów powierzchownych i wtórnych względem problemu podstawowego, a to generuje pytania.

 

-- 06 sty 2013, 16:34 --

 

aaa. jeszcze zapomniałam dodać; w bpd tożsamość jest porozrywana, a to dodatkowo mobilizuje, żeby gdzieś w końcu przeczytać albo dowiedzieć się jakim się jest, skoro samemu nie można tego zdefiniować raz na zawsze.

[Saanna]

wiesz jamnik... masz racje

[Mental Cat]

zapomniałam dodać; w bpd tożsamość jest porozrywana, a to dodatkowo mobilizuje, żeby gdzieś w końcu przeczytać albo dowiedzieć się jakim się jest, skoro samemu nie można tego zdefiniować raz na zawsze.

Możesz podrzucić źródło? Wgłębiam się w to bardziej i chciałbym więcej poczytać.

[zielona miętowa]

Cheshire Cat, za dużo w tym temacie rozpadu tożsamości nie mam niestety do powiedzenia tzn szukałam po bibliotekach czegoś o tym konkretnym zagadnieniu, ale po prawdzie nie znalazłam. myśle, że trzeba szukać w pozycjach nt. psychologii tożsamości poprostu. natomiast jeśli chcesz ogólnie poczytać, to na pewno "zaburzenia osobowości we współczesnym świecie" Davisa 2005 będzie w sam raz.