"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[Gość]

A ja pojęczę dzisiaj o tym, że dołuje mnie sama myśl o potrzebie pogodzenia się z niepełnosprawnością, którą los mnie obdarzył bagatela pół roku temu. Wrodzony wąski kanał kręgowy, ból jak nie wiem co, codziennie, bez wyjątku, silny lub bardzo silny. Od prochów p. bólowych boli żołądek, od bólu kręgosłupa boli dusza... Zaczynam widzieć każdy dzień na szaro, a najgorsze, że nic się z tym nie da zrobić! Operacja - nie, rehabilitacja - nie... Na domiar złego jeszcze natręctwa się rozhulały od zaległości w szkole i wiecznego siedzenia w domu. Boże, ja chcę znów chodzić na długie spacery...

 

Nie wiem jak tj. być w takiej sytuacji. Mogę się tylko domyślać, że czujesz się fatalnie. Ale na pewno jest ktoś koło Ciebie kto jest z Tobą niezależnie od tego jaka jesteś. Tutaj na forum też są ludzie, którzy mimo tego, że Cię nie znają życzą Ci jak najlepiej i ja również do nich należę. Trzymaj się Słonko.

 

A ja źle spałam. Cholerne zatoki dały o sobie znać. Głowa mnie bolała całą noc. Budziłam się ciągle nie wiedzieć czemu z myślą-muszę se zrobić makijaż nowo zakupionym podkładem. Skąd mi się to uroiło?

Dzisiaj mam urodziny. Ale się nie cieszę. Ciężko jest świętować jak większość znajomych powyjeżdżała, częśc się potraciło a szczęście się oddala. Dzisiaj żyję jutrzejszymi urodzinami córki. (chociaż i tak dziadkowie nie przyjdą-bo nie mogą, cioctki zajęte...ehhh te życie).

[dogomaniaczka]

mam ochote nacpac sie jakimis lekami zeby nie czuc

[Aria]

Taka piękna pogoda, a ja nie mam z kim pójść na spacer...

[girl anachronism]

To ja sobie przyszłam pobeczeć, jak można. Cały dzień byłam nakręcona adrenaliną, energia i humor mnie rozpierały, szykowałam się do wyjścia na imprezę i jak nagle wpadłam w histerię, to nie mogę się uspokoić

[tahela]

to i ja sobie pojęczę i popłaczę, chyba tego potrzebuję .

[dogomaniaczka]

nie mam sily, znowu jestem sama ze wszystkim, nie mam sily. nie pociagne juz dluzej

[kicikici]

Pamietaj ze slowa sa magiczne i jesli ty bedziesz mowila je i pisala ze nie dasz rady to w nie bardziej uwierzysz. Pomimo swych zlych uczuc staraj sie mowic ze dasz rade , ze wkoncu to minie, daj sobie wiary nawet jesli inni ci ja zabieraja.

[( Dean )^2]

Nie wiem co się ze mną dzieje wszystko ułożyło mi się idealnie tak jak chciałem a ja czuję się bardzo smutny dziś.

[Gość]

dominika92, dasz rade, dasz tylko za mało wierzysz w swoje siły. Masz ich na pewno tyle by dać sobie radę

[tahela]

NewYork,

Musimy dać rade chociaz niektóre rzeczy bolą całe życie.

[Gość]

tahela, tak czasem są rzeczy, które moga bolec, ale da się też żyć jakoś z tym bólem. Z czasem może on być mniejszy i już tak nie zawadzac

[tahela]

NewYork,

Kazdy ma własną wrażliwośc i inaczej przeżywa to co dla jednych jest spokojnie do przejścia dla kogos innego moze byc bardzo bolesne , każdy inaczej troche odczuwa , ja np. chyba duzo mocniej niż inni i to sie potwierdza w róznych sytuacjach u mnie . Jak sie jest zbyt wrażliwym bo też jest przekichane i tyle.

[Gość]

tahela, no tak nik nie jest taki sam. Ja też jestem wrażliwa. Ja za bardzo nie lubię okazywać emucji np płakać przy kimś nie mogę, ale sa wyjatki

[tahela]

NewYork,

Ja też sie powoli otwieram, włąsnie przez to ,że czuję bardzo mocno.

[Gość]

No to pomaga bardzo. Jak ja się komuś wygaduje to mi zawsze jest lepiej. A na co chorujesz?

[Gość]

Ślicznotka, co?

[Gość]

Ślicznotka, nie znikaj, zostań. Nie możesz sama zostać z problemami. Moze pomozemy Ci, wesprzemy

[Gość]

Ślicznotka, cóż..rozumiem,że masz dosyć forum.Twój wybór.Będzie mi Ciebie bardzo brakowało

[Gość]

samara22, tulę

[*Wiola*]

samara22, Pewnie się boisz, bo to pierwsze dni na uczelni, jestem pewna ,że będzie lepiej:*

[( Dean )^2]

Ech.Nie wiem,nikt tego nie rozumie,ja w sumie też.

 

Dziś mój pierwszy dzień na budownictwie.Wróciłem,cholernie się cieszę.Czasem tylko mi smutno gdy gdzieś na korytarzu mijam ludzi ze starej grupy.

 

Cieżko mi to przyznać ale mam po cichu nadzieję że kiedyś minę się z Sylwią,że ona zwróci na mnie uwagę......ech głupia pała ze mnie.

 

To smutne bo nie jest już tak jak dwa lata temu.Jednak co by nie mówić tamta grupa byla wyjątkowa,Ci ludzie z którymi chodziłem na finanse i Ci z którymi chodze teraz.To nie to samo.

 

 

To mnie jakoś dziko smuci że już nie będzie tak jak wtedy.Już nigdy nie będę chodził do tamtej grupy,z Sylwią i tymi ludzi.No i już nie cofne czasu.Dwa lata z życia stracone.

 

Na uczelni jestem taki wesoły.Ale wracam do domu,siadam przed kompem i czuję taką nostalgie.Sam nie wiem.

[tahela]

Już jestem mniej roztrzesiona, ale było kiepsko przez ponad godzinę.

[Gość]

Brat się upił i padł na środku podwórka,zasnął.Męczy mnie to.Chciałabym ,żeby już pojechał do pracy żebym mogła od tego odpocząć.

[tahela]

Laima,

kurde też bym miała dosć , rozumiem Cie i tulam,

samara22, Dzięki za słowa wsparca. Co do twoich dziwnych stanów to moze to i leki, ale także nowa stresogenna sytuacja z rozoczecim nowych studiów w nowym miejscu i tak jakoś Ci sie pogorszył i nerwica oobjawia się w taki sposób, powiedz p tym lekarzowi koniecznie.

[Gość]

Wszystkie WAS buziaki jestem myślami z wami.