"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[dilajla13]

Za każdym razem kiedy myślę, że wszystko już jest dobrze, że dałam z siebie wszystko i zasługuję na chwilę wytchnienia, wystarczy parę słów od bliskiej osoby by to wszystko rozpieprzyć i znów zacząć się obwiniać. Choćby nie wiem co zawsze za mało się staram, za mało się zmieniam.

Najgorsze, że nawet nie potrafię powiedzieć tej osobie jak bardzo mnie rani.

[July]

Za każdym razem kiedy myślę, że wszystko już jest dobrze, że dałam z siebie wszystko i zasługuję na chwilę wytchnienia, wystarczy parę słów od bliskiej osoby by to wszystko rozpieprzyć i znów zacząć się obwiniać. Choćby nie wiem co zawsze za mało się staram, za mało się zmieniam.

Najgorsze, że nawet nie potrafię powiedzieć tej osobie jak bardzo mnie rani.

 

Byłam w identycznej sytuacji. To te pieprzone toksyczne związki. Czułam się dobrze, kiedy nie spędzaliśmy razem czasu. Po weekendach, w których każdą minutę spędzaliśmy razem, musiałam do siebie dochodzić przez kilka dni. Godziłam się na takie traktowanie tylko ze strachu przed odrzuceniem i byciem samą. Taka między nami różnica, że ja nauczyłam się mówić. Prawie o wszystkim. Ale na pewno o tym, co mnie rani.

 

I tu są dwie strony medalu. Jak zawsze. Inne osoby nie są czasami świadome tego, że nas ranią. Robią coś, co wydaje im się niewinne, czasem nawet słuszne. A osoby o przesadzonej wrażliwości, zazwyczaj albo odbierają to w inny od zamierzonego sposób, albo zbyt dopuszczają to wszystko do siebie. U mnie mimo tego, że wszystko otwarcie mówiłam - nie zmieniło się nic. I dlatego musiałam z tej relacji zrezygnować. Ale być może Twoje jasne postawienie sytuacji zmieni wszystko na lepsze? Spróbuj. Bardzo Ci tego życzę.

[Quakerdramon]

przedawkowałem antydepresanty ale zamiast umrzeć od trzech dni nic nie mogę zjeść,zasnąć też nie mogę,tylko pije wodę,ktoś wie jak się dobić?

[Steviear]

Dziś dobija mnie wszystko. Jaki ten świat jest posrany. Świat w którym lekarze mają w dupie dorosłych, świat w którym większe szanse na pomoc mają dzieci, świat w którym za konsultację lekarza który sie zna, płaci się 3k, a nawet nie ma pewności czy wgl dostanie się pomoc. A samo leczenie kosztuje 300000. A jebany NFZ nie refunduje, bo ma głęboko w dupie chorych, najlepiej żeby umarli to będzie po problemie albo niech cierpią całe życie bo ''cierpienie uszlachetnia''. A jak refunduje to tylko po znajomości- albo w ramach poprawienia sobie opinii(jacy oni są dobrzy!!)- dla dzieci.

Powstają kliniki. Dla kogo? Dla dzieci. Działają fundacje nawet! Dla kogo? Dla dzieci. Jak byłam dzieckiem to nikt mi nie raczył pomóc, było tak samo. Wszystko odbywa się w miarę znajomości. Bez znajomości i pieniędzy chory człowiek nie może nawet próbować poprawić swoje zdrowie. Jestem pewna że kolejny lekarz mnie oleje bo jestem za stara, bo jestem za trudnym przypadkiem(lepiej gówna nie ruszać), bo nie mam znajomości, bo nie mam pieniędzy. Dzwonię po zasranych klinikach i słyszę że mam czekać bo są pacjenci ważniejsi ode mnie(pierdoleni łapówkarze). ''Tryb pilny''to bardzo śmieszne określenie. Fajnie traktują pacjentów, gdyby mi się pogorszyło to prędzej bym zdechła niż dostała się na operacje, na której losuje się kto będzie operował( to szalenie istotne by lekarz miał doświadczenie bo inaczej spieprzy sprawę).

[( Dean )^2]

Senność,pieprzona senność !!!

[Zmierzchun]

przedawkowałem antydepresanty ale zamiast umrzeć od trzech dni nic nie mogę zjeść,zasnąć też nie mogę,tylko pije wodę,ktoś wie jak się dobić?

 

Lepiej się nie dobijaj

[agnes89]

Dlaczego ludzie mnie tak krzywdzą?

[Amaika]

Dlaczego ludzie mnie tak krzywdzą?

 

dokładnie to samo mnie męczy. Wykorzystują i krzywdzą. Życie jest przereklamowane i cholernie niesprawiedliwe. Obiecanki cacanki i figa z makiem!

[Efemeryczna]

Wymysły promotora, coraz to nowsze podrozdziały do napisania:(

[Amaika]

Wymysły promotora, coraz to nowsze podrozdziały do napisania:(

 

Jeszcze możesz pisać pracę, to nie jest źle. Ja nie mogę i coraz bardziej mnie to przeraża. Od 3 tygodni nie jestem w stanie. Otwieram książkę i płaczę.

[Efemeryczna]

Wymysły promotora, coraz to nowsze podrozdziały do napisania:(

 

Jeszcze możesz pisać pracę, to nie jest źle. Ja nie mogę i coraz bardziej mnie to przeraża. Od 3 tygodni nie jestem w stanie. Otwieram książkę i płaczę.

 

Też miewałam momenty przestoju w pisaniu. Czasem już nie wiadomo co pisać

[Paula cicha]

magdasz,a spójż na to tak-że masz bardzo fajnie,że wychodzisz do pracki!!!Ja nie mam tak fajnie,bo nie mam pracki,i czasem odwagi aby wyjść

[Follow_]

znowu krążą mi w głowie myśli samobójcze...

nie umiem ich ogarnąć

[sleepwalker]

Musze sie spotkac z kolezanka wieczorem. Nie chce. Nie mam sily... ale zbyt wiele razy odwolwalam, wiec musze... Nie chce.

[sleepwalker]

Tez mialam mysli samobojcze, ale nie bylam, wciaz nie jestem w stanie tego zrobic. Jesli cos robilam to tylko po to, zeby zwrocic jakakolwiek uwage albo po prostu zeby o tym pomyslec jako o jakiejs opcji, czasem zeby sie 'ukarac'... mimo, ze czuje sie tragicznie teraz to nie chce umierac. Czy Ty czujesz, zeby naprawde to zrobic?

[sebastian86]

czuje taka cichą rozpacz...ktorej w zaden sposob nie umiem uzewnetrznic...i ona trawi mnie w srodku...

[Stracona100]

Kwitną kwiatki, śpiewają ptaszki - czy już nigdy nie poczuję wiosennej radości?!!!

[sebastian86]

i ja jakis niewrazliwy na ocieplenie i ozywienie przyrody...

[wielbłądzica]

Musze sie spotkac z kolezanka wieczorem. Nie chce. Nie mam sily... ale zbyt wiele razy odwolwalam, wiec musze... Nie chce.

Też odwoływałam. Gdy byłam w lepszym nastroju to zgadzałam się na spotkanie, bo mi zależało, a potem następnego dnia myślałam nad tym, że nie mam o czym mówić. Nie mam siły kogoś wesprzeć ani cieszyć się jego szczęściem. Do tego doszło niezrozumienie dla mojego świrowania. No i się posypały moje liche kontakty.

Jestem sobie odludkiem i egoistą. Na tę chwilę nie widzę wyjścia z tej sytuacji, choć nie jest dobrze.

[Kontrast]

Tez jestem samotludkiem i to jednak na dłuższą mete bardzo smutny stan a przynajmniej bez jakiś solidnych leków. Zycie chwilami, momentami normalnymi, ciekawymi, dobrymi to niemalże schizofreniczne życie, gdzie nie sposób cos w sobie na dobre wyregulować.

[misty-eyed]

wielbłądzica, Kontrast, zapewne jesteście młodymi ludźmi, więc potrzebujecie jeszcze, mimo wszystko, kontaktów z ludźmi, ja natomiast ograniczam się już prawie do najbliższych, ale to chyba taka kolej rzeczy.

Spotkania ze znajomymi męczą mnie, sądzę, że to z powodu mniejszej tolerancji na sprawy innych, już nie mam siły na angażowanie się, co jest podstawą w relacjach międzyludzkich. Empatia jest wyczerpująca.

[Kontrast]

No ja już mam chyba tych kontaktów dosyć bo to się dla mnie zawsze kończy wyssaniem tej empatii.

[wielbłądzica]

W moich kontaktach jest problem z zachowaniem odpowiedniego dystansu, albo jestem za daleko, albo za blisko i w obu przypadkach kończy się to spuszczeniem łba i pójściem w swoją stronę.

Prochy które przetestowałam jeszcze bardziej oddalały mnie od ludzi. Tak jakbym była w dźwiękoszczelnym pomieszczeniu.

[kazimierz61]

Spotkania ze znajomymi męczą mnie, sądzę, że to z powodu mniejszej tolerancji na sprawy innych, już nie mam siły na angażowanie się, co jest podstawą w relacjach międzyludzkich. Empatia jest wyczerpująca.

Też bym to tak ujął jeśli chodzi o mnie. Ze znajomymi się nie spotykam, a z rodziną spotykam się raz w roku na urodzinach, a i tak czasem na chwilę. W pracy jestem sam na swoich stanowiskach więc prawie z nikim nie rozmawiam.

[Josephine29]

Ja nie mam raczej znajomych. Jestem odludkiem. Mam przyjaciółkę jedna, ale rzadko się widujemy. Nie spotykam się z ludźmi z pracy po godzinach. Wolę posiedzieć sama w domu. Niby mieszkam że współlokatorami, ale wolę się zamknąć sama w pokoju niz uskuteczniac wymuszone rozmowy.

A jak już mama się z kimś spotkać to przekładamy bo zazwyczaj się odmyśle.