zaburzenia osobowości (cz.II)

[Susannah]

wiesz, może o tak ale wychodzę z nim raz dziennie bo mieszkam z rodziną i każdy wychodzi o innej porze,ja akurat pod wieczór. Wiadomo,mam kontakt z powietrzem świeżym jako takim. A poza tym nigdzie nie bywam i to mnie przeraża, im dłużej siedzę tym po prostu staję się bardziej chorobowa, odizolowana,wykluczona społecznie tudzież oderwana od normalności. Chyba nie ma nadziei.

[Gość]

Chyba nie ma nadziei.

Jak to nie ma? Ja mam gorsze objawy - od dawna nie czuję uczuć,biologicvznie nie odczuwam przyjemności, wszystko mnie męczy, żyję, bo muszę, mam myśli samobójcze codzień, śpię tylko na tabletkach, w ogóle biorę ogromne ilości leków, żeby jakoś funkcjonować, a i tak ledwo daję radę - a nawet ja mam nadzieję, że ten koszmar się kiedyś skończy.

Więc Ty teżź miej nadzieję. Czy chodzisz gdzieś na psychoterapię? bo w przypadku Twoich zaburzeń to chyba kluczowe?

Dlaczego nie próbujesz się przełamywać i wychodzic do ludzi? Samo nic nie przyjdzie, trzeba się starac

[New-Tenuis]

brak uczuć, Olu, dlaczego zawsze piszesz, że masz "gorsze objawy" od innych? Skąd to Twoje przekonanie?

[Susannah]

Chyba nie ma nadziei.

Jak to nie ma? Ja mam gorsze objawy - od dawna nie czuję uczuć,biologicvznie nie odczuwam przyjemności, wszystko mnie męczy, żyję, bo muszę, mam myśli samobójcze codzień, śpię tylko na tabletkach, w ogóle biorę ogromne ilości leków, żeby jakoś funkcjonować, a i tak ledwo daję radę - a nawet ja mam nadzieję, że ten koszmar się kiedyś skończy.

Więc Ty teżź miej nadzieję. Czy chodzisz gdzieś na psychoterapię? bo w przypadku Twoich zaburzeń to chyba kluczowe?

Dlaczego nie próbujesz się przełamywać i wychodzic do ludzi? Samo nic nie przyjdzie, trzeba się starac

 

 

hm,nie mam psychoterapii- z bezcelowości terapii która mogłaby się odbywać co 2-3 miesiące (kolejki w mieścinie na NFZ). Mam podobnie jak ty, bo wszystko mnie męczy i nic nie cieszy, choć wiem, co by mi pomogło to to jest nieosiągalne. I w koło macieju. Każdy dzień jest kiepski, i problemy ze snem. W ogóle to jestem w zawieszeni, miałam marzenia dt.studiów ale niestety, teraz żałuję że uczyłam się w LO a nie w szkole zawodowej, miałabym z głowy dziś kilka problemów poważnych. Ale jak cofnąć czas?Nie da się. Posłuchałam rodziny i jak na tym wyszłam?

Do ludzi wyjść, brak uczuć?

Hmm a powiedz, do jakich? Mieszkam w małej mieścinie, połowa ludzi nienawidzi mnie lub ma ze mnie niezłą rozrywkę polegającą na oficjalnym i nieoficjalnym wytyksniu i wyśmiewaniu. To zaczęło się dawno temu i nawet moja anoreksja nie zmienila tych ludzi, naprawdę. Nie wiem, reszta jest niezainteresowana moją osobą. Wychodząc z psem nie rozmawiam z nikim, bo po 1: mijam niewielu ludzi, po 2: co miałabym niby zrobić? Spytać o godzinę starszego emeryta? Naprawdę, nie widzę sensu wciskania się tam,gdzie mnie nie chcą. Poza tym moja psychika jest tak zjechana,że nie umiem nawiązywać znajomości, przebywać z ludźmi, kompletnie jestem oderwana od życia innych, mam inną wrażliwość, inny poziom emocjonalny i tak dalej, przeżyłam inne rzeczy, oni inne. Nie umiem się nijak dopasować do tej rzeczywistości.

[Helvetti]

Czy to normalne, że potrafię sobie tak wkręcić jakąś nie prawdę, że zaczynam w to wierzyć?

[Atalia]

Helvetti, wbrew pozorom - to normalne. Siła autosugestii, tylko nie przesadzaj

[sens]

susanah moze warto żebyś zmieniła środowisko? pojechała gdzieś... moze do jakiejs sezonowej pracy? nowi ludzie nie będą mieć uprzedzeń

możesz zacząć nowe życie

[Susannah]

nie umiem wyjechać, bo się boję (tak,wiem,jestem do niczego). A zmienić środowisko bym chciała, nawet mogłabym dojeżdżać do pracy w okolicy jakbym taką szansę miała ale jej nie mam od 3 lat.

[Helvetti]

kurde, zastanawiam się czy nie mam osobowości zależnej.....

[Atalia]

Helvetti, na jakiej podstawie wnosisz, że to może być zależna?

[Helvetti]

Bo mam taki lęk przed odrzuceniem, że to nie do pojęcia.

[Atalia]

Helvetti, to wcale nie musi oznaczać zależnej.

[Helvetti]

Niby wiem. Ale sugerowałam się też tym, że moja psychiatra mi kiedyś mówiła o z.o

[Atalia]

O zab.os. w Twoim kontekście? Wspominała o jakimś konkretnym?

[Helvetti]

Tak, w moim. Konkretnie nie.

[Atalia]

Najlepiej porozmawiaj więc z psychiatrą i nie "podłączaj się" pod dane zaburzenie na własną rękę, bo to dość kiepski pomysł

[Helvetti]

Mojej obecnej psychiatrze nie mogę ufać niestety. bo tamto o tym z.o mówiła inna.

[Atalia]

Dlaczego nie pomyślisz nad zmianą psychiatry? Zaufanie do lekarza to podstawa... Nie masz możliwości powrotu do poprzedniej psychiatry?

[Helvetti]

Nie mam, ponieważ leczę się w systemie szpitalnym.... oddział dzienny.

[Atalia]

Helvetti, na co i od kiedy się leczysz? Jaki jest przewidywany czas trwania leczenia?

[Helvetti]

Leczę się na nerwice lękową i depresję szpitalnie od początku 2009. W tej chwili jestem na czwartym oddziale. Chcę tu zostać do matury, czyli ta klasa, i następna, bo jestem w drugiej.

[sens]

nie umiem wyjechać, bo się boję (tak,wiem,jestem do niczego). A zmienić środowisko bym chciała, nawet mogłabym dojeżdżać do pracy w okolicy jakbym taką szansę miała ale jej nie mam od 3 lat.

 

wszystko sie da... powolutku...

moze masz jakas kolezanke

albo gdzies na jakas opieke nad dzieckiem albo prace sezonowe?

praca w sklepie?

cokolwiek co Ciebie oderwie od rodziny i troszke podpobuduje

malymi kroczkami

[oskarek19832]

Pomocy.

 

Biorę od ponad 3 tygodni citabax 20 i poczatkowo bylo nawet dobrze przesiadlem sie z coaxilu na citabax wlasnie, a dzisiaj jest masakra caly drze nie moge nic zrobic mysli mam takie dziwne, odczuwam lęk i ból wewnętrzny nie mogę nic naprawdę zrobić, i strasznie mi zimno jest. Czuję się tak jak bym miał zaraz na marsa odlecieć, citabax biorę tylko 1 tabl rano. A teraz czuje sie jak bym mial do reszty zeswirowac

[Gość]

oskarek19832, chyba Ci się tematy pomyliły - to nie jest temat o lekach.

 

a jak się źle czujesz na lekach to zadzwoń do psychiatry albo do niego podejdź.

[Gość]

Leczę się na nerwice lękową i depresję szpitalnie od początku 2009. W tej chwili jestem na czwartym oddziale. Chcę tu zostać do matury, czyli ta klasa, i następna, bo jestem w drugiej

O ludzie...ale mieszkasz w domu? Czy w szpitalu?

 

Korba, co u Ciebie, nie odzywasz sie...a co u Naranji?