Zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia)

[Gość]

ja się powstrzymuję od wymiotów bo strasznie się boję stracić zęby... w związku z czym dzięki napadom objadania się mam nadwagę i czasem muszę jednak sobie rzygnąć na pocieszenie ...

[Pandora86]

Ja mam jakąś awersje na owoce nie mam na nie ochoty ,ostatnio wmusiłam w siebie jabłko i nawet mi smakowało wcześniej truskawki ale je zwymiotowałam . Nigdy nie miałam problemów z zębami i jakoś sobie mówie ze wolno mi bezkarnie wymiotować mimo że mój żołądek nie stety tego nie wytrzymuje. Czasami jem i przed pochłonięciem jedzenia mówie sobie już koniec z tym a potem mam takie wyrzurzuty sumienia ze i tak sie pozbywam jedzenia

[Gość]

ja jak nie zwymiotuję to muszę się pociąć "za karę"... cokolwiek żeby bolało

[roam]

Lady_B, czy mogłabyś za karę zmusić się np. do godzinnego spaceru, na którym zamiast cieszyć się ładnymi widokami zmusisz się do myślenia o tym swoim problemie, jego i przyczynach i próbach zrobienia czegoś w celu jego rozwiązania?

 

Mogłoby to przynajmniej przynieść jakieś efekty, podjęcie jakiejś próby w celu zatrzymania tego destrukcyjnego działania wobec samej siebie, cięcie może pomóc tylko na chwilę rozładować jakieś emocje czy skupić myśli na czymś innym, ale nie na dłuższą metę.

 

Nie musisz pisać, że to trudne, ja to wiem, ale trzeba próbować, gdy będziemy robić ciągle to samo co dotychczas, to nic się nie zmieni, nie będzie lepiej.

[Gość]

roam, problem w tym że mnie już ładne widoki nie cieszą... nic mnie nie cieszy... Wpadłam w błędne koło z którego nie umiem się wydostać... jeszcze dwa tygodnie temu uważałam że bulimia to moja przeszłość... wróciła... wszystko chciane się sypie... wszystko niechciane wraca...

[roam]

Rozumiem, aczkolwiek moja propozycja i tak nie miała zawierać podziwiania widoków, więc myślę, że nadal można spróbować.

Ja w kwestii odżywiania mam plan, i nie mogę powiedzieć, że jestem tak silna, że zawsze się go trzymam. Szczerze mówiąc bardzo rzadko wychodzi. Ale nie mogę się poddawać, choć czasem chcę czy czekam na lepszy moment...

To jest wybór pomiędzy tym, czy dana osoba chce być Panią/Panem samego siebie, czy daje się rządzić np. jakiemuś kawałkowi jedzenia.

[Gość]

roam, ja akurat zajadam pustkę... zapełniam ją... ale wiem że to minie... pokonałam to już 4 razy... ostatnio na kilka lat... dam radę... ale póki co ona jest obok mnie, jet mną, steruje mną... bulimia jest obleśna... ja jestem obleśna przez nią...

[bretta]

Pandora86, wiesz, jest też coś takiego jak anoreksja bulimiczna. Ni to anoreksja, ni to bulimia. Ja tak mam właściwie, może Ty też... Na przemiennie, albo nie jesz nic, albo jesz i zwracasz (nawet nie koniecznie duże porcje..)

Ja próbuję walczyć, ale jest to cholernie trudne... To co pojawia się w mojej głowie bywa nie do zniesienia. ...

 

roam, bulimia jest obleśna... ja jestem obleśna przez nią...

dokładnie...

[Gość]

bretta, no ja mam właśnie tak jak Ty ale ja nie mogę mieć anoreksji bo jestem realnie, obiektywnie gruba

[bretta]

Lady_B, ja też. Chociaż półtora roku temu miałam mocne początki anoreksji. Wiesz... Mówisz, że nie możesz, tak naprawdę każdy może. Tylko to trwa dłużej i jest bardziej zgubne bo nie zauważa się tego tak szybko, albo raczej ludzie na około nie zauważają

[kite]

zjadłam miskę rosołu i mi strasznie niedobrze, a moralniak jaki! że przecież mogłam nie jeść, po co mi to? nie potrzebowałam tego wcale

[Gość]

bretta, mi wmawiali anoreksję jak schudłam 20 kg w krótkim czasie i mdlałam na ulicy... ale teraz to co jak co ale anoreksji nikt mi nie zarzuci...

[bretta]

Lady_B, mi też nie. A nawet jakby ktoś próbował, to psychicznie czuję się zupełnie inaczej.

 

Ale w ogóle Ty, jeszcze nie dawno pamiętam jak pisałaś że Ci się udało przestać i w ogóle... Czasami myślę, że to jest coś, co będzie za mną chodzić przez bardzo, bardzo długi czas... Pewnie okresowo, raz troszkę lepiej, raz gorzej, ale nieodłącznie...

kite, nie zamęczaj się... :*

[kite]

jest mi niedobrze.. chciałabym zwymiotować ten obiad ale nie umiem.. jestem na siebie tak wściekła że nie mogę nie płakać!

[Gość]

bretta, no właśnie pisałam że udało mi się przestać a od jakichś 2 tygodni znowu... po raz 5 wlazłam to bagno...

 

kite, ja tak mam ostatnio po każdym posiłku

[bretta]

Lady_B, dwa tygodnie.. może nie jest jeszcze za późno? żeby zawrócić? albo raczej spróbować zawrócić..?

[Nel]

A ja potrafie nie jesć...potrafie sie skatowac kilka dni....fajnie mi słabo wtedy...

nie znoszę wymiotować...po wodce wymiotuję...koszmar....

piję hektolitry wody zeby nie szarpalo na pusto bo i tak brzuch pusty

nie mam anoreksji, nie mam bulimii

nie wiem co mam...całą resztę....

[Gość]

eh dziewczyny... nie wiem już... nic nie wiem... co robić... jak to zrobić... za dużo już we mnie tych wszystkich skrzywień...

[kite]

ja też nie mam zaburzeń odżywiania ale czuję że nie powinnam jeść

[bretta]

kite, to może jednak masz, tylko udajesz, że nie bo nie chcesz tego do siebie dopuścić?

Lady_B, *tuli*... wiesz... powiedz jeśli się mylę, ale mam wrażenie, że tak bardzo chcesz skrzywdzić siebie, że próbujesz wszystkiego... a ED, do niszczenia, stopniowego, bolesnego i nieznośnego, jest idealne...

Musisz znaleźć sposób, żeby pozbyć się tej złości czy wręcz nienawiści do siebie... sama go szukam...

[Gość]

no ale to są właśnie zaburzenia odżywiania...

[bretta]

Lady_B, wiem... chociaż niektórzy to robią bo chorobliwie chcą schudnąć, a nie koniecznie siebie wykończyć

[Gość]

u mnie byłoby i to i to

[BiałyLatawiec]

chęć zniszczenia siebie m.in. poprzez glodowanie znikneła, teraz nadeszła faza objadania się.

przyspieszyłam F7, im bliżej jakiś przełomowych wydarzen w moim życiu tym probuje to zablokowac poprzez objadanie. Spochnięta i oblesna świnia nie wyjdzie na zewnątrz....deprecjonuje wszystko.

[roam]

Planuję zacząć w nadchodzącym tygodniu kilkunastodniową głodówkę, bo już totalnie nie mogę na siebie patrzeć i przez to nie chcę wychodzić z domu