Nawroty nerwicy

[reirei]

wogle jak ktoś sie wyloguje odrazu mu dupe obrabiasz!

Daje słowo nie kumam

[arielka]

Może by tak wrócić do tematu...

[Friday]

Witam

Jestem zupełnie nowa na forum. Czy znajde tu osoby po 30-tce, majace problemy z nerwica. Bo czytając od rana posty wydaje mi sie, za trafiam na samą młodziez. A ja jestem żona, matka 11-tka. I zaczełam terapie po raz drugi...

 

 

Pierwszy raz, nie znając sie na rzeczy samowolnie przerwalam kurację (będąc w zupełnej euforii). Dlatego teraz jest gorzej. Ale tak przestrzegał lekarz.

 

Ja też. Po 30-stce, matka prawie 14-latka. Dwie terapie, leki. Efekty na krótko.

[Waleria]

Cześć

Od kilku dni znowu czuję się gorzej, zwlaszcza dziś, z malymi przerwami caly dzień czuję znajomy ucisk w glowie. Wiem, że tabletka by mi pomogla, ale jestem w ciąży i nie chcę nic brać. Jestem w tak zwanej sytuacji patowej, bo stoję pomiędzy wyborem: czy wziąść coś na uspokojenie i poczuć się lepiej, ale mieć wyrzuty sumienia, czy nie brać i się męczyć.

A swoją drogą to jak to jest, że pomimo, iż przerabialam ten ucisk w glowie już chyba dziesiątki razy, to i tak się boje, że coś mi się stanie.

Czy ktoś może mnie podnieść na duchu?

[Magda-27]

Waleria nie poddawaj się, pomyśl o tym maluszku którego nosisz pod sercem a napewno będzie Ci lepiej . Ja na Twoim miejscu nie brałabym żadnych tabletek ze względu na dzidziusia. Pomysl o czyms przyjemnym i może jakoś uda się przetrwać te gorsze chwile. Trzymaj się ciplutko i dużo myśl o maleństwie, jestem z Tobą, powodzenia.

[aska]

witaj Kotku.wiem że to ciężko zapanować nad chorobą ale teraz przede wszystkim musisz myśleć o dziecku.zaprzątaj sobie głowę tylko tym jak bedzie wyglądało czy chłopak czy dziewczynka ,jak dasz na imię a chorobę postaraj sie odpędzić myślami daleko.wiem że czasami nie da się i to na prawdę jest ciężko ale pomyśl sobie że jak to fajnie nosić w brzuszku takie malutkie stworzenie ,.ja Ci życzę dużo zdrowia ,wytrwałośći i urodzenia małego, pieknęgo szkrabka , który tak Ci da popalić jak się już urodzi że nie bedziesz miała czasu myśleć o chorobie.trzymaj sie

[mamukaroli]

Cześć, ja urodziłam całą trójkę dziewczynek choć cierpię na nerwicę paskudną już z 12lat. Jakoś udawało się nie brać prochów ale przyznam ,że ciężko było. Prawie nie wychodziłam z domu i strasznie bałam się o maleństwa w moim brzuchu.

jeżeli nie jesteś w pierwszy trymestrze ciąży to malutka dawka uspokajaczy albo jakiś walidol nie powinien zaszkodzić. Jak Ty cierpisz to pamiętaj ,że maluszek też źle się czuje i może urodzić się troszeczkę nadpobudliwy. Poza tym w drugiej ciąży spędziłamsporo czasu w szpitalu i wiem,że lekarze szpikują ciężarne takimi dawkami relanium (żeby uspokoić skurcze macicy) i jakoś chyba nic się nie dzieje. Rdzę osobiście nie przesadzać ani w jedną stronę ani w drugą. Swoim cierpieniem maluchowi nie pomożesz to napewno. A po porodzie może być naprawdę paskudnie niestety. tylko broń Boże nie słuchaj lekarzy i nie odstawiaj dziecka od piersi bez konsultacji z lekarzem psychiatrą. a poza tym w Centrum Zdrowia dziecka można zapoznać się z listą leków dozwolonych podczas karmienia nie pamiętam tylko telefonu . Powodzenia i ślicznego kochania:)

[roccola]

Walerio jestes w cudownym stanie"ciąża" ja mam malutką córeczke i macierzyństwo to piękna sprawa. Planuje drugie ale no własnie zastanawiam sie jak to bedzie wygladac:ciąża i nerwica. Mysle ze jesl;i masz solidnego i zaufanego ginekologa to moglabys sie poradzic powiedziec o swojej chorobie i ewentualnie zastosowac jekies najmniej szkodliwe leki ale tylko w przypadku jakbys bardzo zle sie czula. Zgadzam sie ze dziecko odbiera nasze rozne emocje. Spedzaj duzo czasu na relaksie, dbaj o siebie. Powodzenia dasz rade

[Gość]

Taka jest prawda.Bierze sie leki (ja-seroxat),czlowiek sie stara w sobie zebrac,przezwyciezac niepokoje,stany lekowe,wmawiac sobie,ze wytrwa,ze bedzie juz dobrze,ze to tylko siedzi w glowie ale wystarczy mala iskra:niepowodzenie,klotnia,wiadomosc o czyjejs smierci,zbyt duze emocje (negatywne lub pozytywne) i tysiace mysli oraz spotkan,przypadkow a juz czuje sie ze pojawia sie atak,ze nerwica powraca,oplata nas.Od tej choroby chyba nie da sie uwolnic.

Puscila mnie na ponad tydzien i juz wracala mi nadzieja a dzis nagle bez powodu-uczucie strachu,trzesace sie nogi,lek przed wyjsciem z domu i najgorsze...po raz kolejny utrata nadziei...

[Śmierć]

Tak to już jest... takie życie, lęku nie da się wyeliminowac z życia, to największa emocja trowarzysząca człowiekowi

[bibi]

Dorosły człowiek ma możność kontrolowania emocji w rozmaitych trudnych sytuacjach. Uzewnętrznia on wtedy emocje w sposób społecznie akceptowany.

To trudna sztuka, ale do opanowania.

Moniczko jesteś na forum od 26 grudnia.

Nerwica ci nie mineła. Ona jest i się uaktywnia jak chce. Ja już od 2 miesięcy nie miałam ataku. Ale nie wiem co mnie czeka jutro. Atak może nastąpić w każdej chwoli , (u mnie przeważnie jak jest zmiana pogody )

W takim napięciu jestem ciągle. szczególnie rano

ale żyję.

Jutro będzie lepiej

a jak nie będzie to możesz mnie zwyzywac.

[kukubara]

Nie tracisz nadzieii ..to nie mozliwe ,to tylko zly moment,w zyciu juz tak jest ze nie ma stalosci ,wszystko przemija ,Pomysl ,ze to prawo ma dla nas dobra strone i twoje ataki tez mina .Trzymaj sie dzielnie i cieplutko Cie przytulam.

[Gość]

Dziekuje Wam za cieple slowa.Dzis rano czuje sie oszolomiona wczorajszym atakiem.Znow pojawil sie lek przed wyjsciem z domu.W grudniu ma byc moj slub a seroxat mialam brac do czerwca...W taki m wypadku to chyba nie bede przerywac farmakoterapii-u mnie kazde drzenie,kazda emocja wywoluje nawrot nerwicy.A przeciez cale zycie to jedna wielka emocja...i jak tu zyc?

[kukubara]

Moniczka..witaj slonko dasz rade napewno.Pomysl sobie jak wiele traca ludzie pozbawieni mocnego odczuwania,wyleczysz sie i bedziesz szczesliwa mezatka A leczenia sama nie przerywaj ,nie spiesz sie .Kazda czynnosc w zyciu zrobiona dokladnie i do konca ma oczekiwany rezultat,bedzie ok zobaczysz.

[roccola]

Moniczko gratulacje z okazji ślubu . Powiedz czy ty chodzisz ta psychoterapię czy bierzesz tylko leki?

[cicha woda]

Moniczko nerwica to długa i wredna choroba ale ja wierzę że można z tego wyść. Są na to dowody, już kilka osób opuściło forum ponieważ są zdrowe. Myślę że my też prędzej czy później z tego wyjdziemy. Trzymaj się!

[Gość]

Biore tylko leki-nie chodze na psychoterapie poniewaz banalnie,w szpitalu zajecia sa dopoludnia a ja wtedy mam wyklady w szkole,a znowu prywatny psycholog odpada.Juz tyle wydaje na leki i na psychiatre,ze szkoda mowic...Mysle,ze w wakacje pojde na te refundowana terapie.Wlasciwie to gdybym wygrala w totka,to udalabym sie do jakiegos szacownego gremium profesorow,ktorzy by mnie zbadali od stop do glow i powiedzieli:Pani jest zdrowa,to tylko nerwica.W domu zalozylabym sobie prywatne pogotowie a do reki przytwierdzila czipa z podlaczonym pomiernikiem cisnienia-w razie wzrostu moj prywatny lekarz dostawal by sygnal na swojego czipa i juz jechal do mnie z porada i pomoca.Mysle,ze chodze tak po tych lekarzach bo szukam potwierdzenia,pocieszenia...sama nie wiem czego.W samotnosci umieram...Ale to tylko jak bym wygrala w totka...Marzenia....

Mama mowi,ze powinnam wychodzic za maz za lekarza,ale akurat moj przyszly maz nie jest lekarzem.Moze dlatego nie rozumie tego,ze istnieje cos takiego jak nerwica lekowa....Ze mozna bac sie wyjsc z domu,trzasc..

Mam do was pytanie moi przyjaciele z forum:czy to normalne,ze ja ciagle-nawet jak nic zlego sie nie dzieje,mysle o tym ze zdarzy sie cos zlego,przeczuwam ze dlugo nie pozyje,ze ktos umrze albo ja umre,albo cos zlego sie stanie,nie uda...?Czy to tez nerwica czy juz jakies fobie?

[didado1]

xxx

Edytowane 12 Marca 2008 przez Gość

[roccola]

Moniko to Ci naprawde współczuje..Bo miotasz sie w swoich bardzo silnych lękach..nie rozumiejac ich nie mając sposobu jak z nimi walczyc. Bierzesz tylko leki które -różnie raz pomagają raz nie-Musi byc jakis sposób na psychoterapie. Ona naprawde jest Ci bardzo potrzebna

[Gość]

Pojde jakos na ta terapie,choc sama nie wiem czy to rzeczywiscie cos da...Ale nie odpowiedzieliscie mi na pytanie:czy te moje leki sa normalne?Czy ja musze zyc w ciaglu strachu o to,czy zaraz nie umre czy nie odlece?Czuje sie jednym wielki m klebkiem nerwowym

[kukubara]

Nie umzesz ,nie odlecisz,nie dostaniesz zawalu,...zaufaj mi przerabialam to..dokladnie to samo..TO TYLKO NERWICA ktora mozna calkowicie wyleczyc!!!

[ela]

Witaj Moniczko!

Pytasz czy leki sa normalne?Ja moge odpowiedziec Tobie jak mialam ja sama.Balam sie o wszystko balam sie o moje siostry, o mojego brata...nawet jak gral na gitarze i smial sie z innymi....balam sie ze dostanien zaraz zawal serca ...balam sie ogladac filmy z troche wieksza przemoca, filmy wesole,smutne balam sie chodzic do kina,balam sie....chyba wszystkigo i martwilam sie o wszystkich....i to nie bylo uczucie zwyklego strachu.To dochodzilo niemalze do olbledu.

A na koncu balam sie ,ze tak sie o wszystki boje....

Juz sie nie boje...i mam nadzieje,ze uwierzysz mi ,ze Tobie tez to mini

Mam nadzieje,ze jak najszybciej

[kukubara]

Nic dodac nic ujac..Ela ma calkowita racje.Nic sie zlego nie wydarzy,nie mamy takiej mocy tworczej a raczej destrukcyjnej

 

[ Dodano: Pią Mar 10, 2006 4:00 pm ]

Chociaz...fajnie by bylo miec taka moc...ciekawa jestem co byscie sobie stworzyli?Ale sorry dyrekcja to inny temat

[dzasti13]

ALez Moniczko nerwica jest choroba z ktorej mozna sie wyleczyc i niemozna tak myslec negatywnie ,oczywiscie ,ze masz racje wiekszy stres i jakies wieksze negatywne przezycie moze przypomniec ci o tej chorobie ,moze nawt pojawic sie lak ,ale zapewniam cie ze to choroba jest uleczalna choroba

[Poetka]

Trzeba mieć nadzieję ... Ona umiera ostatnia.

Dziękuję, przemówiła Poetka xD .