jak wam sie zyje z depresja

Może powinnaś zapytać lekarza co by nie przypisał stabilizatora nastroju. Nie skakał by tak wtedy. Kolejna rzecz to taka, że leki tego nie wyleczą jak przeziębienia tu potrzebny jest własny wkład np. terapia jakaś

Witam na forum, i pozdrawiam.

Jak nam się żyje z depresją? Różnie Czasem jest ok a czasem szkoda gadać. Ale forum czasem pomaga. Fajnie, że do nas dołączyłaś

jumbo_papaja u mnie coraz lepiej a leczę się dopiero ok.6 miesięcy.Myślałam,że na to co się ze mną dzieje nie ma lekarstwa,a jednak jest poprawa.Pozostaje mi tylko myśleć,że będzie coraz lepiej i wyleczę się na dobre.

Hej jumbo_papaja. Z czasem można się przyzwyczaić ale nie warto.

A ja po 6 miesiacach leczenia (tylko lekarstwa) zaczalem odczuwac roznice....stalem sie bardziej spokojny, wyrozumialy.....i mialem czasami (bardzo rzadko) naprawde szczesliwe dni.....ale jak mam dol to masakryczny i nie potrafie jeszcze sobie z nim poradzic (rano potrafie tryskac radioscia, by wieczorkiem sie zaplakac ) Postanowilem ze pojde do psychiatry, moze jakas terapia mi pomoze.... Kurde a najbardziej sie boje ze w koncu pekne i jeszcze sobie cos zrobie Mam bardzo kochajaca rodzine i nie chcialbym aby cierpieli z mojego powodu

dziekuje za odpowiedzi cieszy mnie ze nie jestem odosobniona u mnie chyba jest to zle ze tak systematycznie biore leki od kilku lat ate kilkanascie lat temu nie mowilo sie tak o depresji ja oficjalnie cierpialam na nerwice i kazdy mi mowil wes sie w garsc a ja nie wiedzialam jak to zrobic i kamuflowalam swoje objawy nie bede opisywac to co przeszlam ale od lekarz wiem ze przeszlam wszystkie rodzaje depresji wlacznie z niewychodzeniem z domu i nadmierna sennoscia i bezsonnoscia wzielam tony lekow na nerwice bralam tak zeby nie widzial maz i dzieci obecnie biore seronil 20 i doxsepin i jest jako tako dzieki ze moge sie wygadac narazie jestem nastawiona na nadawanie ale mysle ze z czasem moze i naodpowiedzi przepraszam i bardzo wspolczuje tym w dolku moze wspolnie ztego dola wyjdziemy? ja pisze tak haotycznie bo to moje poczatki w internecia

to nadal ja tak mnie cieszy ze ktos odpowie to znaczy ze nie jestem sama czytajac was czuje ze jestem w grupie ,,,,,,ktos napisal ze trzeba troche wkladu ze swej strony ja juz nie mam tego wkladu poklady sie wyczerpaly dlatego potrafie kazdego zrozumiec moja odpornosc psychiczna rowna sie zeru chodzilam do psychologa do psychiatry i nic to nie dalo zostala mi chemia i tego sie trzymam zmienilo sie tyle ze nie biore lekow przypadkowych dlatego radze wszystkim co sa na poczatku tej drogi dbajcie o siebie i nie lekcewazcie objawow tej choroby bo na samym poczatku mozna ja zdusic trzymam za was kciuki papaja

jumbo_papaja, bez chęci wypływającej z Ciebie nic faktycznie nie zdziałasz. Trzeba wierzyć.

jumbo_papaja witaj ni ejestes napewno ni ejesteś sama :)

Witaj! wiara i samozaparcie to podstawa!

hej hejka dzisiaj mialam niezly dzien bylam na dzialce pozgrabialam liscie i bylam nawet w urzedzie ooooooooooooooo no i na tyle bylam nawet u swojej bratowej na kawie uf no i pisze kurcze jak wy pieknie piszecie bardzo mi sie podoba ze lzy nie sa oznaka slabosci okazuje sie ze nie zawsze w glowie jest pustka ,smutna ,. nie jestes sama w swoim smutku ja ze swojego ulepilabym ogromna gore a jednak zyje i ciesze sie ze was poznalam i moge pogadac no koncze ipuszczam wam /iskierke/ kto nie wie tojest uscisk dloni na zakonczenie tak sie zegnaja harcerze stoja wkole i po kolei sciska sie reke sasiadowi jak poczuje sciska dalej i dalej i iskierka dochodzi do tego co ja wyslal uf uf papaja

[ Dodano: Dzisiaj o godz. 8:05 pm ]

tak zagladam na ta strone i nikt nie pisze do mni prosze napiszcie do mnie jak nie macie sie komu wygadac to walcie do mnie wiem ze jestem duzo starsza ale moze wspolna walka cos znaczy moze z moich lat wzmagan cos moze dobrego wyniknie wogole bardzo pokracznie sie poruszam po internecie bo jestem swiezynka pisze jednym palcem szukam liter ale sobie jako tako radze kocham was wszystkich