Zagubiona w związku

No najłatwiej nie widzieć u siebie winy, ja się staram ją widzieć. Przyznaje się do pewnych rzeczy, wiem że nie jestem doskonała. Też potrafię go ranić.

A co do tego co pisałam.To chodziło mi oto dlaczego m.in. nie powinnam z nim być chyba. Te jego zachowanie po 5 latach jest dla mnie nie zrozumiałe. Po takim czasie mam dosyć czekanie na odpowiedni moment. Candy wczesniej pisałam dokładnie na forum o tym, czytałaś tamte posty, więc powinnaś mniejwięcej kojarzyć o co chodzi.

dominia86, myslisz, ze dotarlo do niego, ze popelnil blad ? Moze zasluguje na druga szanse? Tylko czeka was rozmowa i nauczenie sie komunikacji

dominia86, myslisz, ze dotarlo do niego, ze popelnil blad ? Moze zasluguje na druga szanse? Tylko czeka was rozmowa i nauczenie sie komunikacji

Popieram, trzeba rozmawiać otwarcie, duzo.

Dobrze, że widzisz swoje wady, wiesz jaka jestes czasem , to dobrze o Tobie swiadczy.

Rozumiem to o czym mówisz, to ze masz żal o to jak jest, o tą rodzinę, o to czekanie, to może boleć..

Popieram, trzeba rozmawiać otwarcie, duzo.

Dobrze, że widzisz swoje wady, wiesz jaka jestes czasem , to dobrze o Tobie swiadczy.

Rozumiem to o czym mówisz, to ze masz żal o to jak jest, o tą rodzinę, o to czekanie, to może boleć..

Hm...poprosił mnie o czas do naszego wyjazdu na wakacje,czyli jakos do konca siepnia. Jak mnie nie zapozna to koniec.Dla mnie to bez sensu zebym czekała prawie 2 miesiące na to wydarzenie ale ok,poczekam jak sie rozwinie sytuacja.

Hm...poprosił mnie o czas do naszego wyjazdu na wakacje,czyli jakos do konca siepnia. Jak mnie nie zapozna to koniec.Dla mnie to bez sensu zebym czekała prawie 2 miesiące na to wydarzenie ale ok,poczekam jak sie rozwinie sytuacja.

Ale czemu on nie chciał tego zrobić do tej pory, jakie były przyczyny, jakie miał objekcje, wstydzi sie czegoś, Ciebie, rodziny, może ma trudną sytuacje, z którymś z rodziców cos jest nie-halo czy jak...

Ale czemu on nie chciał tego zrobić do tej pory, jakie były przyczyny, jakie miał objekcje, wstydzi sie czegoś, Ciebie, rodziny, może ma trudną sytuacje, z którymś z rodziców cos jest nie-halo czy jak...

Nie zrobił tego do tej pory bo jak zawsze mi mówił, nie był mnie pewien. Tzn. bał się że przyprowadzi mnie a np.za parę dni się rozstaniemy, bo my od zawsze byliśmy związkiem dosyć burzliwym. Więc po co przyprowadzać kogoś, z kim może nie będzie się za parę dni.

Mówił że jak zasłużę to mnie przyprowadzi.

Nie wiedziałam że ma problem z siostrą w domu, zawsze myślałam że to tylko moja wina i że nie jestem na tyle dobra by móc mnie zapoznać z mamą. Lecz jak już odkryłam prawdę, zrozumiałam że to chyba jest główny powód dlaczego tak się dzieje. On wie że ja już wiem, rozmawiałam z nim o tym. Przyznał że siostra me depresje i nie chce nikogo poznawać, nie wychodzi z domu. Lecz powiedział też że to nie jest powodem czemu mnie nie zabrał do domu, nadal się upiera że to zależy od mojego zachowania.

Ja już tego nie mogę zaakceptować, bo jak jest się z kimś 5 lat to już zna się tą osobę i wie się czy chce się być z tym kimś czy nie.On przecież wie jaka jestem, jaki mam charakter. Przecież nie może tak czekać aż się zmienię kolejne 5lat. Tak jak pisałam wcześniej staneło na tym że niby dam mu czas do końca sierpnia mniej więcej.I nie będzie uzależniał tego od mojego zachowania, nawet jeśli nadal będą zdarzały się jakieś sprzeczki to i tak mnie przyprowadzi. Jeśli tego nie zrobi to wiadomo co się stanie. Zabolało mnie tylko jeszcze to że on mi powiedziął że chce poczekać na odpowiedni moment, nie chce tak z dnia na dzień mnie przyprowadzić, bo to by głupio i nienaturalnie wyglądało. To poczeka na igrzyska w Londynie teraz co będą. To jak on twierdzi będzie dobra okazja by mnie przyprowadzić do domu. No chyba wiecie jak się poczułam? A jakby nie było igrzysk to co? Wymyślił by co innego czy czekała może na MŚ w piłce nożnej? Przykro mi się zrobiło że on tak to widzi. Rozumiem że z dnia na dzień może być mu głupio, ale napewno znalazł by się odpowiedni dzień, szybciej niż gdzies we wrześniu.

Ja nie rozumiem po co siedzisz w tym "związku"...Co to ma być,że Ci gada,że "jak zasłużysz to Ciebie przyprowadzi"?.....WTF

"Siedzę", bo ciężko tak po 5 latach odejść, poza tym czasem jest nam tak fajnie że naprawdę chce się już tak być do końca.

Na siłe szukasz pozytywów

Według mnie ten związek nie jest zdrowy.

"Zasłużyć" na poznanie rodziny? 5 lat? No bez przesady. Co to ma być, nagroda? Pff. Zgodzę się z przedmówczynią, że chłopak pewnie się czegoś wstydzi. Albo Ciebie, albo coś w jego rodzinie jest nie tak. Ale po 5 latach bycia razem, uważam, że powinnaś wiedzieć lub przynajmniej domyślać się o co w tym chodzi, jaka jest przyczyna.

Ja nie uważam, żeby pójście na piwo po kryjomu była zbrodnią, on zrobił świństwo, nie toleruję takiego zachowania .

A co do strachu przed zmianami, samotnością, to jest naturalne. Też tak miałam. Trwałam w toksycznym związku 2 lata. Męka straszna. Nie wyobrażałam sobie, jak mogła bym odejść, a odeszłam. Jednego dnia zalewałam się łzami, histeryzowałam, kochałam, złościłam się, wszystko na raz. Obłęd. I nagle, nawet nie z dnia na dzień, tylko z minuty na minutę, jak by mi ktoś klapki z oczu zdjął. Co ja z nim w ogóle robię? Jak mogę dawać sobą tak pomiatać? Przecież ja jestem nieszczęśliwa. I rozstałam się. Było to bardzo trudne ale dałam radę. Nie oszukuj się. Jeśli od dłuższego czasu się nie układa, kłócicie się, nie ma zaufania, czas to przerwać. Ludzie się nie zmieniają. Wiem to z autopsji.

Wybacz za przydługawy post ale chciałam żebyś zobaczyła, że nie jesteś sama. Też przez to przechodziłam.

Psychotropka`89, brawo gratuluje odwagi ze przerwałaś toksyczny zwiazek.

dominia86, jedynym "pozytywem" Twojego związku jest to ze trwa 5 lat, to jest Twój główny argument czemu sie nie rozejść, no i strach przed samotnością. Sama to oceń .

Dziękuję cudak.

Też to był mój główny argument. Jesteśmy razem tyle czasu, znamy się na wylot, zaręczyny były, dodatkowo to był mój pierwszy mężczyzna, też dużo dobrego mu zawdzięczam .

Musisz się jednak zastanowić racjonalnie nad jednym... Skoro teraz, po 5 latach się spinacie, brakuje zaufania, jest dużo żalu,to co będzie za kolejne 5? Jestem realistką i nie wierzę w cudowne metamorfozy. Może po prostu Wam przeszło, a jedyne co pozostało to przyzwyczajenie i toksyczna obawa przed samotnością, nieznanym?

-- 04 cze 2013, 15:23 --

Według mnie ten związek nie jest zdrowy.

"Zasłużyć" na poznanie rodziny? 5 lat? No bez przesady. Co to ma być, nagroda? Pff. Zgodzę się z przedmówczynią, że chłopak pewnie się czegoś wstydzi. Albo Ciebie, albo coś w jego rodzinie jest nie tak. Ale po 5 latach bycia razem, uważam, że powinnaś wiedzieć lub przynajmniej domyślać się o co w tym chodzi, jaka jest przyczyna.

Ja nie uważam, żeby pójście na piwo po kryjomu była zbrodnią, on zrobił świństwo, nie toleruję takiego zachowania .

A co do strachu przed zmianami, samotnością, to jest naturalne.

 

-- 04 cze 2013, 15:24 --

 

Dziękuję cudak.