Całkowite odcięcie od rzeczywistości po przebudzeniu

Prawie zawsze tuż po przebudzeniu czuję się całkowicie odcięta od rzeczywistości. Nie mam pojęcia gdzie jestem, jaki jest dzień tygodnia, jedynie godzina spogląda na mnie z ogromnego wyświetlacza na zegarku. Dobrze, że kojarzę mniej więcej kim jestem Ta chwila trwa różnie, czasem dłużej, czasem krócej, muszę mocno się skupić, żeby ułożyć sobie w głowie "świat przedstawiony" w którym się aktualnie znajduję.

Też tak macie?

Kiya, Ja mam tak samo , wtedy muszę wyjść na świeżę powietrze i powoli dochodzę do siebie

Tomcio Nerwica, ja otwieram okno

Tomcio Nerwica, ja akurat muszę wyjść na balkon i zapalić , wtedy powoli zaczynam ogarniać .

Nie.

Po przebudzeniu jestem zjebany, zmęczony, nie do życia, ale tak miałem zawsze - nienawidzę wcześnie wstawać. Wiem kim jestem, wiem gdzie jestem, nie wiem tylko po co żyję, ale tego nie wiem nawet w ciągu dnia i wieczorami, więc...

Na forum jednak już kilka podobnych opinii widziałem. Znajdziesz na pewno kogoś z podobnym "problemem".

Po przebudzeniu jestem zjebany, zmęczony, nie do życia, ale tak miałem zawsze - nienawidzę wcześnie wstawać.

Tak to ja też mam, nie tylko gdy wstaję wcześnie, ZAWSZE Tylko dziś, o dziwo, nie Może dlatego, że obudziłam się choć raz w PUSTYM domu, a wszystko sprowadza się do psychiki.

Kiya, wcześnie w tym przypadku jest pojęciem względnym. Ogólnie wcześnie, to pora o której się budzę.

To jak Ty będziesz funkcjonować jak usidlisz jakiegoś nieszczęśnika? ;>

Marsal2, z trudem

Upojenie senne?

hmm nie widziałam nikogo, kto po przebudzeniu byłby od razu zupełnie rześki i przytomny

ale mnie się nasiliło to o czym piszesz po lekach

budzę się i :

-- 23 maja 2012, 12:13 --

Upojenie senne?

z wikipedii:

"Jednym z najsłynniejszych przypadków takiego stanu był ten który wystąpił u prezydenta Francji Paula Deschanela 23 maja 1920 roku[5]. Podczas nocnej podróży pociągiem, kilkanaście kilometrów przed Montbrison, w samej piżamie wypadł przez okno. Prezydenta z zakrwawioną twarzą i poobijanego, ale tylko lekko rannego, spotkał odźwierny André Radeau. Deschanel miał mu się przedstawić: "jestem prezydentem Republiki i wypadłem z pociągu". Później powiedział swojemu podprefektowi, że ma kompletną lukę w pamięci, między momentem otworzenia okna a momentem gdy znalazł się tam gdzie jest."

Rany ludzie uważajcie na siebie rano

Wstaje,wiem że idę za parę minut do g*wnianej roboty, ale nie czuje się źle,czy dobrze, ot automatyczne funkcjonowanie.

Po jakimś czasie dopiero przychodzi reszta... (samopoczucie i reszta.).