Ranne biegunki

Od dłuższego czasu (na prawdę można powiedzieć od 2 lat) mam ranne biegunki. Często rano muszę iść do wc tak z 3, 4 razy do tego dochodzi ból pod pępkiem. Po jakimś czasie objawy mijają , nigdy nie trwa to cały dzień zwykle do 2, 3 godzin.

Bardzo mi to dokucza jest to u mnie problemem nr 1. Miałem robioną kolonoskopie, gastroskopie, usg. Podobno mam zespół jelita drażliwego. Nie umiem z tym żyć, nie raz płacze bo już nie umiem wytrzymać. Wiele razy rezygnowałem z pójścia do szkoły, teraz klasa maturalna dużo nieobecności bo jak tu iść jak ciągle na kibel goni?? Mam dziewczynę którą kocham a ona mnie, nie mieszka w tym samym mieście co ja , więc jeździmy do siebie na weekend. Ostatnio i z tego zrezygnowałem, nie umiałem sobie tego wybaczyć że w weekend siedzi sama i bardzo tęskni, a ja nie pojechałem bo rano znów miałem "sraczkę" . Moja dziewczyna studiuje i wynajmuje razem z koleżankami mieszkanie. Jest to dla mnie stresująca sytuacja gdy oprócz mej dziewczyny (ona wie że mam te biegunki) ktoś również jest. Muszę wstawać w weekend już o 7 gdy inni śpią i latać do wc, jest to bardzo krępujące bo cisza na mieszkaniu a jak wiadomo są dziwne odgłosy;p Biorę często ziołowe leki na uspokojenie, jakieś mięty czy melisy pije, ale mimo to muszę pare razy iść do wc z rana. Czuję jak przez te cholerne biegunki których nie na widzę tracę całą radość życia, po takim poranku cały dzień myślę nad przyczyną i co robić. Popadam w depresje , nie mam czasem ochoty żyć!!! Gdy rano uda mi się tylko raz pójść do wc zrobić normalny stolec to jestem taki szczęśliwy i żyć się chce a tak.... Dziś też miałem na 9 i nie poszedłem bo już 3 razy szedłem do ubikacji... Boże ja mam mature przed sobą!!! CO w tedy będzie???

Mam takie pytania:

- czy to stres, nerwica lękowa? ( bardzo się stresuje , ale nie szkołą , czy czymś . Tylko tym że rano będę mieć biegunkę )

- jak sobie z tym poradzić?

nie mam sił na walkę z tym ostatnio myśli po głowie że zerwał bym z dziewczyną bo po co ona ma ze mną być skoro nie mogę do niej pojechać bo mam biegunki.... (((((((((((((((((((((((((((((((

Hmm to jest zespół jelita drażliwego - skoro masz stwierdzony to tak jest. Niestety to choroba emocji....więc wypadałoby najpierw pobrać leki od gastrologa (może by pomogły) a jeśli nic nie dadzą - myk do psychiatry, może jakieś antydepresanty pomogą?

Znam to skądś u mnie zaczęło się identycznie .

Rano jest najgorzej, też musiałem 1-2 odwiedzić kibelek by rozładować napięcie.

Napisz do mnie na gg jeżeli chcesz porozmawiać bliżej o tym.

Poza tym skoro stwierdzili Ci IBS to dlaczego nie dali Ci żadnych leków ?

Ja obecnie ratuje się stoperanem 2-3 kapsułki przed jedzeniem, kilka godzin przed wyjściem/szkołą .

Ale to nie jest rozwiązanie, wizyta u gastrologa, jeżeli leki pomogą, a będziesz nadal czuł spięcie w brzuchu

bądź inne dolegliwości ( ja np. po zażyciu stoperanu często mam wzdęcia, uczucie pełności i mi nie dobrze) , to do psychiatry

po coś na uspokojenie.

Powiedzcie mi bo znów to mam , a troszke luzu było

Czy jeśli coś zjemy, nieświeżego coś co może zaszkodzić to zaraz po jedzeniu? w ten sam dzień mamy biegunkę??

Ciągle jak mam rano takie coś (a podkreśla mam TYLKO rano) zastanawiam się czy to nie po obiedzie, kolacji itp. w Nocy spokój ale rano jak się zbudze, już nerwy bo coś mnie kręci i tak z 2, 3 razy do wc. Potem przechodzi, ale jest masakra po przebudzeniu...

Tylko że się przyznam że każdy mi mówi że to nerwy, że za dużo o tym myślę...

Cały dzień potrafie o tym myśleć, myśleć co będzie jutro rano...

Gdyby coś ostro zaszkodziło ci z obiadu dnia poprzedniego czy z kolacji, to objawy biegunkowe i gazowe pojawiły by się kilka godzin po spożyciu .

Generalnie, to są nerwy, wstajesz i myślisz o tym, żeby to się nie przydarzyło znowu, bo musisz iść do szkoły i to nie jest odpowiednia chwila

na tego typu dolegliwości, myślenie uruchamia brzuch , więc zaczynasz coś czuć w brzuchu i myśli się pogłębiają i pogarszają i to jest jak odbijająca się piłeczka coraz to mocniej aż do wypróżnienia .

Generalnie myślenie to podstawa - ale to ciężko zmienić, strasznie im bardziej z tym walczysz tym częściej myślisz , częściej i mocniej cię dopada.

A poranek taki jest, wtedy jest najgorzej, szczególnie jak musisz gdzieś iść. Jak śpisz do 11 to chyba Cię nie budzi biegunka co ?

A może masz po prostu taki organizm i to jest problem gastryczny który nie ma co się dziwić może powodować nerwicę? Rano to też jest czas, kiedy organizm chce się oczyścić i jest to naturalne ale nie do tego stopnia że człowiek ma wszystkiego dosyć. Może jedno przeplatać się z drugim (nerwica z IBS). Powiedz czy gastrolog dał Ci jakieś leki na to, zalecił jakąś dietę? Może masz alergię lub nie tolerujesz jakichś produktów, warto by zrobić testy alergiczne na grupy pokarmów. Ja p testach alergicznych dostałam na to kiedyś leki na alergię i lacidofil ( leki obudowujące florę bakteryjną co się zażywa przy antybiotykoterapii ale jak masz takie objawy to i one mogą wywierać takie działanie bo niektóre zawierają laktozę której szczególnie duża grupa dorosłych nie toleruje, ale to musisz sam wypróbować metodą prób i błędów i będziesz wiedział jaki lek tolerujesz), inny lek to Enterol 250-oba bez recepty, badania na pasożyty miałeś robione?, one też mogą powodować takie objawy. Ja mam alergię na niektóre rzeczy i muszę je jeść z umiarem lub wcale bo inaczej jest okropnie, po mleku nie raz potrafiłam się zwijać z bólu, robiło mi się słabo, miałam bolesną biegunkę, ryb też długi czas nie tolerowałam...

Mnie zazwyczaj też rano goni do WC zwykle po śniadaniu, zawsze czekam aż rano poczuję potrzebę wypróżnienia, tak do dwóch razy mnie przegania. Czasami jest to bardzo stresujące gdy trzeba rano wyjść a potrzeba jeszcze nie przyszła. Zauważyłam też, że niektóre potrawy jedzone nawet dzień wcześniej mają na to wpływ. Ogólnie to unikam kawy, alkoholu, żurku -po nim jest niemal pewno że mnie przegoni dość szybko, mleka-mam alergię i nie toleruję go od dziecka, smażonych potraw wieczorem a już szczególnie rano. Musisz dobrze poznać swój organizm, obserwować po czym gorzej się czujesz...

Na przetrwanie na pewno pomogłyby leki przeciwlękowe, uspokajające (i jakieś lagodzące te objawy, w aptece na pewno coś poleciliby Ci) od lekarza psychiatry...ale przyczyny myślę że trzeba szukać dalej. Na pocieszenie powiem, że alergia (jeśli byś ją miał) z czasem może się zmniejszyć i niektóre produkty w umiarkowanych ilościach można stolerować:) choć są i takie co zawsze będzie trzeba ich unikać...

No ale gdyby po tych lekach uspokajających wszystko minęło jak ręką odjął no to miałbyś prawdopodobnie odpowiedź czy to była tylko nerwica...ale badania dla własnego spokoju tez bym zrobiła