Nadmierne objadanie się

Polecam lekturę:

http://kusterkowa.blogspot.com/2016/06/przestan-sie-przejadac-jane-mccartney.html

Help! Znów sobie nie radzę. Gdyby tak można było w ogóle nie jeść, to nie byłoby problemu. A tak, jak już wezmę jeden kęs to przychodzi mi taki apetyt, że nieustannie muszę ze sobą walczyć. I nie ważne czy jest to kawałek ciasta, serek czy śliwka. Jeden kęs i nagle przeszywa mnie taki impuls... Przeraża mnie to. W pracy jest ok, zjem to co przyniosę, lub nawet zostawiam na kolejny dzień. Ale w domu, a jak jeszcze zostanę sama... Czuję się cholernie słaba. Wiem, że to wszystko reakcja na emocje, doskonale zdaję sobie z tego sprawę, cały czas jestem w terapii. Ale ostatnio świat mi się wali, porażki na każdym froncie, rozpaczliwie szukam pocieszenia, zapełnienia pustki. Chciałam się wyżalić, wiem że poprawa zależy tylko ode mnie, ale po napisaniu tego jest mi troszkę lżej.

Olga

Twoj link nie działa, podrzuć nowy czy aktywny, bo zainteresowalas mnie tematem...

Od kilku miesięcy zauważyłam, że kiedy przebywam sama mam tendencje do przejadania się, zwłaszcza, kiedy staram się eliminować zachowania autoagresywne. Czy ktoś z Was ma jakiś dobry sposób, żeby z tym walczyć?

Powoli zaczyna mnie niepokoić ten brak kontroli

Zajrzyj na stronę Ani z wilczoglodna.pl mnie sporo rozjaśniło w głowie. Grupa na fb też jest pomocna i tam prędzej uzyskasz odpowiedź, niż tutaj :)

Lukrecja., dziękuję Ci bardzo! Na pewno na stronę zajrzę. Masz na myśli jakąś konkretną grupę na fb?

chodziło zapewne o grupę Wilcze Stado, jeśli jeszcze na nią nie trafiłaś.

Ja znów się objadam, było kilka lat dobrze, potrafiłam nad tym panować a czasem nawet nie musiałam tego robić, ale jak przyszła depresja to musiało w końcu puścić, przecież i tak "wszystko mi jedno" i "jestem gruba, bo przytyłam 20 kg podczas ostatniego epizodu depresji". Muszę to szybko zatrzymać, bo z każdym dniem jest coraz gorzej a to przecież niczego nie rozwiąże. Nie mogę tak się dobijać. Samotność, depresja i tak mnie już przecież zabijają.

Ja znów się objadam, było kilka lat dobrze, potrafiłam nad tym panować a czasem nawet nie musiałam tego robić, ale jak przyszła depresja to musiało w końcu puścić, przecież i tak "wszystko mi jedno" i "jestem gruba, bo przytyłam 20 kg podczas ostatniego epizodu depresji". Muszę to szybko zatrzymać, bo z każdym dniem jest coraz gorzej a to przecież niczego nie rozwiąże. Nie mogę tak się dobijać. Samotność, depresja i tak mnie już przecież zabijają.

Też kiedyś przez to przechodziłam... Co najważniejszego mogę Ci doradzić: to co jesz ma ogromny wpływ na Twoje myśli. Dobre jedzenie = dobre myśli. Zadbaj o wartościowe produkty (kasze, warzywa, owoce, ogranicz słodycze i bezwartościowe jedzenie), a zobaczysz, że na efekty nie będziesz musiała długo czekać. Jak gdzieś kiedyś słyszałam - człowiek otyły, to człowiek dalej głodny i 'niedożywiony' dlatego, że pomimo, że je dużo, objada się, to nie dostarcza swojemu organizmowi podstawowych mikroelementów potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania ciała.

Mogę Ci jeszcze polecić książkę Beaty Pawlikowskiej (jeśli lubisz ją czytać): "Narkotyki, anoreksja i inne sekrety". Bardzo wartościowa książka, która opisuje schematy uzależnień, depresji i jak to przezwyciężyć.

Mogę Ci jeszcze polecić książkę Beaty Pawlikowskiej (jeśli lubisz ją czytać): "Narkotyki, anoreksja i inne sekrety". Bardzo wartościowa książka, która opisuje schematy uzależnień, depresji i jak to przezwyciężyć.

Nie przepadam za tą Panią a tym wszystkim, o czym napisałaś w swoim wcześniejszym poście wiem. Niemniej jednak dzięki za odzew :)

Pochwalę się Wam, że zanotowałam dzisiaj ogromny sukces- w końcu, po raz pierwszy od nie wiem kiedy udało mi się nie przejeść w ciągu dnia. Wieczorem też udało mi się poskromić wilczy głód

No i cudnie

Dzisiaj to nadmierne objadanie się jest nawet wskazane, ale tak odchodząc od żartów to tego typu podwyższone łaknienie to choroba. Radzę jeść ciężki chleb razowy, produkty z dużą ilością błonnika.

Też się objadam. Głównie przez leki oraz z poczucia tej "przyjemności".

Czekolada to narkotyk

Z czego może wynikać takie objadanie się ? To kwestia woli czy może to wynikać z innych problemów? Nie wiem jak jest w moim przypadku. Zawsze byłam osobą bardzo szczupłą, nadal jestem szczupła, chociaż przytyłam 4 kg. A przytyłam bo...miałam okres w którym nie jadłam szczególnie dużo, a od dłuższego czasu jem jak lew. Ciągle myślę o jedzeniu. Np. kiedy siedzę w pracy, obliczam ile czasu zostało do wyjścia domu, ile potrzebuję jedzenia przez ten czas żeby czuć się dobrze. Jak jestem w domu to również ciągle o tym myślę, nawet jak nie jestem szczególnie głodna. Nie mogę np skupić się na oglądaniu filmu, bo moje myśli ciągle krążą wokół jedzenia no i po prostu muszę zjeść żeby je uspokoić. Chciałabym zrzucić te 4 kg ale nie umiem zmusić się do przestrzegania diety.