Natręctwa myśli...

To samo mi parę miesięcy temu lekarz powiedział ze jak bym spróbował to dopiero bym sie załamał. Tylko ze ja wtedy przed tymi lekami byłem taką ruiną ze nawet nie wiedziałem o co pytac. Teraz zapytam sie bardzo konkretnie o wiele rzeczy

Tak w ogóle zauwazyłem pewną rzecz jak fantazjuje o kobietach to zawsze są to konkretne osoby czy dziewczyna czy kolezanki. A jak mam wrazenie ze podnieciła mnie jakas gejowska mysl to nigdy w tych myslach nie pojawia sie jakas konkretna osoba

Niekoniecznie ci złą diagnozę postawiła no zobacz sam na objawy depresji maskowanej https://pl.wikipedia.org/wiki/Depresja_maskowana podobne do twoich co nie?

W sumie niektóre objawy podobne moze jutro troche moich wątpliwosci zostanie rozwianych

Zrobiłem cos co na chwile przynajmniej mnie uspokoiło ale i tak nie powinienem tego robic tylko ze nerwica była silniejsza i musiałem siebie sprawdzic. Namówiłem jakiegos geja z czatu zeby pokazał mi sie na skypie. Skonczyło sie na tym ze po minucie wyłaczyłem i podziękowałem. Lekkie obrzydzenie poczułem i tyle oraz niechęc

Ja rozumiem potrzebe redukowania leku absurdalnymi zachowaniami (sam nie jestem w stanie tego uniknac, wiem jak potezne napiecie i stres obsesje wywoluja) ale upokarzanie postronnych ludzi zeby sobie "kompulsnosc" to zwykle swinstwo.

Akurat wtedy nie myslalem o tym w ten sposob no coz nie mam usprawiedliwienia pryzynaje sie ze zle zrobilem. I nie mam zamiaru na siłe sie nie usprawiedliwiac

Jak masz robić takie idiotyzmy to sobie opiekuna ucznia zainstaluj. Na 100% jesteś hetero i tyle, przecież seks z dziewczyną ci się podobał. Ja sobie z nerwicą jakoś poradzę,z aspergerem żyłem tyle to jakoś sobie dam radę.

No własnie juz wiele razy myslałem o tym zeby sobie cos takiego zainstalowac i chyba czas to zrobic

Powiem tak leki pomagają, są natręctwa ale bardzo lekkie, niestety bez leków się nie da.

A więc tak miałem dzisiaj wizytę i w poniedziałek pani doktor umówiła mnie na diagnozę psychologiczną. Bardzo dobrze przekonam sie sam jak bardzo jestem popierdolony. Pytałem sie o moje obawy i według niej to jest niemozliwe zeby ta orientacja tak pózno sie ujawniła. Powiedziała ze jest tak bardzo tego pewna ze na poprzedniej wizycie nawet nie poruszyła tej opcji ze moge byc homo czy bi

A i następnie tą diagnozę mam z nią omówic moze to i dobre rozwiązanie skoro pomoze to mi rozwiązac moje problemy

Znowu mam okropną rozkminę (mam nadzieję, że spowodowaną nerwicą) czy nie zacząć akceptować pewnych myśli. Bo wydaje mi się, że wtedy nie musiałabym się tak wszystkim przejmować. No i wydaje mi się, że chciałabym robić złe rzeczy

Michellea, z drugiej strony jak zaakceptujesz fakt, ze te mysli sie pojawiają to łatwiej będzie je ignorować niż walczyć z nimi uparcie, co prowadzi tylko do dalszych rozkmin i tak w kółko.

Z tego co czytam na takiej diagnozie między innymi omawia sie inteligencje, osobowosc, czyli np moze sie okazac ze jestem debilem

I wiecie co jak te lęki teraz np mnie tak nie paralizują to naprawdę mam ochotę ogarnąć sie i podniesc z tego doła. Ale jak odczuwam ten strach to mnie to strasznie blokuje przed podejmowaniem jakiegokolwiek działania. Doktor mi dzisiaj powiedziała ze najpierw musze sprawic zeby te lęki minęły a potem będę brał swoje zycie w garsc

cozicozicozi, ja mówię nie o akceptowaniu, że te myśli są, tylko akceptacji treści tych myśli

Znowu mam okropną rozkminę (mam nadzieję, że spowodowaną nerwicą) czy nie zacząć akceptować pewnych myśli. Bo wydaje mi się, że wtedy nie musiałabym się tak wszystkim przejmować. No i wydaje mi się, że chciałabym robić złe rzeczy

A dlaczego musisz się tak przejmować?

cozicozicozi, ja mówię nie o akceptowaniu, że te myśli są, tylko akceptacji treści tych myśli

Co to znaczy "akceptacja treści myśli"?

Macie moze problem z czytaniem? Zawsze lubilem czytac, ale przez te wszystkie gowna z ZOK, nie potrafie sie skoncentrowac, nie potrafie czerpac przyjemnosci z czytania, niby rozumiem to co czytam ale nie "czuje" tego co czytam, co chwile musze wracac zeby sobie cos powtorzyc, itp. Kurde, pamietam jak kiedys potrafilem kilkusetstronnicowe cegly polykac w pare dni czerpiac z tego autentyczna przyjemnosc, a dzisiaj czesto po kilkunastu stronach emocjonalnie wyczerpany zostawiam bo nie widze sensu.

Michellea, wiesz, wydaje mi się, że generalnie na jedno wychodzi ☺

cozicozicozi, chyba nie na jedno, bo jest różnica między akceptowaniem, że pojawiają się myśli o byciu pedofilem, a zaakceptowaniem, że się nim jest i że chce się nim być.

USE90, pisał już o tym tomek23.

Michellea, ale kiedy ja właśnie o tym mówię. Chodzi mi o to, że jeśli zaakceptujesz to, że te myśli się pojawiają to łatwiej będzie je ignorować.

Michellea, nie wgłębiaj się w to analizowanie, bo to się nigdy nie skończy. Nie prowadzi Cię to do niczego konstruktywnego. Nie ma sensu tropić swoich mikrostanów, analizować czy może x miesięcy temu przez y seksund nie akceptowałaś, że chcesz być pedfoilem. Nie karm tych rozważań, a w końcu umrą. Nie znajdziesz w tym odpowiedzi, tylko lęk, to on nakręca cały problem, który nie ma nic wspólnego z rzeczywistością.

Dokładnie. To tak jak ja mam ze sprawdzaniem czy drzwi zamknięte itp. Sprawdzam i wiem, że są zamknięte, a jednak muszę walczyć ze swoim chorym umysłem żeby nie iść sprawdzić jeszcze 30 razy. Im bardziej walczę, tym więcej razy muszę tę czynność ponawiać, mimo, że jestem świadomy, że to irracjonalne. Dlatego staram się akceptować te myśli nakłaniające mnie do powtarzania różnych czynności zamiast walczyć z nimi. To bardzo trudne, wiem o tym doskonale. Nie wiem czy kiedyś będę całkiem wolny od tych myśli, jednak jestem pewien jednego - im bardziej się przed nimi bronisz, tym gorzej.

Ja sprawdzam czy gaz nie jest odkręcony w kuchence. Wszystko przez to, że kiedyś chciałam coś ugotować, ale palnik się nie zapalił. Potem całe mieszkanie wietrzyłam w panice, że za chwilę się uduszę

Co u Was? Ja od rana boję się, że nagle umrę