Nerwica lękowa - Co zrobić? Moja historia część 1, zamknięta

Chyba nie przeceniałbym znaczenia promieniowania elektromagnetycznego -

szczególnie w wydaniu domowym.

W opisywanym przypadku telewizyjnej ściany w Geant myślę, że większe znaczenie niż

promieniowanie miały efekty wizualne od migoczącej ściany. U zdrowego człowieka w podobnej sytuacji błędnik i mózg mogą

trochę się pogubić nie wspominając o nerwusach. Ja w podobnych sytuacjach też źle się czuję - najlepiej nie patrzeć na

podobne instalacje.

Oczywiście! Choćby ja :) . Czuję się już dużo, dużo lepiej i

jestem w 100% przekonana że wkrótce będzie zupełnie dobrze:D . Trzeba tylko być cierpliwym i chcieć znaleźć pomoc, czy to w

postaci psychoterapii, czy leków, czy też poprostu w postaci przyjaznej duszy, osoby która cię wysłucha i zrozumie.

Uszy

do góry, będzie dobrze :)

a ile to u ciebie trwało ? I jak wyglądało leczenie ?

ja po 4 miesiacach leczenia bylam zdrowa na 2 lata nawrot

choroby spowodowal stres......

ale znowu czuje sie ok

dam rade!!

Ja prawie zawsze budzę się zmęczona, czasem nawet mimo

przespanych 10 godzin. Uważam że najlepszym lekarstwem na poranne złe samopoczucie i zmęczenie jest wyjście rano chociaż na

krótki spacer. To naprawdę pomaga!

Nie martw się, te szumy w uszach i nadwrażliwość na dźwięki

mogą być na tle nerwicowym. Mam to samo.

Wierzę że można się wyleczyć tylko należy uzbroić się w

cierpliwość. Czytałam książkę napisaną przez osoby które wyleczyły się z nerwicy, nie trwało to krótko ale warto było czekać

na efekty.

Kiedys zasypiałam z "tymi myślami" i kiedy tylko otwierałam

oczy znów o tym myślałam, nie było sposobu zeby te mysli jakoś przegonic....... dopiero kiedy zaczełam sie dobrze czuc coś

sie zmieniło. Właśnie ostatnio uswiadomiłam sobie, że od jakiegos czasu zyje sobie z dnia na dzien i w zasadzie niczym sie

nie martwie, a moje mysli ograniczaja sie do zwykłych codziennych spraw

Czy warto z tym walczyć ? Ile można ?

Co za pytanie!!! A czy warto być

zdrowym........? A jakbyś miał zapalenie płuc, tez byś sie zastanawiał czy warto je leczyć?

Marlow mozna długo....bardzo

długo, do skutku!

Przede wszystkim wyśpij się, zmęczenie też powoduje

zdenerwowanie. Polecam melisę i ziołowe tableki uspokajające. Przed wyjściem z domu posłuchaj swojej ulubionej muzyki.

tak mam cos

takiego tez w glowie i strasznie mnie to meczy

Interesuje mnie jakie sa rodzaje

badan ktorymi mozna stwierdzic nerwice. Ja osobiscie nie mialem zadnych oprocz testu psychologicznego i tak przez 7 miesiecy

leczylem sie na depresje ale nie z powodu zlych testow tylko zlej diagnozy lekarza, teraz zmienilem lekarza i juz wiem na co

jestem chory. Najgorsze jest to "uczucie" w glowie przez ktore nie moge myslec, mam slaba pamiec i w ogole czuje sie zle, mam

tez wrazenie jakbym zwariowal i sam juz niewiem czy tak nie jest. A najgorsze sa te "glupie mysli" np. o zabijaniu ludzi,

boje sie czy czasami nie zrobie cos niekontrolowanego. Naprawde jestem zalamany tymi myslami i raz juz wzialem 10 tabletek

nasennych i tak wyladowalem w szpitalu, a teraz zaluje tego co zrobilem i zastanawiam sie czy faktycznie nie zwariowalem

skoro wzialem te 10 tabletek, jedno wiem nie chcialem sie zabic tylko chcialem w jakis sposob skarcic siebie za te zle

mysli,bo nie rozumiem tego jak one moga w ogole tak natretnie dochodzic do mojej swiadomosci i przechodzic jakby na pierwszy

plan mojego myslenia. Mam takie problemy z mysleniem że nie dziwcie sie jezeli nie zrozumiecie w pelni mojego tekstu .

Aktualnie biore tylko ziółka, magnez i deprim no i chodze na psychoterapie(dopiero zaczalem). Prosze o kontakt z osoba ktora

miala podobne objawy jak ja, moje gg to 4857834, a jak nie to piszcie na maila - andrew_84@o2.pl. Naprawde bardzo prosze o to

by ktos mnie podbudowal przynajmniej slowami. Sam tak mysle o sobie ze chyba jestem dupa a nie chlop bo wpadlem w ta chorobe,

sam juz niewiem, czasami zastanawiam sie czy faktycznie z soba nie skonczyc, Andrzej

Też miałem podobne problemy z "myslami" Co do badań to sie

nie znam bo dopiero zapisałem sie do psychologa.Wczesniej byłem tylko u psychiatry a on nie skierował mnie na zadne badania

itp tylko dał recepte na lek.Co do tych mysli to też miałem dziwne(",a może skoczyć i dać sobie z tym wszystkim spokój,bo już

mam dosyć tej męczarni"-gdy paliłem papierosa na balkonie,albo czasami wyobrażałem sobie jak sobie tne ręcę(takie

"niekontrolowane myśli) Czasami miałem ogólnie głowe przeładowaną dziesiątkami mysli,i na zadnej nie mogłem się

skoncentrować,uczucie niekontrolowania,kilka razy mi sie zdarzyło pomyślec ze np.kogoś uderze,gdy stałem koło niego choć był

mi obojętny(nie zalazł mi za skóre tylko poprostu był i takie głupstwo mi sie w głowie urodziło) Wydaje mi się że jednak że

jak nic nikomu nie zrobiłem to nie jestem aż takim wielkim"psycholem".Zaczynam podchodzić do tego że to chwilowy kryzys i

niedługo(może troche dłużej niż grypa) przejdzie i będzie ok...Ostatnio poznałem kogoś kto z tego wyszedł i jest naprawde

wspaniałą osobą (o której nie spodziewał bym się że była chora)

P.S- A i tak najgorsze są lęki:P

P.S.2- Nie dziwcie

sie ze czasami pisze strasznie dziwnie dołujące posty,ale one są odzwierciedleniem mojego terażniejszego nastroju(teraz

akurat czuje sie dobrze:)

wczesniej sie nie podpisałem,

marlow

Witam!!!

Mnie moze nie denerwują głośne dźwięki, czy

odgłosy. Za to mam problemy z pamięcią (chyba jak każdy chory na nerwicę). Nieraz nie mogę przypomniec sobie słowa które mam

użyć. Wychodzą nieraz z tego śmieszne sytuacje. Ale przyznaję troche to męczące......

Pozdrawiam!!!!

W moim przypadku wszyscy lekarze u których byłem (od lekarza

w przychodni, aż do kardiologa) mówili że to newica. Dopiero psycholog po zrobieniu psychotestów i wywiadu (chodziło o

objawy) postawił diagnoze że to własnie ta choroba na 100% procent.

Jeżeli tak będziesz podchodził do nerwicy, to bedzie się ona

nasilać jeszcze bardziej. Trzeba w końcu uwierzyć w siebie i całkowite wyleczenie.....

Czesc,

ja kiedyś z tego wyszłam, wtedy choroba trwała u

mnie zalediwe 1 miesiąc ale faktycznie byłam wtedy mocno pobudzona emocjonalnie bo strasznie dużo spraw mi się zwaliło na

głowę i w momencie kiedy wszystko się skończyło minęła choroba bez brania żadnych leków (chyba że jakieś ziołowe jak validol

czy persen). wróciła do mnie jak bumerang po roku i trochę z większym nasileniem niż wczesniej - tylko że tym razem nie

mogłam zrozumieć od czego, bo byłam szczęśliwa, wyprowadziłam się z domu zaczęłam nowy etap życia miałm wkrótce wyjść za mąż,

miałam prace więc te lęki się nasilały, ale później się dowiedziałm że nawet pozytywne emocje mogą wywołać u nas osłabienie i

lęk, bo w końcu nowy etap życia się dla mnie rozpoczął gdzie musiałam przejąć obowiązki pani domu i zająć się tym domem.

choroba trwa u mnie od kwietnia w czerwcu wyszłam za mąż i wiele się wtedy nie zmieniło ciągle żyłam tą chorobą chociaż

broniłam się przed lekami.teraz biorę delikatne tabletki przeciw lękowe i czuję się lepiej tym bardziej że podjełam w końcu

walkę z tą beznadziejną chorobą, walczę z nią i nie przejmuje się już atakami zresztą powtarzam sobie wciąż że co ma być to i

tak będzie a to czy ja będę to roztrząsać czy nie nic mi nie pomorze.Także radzę ci walczyć i nie poddawać się bo to nic

dobrego nie przyniesie a tylko pogorszy twój stan

pozdrawiam

witam !!! czy zdarzały wam sie wymioty? ja

nie mam żadnego bólu brzucha czy głowy a czasami rano mnie mdli, jeszcze przed śniadaniem i wymiotuję, a najśmieszniejsze

jest to że nawet żółci w tych wymiotach nie ma tylko sama ślina czy flegma, może mam wścieklizne :-), do tego mam bardzo

niskie ciśnienie, podwyższona temperature, czesto zimne dłonie i stopy, drżenie rąk, czasem zawroty głowy i mroczki przed

oczami, strasznie szybki puls i kolatanie serca, ciągle czuje jakis wewnetrzny niepokój. bardzo prosze napiszcie czy tez tak

macie, pozdrawiam

Tak własnie mam z minimalnymi róznicami.Ale musze to zwalczyć

i jak mam atak spiewam cicho "to tylko nerwica"i po paru minutach zazwyczaj uspokajam się.

U mnie jest na odwrót. Mam bóle żołądka na tle nerwowym, chce

mi się wymiotować jednak nigdy się to nie zdarzyło. Przed stresującym wyjściem z domu miewam czasami odruchy wymiotne, jestem

pewna że zwymiotuję ale po pewnym czasie wszystko przechodzi.

dziękuje wam za odpowiedzi, juz sie bałam że to może

cos gorszego jest zwiazanego z tymi wymiotami ale skoro to sie przytrafia nie tylko mi to juz sie lepiej czuje

Witam!!!

Mi też na poczatku wydawało się że zwymiotuje.

Działo sie to w miejscach publicznych, zawsze tam gdzie było dużo ludzi, ale nigdy mi sie to nie zdarzyło. A z biegiem czasu

znikneło całkowicie, chociaz czasami jeszcze sie na to łapię......

Pozdrawiam!!!!

Bibi, a może to był nie ten facet? Myślisz, że nie ma nigdzie

na świecie takiego, który rozbudzał by w Tobie porządanie? Dopytuję bo zastanawiam się jak to jest być aseksualną osobą, dla

mnie to tak niepojęte że głowa mała...

Pozdro!

wiecie co zauwazylem? Efekt blednego kola...

Nerwica

pozbawia mnie uczuc.. nawet jelsi kogos kocham.. to wtedy czuej to jakos mniej... nawet jak slucham muzyki to nie mam z tym

zadnych emocji, slysze tylko dziweki, slysze wiecej niz bez nerwicy, bo potrafie sie skupiac tylko na dziwekach .. i uslysze

kazdy szum wtedy (to taki przyklad)... Mozliwe ze odcinam sie od problemow, i minimalizuje emocje z nimi zwiazane... stan

ten powoli przechodzi z powodu "odciecia sie od czynnika stresowego"... powiedzmy ze nerwica stopniowo mija....

Zaczynam

wiec znowu czuc jak czulem przedtem, ale znowu czuje za duzo, za mocno... z czasem taki stan ponownie wywoluje nerwice...

kolo sie zamyka...

Tez tak macie?

Moze wy mi powiecie jak przerwac to kolo?

Moze nie sposob "nie slyszec problemow"

a je wyeliminowac? . idac dalej.. tylkko jak je wyeliminowac? Czy problem w tym ze jestesmi slabi i cos nas rzeczywiscie

przerasta... czy poprostu kazdego by to przeroslo.. i to poprostu taki pehozol ze wszystko na raz sie zbiera?