Fobia szkolna

im dalej patrzę w przyszłość tym bardziej sie boję

dokładnie, dałoby się przeżyć z jakąś optymistyczną perspektywą, a jak się wydaje że będzie tylko gorzej to ciężko trochę..

Odliczam dni.

Ja też odliczam i z każdym dniem jest coraz gorzej .

Gdzie się nie ruszę wszędzie temat szkoła.

I jeszcze te rozpoczęcie roku , masa ludzi każdy się na Ciebie patrzy i ocenia .

Jeszcze 3 dni wolności a później się zacznie.

Rowerzysta96, Lola Rose, Vett, dacie rade. Najgorsze są te pierwsze dni i ta depresyjna jesień.

Vett, Ty masz w tym r.szkolnym mature tak? Skupiaj się tylko na tym. Jeszcze rok... [jak źle gadam to z*ebaj od razu ]

Nie wiem jak wytrzymam w szkole, ostatnio mi się nerwica lękowa pogłębiła. Jadę samochodem i wiem, że mogę wysiąść, niby wszystko ok, a ja nagle drętwieje, czuje mrowienie kończyn, kołatanie serca, zimno i drgawki (od zimna).

Ciekawe jak wysiedzę w szkole na pierwszych ławkach, gdzie 30 osób patrzy się na mnie. Dodatkowo 45 minut nie będę mógł pić, jeść, wyjść i inne takie sprawy - aż się boję.

Jeszcze Ci denerwujący nauczyciele, który lubią stresować i karać uczniów. Powiedzcie mi jak wygląda to na studiach na przykład, czy jest jeszcze gorzej niż w szkole?

Jedyna szansa to poznać swoje lęki i przegrupować się w głowie. Jak ktoś boi się ocen i stresu przed sprawdzianami przykładowo to warto przestać uczyć się dla wyników, a zacząć uczyć dla siebie, ewentualnie dla korzyści społecznej. Itd. Da się!

Powiedzcie mi jak wygląda to na studiach na przykład, czy jest jeszcze gorzej niż w szkole?

Przewaznie, na studiach to juz zupelnie inne zycie! :)

Mozna jesc, pić, wychodzic i robic co sie chce. I traktują cie jak czlowieka.

Wiec jak to teraz jakos przezyjesz - to potem gorzej juz na pewno nie bedzie

Wiec jak to teraz jakos przezyjesz - to potem gorzej juz na pewno nie bedzie

skad ta pewnosc?

skad ta pewnosc?

z doświadczenia :)

-- 30 sie 2013, 21:55 --

Oczywiscie, pewnie roznie mozna trafic. Ale chodzi mi o takie ogolne traktowanie ludzi. Wydaje mi sie, ze w liceum uczniowie sa traktowani bardziej jak takie "dzieciaki", musza robic to czy tamto, mozna na nich krzyczec itd. Na studiach, sa bardziej "partnerskie" relacje, wszyscy są już dorosłymi ludzmi i nikt nikogo do niczego nie zmusza. Jest wieksza swoboda itd. - dlatego wydaje mi się, że jest lepiej.

I co najwazniejsze, uczysz sie juz tego co chcesz, tego co wybierzesz sobie, co cie interesuje. A nie - ze trzeba nauczyc sie, zdac i zapomniec bo sie do niczego nie przyda... tzn. na studiach tez zdarzaja sie takie przedmioty, ale mysle, ze znacznie mniej :)

moje studia się prawie nie różnią od liceum, tak samo nas kontrolują i te same problemy życia w grupie. mam jeszcze miesiąc i zaczynam schizować.

nerwa, mialam na mysli raczej to ze ja nie potrafilabym zapewnic kogos kto nie moze wysiedziec 45 minut (polowa cwiczen) ze bedzie lepiej

ale dzieki za odpowiedz widze ze mamy zupelne inne doswiadczenia

Jeszcze rok do matury w nowej formule, więc boję się jeszcze bardziej, kutfa.

Umieram.

Vett, wcześniej ludzie też losowali te pytania i dawali radę na pewno nie dowalą Wam nie wiadomo czego na pierwszy ogień, tak samo było z pierwszą matura z matmy, MEN jest przecież później z tego rozliczane, a poziom zdających zawsze mniej więcej ten sam. Głowa do góry Wszystko inne już przetestowane. A studia to zupełnie inny klimat, zdasz i zobaczysz

elo, ale zobacz, 30082013, napisał(a?):

"Ciekawe jak wysiedzę w szkole na pierwszych ławkach, gdzie 30 osób patrzy się na mnie. Dodatkowo 45 minut nie będę mógł pić, jeść, wyjść i inne takie sprawy - aż się boję. Jeszcze Ci denerwujący nauczyciele, który lubią stresować i karać uczniów. Powiedzcie mi jak wygląda to na studiach na przykład, czy jest jeszcze gorzej niż w szkole?"

No wiec wydaje mi sie, ze na studiach jest latwiej wysiedziec (odnosnie tego co powyzej napisane). Bo z tym co ja sie spotkalam (a studiowalam 2 kierunki w roznych miejscach), mozna pic i jesc. Mozna wychodzic kiedy sie chce, nawet bez pytania. Wiec łatwiej jest wysiedziec, bo nie ma takiego przymusu, czlowiek nie czuje się jak w klatce. Co do nauczycieli ktorzy karaja i stresuja uczniow, tez zauwazylam, ze na studiach jest inaczej. Wykladowcy uwazaja studentow za doroslych i nie interesuje ich - jesli ktos sie nie chce uczyc, to sie nie uczy. Nie zaliczy egzaminu, nie bedzie mgr i tyle. W Liceum jednak jest wiekszy przymus. Dlatego wydaje mi sie, ze jednak gorsze to na pewno nie jest - bo niby dlaczego mialbo by byc?

A jesli chodzi o problemy w grupie, no to niestety - tak samo jak w liceum, tak samo grupa jest na studiach i tak samo w pracy. To samo z nauką, na studiach są trudniejsze rzeczy i czesto wiecej nauki. Ale jakby nie o tym aspekcie tu napisalam.

Fajnie macie, że tylko 45 minut ćwiczeń ... u nas jest zawsze 1,5 h i to liczą jako jedną godzinę faktycznie trochę trudno to wytrzymać. Można wychodzić niby, ale krzywo na to patrzą, no i tylko raz można nie być bez zwolnienia ... Ale i tak wolę ćwiczenia na studiach niż jakakolwiek lekcję w liceum. Wykłady to bajka, nikt nie zwraca na Ciebie uwagi

Z tym partnerstwem to bym nie przesadzała, często doktorzy patrzą z góry (co najśmieszniejsze - profesorowie nie ), przynajmniej na naszym wydziale.

hmmm Fobia szkolna, cóż, jest coś na rzeczy.

Generalnie uważam że to własnie szkoła i jej środowisko były ostatnim gwoździem do mojej trumny. Szkoła to był dla mnie brak zrozumienia, presja i chore współzawodnictwo, ocenianie i związane z tym olbrzymie dawki stresu z którym nie mogłem sobie poradzić, byłem w owym czasie strasznie wrażliwy, kiepsko mi szło i czułem się gorszy od wszystkich. Gdy powoli moja nerwica dochodziła do punktu z którym już sam nie mogłem sobie sam poradzić, gdy miałem zerową koncentracje, nie spałem po nocach, miałem OLBRZYMIE bóle napięciowe(wręcz wybiegałem z sali czasem, tak mnie głowa napieprzała), szkoła nie zrobił NIC by spróbować mi pomóc, ba, byłem traktowany jako leń i śmieć, wagarowicz. Dopiero po jakimś czasie trafiłem do konkretnego lekarza który wyrył u mnie fobie społeczną i nerwice z napadami paniki, ale było już po ptakach, bo zostałem zmuszony wczesniej do opuszczenia szkoły.

nerwa, u mnie tak kolorowo to nie wygladalo :< (ale spoko wierze na slowo w koncu studiowalas 2 kierunki wiec wiesz lepiej)

Fajnie macie, że tylko 45 minut ćwiczeń ... u nas jest zawsze 1,5 h i to liczą jako jedną godzinę

te 45 minut podane przez 30082013 tyczylo sie przeciez zwyklej lekcji szkolnej. a cwiczenia to wszedzie trwaja wlasnie tyle czasu ile napisalas

Moja fobia szkolna sięga zenitu. Rok akademicki dopiero za miesiąc, a ja już się boję powtórki z przed roku (zrezygnowałem ze studiów przez ogromne lęki).

elo, nie wszędzie, bo spotykałam się też z 45 minutowymi A nawet takimi w formie e-learningu Żadne z nich mnie nie dotyczy

Dżejmson, ja zawaliłem studia 3 razy. Jedną z przyczyn był ślepy perfekcjonizm oraz zmęczenie i brak zdolności organizacyjnych.

idle, no i co z tego, jak ja i tak w takich sytuacjach się paraliżuje. Pytaniem jest tylko którego ustnego nie zdam

Vett, Ja panicznie się bałam matury ustnej. Byłam pewna, że jej nie zdam, bo na samą myśl mnie paraliżowało. Gdy czekałam na swoją kolej miałam ochotę uciec. A zdałam. Może nie będzie aż tak źle?

abstrakcyjna, może i bardziej bym w siebie wierzyła, gdyby nie stwierdzenie od polonistki, że nie zdam. Te słowa najbardziej mnie przygniataja.