poczucie winy

[Gość]

Monar, w koncu mówisz z sensem

nie wiem. no nie mogę miec do niego żalu o to. ale mam...

dlaczego nie mozesz?

nikt ci nie zabrania przeciez

[Gość]

kafka, nie mogę, bo jednak on też swoje przeszedł, poza tym nie jest aż taki zły. nikt nie jest idealny. to, że poszedł do mojego terapeuty na rozmowę w sprawie matki, oznacza to, że zachodzą w nim jakieś zmiany. a więc próbuje się zmienić... więc powinnam mu 'przebaczyć'.

[Gość]

jednak on też swoje przeszedł, poza tym nie jest aż taki zły. nikt nie jest idealny.

ale co to ma do rzeczy?

wiesz chodzi mi o to, ze masz prawo żywić różne uczucia do różnych osób

czemu przebaczyć w cudzysłowie?

[Gość]

kafka, no bo nie powinnam czuc do niego żalu, więc jak nie czuję żalu, to nie mam czego wybaczać. stąd "przebaczyć"

 

no mam prawo mieć do niego żal, ale nie powinnam. on się przecież stara chyba. sama nie wiem. jeszcze się w tym wszystkim gubię.

[Gość]

no mam prawo mieć do niego żal, ale nie powinnam

tym, że czujesz żal nie robisz nikomu krzywdy

[Gość]

kafka, no właśnie robię krzywdę mu. poza tym inni do niego żalu nie mają, więc pewnie tak jak mówi - przesadzam. nawet w stosunku do niego.

[Gość]

no właśnie robię krzywdę mu

ale w jaki sposób? jak czując coś krzywdzimy?

dopiero robiac cos można skrzywdzic moim zdaniem

[Gość]

kafka, no ale jak mu powiem, że mam do niego żal, to się wkurzy. skrzywdzę go tym, kto by się tym nie przejął...

[Gość]

Monar, to nie mów;) bo i tak tego nie będzie chciał zrozumiec

[Gość]

kafka, ale to są emocje. powinnam je wywalić. by się nie męczyć.

[Gość]

Monar, ale nie zawsze opłaca się wszystko wywalić. trzeba nauczyc się znosić te emocje

[Gość]

kafka, kiedy ja ich nie znoszę, nie radzę sobie z nimi zbyt często, a jak sobie nie radzę, to myśli samobójcze

[Gość]

Monar, no gdzies musza znaleźć ujście.

Po to chodzisz na terapię, żeby się nauczyc przecież, także nie martw się, wszytsko jeszcze przed tobą.

[Gość]

nom, fajnie, że mam swojego terapeutę. jak ja się cieszę, że na niego natrafiłam. jest moim światełkiem w tunelu.

 

-- 20 sie 2012, 14:28 --

 

dziwnie zabrzmiało.. po prostu to dzięki niemu sprawa jest w toku, odważyłam się na pewne kroki, uczę się nowych rzeczy, uczę się być cierpliwa, spokojna...

to dzięki niemu czuję się lepiej.

 

-- 20 sie 2012, 14:29 --

 

dlatego wiem, że prędzej czy później musi byc lepiej. wierzę w to teraz. ostatnia wizyta z nim właśnie wywołała we mnie pozytywne myśli.

[Gość]

ostatnia wizyta z nim właśnie wywołała we mnie pozytywne myśl

to fajnie, ja też starams ię być dobrej myśli

ale czasem znów robię coś po czym mam poczucie winy

no ale wiadomo, ni eda się tak od razu zmienić

[Gość]

no najlepsze jest to, że wystarczy, że powie do mnie "Dzień dobry Pani Moniko" a mój dzień naprawdę staje się dobry...

 

-- 20 sie 2012, 14:52 --

 

taka pozytywna energia od niego tryska, nie wiem sama... tak fajnie się czuję.

[gosia83]

mój terapeuta powiedzial,że sukcesem będzie jak czas trwania mojego poczucia winy zredukuję do 2 dni z tygodnia

[Gość]

gosia83, no z pewnością

Poczucie winy, nieprzyjemne uczucie.

Zastanawiam się po co jest.

Chyba po to by człowiek żył jakoś moralnie, tzn dostrzegał to co robi złego i potrafił to naprawiać (mówię o uczuciu na normalnym poziomie, a nie przewlekłym poczuciu winy).

Jak myślicie?

[Gość]

A czy rzeczywiście poczucie winy może być na normalnym poziomie? Ktoś ma sumienie albo nie. I jeśli ktoś ma, to będzie je mieć na każdym kroku. O.o Czyli coś zrobi lub nie - to wprawia go to w poczucie winy. Ja tak mam i nie wyobrażam sobie mieć inaczej.

[sadi31]

poczucie winy - świadczy o naszym sumieniu

poczucie winy po jakiejś wyrządzonej komuś przykrości lub krzywdzie jest jak najbardziej rzeczą normalna

natomiast ciągle permanentne poczucie winy i towarzyszący temu obniżenie nastroju swiadczy o stanie chorobowym, depresyjnym bądź nerwicowym

[Gość]

A czy rzeczywiście poczucie winy może być na normalnym poziomie?

Moim zdaniem tak.

[Gość]

poczucie winy - świadczy o naszym sumieniu

poczucie winy po jakiejś wyrządzonej komuś przykrości lub krzywdzie jest jak najbardziej rzeczą normalna

natomiast ciągle permanentne poczucie winy i towarzyszący temu obniżenie nastroju swiadczy o stanie chorobowym, depresyjnym bądź nerwicowym

Calkowicie się z tym zgadzam.