Samotność

[Storożak]

white Lily, od czerwca ubiegłego roku. Zastanawiam się czy jest sens to ciągnąć czy może poszukać behawioralno - poznawczą. Taki plus tej mojej, że jest darmowa, a na razie nie mam pracy, więc nie stać mnie na prywatną.

[Arhol]

Pozbycie się strachu przed odrzuceniem,laata,długie laata pracy nad sobą.

Opcja B,bardziej masochistyczna - Tyle odrzuceń,że potem już ci to obojętne (grozi zryciem beretu/obłędem)

[Storożak]

Arhol, hahaha, no to muszę się zastanowić

[Gość]

Arhol, Ty optymisto nie strasz ludzi Kamaja, póki co zostań przy tej a w razie czego zawsze możesz zmienić .Ważne ,że pracujesz nad problemami i nie stoisz w miejscu.

[Storożak]

white Lily, dzięki za słowa otuchy :) Zobaczymy co będzie, jak już dalej nie ruszy, to zmienię.

[Arhol]

Njestety,sad but tru.

[Stig]

Przez samotność mam już dość życia na tym świecie. Nie wiem czy piszę w prawidłowym dziale, gdyż nie znam się na objawach depresji. Czuję jednak, że moje jakakolwiek przyjemność z życia uschła niczym jezioro. Nie chcę popadać w jakieś pompatyczne tony, jednak gdyby w Polsce była możliwość odejścia z godnością (jak w Szwajcarii) chętnie bym z niej skorzystał. W wieku 26 lat.

[Gość]

  Stig napisał(a):

Przez samotność mam już dość życia na tym świecie. Nie wiem czy piszę w prawidłowym dziale, gdyż nie znam się na objawach depresji. Czuję jednak, że moje jakakolwiek przyjemność z życia uschła niczym jezioro. Nie chcę popadać w jakieś pompatyczne tony, jednak gdyby w Polsce była możliwość odejścia z godnością (jak w Szwajcarii) chętnie bym z niej skorzystał. W wieku 26 lat.

Jeszcze masz czas na schodzenie z tego świata,ale leczysz się na cóś?skąd taka konkluzja?

[Stig]

  white Lily napisał(a):

Jeszcze masz czas na schodzenie z tego świata,ale leczysz się na cóś?skąd taka konkluzja?

 

Na nic się nie leczę. Mam nawet obawy co do leczenia, gdyż nie chcę być "innym człowiekiem" łykając chemię podawaną przed lekarzy. Mam już dość odrzucenia, życia w samotności, kiedy każdy ignoruje Ciebie. Co z tego, że mam wszystko z rzeczy materialnych co chcę, samochód, mieszkanie... znajomych, przyjaciół się nie kupuje. Nie mam jakiekolwiek przyjemności z życia, płynie dzień, kolejny. Byle się skończył.

[Gość]

  Stig napisał(a):

  white Lily napisał(a):

Jeszcze masz czas na schodzenie z tego świata,ale leczysz się na cóś?skąd taka konkluzja?

 

Na nic się nie leczę. Mam nawet obawy co do leczenia, gdyż nie chcę być "innym człowiekiem" łykając chemię podawaną przed lekarzy. Mam już dość odrzucenia, życia w samotności, kiedy każdy ignoruje Ciebie. Co z tego, że mam wszystko z rzeczy materialnych co chcę, samochód, mieszkanie... znajomych, przyjaciół się nie kupuje. Nie mam jakiekolwiek przyjemności z życia, płynie dzień, kolejny. Byle się skończył.

Innym?a myślałeś o psychoterapii?bo Twoje objawy raczej nie wskazują na to że zdrowo odbierasz świat.

[Stig]

  white Lily napisał(a):

Innym?a myślałeś o psychoterapii?bo Twoje objawy raczej nie wskazują na to że zdrowo odbierasz świat.

 

Każdy lek posiada skutki uboczne. Jeśli lekarz przepisze mi na moje problemy leki nazwijmy je 'antydepresyjne' to czy zapewni mnie, że dalej będę tym samym człowiekiem czy też przytłumiony przez działanie uspokajające będę dalej żył w marazmie?

Nie wiem czy można nazwać to psychoterapią. Byłem kilkanaście razy u psychologa. Bez efektu/rezultatu. Zwykłe rady, że mam się otworzyć na ludzi itp. Nie znam dobrego psychologa. Brak mi zaufania również do takich ludzi...

[Gość]

Stig, Z tego co piszesz Ty nie masz zaufania do nikogo,ani niczego to jak chcesz się lepiej poczuć nic nie robiąc?Kikanaście wizyt to nic ,gdybyś chodził z rok to już byłoby coś pod warunkiem,że jest poprawa .Twoje nastawienie jest tak negatywne,że sam dla siebie jesteś najgorszym wrogiem.

[Stig]

  white Lily napisał(a):

Stig, Z tego co piszesz Ty nie masz zaufania do nikogo,ani niczego to jak chcesz się lepiej poczuć nic nie robiąc?Kikanaście wizyt to nic ,gdybyś chodził z rok to już byłoby coś pod warunkiem,że jest poprawa .Twoje nastawienie jest tak negatywne,że sam dla siebie jesteś najgorszym wrogiem.

 

Brak zaufania to kolejny problem. Nie ufam (chyba) nikomu. Chętnie bym chodził na wizyty z profesjonalnym psychologiem, ale czuję się traktowany jak 'kolejny klient' na odwal. Mam ciągle szukać psychologów?

[Gość]

Stig, Masz w koncu komuś zaufać tyle ,kazdy się obawia boi to jest loteraia ,ja trafiłam na dobrego i na róznych także jesli nie spróbujesz nie osiągniesz niczego.

[Stig]

  white Lily napisał(a):

Stig, Masz w koncu komuś zaufać tyle ,kazdy się obawia boi to jest loteraia ,ja trafiłam na dobrego i na róznych także jesli nie spróbujesz nie osiągniesz niczego.

 

Tyle razy byłem oszukiwany przez ludzi, że chyba tylko anonimowa rozmowa może mi pomóc. Dziękuję za powyższe rady, ale chyba tylko się utwierdzam w przekonaniu, że tak po prostu musi być z moim życiem.

[bittersweet]

  Cytat

Brak zaufania to kolejny problem. Nie ufam (chyba) nikomu.

dlatego jestes samotny, nie da sie znaleźć przyjaciół, znajomych, dziewczyny, jezeli nie obdażysz kogos chocby malutkim kredytem zaufania... ludzie czuja, ze sie dystansujesz od nich i tez to robia.

  Cytat

Na nic się nie leczę. Mam nawet obawy co do leczenia, gdyż nie chcę być "innym człowiekiem" łykając chemię podawaną przed lekarzy.

a co masz od stracenia, dotychczasowe życie jest lepsze, niż zmiana ? zreszta zmieniamy sie non stop, ale nie zawsze tak jak chcielibyśmy

[Gość]

Musisz to tylko umrzec kiedys a jakos Twojego zycia zalezy od Ciebie.

[Cognac]

Czasem to jak czytam ludzi (i myślę o sobie) to mi się zdaje, że niektórym (w tym mi) się w d... poprzewracało. Kiedyś to człowiek kończył szkołę, szukał roboty, brał pierwszą lepszą babę z rzędu, za chwilę miał dzieci - i życie jakoś "leciało". Nie miał czasu myśleć o samotności, bo musiał zap... w robocie (do której np. chodził pieszo 10 km w jedną stronę). Dziś siedzimy w tych mieszkaniach, przed komputerkiem, z kawką, piwkiem i w tym ciepłym maraźmie, "dobrobycie" zdychamy z samotności i braku sensu życia ("dobrobyt" to złe słowo, ale porównując np. z tym, jak żyli pradziadkowie - w jakiejś chacie z trzodą, mając tylko jedne buty na całe życie, o chlebie i wodzie - to mamy dobrobyt). Zdychamy i czekamy niewiadomo na co, na księcia, królewnę albo życie jak z reklamy...

Zmieniły się czasy, zmienili się ludzie, przyszły "nieznane" problemy - depresja, marazm, samotność (historycznie patrząc - takie problemy miewała znudzona życiem szlachta, panienki w dworkach, Wertery)- szkoda że społeczeństwo nie jest nauczone z tym sobie radzić. Chyba żyjemy pod tym względem w przełomowych czasach. Ciekawe, co będzie dalej. To bedzie postępować? Będziemy coraz bardziej wyalienowanym społeczeństwem? A może zmiecie nas jakaś wielka wojna?

[Storożak]

Cognac, święte słowa

[Gość]

Cognac, masz trochę racji w tym co napisałeś ,ale pomyśl te czasy'' wyścig szczurów '' mentalność aby mieć ,i niestety starania,że musisz zapierniczać by jakoś względnie godnie żyć.Mnie te czasy załamują mimo wszystko kiedyś było lepiej mimo że nie było takiego dostępu do wszystkiego.Jesteśmy narodem narzekającym niestety a także robi swoje.

[Storożak]

white Lily, to zależy od podejścia, każdy ma inne. Wśród moich znajomych ze środowiska grotołazowo - kanioningowego jest raczej tak, że pracuję, żeby żyć, żeby wyjeżdżać i dobrze się bawić, ale przy tym nie tracąc gruntu pod nogami.

[Gość]

Kamaja, Tak ,ale sama wiesz jaka jest zbiorowa mentalnośc ogólnie ? cicho bo złapie doła

[Zmęczona_życiem]

Zebrec, Chociażby brak zrozumienia ze strony najbliższych...

[( Dean )^2]

Dziękuje polibudzie za jedno-dzięki nadmiarowi kolosów i projektów rzadko kiedy mam czas myśleć o mojej samotności.

[Storożak]

( Dean )^2,

white Lily, wiem, wiem, ogólnie "wyścig szczurów", tylko nie wiem po co, żeby mieć lepszy samochód, telewizor (znam takich osobiście) od kumpla?? Masakra to jest, nie znoszę czegoś takiego. Kupujęto co mi jest potrzebne, jeśli akurat na to mam/zaoszczędzę i tyle, a co mnie obchodzi co ma moja przyjaciółka. Niech se ma :)