Benzodiazepiny - Moja walka z uzależnieniem i odstawieniem

[Mozo]

Teraz, Mozo napisał(a):

Cześć

 Ja rzuciłem alko 30.IX.2022. Od tego czasu zero, terapeutka indywidualna, dwie terapie grupowe, AA. 

Ale już tu pisałem o tym, że na fatalne poczucie psychiczne moja pani dr, prywatna, of course, dała mi alprę. 0.25 mg na początek. Lęki zniknęły jak ręką odjął, i jechałem na alprazolamie do września u. roku. Dawki już 1 mg. To, że się uzależniłem od alpry, wyszło w maju, 2t023, kiedy postanowiłem odstawić. Dostałem takiego skręta, jakbym chlał m-c. Jeden tabs i po skręcię. Odstawiałem bromazepamem, który słaby jest, do alpry nawet nie  podejścia, bo alpra to potega. Ale niwelował objawy odstawienne, piskii w uszach, mioklonię, dretwienie nóg, stóp, i lęk okropny. Do końca września przeszło. Psycha wiadomo , dół, ale mój drugi dr psych. rozpisał mi pregabalinę 150-o-150. Brałem po 75 mg, dwa tygodnie, czułem sie jak debil, brakowało mi słów, lek nie dla mnie. Teraz mam 10 opakowań rolek 5 mg, czasem doraźnie łyknę lexa, 6 mg, czyli bromka, efektów żadnych. Dałem sobie spokój z benzo, choć mam całe pudło alpry, zolpidemu, broma i rolek. I jeszcze dwie paczki temazepamu, nie wiem ,po co. To bardzo słabe benzo.

 odstawka boli, ale główny problem jest taki że ja piłem 33 lata, tzw. wysoko funkcjonujący alkoholi. Mózg po zaprzestaniu picia potrzebuje około dwóch lat, aby nastąpiła tzw. homeostaza . Alkusy mają zryte GABA  A, B, NMDA iBóg wie co jeszcze. Benzyny to kij bejsbolowy na zryte receptory. Mimo 11 detoksów szpitalnych, gdzie podaja rolki, i iluś tam prywatnych, odstawienie alko to pikuś w porównaniu do benzo.

 Detoks, powiadasz. Tam mają ograniczenia na ilość wydawanych leków, czyli zbiją Tobie benzo do zera, dadzą walproinian, jakis ESESRAJ, może promazynę, i do domu. W Polsce nie ma profesjonalnych ośrodków, nawet prywatne cudów nie gwarantują. Ja, jeśli znowu sie wpier....ę w benzo, jadę pod Sztokholm. Tam klinika, wcale nie wiele droższa od ofert polskich, z której wypuszczą cię dopiero w miarę w normie psychicznej, że dasz rade się połapać, jak żyć bez narkotyków. Alko, bezo, to dragi. Używane doraźnie ( benzo) to wspaniałe leki, ale potencjał uzależniający mają wielki.

 Pregabalina zaś ma jedną zalete, można nią się uwalic raz na dwa tygonie, jak po 0,7

pozdro, trzymaj się.

 

 

Teraz, Mozo napisał(a):

 

 

[Swora]

Witam,

Jestem nowa na forum, borykam się z uzależnieniem od Alproxu, jestem w trakcie jego odstawiania. Mam szereg różnych objawów fizycznych, chciałabym z kimś porozmawiać kto ma podobny problem do mojego. Jestem tym wszystkim przerażona. Proszę o pomoc, ponieważ nie daje już sobie z tym rady

[Fobic]

7 godzin temu, Swora napisał(a):

Witam,

Jestem nowa na forum, borykam się z uzależnieniem od Alproxu, jestem w trakcie jego odstawiania. Mam szereg różnych objawów fizycznych, chciałabym z kimś porozmawiać kto ma podobny problem do mojego. Jestem tym wszystkim przerażona. Proszę o pomoc, ponieważ nie daje już sobie z tym rady

Cześć,

Jak długo trwa uzależnienie? O jakich dawkach Alproxu mówimy? Jak wygląda proces jego odstawiania (m. in. jakie bierzesz leki zastępcze oraz w jakich dawkach)? Jeśli dopiero zaczęłaś go odstawiać, to spokojnie - alprazolam jest krótko działającym lekiem, przez co szybko daje objawy abstynencyjne więc pierwsze dni są zawsze najtrudniejsze i z czasem będzie co raz lepiej.

 

W przypadkach fizycznego uzależnienia odstawianie benzodiazepin musi być przynajamniej trochę niekomfortowe, inaczej proces ten będzie trwać bardzo długo. Możesz wymienić jakie objawy psychosomatyczne obecnie dokuczają ci najbardziej, ale przede wszystkim powinnaś informować o tym swojego lekarza, ewentualnie skonsultować to z innym i zasięgnąć jego opinii.

[Swora]

Witaj,

Uzaleznienie trwa około 10 miesiecy. Alprox brałam w dawce 1mg, podzielonej na dwa razy. Lek został mi przepisany przez neurologa na bóle kręgosłupa. Lek odstawiłam nagle sama, nie wiedząc, że tak nie można. Moje objawy zaczęły się około 2 tygodni po odstawieniu leku. Miałam silne drzenie całego ciała w srodku jak i na zewnątrz. Nie mogłam podnieść dosłownie kubka. O chodzeniu już nie wspomnę, nogi odmawiają mi posluszenstwa do tej pory. Mam oslabienie mięśni, skurcze mięśni, drżenie, niesamowite bole całego ciała, kregoslupa oraz stawów. Chodziłam od lekarza do lekarza, miałam wykonywane badania neurologiczne. Każdy stwierdził, że to zespół uzależnienia od benzodiazepin, silna nerwica lękowa z hipochondrią oraz depresja. Nie mam na nic siły. Nie mogę w nocy spać. Nigdy wcześniej nie brałam takich leków i nie mogę uwierzyć, że taka mała tabletka spowodowała takie dolegliwości. Przeszywają mnie prądy, kłucia w łokciach i strzelanie w szyji. Ciągle chodzę spięta. Jestem pod opieką psychiatry, który kazał mi zmniejszać Alprox, zmniejszam co dwa tygodnie o 0,125 mg. Zeszłam do dawki dobowej 0,25 mg plus Pregabalina 150 mg. Inny psychiatra uznał, że to bardzo złe leczenie i chce mi przepisać benzodiazepine dlugo działającą. Oraz pobyt w szpitalu na detoksie. Jestem przerażona. Boję się, że to będzie trwało wiecznie. Nie wiem czy mam się dalej badać w kierunku chorób neurologicznych, czy faktycznie te leki mogą powodować takie objawy.

[Mozo]

4 godziny temu, Swora napisał(a):

Witaj,

Uzaleznienie trwa około 10 miesiecy. Alprox brałam w dawce 1mg, podzielonej na dwa razy. Lek został mi przepisany przez neurologa na bóle kręgosłupa. Lek odstawiłam nagle sama, nie wiedząc, że tak nie można. Moje objawy zaczęły się około 2 tygodni po odstawieniu leku. Miałam silne drzenie całego ciała w srodku jak i na zewnątrz. Nie mogłam podnieść dosłownie kubka. O chodzeniu już nie wspomnę, nogi odmawiają mi posluszenstwa do tej pory. Mam oslabienie mięśni, skurcze mięśni, drżenie, niesamowite bole całego ciała, kregoslupa oraz stawów. Chodziłam od lekarza do lekarza, miałam wykonywane badania neurologiczne. Każdy stwierdził, że to zespół uzależnienia od benzodiazepin, silna nerwica lękowa z hipochondrią oraz depresja. Nie mam na nic siły. Nie mogę w nocy spać. Nigdy wcześniej nie brałam takich leków i nie mogę uwierzyć, że taka mała tabletka spowodowała takie dolegliwości. Przeszywają mnie prądy, kłucia w łokciach i strzelanie w szyji. Ciągle chodzę spięta. Jestem pod opieką psychiatry, który kazał mi zmniejszać Alprox, zmniejszam co dwa tygodnie o 0,125 mg. Zeszłam do dawki dobowej 0,25 mg plus Pregabalina 150 mg. Inny psychiatra uznał, że to bardzo złe leczenie i chce mi przepisać benzodiazepine dlugo działającą. Oraz pobyt w szpitalu na detoksie. Jestem przerażona. Boję się, że to będzie trwało wiecznie. Nie wiem czy mam się dalej badać w kierunku chorób neurologicznych, czy faktycznie te leki mogą powodować takie objawy.

 Witaj

Alprox, czyli alprazolam na bóle kręgosłupa? Dziwne bardzo. Mi neurolog dała Tramadol ( mam dyskopatię L5S2 ), którego nie zażywam, bo nie chcę trzeciego uzależnienia. Od alko i benzo wystarczy.  

 Bardzo też zastanawiające jest że objawy odstawienia pojawiły się u Ciebie po dwóch tygodniach. Alpra to mocarz, najsilniejsze benzo, krótko dzilalajace. Już pisałem że mnie skręt, objawy odstawienne pojawiły się na drugi dzień po odstawieniu. Gorsze niż po ciągu alkoholem. Po kilku godzinach skurczy mięśni, drżenia całego ciała doznałem derealizacji,. było chyba oo krok.od Halinów. 

 Wziąłem 0,75 xanaxu, i jak ręką odjął. Wtedy też już wiedziałem, że.jestem uzależniony. Jak schodzilem, masz napisane na poprzedniej stronie. Bolało, ale się udało. 

Detoks od benzodiazepin to zupełnie inna bajka niż od alko. Tam po dwóch tygodniach wychodzisz w świetnej formie i jazda. 

 Współczuję wszystkim wye...banym w benzo, to twarde dragi.

Psychicznie dały jesynie to, że w ogóle nie ciągnie mnie do etanolu, czyli rozpuszczalnika, jak pisz Fobic ( pozdrawiam serdecznie ), ale za alprazolam po prostu tęsknię. Moja dr wypisze mi co najmniej 4,5 opakowań 1 mg. Poza tym mam jeszcze w domu afobam. I całe pudło innych benzych, tramalu, pregabaline.

Z tą ostatnią to uważaj, bardzo uzależnia i. i tak jak Fobic wspomniał, wkrótce zostanie na bank wpisana na listę leków grupy IV P. 

 Tęsknię za alprą, i raczej wiem, że znowu zacznę to żreć. Lepsze to od alko, ale straszne przy odstawce, no i tolerują rośnie błyskawicznie. 

U mnie był już moment, że 3 mg nie czułem, dorzucałem 2 i wtedy zmyła na spanie. 

Skonsultuje ze swoim dr, jaki detoks, u Ciebie jest też problem neurologiczny. Wypytaj dokładnie., jaki detoks, ille czasu zajmie, żeby Ci nie odstawili alpry po 2 dniach, i w zamian dali promazyne, walproinowy, czy karbamazinę. 

Na.hypku jest sporo o detoksach. I niestety,nie są to pozytywne opinie. 

Jeśli masz możliwość, niech.Tobie dr wypisze kilka paczek rolek, czyli dziazepamu. Działa bardzo długo, tłumi objawy odstawienia alpry, łatwiejszy jest do odstawienia. 

Pozdrawiam serdecznie

Trzymaj się

 

 

 

[Swora]

Dziękuję problem neurologiczny spowodowany właśnie nagłym odstawieniem Alproxu? Bo się już wystraszyłam, że dodatkowo. Mam wykluczone problemy neurologiczne. 

[Swora]

Mam na mysli, czy odstawianie Alproxu może również powodować objawy neurologiczne? Jestem przebadana przez  neurologów i jestem neurologicznie zdrowa, jedynie mam lekką wypuklinę kregoslupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Te objawy odstawienne nie dają mi spać, chciałam się dowiedzieć, czy ktoś na forum, odstawiając taki lek miał również takie objawy jak.

[Fobic]

Alprox (alprazolam), jak każda benzodiazepina ma właściwości rozluźniające mięśnie, chociaż słabe i krótkotrwałe w porównaniu do innych leków z tej grupy, więc całkiem możliwe że przy jego odstawianiu jeśli czujesz skurcze i drżenia mięśni całego ciała, to te odpowiedzialne za twój ból są w trakcie odstawiania ściśnięte. Nie rozumiem tylko lekarza, który ci to przepisał, przecież to nie ma sensu. Nie próbowałaś wcześniej tyzanidyny, albo baklofenu? To są leki rozluźniające mięśnie na poziomie rdzenia kręgowego i nie wywułoją stanów lękowych, padaczki, bezsenności, czy innych atrakcji przy odstawieniu.

 

Tak jak @Mozo napisał diazepam (Relanium, Neorelium, Diazepam Genoptim [najtańszy]) pomoże przy odstawianiu Alproxu. Powinien być zastosowany w ogóle zamiast niego, bo działa długo, silniej rozluźnia mięśnie i jest ogólnie bezpieczniejszy. Alproxem ciężko zejść bez żadnych skutków odstawiennych. To trochę jakby uzależnienie od alkoholu leczyć co raz mniejszymi dawkami alkoholu.

 

Pregabalina po 10 miesiącach brania alprazolamu nie zaleczy objawów odstawiennych, co najwyżej trochę je złagodzi. Stosuje się ją również w bólu neuropatycznym, ale skoro nie pomaga to zapytaj lekarza o Relanium na objawy odstawienne Alproxu i Baklofen na bóle kręgosłupa. Jeśli nie miał problemu z wypisywaniem ci Alproxu przez 10 miesięcy, to te leki powinien przepisać lekką ręką. Chyba, że ma wybujałe ego, to idź do innego lekarza. Baklofen nawet rodzinny ci przepisze, ale bez diazepamu może być ciężko skoro pregabalina nie radzi sobie z drgawkami, nerwicą lękową i depresją, która może utrzymywać się przez jakiś czas.

[acherontia styx]

7 godzin temu, Swora napisał(a):

Mam na mysli, czy odstawianie Alproxu może również powodować objawy neurologiczne?

Nie. To są typowe objawy odstawienne, a że ktoś "mądry" przepisał Ci alprox na kręgosłup  to przy uzależnieniu brak substancji generuje objawy takie a nie inne. Nie wiem i ciężko mi w ogóle wpaść na sensowne wytłumaczenie stosowania alprazolamu przy bólach kręgosłupa, bo dla mnie to jakaś abstrakcja i błąd lekarza.

[Swora]

Czyli Alprox daje takie objawy? I nie mam się czym martwić, nie chodzić po kolejnych lekarzach specjalistach? Przepraszam, że się tak dopytuje ale jestem już wykończona tym. I nie mam siły. Bo się bardzo boję, ze to jakaś choroba neurologiczna, pomimo, że 4 neurologów mi je wykluczyło. 

[acherontia styx]

11 godzin temu, Swora napisał(a):

Bo się bardzo boję, ze to jakaś choroba neurologiczna, pomimo, że 4 neurologów mi je wykluczyło. 

No jak 4 wykluczyło to 5 też wykluczy. Problem jest w uzależnieniu i w głowie a nie w kręgosłupie.

[Jastara]

Witaj Swora.Ja też odstawiłam alprox, brałam 1, 5 roku i rok odstawialam.Mimo, że robiłam to bardzo powoli , to i tak mam wszystkie objawy odstawienne.Dokładnie to, co Ty opisujesz plus potworne zawroty głowy.Też chodziłam po lekarzach, badania różne były i nic.Ty pewno jesteś młodą osobą i myślę, że dasz radę to przetrwać .Ja w chwili odstawienia miałam 60 lat, teraz mam 65 i nadal cierpię.Kto tego nie przeżył to nie uwierzy.Ostatnio już zrezygnowałam i poszłam do psychiatry.Jestem zdecydowana wrócić do benzodiazepin, nie wiem ile życia mi jeszcze zostało ale nie chcę już żyć w takim cierpieniu.Lekarz przyznał mi rację, więc chyba zacznę zażywać znowu te leki.Niektórym udaje się w miarę szybko dojść do siebie po odstawieniu.Ja należę do tej mniejszości, która leczy się latami.Życzę Ci wytrwałości, wiem jak się czujesz, to wszystko skutki odstawienia.Wytrzymaj to wszystko , pozdrawiam i powodzenia

[Jurecki]

W dniu 25.02.2024 o 10:25, acherontia styx napisał(a):

To są typowe objawy odstawienne, a że ktoś "mądry" przepisał Ci alprox na kręgosłup  

No powiem że jak chodziłem na rechabilitacje kręgosłupa to tam była taka babka która mówiła mi że jak już nie może wytrzymać z bólu to bierze relanium. Ale to bierze od czasu do czasu, doraźnie. Bo jak po benzo nastąpi rozluźnienie to ból staje się o wiele mniejszy. Ale nie można brać benzo na kręgosłup non stop bo się człowiek uzależni i jest kaplica.

[Fobic]

Godzinę temu, Jurecki napisał(a):

No powiem że jak chodziłem na rechabilitacje kręgosłupa to tam była taka babka która mówiła mi że jak już nie może wytrzymać z bólu to bierze relanium. Ale to bierze od czasu do czasu, doraźnie. Bo jak po benzo nastąpi rozluźnienie to ból staje się o wiele mniejszy. Ale nie można brać benzo na kręgosłup non stop bo się człowiek uzależni i jest kaplica.

No, tylko właśnie Relanium a Alprox pod względem rozluźnienia mięśni to całkiem inna bajka. Alprox ma na to znikomy wpływ bo działa głównie przeciwlękowo i trochę sedatywnie, za to bardzo mocno i szybko uzależnia, a takie Relanium aktualnie po wycofaniu tetrazepamu (nieporozumienie jakieś ) jest chyba najlepszym miorelaksantem wśród benzodiazepin.

 

Baklofen na problemy z bólem kręgosłupa jeśli już. W skrajnych przypadkach Relanium + jakaś Doreta, czy Oxydolor Fast i problem znika całkowicie 

Edytowane 26 Lutego przez Fobic

[acherontia styx]

@Jurecki, relanium ma o wiele większy sens niż alprazolam mimo, że oba to benzodiazepiny, tak jak napisał Fobic. Zupełnie inny potencjał uzależniający i profil bezpieczeństwa. 

Nie powiem, że nie jest mi ciężko uwierzyć w to, że neurolog przepisał alprazolam stricte na ból kręgosłupa i cały czas mi się wydaje, że autorka nie napisała całej prawdy w tym temacie, bo neurolodzy są lepsi i gorsi, ale aż takich faili nie zaliczają, tym bardziej, że ból kręgosłupa/przepuklina to nie są rzadkie przypadłości i leczą to na co dzień. Na lekach stosowanych w psychiatrii też się znają, może nie na wszystkich, ale jednak wiele leków jest stosowanych i w tej i w tej dziedzinie.

2 godziny temu, Fobic napisał(a):

Baklofen na problemy z bólem kręgosłupa jeśli już. W skrajnych przypadkach Relanium + jakaś Doreta, czy Oxydolor Fast i problem znika całkowicie 

Pytanie czy ból wynika ze spiętych mięśni czy z czego? Bo jak ze spiętych mięśni to sorry, ale fizjoterapia przede wszystkim a nie dragi  ewentualnie Baklofen, ale na pewno nie zaczynałabym od Dorety etc., od biedy Poltram, ale najpierw tak na prawdę trzeba się rozprawić z uzależnieniem, bo śmiem sądzić, że aktualne bóle kręgosłupa mają podłoże psychosomatyczne i wcale leki p/bólowe nie są potrzebne.

[Fobic]

45 minut temu, acherontia styx napisał(a):

Pytanie czy ból wynika ze spiętych mięśni czy z czego? Bo jak ze spiętych mięśni to sorry, ale fizjoterapia przede wszystkim a nie dragi  ewentualnie Baklofen, ale na pewno nie zaczynałabym od Dorety etc., od biedy Poltram

Wiesz, że Doreta to połączenie tramadolu z paracetamolem (37,5+325/75+650), a Poltram to czysty tramadol (50mg)? Większy potencjał nadużycia ma taki Poltram przecież  jest jeszcze Poltram Combo o identycznej formule, jak Doreta. Skudexa (tramadol + deksketoprofen) też jest często stosowanym lekiem przeciwbólowym.

 

Pisząc o skrajnych przypadkach miałem na myśli jakieś zwyrodnienia kręgosłupa, ból neuropatyczny, dyskopatie itp. + ewentualnie spastyczność mięśni. Wtedy miorelaksant + opioid powinny przynieść ulgę, ale to jest doraźne rozwiązanie. Lepiej też zamiast benzodiazepin, używać wspominanego baklofenu, czy tyzanidyny jeśli komuś pomaga bo benzo + opioidy to proszenie się o kłopoty. Nie wyobrażam sobie wpaść w uzależnienie krzyżowe od tych dwóch grup środków psychoaktywnych.

[acherontia styx]

@Fobic, sorry, mój błąd  tak to jest jak się robi 3 rzeczy na raz  miałam napisać o Solpadeinie, a nie Poltramie ewentualnie na bóle tego typu jeszcze Naproxen jest stosowany, ale w szpitalach faktycznie stosouje się albo tramadol z paracetamolem, lub z pyralginą, z tym że ten mix to raczej w formie kroplówek.

Edytowane 26 Lutego przez acherontia styx

[Swora]

W dniu 26.02.2024 o 17:41, acherontia styx napisał(a):

@Jurecki, 

Nie powiem, że nie jest mi ciężko uwierzyć w to, że neurolog przepisał alprazolam stricte na ból kręgosłupa i cały czas mi się wydaje, że autorka nie napisała całej prawdy w tym temacie, bo neurolodzy są lepsi i gorsi, ale aż takich faili nie zaliczają, tym bardziej, że ból kręgosłupa/przepuklina to nie są rzadkie przypadłości i leczą to na co dzień. 

 

Autorka jest w 100% napisała prawdę, całą prawdę. Nie miałam potrzeby kłamać. Szukałam tu pomocy i wsparcia. A nie złośliwości bezpodstawnej. Nigdy nie leczyłam się psychiatrycznie i nie zażywałam tego typu leków. Chodziłam od lekarza do lekarza z bólem kręgosłupa, każdy uznał, że to nerwica, bo wyglądam na bardzo zdrową kobietę, która zapewne histeryzuje. Neurolog przepisał mi Alprox, mówiąc, że rozluźni mi miesnie i nie będę chodzić spięta. Ja mu zaufałam. Dopiero, gdy ból nie mijał po paru miesiącach wyprosiłam skierowanie na TK i MRI. Po fakcie, gdy okazało się, że mam wypuklinę w kregoslupie, ten sam neurolog stwierdził, że mam zazywac leki przeciwzapalne, chodzić na rehabilitację i zgłosić się do psychiatry, ponieważ jestem uzależniona od Alproxu. Umył ręce i na tym zakończyło się jego leczenie. Nie wiem skąd tyle złośliwości w tej wypowiedzi. Pani wie lepiej jak było ode mnie? Skoro Pani nie ma zielonego pojęcia o tym jaką drogę przeszłam z moimi chorobami i lekarzami to proszę to zatrzymać dla siebie pozdrawiam 

[Jastara]

8 godzin temu, Swora napisał(a):

 

Autorka jest w 100% napisała prawdę, całą prawdę. Nie miałam potrzeby kłamać. Szukałam tu pomocy i wsparcia. A nie złośliwości bezpodstawnej. Nigdy nie leczyłam się psychiatrycznie i nie zażywałam tego typu leków. Chodziłam od lekarza do lekarza z bólem kręgosłupa, każdy uznał, że to nerwica, bo wyglądam na bardzo zdrową kobietę, która zapewne histeryzuje. Neurolog przepisał mi Alprox, mówiąc, że rozluźni mi miesnie i nie będę chodzić spięta. Ja mu zaufałam. Dopiero, gdy ból nie mijał po paru miesiącach wyprosiłam skierowanie na TK i MRI. Po fakcie, gdy okazało się, że mam wypuklinę w kregoslupie, ten sam neurolog stwierdził, że mam zazywac leki przeciwzapalne, chodzić na rehabilitację i zgłosić się do psychiatry, ponieważ jestem uzależniona od Alproxu. Umył ręce i na tym zakończyło się jego leczenie. Nie wiem skąd tyle złośliwości w tej wypowiedzi. Pani wie lepiej jak było ode mnie? Skoro Pani nie ma zielonego pojęcia o tym jaką drogę przeszłam z moimi chorobami i lekarzami to proszę to zatrzymać dla siebie pozdrawiam 

Ja Ci wierzę i współczuję, moja historia jest bardzo podobna do Twojej.Wcześniej już napisałam, nie wiem czy to czytałaś? Pozdrawiam i powodzenia

[acherontia styx]

10 godzin temu, Swora napisał(a):

. Nie wiem skąd tyle złośliwości w tej wypowiedzi. Pani wie lepiej jak było ode mnie? Skoro Pani nie ma zielonego pojęcia o tym jaką drogę przeszłam z moimi chorobami i lekarzami to proszę to zatrzymać dla siebie

Wyraziłam swoją opinię do której mam prawo, także opanuj te pędzące bizony  mam prawo do wątpliwości, a to że one się Tobie nie podobają to cóż. Nie mój problem. 

W moim poście nie ma nic co by Ciebie personalnie obrażało także trochę dystansu, bo na tym forum nikt nie podpisuje cyrografu na głaskanie innych zawsze po główce.

 

A niejednego bajkopisarza już to forum widziało.

 

Edytowane 28 Lutego przez acherontia styx

[Swora]

Przede wszystkim co ma wspólnego opisanie historii swojej choroby i zmagania się z uzależnieniem do bajkopisartswa. Każdy przypadek jest inny, lekarze są także różni.  Nie napisałam o wszystkich lekarzach i nie wrzuciłam ich do jednego worka. Napisałam o jednym, który w moim odczuciu mnie skrzywdził ale nie to było sensem mojego napisania. Chodziło mi tylko i wyłącznie o pomoc oraz o zrozumienie czy ktoś znajdywał się w podobnej sytuacji do mojej. Co do dystansu do siebie to mam go bardzo dużo. Nie będę z Panią polemizowała czy mam rację czy jej nie mam. Nie miałam potrzeby tu kłamać i zafałszowywać swojej "opowieści". Proponuję nie oceniać za szybko ludzi, bo nie ma Pani zielonego pojęcia o mnie. Brałam raptem 1mg dziennie, nie łączyłam tego leku z innymi, nie piłam przy nim alkoholu. A skutki jego brania pomimo tego są opłakane. Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia

1 godzinę temu, Jastara napisał(a):

Ja Ci wierzę i współczuję, moja historia jest bardzo podobna do Twojej.Wcześniej już napisałam, nie wiem czy to czytałaś? Pozdrawiam i powodzenia

Dzień dobry czytałam co Pani napisała i dziękuję bardzo za słowa otuchy oraz wsparcia. Właśnie tego tu na tym forum szukałam, chodziłam od lekarza do lekarza z objawami a okazało się, że to po prostu Alprox I jego nagłe odstawienie oraz uzalezenienie kilkumiesięczne. Życzę miłego dnia i wszystkiego dobrego oraz zdrówka

22 minuty temu, acherontia styx napisał(a):

Wyraziłam swoją opinię do której mam prawo, także opanuj te pędzące bizony  mam prawo do wątpliwości, a to że one się Tobie nie podobają to cóż. Nie mój problem. 

W moim poście nie ma nic co by Ciebie personalnie obrażało także trochę dystansu, bo na tym forum nikt nie podpisuje cyrografu na głaskanie innych zawsze po główce.

 

A niejednego bajkopisarza już to forum widziało.

 

Jeszcze się ustosunkuje do tych pędzących bizonów, cokolwiek to znaczy nic mi nie pędzi, oczywiście, że ma Pani wyrazić swoją opinię, ale z reguły można się z czymś zgodzić bądź niezgodzić znając rzeczywistość oraz autora, wtedy można mieć odmienne zdanie i podważać jego prawdomówność. Więc nie wiem skąd ten jad u Pani. Ale nawet nie chce wiedzieć i mnie to nie interesuje  

[AlicjaKa]

Witam, jestem uzależniona od benzodiazepin i właściwie  nie widzę już jakiejkolwiek szansy na wyzdrowienie. Mam 60 lat. W roku 1995 zdiagnozowano u mnie nerwicę wegetatywną w szpitalu na oddziale laryngologii gdzie trafiłam z szumami w uszach i straszliwymi zawrotami głowy. Nie mogłam jeść, spać ciągle miałam nudności, kołatania serca, mrowienia w głowie . Wykonano mi szereg badań, z których nic nie wynikało. Wezwano psychiatrę po tym jak całą noc płacząc chodziłam po korytarzu  nie wiedząc co mam ze sobą zrobić. Po wizycie psychiatry na oddziale otrzymałam magnez dożylnie i relanium ( w szpitalu nie miałam pojęcia jakie leki mi podają). I nagle wszystko się uspokoiło- byłam całkowicie zdrowa. Po tygodniu wyszłam do domu ale już bez leków. Dostałam skierowanie do przychodni psychiatrycznej gdzie dalej przepisano mi magnez dożylnie ale już bez relanium. Czułam się coraz gorzej i nie wiedziałam co się znów dzieje. Psychiatra przepisała tylko amizepin, po którym strasznie żle się czułam i w końcu przestałam brać . W tym czasie  nie wiedziałam nic  o benzodiazepinach i tak po pół  roku bez żadnych leków  poczułam lepiej. Wszystko było w porządku aż do mojej wizyty u endokrynologa ,u którego od jakiegoś czasu leczyłam się na niedoczynność tarczycy. Wspomniałam , że byłam w szpitalu i mam zdiagnozowaną nerwicę wegetatywną ale jest już lepiej. Endokrynolog pytając się jak śpię przepisał mi nowy lek tranxene ( benzodiazepina). Nie prosiłam o nic, powiedziałam ,że tak sobie śpię ale nie prosiłam o żaden lek. Powiedział, że poczuję się lepiej po nim. Myślałam, że jest to  dodatkowy lek na tarczycę. Ufałam lekarzom i to był błąd. Po miesiącu jak odstawiłam tranxene nie wiedziałam co się ze mną dzieje. Znów chodziłam całymi nocami, nie mogłam spać, płacz non stop, nudności po prostu tragedia, nie wiedziałam co mi jest. Poszłam do internisty , która przepisała mi clonazepam 2mg. ( miałam brać 2 x 1 mg dziennie). Dalej nie wiedziałam co to za leki tym bardziej, że do tego leku nawet nie było ulotki w tamtych czasach. Wzięłam  tabletkę i znowu cud. Byłam zdrowa. Cóż , jeśli lek pomaga to trzeba brać. Tak wtedy myślałam, że jest to lek jak każdy inny. W końcu lekarz wie lepiej. I tak chodziłam po clonazepam najpierw do internisty a później do psychiatry. Po 12 latach brania clonazepam bez zwiększania dawki jakoś lek przestawał działać. Psychiatra przepisała mi estazolam 2 mg. I znów 12 lat brania w tej samej dawce. W międzyczasie była próba odstawienia estazolamu przez  3 miesiące ale nie dałam rady. Czułam się bardzo źle. Teraz wiem, że zbyt szybko odstawiłam. Po 3 miesiącach wróciłam do leku.  Lek dalej pomagał. Po 12 latach poczułam, że chyba nie potrzebuję już leków i sama zaczęłam odstawiać ale już po małej dawce. W sumie trwało to rok czasu. Były gorsze i lepsze dni ale jakoś nie najgorzej, miałam różne objawy ale ponieważ nie wiedziałam nic o benzo przypisywałam to różnym innym czynnikom a to pogodzie a to że zapalenie pęcherza itp. Dopiero po  całkowitym odstawieniu  estazolamu zaczęłam testować tabletki ziołowe, melatoninę, olejek CBD i inne żeby lepiej spać. Po jakimś czasie kupiłam melisę w tabletkach i to był strzał w 10. Wtedy nie wiedziałam, że melisa działa na te same receptory Gaba co benzo. Właściwie to takie ziołowe benzo. Poczułam się świetnie i tak brałam 4 lata. Do tego herbatki ziołowe typu rumianek- też działa na gaba jak benzo. Właściwie byłam zdrowa i czułam się dobrze. Czasami przed dentystą brałam doraźnie kawałeczek estazolamu. Niestety myślałam, że można raz na pół roku poratować się na uspokojenie i nie wyrzuciłam leków.  Błąd! Teraz to wiem. Właściwie byłam zdrowa. Czasami były jakieś delikatne symptomy ale jak to w życiu każdy ma jakieś gorsze dni. I przyszła pandemia covid. Zachorowałam i nie mogłam spać. Pomyślałam, że wezmę kawałeczek na noc. Właściwie nie wiem jak to się stało. Okazało się, że brałam to 2 tygodnie. Nie pamiętam tego kompletnie. Chyba przez gorączkę. Jak się zorientowałam to chciałam lek odstawić ale już się nie dało. Próbowałam 2 dni przerwy, potem 3 dni, 5 dni. Myślałam, że tak krótko brałam to dam radę. Niestety. Zaczęły się tak koszmarne objawy odstawienne, drgawki, poty, trzęsiawki, duszności, rwania w klatce piersiowej, akatyzja, koszmarne bóle brzucha, brak snu, że wpadłam w całkowitą panikę. Próbowałam wrócić do leku ale już nie działał. Teraz wiem, że przez takie skakanie tylko pogorszyłam sprawę. Jest to tzw. rozpalanie układu nerwowego. Udałam się do psychiatry, która przepisała relanium 2,5 mg x 2  na odstawienie i pregabalinę 75mg . W tym całym koszmarze i chaosie nie mogłam kompletnie myśleć. Znów zaufałam lekarzowi. Błąd. Od pregabaliny dostałam oczopląsu i nie mogłam wstać z łóżka. Relanium nie działało. Teraz wiem, że była za mała dawka. Znów powrót do estazolamu, lepiej ale, dalej ostre objawy się utrzymywały. Teraz wiem, że powinnam była zwiększyć dawkę. No cóż, gdybym wiedziała to co teraz wiem...  Znów powrót do relanium za namową lekarza z mniejszą dawką pregabaliny czyli lek Pragiola 25 mg zwiększając co kilka dni o następne 25 mg do 3 razy dziennie a równocześnie zmniejszając na siłę relanium . Dalej koszmarne ataki paniki, brak snu i wszystkie inne objawy. Zaczęłam czytać  to forum i benzobuddies. Okazuje się, że lekarze nie mają kompletnie pojęcia o odstawianiu benzodiazepin. Od samego początku byłam źle leczona. Nie dość, że pregabalina kompletnie nie pomogła to jeszcze dostałam w pakiecie inne objawy: problemy ze wzrokiem, zawroty głowy, uczucie totalnego ogłupienia i wiele innych. Czułam się jak debil! dosłownie. Lekarka powiedziała , że to przejdzie i tak czekałam półtora miesiąca. Nic nie przeszło, było coraz gorzej. Zaczęłam pomału odstawiać pragiolę. W międzyczasie testowałam inne leki: mirtor na noc w małej dawce- koszmar- rano chyba miałam psychozę, trittico na noc w małej dawce- to samo ,tylko doszedł jeszcze zespół niespokojnych nóg, pramolan- trochę lepiej ale później straszna akatyzja. Wszystko odstawione. Kiedyś próbowałam SSRI to myślałam że powybijam szyby w oknie. Innych leków już nie próbowałam. Przez półtorej miesiąca w bólach odstawiłam relanium ( teraz wiem , że za szybko). Po miesiącu pragiolę. Przez cały ten czas to jeden wielki ból, ataki paniki, akatyzja- chodziłam godzinami po domu, chciałam zedrzeć skórę z siebie,  myśli samobójcze codziennie, drgawki rąk, nóg szyi tak że nie mogłam utrzymać kubka ani nic zrobić, kompletny brak snu, straszliwe poty, drgawki wewnętrzne tak że wszystkie organy się trzęsły, koszmarne rwania w klatce piersiowej  że wyłam w poduszkę, duszenie- nie mogłam oddychać, ataki płaczu, ciśnienie ponad 150/100 i wyżej i wiele innych. Sama nie wiem jak to przeżyłam. Mam zespół stresu pourazowego. Lekarze nic nie pomogli. Nawet słynna doktor Basińska z Warszawy przez telefon wmawiała , że  po takim  czasie jak leku nie ma we krwi czyli po 3 miesiącach to nie mogą być objawy z odstawienia tylko że mam nerwicę i to wszystko jest już w mojej głowie. To przerażające jakimi ignorantami są lekarze a w szczególności psychiatrzy. Miałam kontakt chyba z 6 psychiatrami i żaden mnie nie rozumiał. Najlepiej by wypisywali tylko nowe leki. Mam teraz 8 i pół miesiąca przerwy od benzo i dalej to piekło. Schudłam 15 kilo, jestem coraz słabsza i wyniszczona fizycznie i psychicznie. Dalej mam akatyzję w środku ( rozrywanie każdego kawałka ciała) i muszę nieraz długo chodzić po domu żeby zużyć adrenalinę, która mnie rozrywa. Dalej mam drgawki całego ciała, bóle brzucha tak jakby ktoś dźgał mnie nożem i wykręcał wnętrzności ( myślę, że to uszkodzony nerw błędny współczulny), objawy Parkinsona, straszne pieczenie mózgu, śpię około 3-4 godziny czasem mniej. Teraz doszły zawroty głowy, problemy ze wzrokiem, DD, DR  i uczucie jakbym miała zemdleć. Praktycznie leżę w łóżku, nie mogę nic zrobić. Mąż się wszystkim zajmuje. Jestem tak słaba, że właściwie to myślę już tylko o śmierci.  Codziennie modlę się żeby to wszystko już się skończyło bo dalej tak nie dam rady a wiem z benzobuddies , że może ten koszmar trwać latami. Nie wiem jak ludzie to wytrzymują tak długo. Do lekarzy już nie chodzę. Raz , że nie mam siły a dwa że i tak mi nie pomogą. Powrót na benzo też nie ma sensu. Jest mało prawdopodobne że zadziała i że się ustabilizuję a może być jeszcze gorzej. Właściwie to nie mam wyjścia, chociaż jest jedno, jedyne żeby skończyć z tym cierpieniem... Przepraszam za mój długi wpis ale chciałam przestrzec ludzi przed tymi lekami. Pomagają jakiś czas a później niszczą wszystko. Najgorsze jest to,  że lekarze przepisują te tabletki a później nie maja pojęcia jak bezpiecznie je odstawić. Ja wiem , że większość statystycznie odstawia je bez problemu lub prawie bezboleśnie. Ja tez tak prawie odstawiłam za 2 razem i przez to nie miałam pojęcia, że będę przechodziła takie piekło.  Jestem też zalogowana na benzobuddies i wiem , że nie ma innej drogi jak dalej ta męczarnia. Tylko sił  i zdrowia brak coraz bardziej. Te wszystkie moje objawy utrzymują się od prawie roku włączając czas na relanium i pragioli codziennie. Najgorzej jest rano a po południu ciut lżej. Okazuje się, że to poranny kortyzol jest odpowiedzialny za wzrost wszystkich objawów i adrenalina ,która jest najwyższa właśnie rano. Aktualnie przyjmuję tylko  cytrynian magnezu ( okazuje się, że magnez tez działa na gaba A jak benzo), dalej melisę bo bym nie dała rady bez i  propranolol 10 mg x 2 dziennie na ciśnienie ale właściwie to nie za bardzo pomaga a nie chcę zwiększać  ponieważ myślę, że powoduje u mnie depresję. Na razie nie mogę odstawić ponieważ okazuje się , że na odstawieniu benzo propranolol trzeba tak jak benzo bardzo powoli odstawiać żeby nie dostać drgawek i zawału choć to małe dawki. Przez ten czas czytałam różne forum i wiem jedno, że benzo powinny być stosowane tylko w szpitalach do zabiegów. Wiem z relacji benzobuddies , że jest mnóstwo samobójstw przez benzo i nie dziwię się...  Na benzoinfo.com jest wiele wiadomości odnośnie benzo i ludzi którzy potwierdzają piekło odstawienia. Między innymi Cristine Narloch benzo, która popełniła samobójstwo. Na innym Lucinda meyer benzo you tube, która przeżyła i dalej walczy . Okazuje się, że nawet słynny psycholog Jordan Peterson wpadł w sidła benzo i można posłuchać na you tube o tym jak prawie zmarł przez te leki. To przerażające i smutne jak ludzie muszą się męczyć latami przez takie małe tabletki. Jakie szkody w mózgu wyrządzają...

 

Jastara, czytałam Twoje posty od początku i wiem jak jest Ci ciężko. Tyle czasu... Ale myślę, że Twój powrót na benzo może nie być tak bezpieczny po tak długim czasie . Ashton pisze, że układ nerwowy może być już uwrażliwiony na benzo i albo nie zadziała albo tylko na krótko i potem w tolerancji trzeba zwiększać dawkę żeby poczuć się lepiej a to droga do nikąd.

 

Będę kończyć. Nie wiem ile jeszcze dam radę to wszystko wytrzymać. Jeśli komuś pomogę tym moim wpisem żeby nie brał nigdy benzo to będę szczęśliwa..

Alicja.

 

 

 

[Jastara]

Godzinę temu, AlicjaKa napisał(a):

Witam, jestem uzależniona od benzodiazepin i właściwie  nie widzę już jakiejkolwiek szansy na wyzdrowienie. Mam 60 lat. W roku 1995 zdiagnozowano u mnie nerwicę wegetatywną w szpitalu na oddziale laryngologii gdzie trafiłam z szumami w uszach i straszliwymi zawrotami głowy. Nie mogłam jeść, spać ciągle miałam nudności, kołatania serca, mrowienia w głowie . Wykonano mi szereg badań, z których nic nie wynikało. Wezwano psychiatrę po tym jak całą noc płacząc chodziłam po korytarzu  nie wiedząc co mam ze sobą zrobić. Po wizycie psychiatry na oddziale otrzymałam magnez dożylnie i relanium ( w szpitalu nie miałam pojęcia jakie leki mi podają). I nagle wszystko się uspokoiło- byłam całkowicie zdrowa. Po tygodniu wyszłam do domu ale już bez leków. Dostałam skierowanie do przychodni psychiatrycznej gdzie dalej przepisano mi magnez dożylnie ale już bez relanium. Czułam się coraz gorzej i nie wiedziałam co się znów dzieje. Psychiatra przepisała tylko amizepin, po którym strasznie żle się czułam i w końcu przestałam brać . W tym czasie  nie wiedziałam nic  o benzodiazepinach i tak po pół  roku bez żadnych leków  poczułam lepiej. Wszystko było w porządku aż do mojej wizyty u endokrynologa ,u którego od jakiegoś czasu leczyłam się na niedoczynność tarczycy. Wspomniałam , że byłam w szpitalu i mam zdiagnozowaną nerwicę wegetatywną ale jest już lepiej. Endokrynolog pytając się jak śpię przepisał mi nowy lek tranxene ( benzodiazepina). Nie prosiłam o nic, powiedziałam ,że tak sobie śpię ale nie prosiłam o żaden lek. Powiedział, że poczuję się lepiej po nim. Myślałam, że jest to  dodatkowy lek na tarczycę. Ufałam lekarzom i to był błąd. Po miesiącu jak odstawiłam tranxene nie wiedziałam co się ze mną dzieje. Znów chodziłam całymi nocami, nie mogłam spać, płacz non stop, nudności po prostu tragedia, nie wiedziałam co mi jest. Poszłam do internisty , która przepisała mi clonazepam 2mg. ( miałam brać 2 x 1 mg dziennie). Dalej nie wiedziałam co to za leki tym bardziej, że do tego leku nawet nie było ulotki w tamtych czasach. Wzięłam  tabletkę i znowu cud. Byłam zdrowa. Cóż , jeśli lek pomaga to trzeba brać. Tak wtedy myślałam, że jest to lek jak każdy inny. W końcu lekarz wie lepiej. I tak chodziłam po clonazepam najpierw do internisty a później do psychiatry. Po 12 latach brania clonazepam bez zwiększania dawki jakoś lek przestawał działać. Psychiatra przepisała mi estazolam 2 mg. I znów 12 lat brania w tej samej dawce. W międzyczasie była próba odstawienia estazolamu przez  3 miesiące ale nie dałam rady. Czułam się bardzo źle. Teraz wiem, że zbyt szybko odstawiłam. Po 3 miesiącach wróciłam do leku.  Lek dalej pomagał. Po 12 latach poczułam, że chyba nie potrzebuję już leków i sama zaczęłam odstawiać ale już po małej dawce. W sumie trwało to rok czasu. Były gorsze i lepsze dni ale jakoś nie najgorzej, miałam różne objawy ale ponieważ nie wiedziałam nic o benzo przypisywałam to różnym innym czynnikom a to pogodzie a to że zapalenie pęcherza itp. Dopiero po  całkowitym odstawieniu  estazolamu zaczęłam testować tabletki ziołowe, melatoninę, olejek CBD i inne żeby lepiej spać. Po jakimś czasie kupiłam melisę w tabletkach i to był strzał w 10. Wtedy nie wiedziałam, że melisa działa na te same receptory Gaba co benzo. Właściwie to takie ziołowe benzo. Poczułam się świetnie i tak brałam 4 lata. Do tego herbatki ziołowe typu rumianek- też działa na gaba jak benzo. Właściwie byłam zdrowa i czułam się dobrze. Czasami przed dentystą brałam doraźnie kawałeczek estazolamu. Niestety myślałam, że można raz na pół roku poratować się na uspokojenie i nie wyrzuciłam leków.  Błąd! Teraz to wiem. Właściwie byłam zdrowa. Czasami były jakieś delikatne symptomy ale jak to w życiu każdy ma jakieś gorsze dni. I przyszła pandemia covid. Zachorowałam i nie mogłam spać. Pomyślałam, że wezmę kawałeczek na noc. Właściwie nie wiem jak to się stało. Okazało się, że brałam to 2 tygodnie. Nie pamiętam tego kompletnie. Chyba przez gorączkę. Jak się zorientowałam to chciałam lek odstawić ale już się nie dało. Próbowałam 2 dni przerwy, potem 3 dni, 5 dni. Myślałam, że tak krótko brałam to dam radę. Niestety. Zaczęły się tak koszmarne objawy odstawienne, drgawki, poty, trzęsiawki, duszności, rwania w klatce piersiowej, akatyzja, koszmarne bóle brzucha, brak snu, że wpadłam w całkowitą panikę. Próbowałam wrócić do leku ale już nie działał. Teraz wiem, że przez takie skakanie tylko pogorszyłam sprawę. Jest to tzw. rozpalanie układu nerwowego. Udałam się do psychiatry, która przepisała relanium 2,5 mg x 2  na odstawienie i pregabalinę 75mg . W tym całym koszmarze i chaosie nie mogłam kompletnie myśleć. Znów zaufałam lekarzowi. Błąd. Od pregabaliny dostałam oczopląsu i nie mogłam wstać z łóżka. Relanium nie działało. Teraz wiem, że była za mała dawka. Znów powrót do estazolamu, lepiej ale, dalej ostre objawy się utrzymywały. Teraz wiem, że powinnam była zwiększyć dawkę. No cóż, gdybym wiedziała to co teraz wiem...  Znów powrót do relanium za namową lekarza z mniejszą dawką pregabaliny czyli lek Pragiola 25 mg zwiększając co kilka dni o następne 25 mg do 3 razy dziennie a równocześnie zmniejszając na siłę relanium . Dalej koszmarne ataki paniki, brak snu i wszystkie inne objawy. Zaczęłam czytać  to forum i benzobuddies. Okazuje się, że lekarze nie mają kompletnie pojęcia o odstawianiu benzodiazepin. Od samego początku byłam źle leczona. Nie dość, że pregabalina kompletnie nie pomogła to jeszcze dostałam w pakiecie inne objawy: problemy ze wzrokiem, zawroty głowy, uczucie totalnego ogłupienia i wiele innych. Czułam się jak debil! dosłownie. Lekarka powiedziała , że to przejdzie i tak czekałam półtora miesiąca. Nic nie przeszło, było coraz gorzej. Zaczęłam pomału odstawiać pragiolę. W międzyczasie testowałam inne leki: mirtor na noc w małej dawce- koszmar- rano chyba miałam psychozę, trittico na noc w małej dawce- to samo ,tylko doszedł jeszcze zespół niespokojnych nóg, pramolan- trochę lepiej ale później straszna akatyzja. Wszystko odstawione. Kiedyś próbowałam SSRI to myślałam że powybijam szyby w oknie. Innych leków już nie próbowałam. Przez półtorej miesiąca w bólach odstawiłam relanium ( teraz wiem , że za szybko). Po miesiącu pragiolę. Przez cały ten czas to jeden wielki ból, ataki paniki, akatyzja- chodziłam godzinami po domu, chciałam zedrzeć skórę z siebie,  myśli samobójcze codziennie, drgawki rąk, nóg szyi tak że nie mogłam utrzymać kubka ani nic zrobić, kompletny brak snu, straszliwe poty, drgawki wewnętrzne tak że wszystkie organy się trzęsły, koszmarne rwania w klatce piersiowej  że wyłam w poduszkę, duszenie- nie mogłam oddychać, ataki płaczu, ciśnienie ponad 150/100 i wyżej i wiele innych. Sama nie wiem jak to przeżyłam. Mam zespół stresu pourazowego. Lekarze nic nie pomogli. Nawet słynna doktor Basińska z Warszawy przez telefon wmawiała , że  po takim  czasie jak leku nie ma we krwi czyli po 3 miesiącach to nie mogą być objawy z odstawienia tylko że mam nerwicę i to wszystko jest już w mojej głowie. To przerażające jakimi ignorantami są lekarze a w szczególności psychiatrzy. Miałam kontakt chyba z 6 psychiatrami i żaden mnie nie rozumiał. Najlepiej by wypisywali tylko nowe leki. Mam teraz 8 i pół miesiąca przerwy od benzo i dalej to piekło. Schudłam 15 kilo, jestem coraz słabsza i wyniszczona fizycznie i psychicznie. Dalej mam akatyzję w środku ( rozrywanie każdego kawałka ciała) i muszę nieraz długo chodzić po domu żeby zużyć adrenalinę, która mnie rozrywa. Dalej mam drgawki całego ciała, bóle brzucha tak jakby ktoś dźgał mnie nożem i wykręcał wnętrzności ( myślę, że to uszkodzony nerw błędny współczulny), objawy Parkinsona, straszne pieczenie mózgu, śpię około 3-4 godziny czasem mniej. Teraz doszły zawroty głowy, problemy ze wzrokiem, DD, DR  i uczucie jakbym miała zemdleć. Praktycznie leżę w łóżku, nie mogę nic zrobić. Mąż się wszystkim zajmuje. Jestem tak słaba, że właściwie to myślę już tylko o śmierci.  Codziennie modlę się żeby to wszystko już się skończyło bo dalej tak nie dam rady a wiem z benzobuddies , że może ten koszmar trwać latami. Nie wiem jak ludzie to wytrzymują tak długo. Do lekarzy już nie chodzę. Raz , że nie mam siły a dwa że i tak mi nie pomogą. Powrót na benzo też nie ma sensu. Jest mało prawdopodobne że zadziała i że się ustabilizuję a może być jeszcze gorzej. Właściwie to nie mam wyjścia, chociaż jest jedno, jedyne żeby skończyć z tym cierpieniem... Przepraszam za mój długi wpis ale chciałam przestrzec ludzi przed tymi lekami. Pomagają jakiś czas a później niszczą wszystko. Najgorsze jest to,  że lekarze przepisują te tabletki a później nie maja pojęcia jak bezpiecznie je odstawić. Ja wiem , że większość statystycznie odstawia je bez problemu lub prawie bezboleśnie. Ja tez tak prawie odstawiłam za 2 razem i przez to nie miałam pojęcia, że będę przechodziła takie piekło.  Jestem też zalogowana na benzobuddies i wiem , że nie ma innej drogi jak dalej ta męczarnia. Tylko sił  i zdrowia brak coraz bardziej. Te wszystkie moje objawy utrzymują się od prawie roku włączając czas na relanium i pragioli codziennie. Najgorzej jest rano a po południu ciut lżej. Okazuje się, że to poranny kortyzol jest odpowiedzialny za wzrost wszystkich objawów i adrenalina ,która jest najwyższa właśnie rano. Aktualnie przyjmuję tylko  cytrynian magnezu ( okazuje się, że magnez tez działa na gaba A jak benzo), dalej melisę bo bym nie dała rady bez i  propranolol 10 mg x 2 dziennie na ciśnienie ale właściwie to nie za bardzo pomaga a nie chcę zwiększać  ponieważ myślę, że powoduje u mnie depresję. Na razie nie mogę odstawić ponieważ okazuje się , że na odstawieniu benzo propranolol trzeba tak jak benzo bardzo powoli odstawiać żeby nie dostać drgawek i zawału choć to małe dawki. Przez ten czas czytałam różne forum i wiem jedno, że benzo powinny być stosowane tylko w szpitalach do zabiegów. Wiem z relacji benzobuddies , że jest mnóstwo samobójstw przez benzo i nie dziwię się...  Na benzoinfo.com jest wiele wiadomości odnośnie benzo i ludzi którzy potwierdzają piekło odstawienia. Między innymi Cristine Narloch benzo, która popełniła samobójstwo. Na innym Lucinda meyer benzo you tube, która przeżyła i dalej walczy . Okazuje się, że nawet słynny psycholog Jordan Peterson wpadł w sidła benzo i można posłuchać na you tube o tym jak prawie zmarł przez te leki. To przerażające i smutne jak ludzie muszą się męczyć latami przez takie małe tabletki. Jakie szkody w mózgu wyrządzają...

 

Jastara, czytałam Twoje posty od początku i wiem jak jest Ci ciężko. Tyle czasu... Ale myślę, że Twój powrót na benzo może nie być tak bezpieczny po tak długim czasie . Ashton pisze, że układ nerwowy może być już uwrażliwiony na benzo i albo nie zadziała albo tylko na krótko i potem w tolerancji trzeba zwiększać dawkę żeby poczuć się lepiej a to droga do nikąd.

 

Będę kończyć. Nie wiem ile jeszcze dam radę to wszystko wytrzymać. Jeśli komuś pomogę tym moim wpisem żeby nie brał nigdy benzo to będę szczęśliwa..

Alicja.

 

 

 

Witam Cię.Rozumiem Twoje cierpienie bo przeżywam to samo już 5 lat.Nie brałam długo, miałam przepisane na ataki paniki i związane z tym skoki ciśnienia.Mam zawroty głowy, sztywne mięśnie, najgorsze to uczucie jakbym miała zemdlec.Nie ufam lekarzom, nie wiem jak mam dalej żyć w tym cierpieniu? Mam 65 lat.Pozdrawiam , dzięki za wpis

[Barbara 33]

Ja stara Witam Pania Serdecznie pisalam wczesniej z Panią pod nickiem Ryfka.Wiem ze  sie bardzo ciezko przechodzi odwyk od benzo ale nie radzila bym Pani wchodzic w to świnstwo od nowa Ja nie bore Alpoxu już 13 lat ale tez jeszcze niekiedy mam zawroty glowy  i inne rewelacje zwiazane z odwykiem 

Swora tak to co opisujesz to sa wszystko objawy odstawienne po alpazolamie mnie tak bolal kregoslup w trakcie odstawienia że nie moglam sie przekrecic na drugi bok na łóżku ani wstać z niego bo czulam jakby mi kręgoslup mial zaraz pęknać

[AlicjaKa]

Jastara, dziękuję i też Cię rozumiem. Myślę, że ktoś kto tego nie przeżył nigdy nie zrozumie jak można czuć się podczas i po odstawieniu benzo . Myślę, że to uszkodzenie układu nerwowego. Inni piszą, że wszystko się regeneruje ale nie wiem czy w naszym wieku to takie proste. Chociaż na Benzobuddies są osoby starsze nawet w wieku 70 lat ,które odstawiają benzo po wielu latach stosowania z pozytywnym skutkiem. Kluczem jest bardzo, bardzo powolne odstawianie , może to zająć nawet kilka lat i słuchanie swojego ciała żeby nie wyniszczyć swojego organizmu. Są różne formy odstawiania .Niektórzy nawet ścierają pilnikiem ździebełka tabletki i  ważą na wadze jubilerskiej te dawki. Inni stosują mikrostożkowanie płynne nawet już minimalnych dawek . Niektórzy piszą, że nawet schemat Ashton jest zbyt szybki. Odstawiałaś powoli więc myślę, że jeszcze trochę i będziesz zdrowa. Tego Ci życzę z całego serca.  Ja już nie mam takiej nadziei. Moje odstawianie tym razem było chaotyczne, zbyt szybkie, po prostu kompletna panika. Głupio słuchałam lekarzy zamiast siebie . Moje ciało jest już tak wyniszczone, że nie ma szans aby to odwrócić a końca cierpienia nie widać. Pisząc to całą się trzęsę, nawet zęby mi się trzęsą. Na szczęście akatyzja wieczorami  trochę zanika i mogę ciut odpocząć. Ale już się boję następnego ranka, który dzień w dzień jest taki sam. Duszenie, bóle ciała, drgawki, zawroty głowy, kompletna niemoc do utraty tchu jakbym umierała. Nie mam już siły a muszę chodzić bo czuję rozrywanie w środku każdej komórki mojego ciała. Chodząc nie mogę się wyprostować z powodu koszmarnego bólu brzucha.  Trzęsą mi się nogi, ręce, głowa i nie mogę złapać powietrza bo się duszę. Od 4 rano czuję jak powoli zaciskają się moje wnętrzności.  I tak dzień w dzień od prawie roku aż do wieczora. To jest jakiś koszmar. Naprawdę nie mam już siły. Mój mąż nie może już na to patrzeć i płacze razem ze mną . Myślałam, że z biegiem czasu będzie lepiej  ale niestety jest coraz gorzej.  Gdybym więcej wiedziała w tym czasie o odstawianiu i  jak  prawidłowo to zrobić może nie byłabym teraz w takim tragicznym  stanie. Ale posłuchałam się znów lekarzy.  Moje życie już dobiega  końca bo nie widzę  przyszłości w takim stanie... Nie szukam już pomocy bo wiem , że nikt już nie jest w stanie mi pomóc. Chciałabym tylko, żeby lekarze mieli więcej empatii i wiedzy co przepisują  innym ludziom. Po prostu nie chce mi się wierzyć, że od czasu wynalezienia relanium i wprowadzenia na rynek farmaceutyczny w 1963 przez tyle lat do tego czasu prawie nikt z lekarzy nie słyszał o tym, że odstawienie benzo może powodować tak długie objawy i tak wyniszczyć człowieka. Mówią przeważnie, że to nawrót choroby. Przecież to zmienia receptory w mózgu. I naturalne jest ,że tak jak ręka po złamaniu  tak również receptory muszą się zregenerować ponieważ zastępują je benzo. U jednego szybciej a u drugiego wolniej. Niektórzy w ogóle mogą odstawić benzo po dłuższym czasie stosowania  i nie mieć żadnych objawów. Każdy jest inny. Podejrzewam, że osoby wrażliwe mają po prostu słabszy układ nerwowy, słabsze receptory lub mniejszą ich ilość i tak  reagują silnie na ten lek. Niestety jesteśmy w tym małym procencie ludzi .

Alicja.