zaburzenia osobowości (cz.II)

[Gość]

chojrakowa, szkoda, bo wszystko co mówiłem było i jest prawdą.

 

kasiątko, pokażesz nam siebie na forum po raz kolejny tylko, że w aktualnej odsłonie ?

[Karola]

kasiątko, ale ja nie moge patrzeć na swoje sadło..

[chojrakowa]

Karola, to źle, powinnyśmy siebie kochać, nie nienawidzić dlaczego tylko to takie trudne...

[Gość]

Karola ja nie toleruję odchudzania u młodych dziewczyn zwłaszcza jeśli ma zab.osobowości

to niebezpieczne

nie pakuj się w odwieczną nienawiść do siebie i ciała

 

Vi. to jedno jest prawie aktualne bo z tegorocznych wakacji

wybacz,ale jak teraz wyglądam to nie pokarzę

wyobraź siebie taką wielką ropuchę,oto cała ja teraz

[Helvetti]

Mam taką wenę twórczą, jakiej dawno nie miałam.

 

BARDZO DZIWNY DZIŚ DZIEŃ

[chojrakowa]

Helvetti, to super, gratulacje, chociaż jedna niewegetująca.

[Gość]

Hooligan123, jedyne wyjście to chyba czekać na wizytę u psychatry, ewentualnie udaj się do rejestracji, może jakieś miejsce się zwolniło.

[Helvetti]

Tylko że nie mogę pisac, bo jestem u ojca a nie mam swojego laptopa.

Mialam tak męczący dzień, że wszystko mnie boli z tych nerwów...

Byłam na odd dziennym na którym byłam przed Zagórzem, wpuścili mnie, siedzialam tam, pomagalam, i tak dalej ale czułam sie strasznie. Mialam problemy z wysławianiem sie, ręce mi się trzęsły, dziwne... Jak jechalam to w tramwaju myślałam że sie rozrycze. O mało co nie zaczęlam plakać. Doszłam do wniosku że jestem kolejnym niepotrzebnym istnieniem. I'm heavily broken. I że nie wiem czy da sę wyleczyć z nienawiści do samej siebie. Że ja MIMO WSZYSTKO naprawdę NIE CHCĘ ŻYĆ. Tak naprawdę. Ale to spokojne myślenie, a nie takie 'Boże nie wytrzymam, jutro się zabiję". Nie takie. Stwierdzam, że to nie ma sensu. Mimo wszystko, nie ma sensu. Na spokojnie. Spokojna decyzja.

Od ponad dwóch lat powinnam nie żyć, a od września to tym bardziej powinno mnie tu nie być. Planowałam parę nacięć wzdłuż żył. Moja wymarzona śmierć. Krew, i śmierć. Moja wymarzona. A wyszło jak zwykle.

A teraz? Chcę zasnąć, i się obudzić przy jego boku. Chore? Może, ale ja tak chcę.

[Karola]

Helvetti, nie rób nic głupiego,proszę

[Gość]

Helvetti, przy czyim ?

[Helvetti]

Helvetti, przy czyim ?

 

Nie rozumiem.

 

 

I jeszcze mnie ginekolog zdenerwował

 

-- 21 lut 2011, 23:49 --

 

Helvetti, nie rób nic głupiego,proszę

 

Nie zrobię, bo wiem że w Warszawie ktoś na mnie czeka. Ale nie ten kto "powinien". A nawet jeśli on, to nie tak bardzo jak "powinien".

[Gość]

Helvetti ,Vi. chyba pyta przy czyim boku chcesz zasnąć -na wieki zresztą

 

-- 21 lut 2011, 22:52 --

 

a mnie przy życiu trzymają tylko moje psiaki

[Helvetti]

A, źle przeczytałam. Przeczytałam "Przy czym".

Przy JEGO boku.

Pana B.

[Gość]

Helvetti napisz, proszę coś więcej o tej znajomości

umieram z ciekawości

 

-- 21 lut 2011, 22:57 --

 

może będzie trochę pozytywniej w dziale

[Helvetti]

Nic ciekawego.

Po pijaku się do niego przytulałam całą noc, jak spałam. Było super (głupie, co?). On tego nie pamięta ponoć.

B. jest jedynym człowiekiem jakiego znam, który potrafi mnie rozśmieszyć nic nie mówiąc.

Uwielbiam jak siedzi na moim łóżku (w Zagórzu). Jestem zazdrosna gdy koleżanka siedzi blisko niego, kładzie mu głowę na kolanach, lub mu siada na nich. Mówi, że bardzo go lubi, i nic więcej do niego nie czuje.

A ja czuje. Uwielbiam go po prostu. Od tamtej imprezy marzę o tym aby go przytulić.

A on? Ponoć mnie lubi. Tyle wiem. Ale czy coś więcej? Nie wiem.

W pamiętniku opisałam trochę jego, i to wszystko, ładniej to opisałam niż tutaj.

[Gość]

Helvetti pożyjemy zobaczymy co to dalej z tego będzie

 

-- 21 lut 2011, 23:21 --

 

Helvetti dlaczego nie ma Twoich prac w literaturze?

z chęcią bym coś poczytała

[Helvetti]

Tuląc się do niego w tamten pamiętny piątek wierzyłam w cud. Dziś nie rozumiem czemu. Wiele razy wierzyłam w cud, a on nigdy nie nadszedł.

 

-- 22 lut 2011, 00:23 --

 

Moich prac? Bo piszę o sobie, o życiu oddziału też troszkę. Bardzo lubię. Mogę czasem przytaczać fragmenty pamiętnika, jesli komuś chce się pisać. Ale nie są zbyt dobrze. Ale pisane z serca.

 

-- 22 lut 2011, 00:36 --

 

Bardzo lubię pisać* miało być.

[Gość]

Helvetti a próbowałaś coś innego napisać,nie wiem co, ale coś co byś mogła pokazać a i pamiętniki się wydaje,każdy artysta to prostytutka w końcu

 

dobra,dobranoc bo już późno

[Helvetti]

Kiedyś w czasach odległych, gimnazjalnych pisałam durne smutne wiersze, które były żalosne.

 

A teraz? mogę spróbować. Niestety nie umiem pisać na inny temat niż moje uczucia.

Jakie to samolubne.

 

Śpij dobrze

:*

[chojrakowa]

O nie.

Czy to jeszcze poranna nostalgia czy już zakrawa na lęk?

Nie chcę, żeby to powróciło. Boję się tego.

Mam nadzieję, że u Was lepiej, ja kolejny raz rezygnuję z wyjazdu do stajni...

[Gość]

chojrakowa,

nie rezygnuj ze stajni ...czepni się w sobie i zapitalaj do konia

[chojrakowa]

LitrMaślanki, nie potrafię, boję się wyjść.

Odejść tak daleko od domu. I dlaczego to znów się dzieje?

[Gość]

chojrakowa,

ja nie wiem ,a Ty nie domyślasz sie ? Może odstawienie spowodowało nawrót leków o takim nasileniu?

Spróbuj skoncentrować sie na koniu ,nie na leku . Ile już u niego nie byłaś?

[chojrakowa]

LitrMaślanki, nie interesuje mnie to - odstawiłam, z niewiadomych powodów i już nie chcę brać, też nie wiem dlaczego.

Ze dwa tygodnie mnie nie było u niego...

Zapadam się w siebie.

[Gość]

chojrakowa,

 

Ja tam nie wiem ...ale mysle ,że jesteś silniejsza od własnego strachu .

Tyklo przyzwyczajałaś się reagować na strach chowaniem się ,zamiast walką z nim .

Podejmij próbę .