nic nie czuję

[Gość]

i bądź tu teraz w domu i testuj takie leki

no własnie...

 

A ja już skonczylam przygodę z pridinolem - dziś zrobiło mi się takie odrealnienie i depersonalizacja po nim, że koszmar. Fakt, że wtedy cierpienia nie czułam...a jak minęło działanie pridinolu to znów takie cierpienie wróciło, że szkoda słów...mi po prostu nic nie sprawia przyjemności, nawet stanu neutralnego nie wywołuje...Boże...Wy przynajmniej nie czujecie takiego cierpienia

 

-- 07 gru 2011, 16:15 --

 

Asia, byłaś u dr K? Co Ci powiedziała?

[magic]

a ja se tak myśle bo mam stwierdzone spektrum chad i to taka nietypowa diagnoza i zaburzenia lękowe

i miałem w klinice w poznaniu konsylium lekarskie badali mnie dokładnie...

może sie pomylili?może warto to gdzieś jeszcze skonsultować??zweryfikować w innej klinice tylko jakiej?

jak nei poznań to?instytut na sobieskiego w warszawie??z drugiej strony co mi to da?jak i tak tu wróce i tu będe sie leczył...

tylko że leczenie depresji w chad a jednobiegunowej leczy sie inaczej więc DIAGNOZA jest ważna aby zastosować SKUTECZNE leczenie a dlaczego my tutaj się ciężko leczymy???

albo ZŁE DIAGNOZY albo OPORNI na leczenie???

 

co myślicie?jak to rozumujecie

[Badziak]

tylko że leczenie depresji w chad a jednobiegunowej leczy sie inaczej

Wcale nie. W CHAD dostajesz antydepresant + stabilizator. W depresji dostajesz antydepresant i często również stabilizator w celu wzmocnienia działania antydepresanta (potencjalizacja leczenia antydepresyjnego), więc i tak wychodzi na jedno i to samo.

 

Ja mam zaburzenia depresyjno-lękowe i dostałam antydepresant (Anafranil) + stabizator (Amizepin). A ostatnio dodatkowo neuroleptyk na aktywizację.

[_asia_]

Asia, byłaś u dr K? Co Ci powiedziała?

 

Olu, nie byłam w końcu , mam jeszcze jeden termin 19 grudnia, więc mam czas na zastanowienie. w sumie to szkoda mi kasy na tę wizytę, bo co ona mi powie, czego ja już nie wiem... a potrzebuję kasy na leczenie...

[magic]

a na nfz nie można sie umówić??brak uczuć mówiła że można ale pewnie nie w tej samej poradni może na samym oddziale niewiem...

no ja czytałem że inaczej sie leczy w jakimś poradniku w internecie więc niewiem choć wiem ze przy klasycznej depresji stosuje sie stabilizatory...

tylko moje spektrum to w sumie depresja a nie chad jest to coś między chad a depresją albo zespół pewnych objawów świadczących o niestabilności...

[natrętek]

Mam pytanie do osób udzielających się w tym wątku, czy w waszej najbliższej lub dalszej rodzinie jesteście jedynymi przypadkami borykajacymi się z zaburzeniami psychicznymi, czy też może ktoś z waszych bliskich również jest dotknięty psychopatologią ?

Pytam z ciekawości, bo u mnie mama cierpi na zespół paranoidalny, więc poniekąd było zwiększone ryzyko, że ja również bedę miał problemy psychiczne i tak się niestety stało. A jak jest u Was, mieliście zdrowych rodziców i zachorowaliście tak sami od siebie ?

[Korat]

natrętek, moja siostra miała zdiagnozowaną schizofrenię.

[Gość]

Mam pytanie do osób udzielających się w tym wątku, czy w waszej najbliższej lub dalszej rodzinie jesteście jedynymi przypadkami borykajacymi się z zaburzeniami psychicznymi, czy też może ktoś z waszych bliskich również jest dotknięty psychopatologią ?

Pytam z ciekawości, bo u mnie mama cierpi na zespół paranoidalny, więc poniekąd było zwiększone ryzyko, że ja również bedę miał problemy psychiczne i tak się niestety stało. A jak jest u Was, mieliście zdrowych rodziców i zachorowaliście tak sami od siebie ?

 

Zaburzenia psychiczne - genetyka ma na nie dość duży wpływ moim zdaniem, jeśli chodzi o mnie to mam zdrową matkę, nie wiem jednak jak się ma sytuacja z ojcem.

Jednakże pal licho rodzice, dużo ciekawszy przypadek pojawił się już nieco wcześniej, moja babcia była chora psychicznie, nie w takim sensie jednak jak większość się spodziewa, w swoich działaniach była niezwykle wyrachowana i konsekwentna - była najprawdopodobniej psychopatką.

Mam o niej naprawdę mnóstwo danych, ponieważ nienawidziła ją cała rodzina, doprowadziła do rozpadu 2 małżeństw, skłóciła dwie gałęzie rodziny, napadła swoją niepełnosprawną krewną, jeździła po całej Polsce sprawiając, że wszędzie gdzie była ludzie rzucali się sobie do gardeł. Wspominałem także, że moja druga babcia nabawiła się przez nią jakiejś nerwicy ? (aczkolwiek szczegółów nie znam)

Sytuacja staje się też jasna jeśli spojrzeć na jej dzieci i wnuki, bo można wtedy zobaczyć bardzo ładną mozaikę cech w nasileniu patologicznym - egoizm, egocentryzm, chłód emocjonalny, niewielka ilość kontaktów społecznych. Prawdę mówiąc część mojej rodziny okazuje bardzo, ale to bardzo niewiele.

[Korat]

Aoi, ponoć moja babcia to też była intrygantka i potrafiła niszczyć psychicznie ludzi. Moja siostra uważa, że ten jej wybuch choroby to właśnie przez tą babcię. Do tego gdy babcia przed śmiercią trafiła do szpitala, gdy dali jej leki na uspokojenie , ponoć stwierdziła "i ja tak mogłam żyć?". Mój wujek z kolei to czysty przypadek paranoika , a w dalszej rodzinie kuzyn ma schizofrenię i jakaś tam ciocia nerwice natręctw. Ogólnie akurat w mojej rodzinie zaburzeń psychicznych jest więcej niż powiedzmy średnia w danej rodzinie.

[Gość]

W mojej są chyba jeszcze ze dwa czy trzy przypadki, jeden to na pewno anoreksja a pozostałe nie wiem czego się tyczą, nigdy się nimi nie interesowałem. Swoją drogą to kiedy patrzę na zaburzenia osobowości to mam wątpliwości co do nazywania ich chorobami psychicznymi.

[uht]

gdy dali jej leki na uspokojenie , ponoć stwierdziła "i ja tak mogłam żyć?"

 

Nie do konca to rozumiem, Korat.Chodzi o to, ze byla zaskoczona efektem dzialania tych lekow?

 

Nie wiem, jak to jest u mnie w rodzinie. Na pewno ze strony mojej mamy wszyscy sa zdrowi, ale co do ojca to nie mam jasnosci zupelnej. Rodzine mojego biologicznego ojca odwiedzalismy co roku wraz z mama (juz jakos tego nie robimy) i zawsze byla dosyc niezreczna i co najmniej dziwna sytuacja, ze jego matka, moja babcia, siedziala przez caly czas w pokoju, w ogole do nas nie wychodzila. Dopiero pod koniec wizyty zawsze ja odwiedzalismy na chwile i niby wydawala sie normalna, brzmiala jakby byla zainteresowana wszystkim co u nas sie dzialo, ale czemu tak? Nie wiem. To bylo troche tak jakby rodzina i ona sama probowala sie ukryc. Moj ojciec jak juz wielokrotnie mowilem tutaj wyjechal i zostawil mnie jak bylem maly, wiec w ogole go nie znam poza paroma spotkaniami, ale mama mowila wielokrotnie, ze byl strasznie zdolowanym czlowiekiem, ktory nie widzial sensu zycia, nie umial sie integrowac z ludzmi i w ogole byl typem odludka.

[Korat]

zawsze byla dosyc niezreczna i co najmniej dziwna sytuacja, ze jego matka, moja babcia, siedziala przez caly czas w pokoju, w ogole do nas nie wychodzila. Dopiero pod koniec wizyty zawsze ja odwiedzalismy na chwile i niby wydawala sie normalna, brzmiala jakby byla zainteresowana wszystkim co u nas sie dzialo.

 

Hehe, ja tak zawsze robię. Jacyś wujkowie przyjeżdżają, to ja tylko na chwilę się pokazuję, udaję że wszystko ok, a potem zamykam się w pokoju.

[uht]

No wlasnie, wiec cos moze byc na rzeczy. A o co chodzilo Ci z ta babcia?

[Gość]

Asiu, ale co? chcesz tak zyc bez uczuc?

[natrętek]

Od dłuzszego czasu towarzyszy mi wrażenie, że u mnie stan w jakim tkwię przez całe moje życie jest determinowany przez czynnik biologiczno - genetyczny. Mojej mamie lekarze odradzali, by mnie urodziła, ze względu na jej stan psychiczny, ale ona postanowiła mnie urodzić. Mówiono jej, że urodzę się upośledzony albo z jakomś inną ułomnością. Jak widać upośledzony nie jestem, fizycznie zdrowy lecz defekt psychiczny niezaprzeczalnie jest. Stąd moja teoria, że skoro tyle lat leczenia nie przyniosło zamierzonego skutku to znaczy, że cierpię na nieuleczalne zaburzenie natury biologiczno - genetycznej. Za pomocą psychoterapii wyeliminowałem czynnik psychologiczny, niestety leki nie pomogły mi zmienić uwarunkowań biologicznych, więc pozostaje mi zaakceptować swój obecny stan lub odebrać sobie życie, z tym, że wolałbym tą pierwszą opcję.

[zawilinski]

natrętek boisz sie bolu przy umieraniu czy smierci? bo ja sie nie boje smierci. ja sie boje bolu. nie kojarz bolu ze smiercia. to nie tak. nie masz pojecia jak jednoczesnie ulzysz rodzinie i sobie w dlugofalowej skali tzn. patrzac w 25 letniej skali dla twoich rodzicow, w skali 50 letniej dla siebie, a jednoczesnie zasmucisz w krotkofalowej skali. moja matka po mojej probie samobojczej bala sie o mnie ok. 2 lat. potem jej przeszlo. twojej matce tez przejdzie po 2 czy 3 latach. zapomniec o tobie nie zapomni, ale sie uspokoi, a ci mowie, ze po drugiej stronie bedziesz mial lepiej. nikt cie nie bedzie je.bal, ze jestes inny, ze taki, ze owaki, ze bezrobotny. po drugiej stronie istnieje telepatia i mam nadzieje, ze ktokolwiek kto sie tam znajdzie nie bedzie durnych pytan zadawal, bo to co tu sie dzieje na ziemii to przekracza ludzkie pojecie. ja mowie lekarce psychiatrze, ze nie czuje emocji, a ta do mnie, ze to niemozliwe i sie upiera przy swoim. jak lekarz mowi, ze niemozliwym jest nie czuc emocji to tym samym odmawia mi szansy powrotu do normalnego zycia z emocjami. odmawia mi skutecznego leczenia, bo leczy mnie na cos i czyms co nigdy nie przyniesie efektow.

 

-- 09 gru 2011, 12:47 --

 

natrętek wyobraz sobie, ze smierc wyglada jak w filmie "uwierz w ducha", gdy glowny bohater odchodzi do nieba. i tyle. bylebys byl spokojny, ze po drugiej stronie jest dobrze.

[_asia_]

Asiu, ale co? chcesz tak zyc bez uczuc?

 

Olu, co za pytanie, oczywiście, że nie chcę! ale u mnie to ma specyficzne podłoże, dlatego, że tak jak Ci pisałam ja się "budzę" z daleka od chemii, spalin, miasta. tak więc muszę wzmacniać organizm i się leczyć. poza tym ta babka, o której Ci pisałam stwierdziła nieprawidłowości w wydzielaniu dopaminy, serotoniny, kortyzolu i różne braki. muszę to jakoś unormować, ustabilizować, może wtedy będzie lepiej. a dr Krzyżanowska co mi powie takiego? nawet Tobie jak pisałaś powiedziała, że może zwrócić się w kierunku medycyny niekonwencjonalnej...

[magic]

nieprawidłowości w wydzielaniu serotoniny ,dopaminy kortyzolu ???asiu..

to jak ma organizm wrócić sam do równowagi czyż nie są potrzebne leki psychotropowe??

coś pisałaś ze tobie szkodzą rózne chemikalia i że na wsi zdrowiejesz??

[Gość]

stwierdziła nieprawidłowości w wydzielaniu dopaminy, serotoniny, kortyzolu i różne brak

No to mnie szalenie interesuje. A JAK ona to zmierzyla? robila Ci jakies badania laboraturyjne?

 

PS Ja stwierdzilam, że ja jednak dość sporo czuję, ale są to tylko emocje negatywne...dziś w pracy kolega miał gazetę i zobaczyłam nekrolog nieznanego mi 22-latka i łzy mi napłynęły do oczu...i się ucieszyłam, może znów będzie mnie coś wzruszać... ale odczuwanie tylko nieustannie prawie negatywnych emocji jest bardzo cięzkie

[_asia_]

Olu, napiszę Ci na pw.

To już zawsze coś - mimo, iż negatywne... Zresztą ponoć nie ma emocji negatywnych tylko trudne i przykre...

[*Monika*]

brak uczuć, Tak czytam co ostatnio piszesz i myślę sobie, że Twoja trudnością może być nieumiejętność cieszenia się z małych rzeczy, nie dostrzegania ich.

Chodzisz na terapię?

[Gość]

Moniko, własnie problem jest trochę inny - ja WIDZĘ masę dobrych rzeczy, a jednocześnie biologicznie cały czasu czuję smutek i pustkę...chodzi wlasnie o to, że ja nie mam żadnych negatywnych przekonań o zyciu itd. tylko mój mózg jakkby nie wytwarza pozytywnych stanów...do tego stopnia, że tylko jak wezmę stilnox to mogę poczuć zadowolenie z kąpieli, filizanki kawy czy jestem w stanie przeczytać coś...tak to cały czas czuję jedno wielkie cierpienie, które zupełnie nie wspógra z moimi PRZKONANIAMI o swiecie, które sa bardzo pozytywne. Dlatego chyba myślę, że to coś biologicznego. Zresztą dr K

też powiedziała, że terapia nic nie da w tej sytuacji. Mój mózg po prostu nie umie odczuwać przyjemności. Ale dziękuję, za chęć pomocy.

[zawilinski]

Guzik to chyba ty kupilas l-tyrozyne. i jak dziala na ciebie?

[magic]

mózg nie umie odczuwać przyjemnośći kurcze dziwne to ale moze i prawdziwe może my tu tak mamy w tym temacie...

ale co zrobić z tym mózgiem??dalej brnięcie w leki metoda prób i błędów czy jednak inne metody??

a jak inne to jakie??w poznaniu w klinice ketamina jest podawana jest to lek dożylny w kroplówce który często pomaga...ma działanie narkotyczne troche dotychczas był stosowany w anestozjologi jako środek znieczulający

byłem w pokoju z gościem któty przyszedł po tym a był w depresji ciężkiej spał cały czas...

i przyszedł uśmiechniety i tak mu zostało do wyjscia

kontaktu z nim nie mam jak jest teraz niewiem

ale był też drugi gościu któremu za bardzo nie pomogło

brak uczuć byłą tam więc pewnie wie o czym pisze

 

bo jak ketamina nie pomoże to zostają już elektrowstrząsy

 

a ja ciągle sie upieram przy jakiś badaniach mózgu przy tym spect albo coś...

[Gość]

No, ale Ty trochę zadwolenia odczuwasz MAgic. Gadalismy o tym. Mozesz oglądać TV.