Korat

depresja mogła ci wzrosnąć na tle przewlekłego stresu z powodu presji i leku przed matura i odpowiedzialnością za konsekwencje . Może też przepracowanie nauką , perfekcjonizm i kiepski sen mogły sprawia że już nie dajesz rady.

był kiedyś podobny wątek a w nim dym jak cholera. ciekawi mnie ile osób chcących mieszkać bez rodziców , nie jest w stanie tego zrobić.

Argish gdzieś widziałem ten zestaw leków

Obrzydliwie wyrachowania sucz. Skoro to taka patriotyczna rodzina, to niech ma dumę nie siorbac kasy od podatnikow

Pawlikowska napisała książkę z info na temat smutku, które powiolono w setkach innych. Pod tym względem zarabia na swojej osobowości, bo ta pozycja była akurat zbedna.

Ostatnio zetknąłem się pojęciem "pamięć ciała". Wystąpiło ono w zupełnie innym kontekście, mianowicie o fenomen dobrego grania beatlesów na żywo pomimo, że nic nie słyszeli. Rytm wyczuwali doznaniami z ciała. Tak głębokie przeżycie jakim jest trauma, z pewnością może przypominać ciału co przeszło, może stąd bóle. Nie jestem specem od PTSD, ale czy to aby nie częsty objaw?

Wczoraj w radiu trójka była ciekawa audycja o cywilizacji, padały bardzo ciekawe obserwacje i pytania o źródło moralności oraz co udało się osiągnąć nam jako społeczeństwu. Hipoteza dotycząca moralności była taka, że w jakimś stopniu jest ona w naszej naturze, nawet małe dzieci, które jeszcze nie potrafią posługiwać się językiem w eksperymentach dokonywały wyborów świadczących o obecności moralności. Na pytanie z czego ludzie mogą być dumni pan profesor odpowiedzial, że z wychowania dzieci. Nie wskazał podboju kosmosu, cyfryzacji , robotozacji ani żadnych innych osiągniec nauki, ale nasze podejście do dzieci. To było bardzo otrzezwiajace, bo zdałem sobie sprawę że faktycznie globalnie uczymy się najwazniejszego, komunikacji i rozwiązywania sporów bez przemocy. Kiedyś dziecko to był osobny byt, nie człowiek, coś tam , jakaś poczwarka z którego dopiero może być potencjał na człowieka, a teraz mamy wyzszy poziom empatii (o tym też mówili) i uświadamiamy sobie coraz bardziej, że bicie za złe zachowanie tylko napedza spirale nienawiści. Goście podali świetny przykład Niemckiego programu wychowawczego z lat 20stych kiedy to wprowadzono do szkół profilaktyczne bicie uczniów w każdy piątek. Zwiazek z poziomem agresji 20 lat później nasuwa się sam. W dalszej części wskazali na lawinowo rosnąca ilość doświadczeń mistycznych wśród ludzi, również a nawet zwłaszcza tych nie związanych z zadna religia instytucjonalna. Po takim peak experience, ludzie najczęściej doznają przewartościowania i zmiany tożsamości dystansujac się od ego, nie stawiając go już w centrum swojego ja. Doswiadczenia te są bardzo indywidualne i ich wpływ na nasze życie wypływa z wewnątrz , goście w tym miejscu wskazali na kryzys instytucjonalnych religii, pokazując różnice ich działania, polegająca na narzucaniu moralności człowiekowi z zewnątrz, być może na tym ma polegac ewolucja duchwowa. Audycja mega inspirująca, ciekaw jestem waszych przemyslen i tego co pozytywnego waszym zdaniem posiadają ludzie naszych czasów.

To nie to, że to tajemnica ale jeśli masz z tego wyjść, to na pewno musi to się stać w sposób dostępny tylko tobie. U mnie to nie wyniknelo ani z przemyśleń, ani terapii, ani leków, ani emocji, szczerze to kij wie z czego, nie wiem jak to nazwać, na pewno to cały mój życiorys miał wplyw, że akurat w ten sposób to się odbhlo. Nie wiem, powiedzmy po prostu że czegoś doświadczyłem, najsmieszniejsze, że nie czuje żeby to akurat jakoś specjalnych e wynikało z moich starań, jakoś to sie stało i nie pod wpływem psychodelikow, ale ma to w jakimś ułamku charakter takiego mistycznego oświecenia, w ułamki przez bardzo bardzo duże U, ale mi wystarczyło by nie myslec o śmierci. I żeby nie było, wolność od zamiarów nie nastała od razu, ale to doświadczenie zapoczątkowało proces. Atic, chcialbym :-)

Problemem wszystkich książek podających receptę na depresję, jest to że jej nie ma. Każdy musi przejść swoją droge dostosowana tylko i wyłącznie do siebie.

Latami tkwilem w rynsztoku i w życiu bym nie pomyślał , że to się odmieni, ale stało się, nie potrafię w jednym zdaniu powiedzieć jak , bo to strasznie pokręcone i skrojone wyłącznie dla mnie. Przypuszczam nawet , że to co mnie uwolnililo niejednego by zabiło. Doświadczyłem takich rzeczy że przestałem myśleć o śmierci , nic na zewnątrz się nie zmieniło, ale i w środku coś zaczęło się dziać. Jestem totalnie gdzie indziej niż myślałem, nikt nie jest z tego zadowolony co robię , ale mam to w d.. życie jest tak pokręcone że nikomu tego oceniac, nie ważne w jaki sposób, że tak porypany że nie nadaje się by o nim komukolwiek mówić, ale zadziałało i nie spieszy mi się umrzeć. Jedno życie mi udowodnilo, że potrafi pozytywnie zaskoczyć . I cokopwiek się nie dzieje tego się trzymaj Astowidad!

Astowidad, niektóre rzeczy leżą w sferze percepcji. Możesz być zatwardziałym nihilstą i nienawidzieć ludzkości, ale doświadczać chwil tak, że w ogóle nie będzie ci doskwierać myslenie o smierci. Można znaleźć dla siebie kompromis, miedzy przemyśleniami, faktami, logiką, emocjami i całą resztą duchowości, z których każda ze sfer będzie ciągnąć w inną stronę, ale razem zachęcą by przeżyć tyle ile biologia i los pozwoli.

Gwałciciele też mają swoje preferencje, z pewnością spora część wręcz uwielbia grzeczne, niedostępne i niewinne dziewczęta, przestrzegające wszelkich zasad bezpieczeństwa poruszając się bezszelestnie żeby tylko nikt nic o nich nie pomyślał. Wielu z oprawców pławi się w satysfakcji, że mogli odebrać kobiecie poczucie siły i wpływu, że upodlili całe jej istnienie. Nie jeden gwałciciel z pewnością ma chrapkę na zbrukanie wysoko postawionej silnej i niezależnej kobiety sukcesu. Sadyści kierują się swoją logiką i uwielbiają tych którzy myślą, że mogą czemuś zaradzić, gwałtem przekonując że nie mogą, że bez względu jak bardzo się starasz na tą chwilę jesteś im całkowitą własnością. Więc nie tędy droga, żeby kobiety ograniczać, tylko skutecznie i bezceremonialnie rozprawiać się z oprawcami. W polszy jest takie cackanie się, że nawet przed sądem czują się panami i otrzymują kolejną stymulację.

Jestem pewien, że byłoby dużo mniej ofiar gdyby zamiast wyrzucać za burtę społeczeństwa za same myśli pedofilskie, wspierano ich żeby radzili sobie ze swoja frustracją i nie stawali sprawcami.

Andre wyczerpałeś temat, w zasadzie już nic nie da się więcej napisać

Nic nie traci ten co się nigdy nie urodzi. Zycie miało przewidziany dla mnie taki a nie inny scenariusz, nie zrealizowałem swoich fantazji z czasow dużego cierpienia , wpasowalem się w moje możliwości i co przynosi codzienność. Czuję się jakby poza kryterium zysków i strat. Po prostu płynę z nurtem rzeczywistości jako jejspecyficzna ale integralna czesc