Samookaleczenia.

[Sorrow]

Ja zamiast się ciąć okaleczam się psychicznie :] .

 

Jak mówi piękny cytat z powieści Space Marine autorstwa Iana Watsona:

 

“Pain is... a lesson that the universe teaches us,” intoned the Chaplain. “Pain is the preserver from injury. Pain perpetuates our lives. It is the healing, purifying scalpel of our souls. Pain is the wine of communion with heroes. It is the quicksilver panacea for weakness – the quintessence of a dedicated existence. Pain is the philosophic vitriol which transmutes mere mortal into immortal. It is the Sublime, the golden astral fire! I am in pain always, in blessed pain.”

[Badziak]

A czy ktoś tu się głodzi, żeby się ukarać? Bo ja tak mam. Ostatnio jadam średnio jeden posiłek dziennie. Czy to wstęp do anoreksji?

[kite]

też jem jeden posiłek dziennie. obiad, i to jak mi mama wciśnie, staram się nie jeść. nie wiem dlaczego tak jest ale pilnuję się by nie jeść

[Gość]

ja czasem robię sobie taką karę że nie jem i chodzę głodna... nie wiem czy to wstęp do anoreksji... u mnie raczej kontynuacja bulimii... bo po jakimś czasie takiej kary mam napad obżarstwa ...

[naranja]

moja mama często podczas rozmów o tym że chcę iść na terapię odpowiada mi sarkastycznie "nie zapomnij obwinić o wszystko mnie i ojca"

 

Odpowiedz: "Dobrze, mamusiu. Właśnie takie teksty najlepiej świadczą o tym, jaki masz do mnie stosunek i czego wobec tego mi brakowało".

[kite]

a ja właśnie nie mam napadów obżarstwa. nie jem i już. dużo wody piję i mi tak dobrze

[naranja]

Zauważyłam, po sobie i innych, że anoreksja i skłonność do jadłowstrętu często idzie w parze z lękami, a w każdym razie nieakceptacją sfery seksualnej, jakimiś zakłóceniami w tym obszarze. W ogóle z trudnością w odczuwaniu i akceptowaniu popędów - seksualnym, agresji, pragnieniami. Jak człowiek to "kasuje" to i znika apetyt na jedzenie.

[Gość]

Ja nigdy nie miałam symptomów anoreksji ani bulimii, ale często nie jem jak się źle czuję, czyli przez ost 1,5 roku codzien...tylko przez większosc tego czasu brałam olanzapinę, to jadłam...teraz jem bardzo mało, nie mam apetytu, jak juz jem, to bez smaku, a najczęsciej w nocy,po lekach nasennych/uspokajająych wraca mi trochę apetytu...od nocnego jedzenia oczywiscie tyję, pomimo ze w dzien np prawie caly tydzien nic nie jem

[Sorrow]

Czasami czuję się jakbym karał siebie jak się obżeram.

[buu]

Ja jak mam stresujący dzień jem mniej

[ewap99]

No bo ludzie roznie reaguja na stres ja np sie obzeram i nie mam do niczego motywacji,moja znajoma znow nie je i robi jak by jej ktoś zato niemałą kase płacił.czasem jej zazdroszcze

[malibu]

Przy mega stresie ,depresji zwyczajnie nie mogę nic przełknąć ,nie żebym sie karała,tylko zwyczajnie nie mogę sie zmusić do jedzeni i koniec ;przy stresie duzym jem zaduzo

[Gość]

moja mama często podczas rozmów o tym że chcę iść na terapię odpowiada mi sarkastycznie "nie zapomnij obwinić o wszystko mnie i ojca"

 

Odpowiedz: "Dobrze, mamusiu. Właśnie takie teksty najlepiej świadczą o tym, jaki masz do mnie stosunek i czego wobec tego mi brakowało".

 

oj to wywołałoby karczemną awanturę... ja po prostu powoli przekonuję się że nie ma sensu rozmowa z moją mamą o mojej chorobie, samopoczuciu i leczeniu... ona nie da sobie nic powiedzieć w tym temacie. Wie lepiej i koniec...

[buu]

Lady_B, ale milczeniem przytakujesz jej.

Najważniejsze to zachować spokój

[Gość]

buu, może i przytakuję ale wolę tak niż słuchać jej krzyków i pretensji... Z resztą nie chodzi mi o obwinienie kogokolwiek tylko o to żeby mnie wspierała i chociaż postarała się zrozumieć...

[buu]

Wydaję mi się, że każdy tutaj chce wsparcia od najbliższych, zamiast krzyków i pretensji. Bo po co są te bliskie osoby? A to, że tego nie otrzymujemy/otrzymywaliśmy jest między innymi powodem pisania tutaj, na tym forum.

 

Zaczęłam ćwiczyć, po wysiłku czuję się lepiej. Ostatnio jak byłam zła pobiegałam i prawie przeszło.

[naranja]

Wydaję mi się, że każdy tutaj chce wsparcia od najbliższych, zamiast krzyków i pretensji. Bo po co są te bliskie osoby? A to, że tego nie otrzymujemy/otrzymywaliśmy jest między innymi powodem pisania tutaj, na tym forum.

 

Dokładnie...

 

Przykre to, że w rozpaczy naprzeciwko nas jest monitor, martwy komputer, a nie twarz bliskiej osoby i jej ciepły wzrok

[Korba]

występuję dziś w krótkim rękawku w pracy.

mam wszystko gdzieś.

[kite]

mi od 2 dni strasznie kręci się w głowie z niedożywienia. ale dziś zjadłam nektarynkę i na obiad kotlety sojowe więc na trochę powinno mi dać energii. ale zjem tylko po to by nie paść po drodze na reggae na piaskach lub na koncercie. potem znów przestaję jeść

[ewap99]

Kite t co robisz jest dla ciebie niebezpieczne:( kiedys moze byc za późno na pomoc:(

[kite]

no to co? z tymi zawrotami głowy czuję się normalnie, przez kilka miesięcy ostro ćpałam prochy więc taki stan dla mnie standard

[ewap99]

wyniszczysz organizm,kiedys moze zaczniesz załowac pytanie czy szkoda bedzie dało sie odwrócic jeszcze...

[naranja]

no to co?

 

Kite, a tym stwierdzeniem nie chcesz "udowodnić" nam, sobie samej i osobom z głowy (które kiedyś zrobiły Ci krzywdę), że żadne rany Cię "nie bolą"? Pokazujesz "A co tam, ja lubię zniszczenia, ból i rany, sama je sobie z resztą zadaję, tnę się, głodzę się i to jest ok dla mnie, więc możecie mi...".

 

?

 

Za co SIEBIE karzesz?

Czy Twoja autoagresja nie jest może obroną przez mega gniewem, nienawiścią i wściekłością do matki i ojca, tak przerażająco silną, że przerzucasz to na siebie...? Oraz ucieczką przed odczuciem, jak mocno oni Cię zawiedli, jak bardzo byli słabi i okrutni, podczas gdy Ty jako dziecko pragnęłaś bliskości i bezpieczeństwa?

 

Przepraszam za te analizy, problemy z odżywianiem się i taka postawa obronna jest mi... bliska...

[kite]

naranja, weź ty zostań terapeutą karzę się też za to że jestem zboczeńcem i powodem wszelkich kłopotów w rodzinie

[naranja]

karzę się też za to że jestem zboczeńcem i powodem wszelkich kłopotów w rodzinie

 

?????????????

Wiesz co... tym stwierdzeniem to przekraczasz wszelkie granice rozsądku, sorry

Urodziłaś się jako małe, niewinne i bezbronne dziecko, jak każdy z nas, a zboczeńcem to był Twój ojciec i jego działania spowodowały wszelkie kłopoty i problemy, jakie są teraz Twoim udziałem (w tym jakieś "zboczeńce" tendencje, które przejawiasz, cokolwiek masz na myśli). Matka też lepsza nie była, skoro Ci nie pomogła, skoro nie dała Ci takiej bliskości, abyś mogła jej powiedzieć wszystko i tym samym jest współtwórcą twoich kłopotów. Wiec kochanie, trochę logiki i realizmu! Dziwne byłoby gdybyś po takich przejściach była zadowoloną grzeczną dziewczynką żyjącą sobie spokojnie. Skoro, jak twierdzisz, "sprawiasz kłopoty", to znaczy, że Ci bardzo źle i nikt tego nie widzi.

 

Idziesz na konsultacje na 7f w końcu?