Mam siebie dość.

Dlaczego mam siebie dość i tak nie lubię siebie. Wkurza mnie to co robię, moje zachowanie i to, że czuje się jak dureń, skończony idiota. Ba nawet czasem tak by należało mnie nazywać. Wciąż podąża za mną czarny cień, taki diabełek, który namawia mnie do złego. Zrobię coś źle, albo wyrządzę komuś przykrość, a później mam wyrzuty sumienia. I ta ciągła senność i niewyspanie. To mnie przerasta, już nie radzę sobie z tym, z moimi emocjami i zachowaniem. Codziennie zadaję kilka pytań i nie potrafię na nie odpowiedzieć w pełni.

Czym to zachowanie jest spowodowane?

Dlaczego tak nienawidzę siebie i ludzi?

Dlaczego tak bardzo nie lubię kobiet?

Czy tylko ja tak mam?

Musze taki być, może jest jakieś lekarstwo, które zmieni to wszystko.

A naprawiasz te krzywdy? Bo myślę, że to typowe emocjonalne bagienko i się w nim taplasz nie robiąc nic konstruktywnego. Próbujesz stonować emocje? Nie ma na to świetnego lekarstwa, a czuję że trzeba zacząć od pracy nad sobą.

Pewnie że trzeba. Ale jak, jeśli tego nie potrafię. Nie umiem się spiąć i powiedzieć sobie "od jutra..." czy "od dziś będę lepszym normalnym człowiekiem.

maniak

a jak dlugo to trwa?

Maniak, bo to nie "od jutra" czy "od dziś" masz coś zmieniać, tylko od TERAZ, natychmiast! Różnica subtelna ale bardzo znacząca :)

maniak

a jak dlugo to trwa?

Już kilka lat.

Wkurza mnie to, że nie pamiętam o czym pisałem. Nie pamiętam co myślę. Mam takie cholerne problemy z pamięcią.

-- 14 paź 2013, 21:36 --

Niestety nikt nie ratuje zbłąkanej owieczki. Cóż trudno. Mam i tak siebie nadal dość.

Zbłąkana owco czego Ty oczekujesz że ktoś Cię weźmie za rączkę i wychowa tak jak sobie tego życzysz?

Chcesz słuchać tekstów o tym że jesteś wartościowym człowiekiem i życie ma sens?

Przecież to i tak do Ciebie nie trafi, twój problem to problem KAŻDEGO człowieka

biedny, bogaty, szczęśliwy, nieszczęśliwy też ma takie myśli i też ma swoje dobre i złe strony.

Wydaję mi się że nie znasz czegoś takiego jak odpowiedzialność i obawiam się że będziesz musiał sam przekonać się

na własnej skórze jak bardzo trudna jest odpowiedzialność.

Uwierz mi że czasami trzeba coś stracić by coś docenić, a żeby odzyskać trzeba się zmienić.

Póki co płaczesz jak Ci źle, popatrz na ludzi wokoło Ciebie jak oni to znoszą,

nie patrz cały czas na siebie, w twoim wpisie widze tylko : ja , ja , ja.

Rozejrzyj się i przestań płakać jak mała dziewczynka w piaskownicy tylko dorośnij, postaw sobie cele w życiu,

żyj dla siebie, rób co chcesz, nie ograniczaj się - ale bierz za to PIEPRZONĄ odpowiedzialność.

Dzięki za komentarz, ale ja już wziąłem się za siebie i wiem czym jest odpowiedzialność. Popełniłem błąd 2 lata temu i przez najbliższe lata będzie się za mną ciągnął jak guma z majtek.

-- 18 paź 2013, 17:50 --

Znów uświadomiłem sobie jak bardzo głupim człowiekiem jestem. Jak mało wiem o sobie, życiu, nauce, czytaniu, pisaniu i innych tematach. Odpisując komuś na maile, piszę coś co tak naprawdę nie ma sensu, sam nie wiem co piszę. Jestem byle jakim człowiekiem i dlatego też byle co piszę. Odpiszę na wiadomość, a za dwie minuty nie pamiętam o czym pisałem. To żałosne. Jak bardzo popsuty jestem i nie nadający się do niczego.