maniak

Dzięki za komentarz, ale ja już wziąłem się za siebie i wiem czym jest odpowiedzialność. Popełniłem błąd 2 lata temu i przez najbliższe lata będzie się za mną ciągnął jak guma z majtek. -- 18 paź 2013, 17:50 -- Znów uświadomiłem sobie jak bardzo głupim człowiekiem jestem. Jak mało wiem o sobie, życiu, nauce, czytaniu, pisaniu i innych tematach. Odpisując komuś na maile, piszę coś co tak naprawdę nie ma sensu, sam nie wiem co piszę. Jestem byle jakim człowiekiem i dlatego też byle co piszę. Odpiszę na wiadomość, a za dwie minuty nie pamiętam o czym pisałem. To żałosne. Jak bardzo popsuty jestem i nie nadający się do niczego.

Już kilka lat. Wkurza mnie to, że nie pamiętam o czym pisałem. Nie pamiętam co myślę. Mam takie cholerne problemy z pamięcią. -- 14 paź 2013, 21:36 -- Niestety nikt nie ratuje zbłąkanej owieczki. Cóż trudno. Mam i tak siebie nadal dość.

Myślę że Twoje zachowanie i to co spotkało Cię w okresie szkolnym, to zupełnie normalne. Ale też mogło być tak, że nikt do Ciebie nic nie miał, a ty sama wkręciłaś sobie że nikt Cię nie lubi. Kłótnie z koleżankami to chyba normalne u kobiet jeszcze w wieku kiedy wszystko w organizmie szaleje, każdy się buntuje. Mogę doradzić, byś nie rzucała szkoły, tylko zdała maturę i poszła na jakieś studia, a jeśli to Ci przerasta to zapisz się do jakiegoś studium zaocznie i szukaj pracy. Pamiętaj że nauka to potęga, ludzie mogą zabrać wszystko, ale wiedzy nikt nie odbierze. Sam źle zrobiłem bo przerywałem swoją naukę. Nie chciało mi się uczyć nigdy. Też nie lubiłem szkoły, a właściwie ludzi którzy mnie otaczali. Zauważyli że jest ze mną coś nie tak, że jestem inny i wykorzystali to. Ja z powodu mojej głupoty i wolnego myślenia nie zauważałem tego. Ale nie mogę zrzucić winy na szkołę czy tych ludzi, to tylko i wyłącznie moja wina, bo sam się nabrałem, dałem złapać w pułapkę. Więc nie zostawiaj nauki, ucz się puki możesz. Mi się nie chciało jak już pisałem, dlatego po dziś dzień nie mam skończonej szkoły, na studia nie mam już szans. Żałuje tego, że w szkole ważniejsi byli koledzy, imprezy i alkohol niż nauka. Trochę winy leży po stronie moich rodziców bo powinni od małego wpajać mi że muszę się uczyć, ale było zupełnie inaczej, pracowali, a po południu zostawiali mnie z nauką samego, a ja jak to mały dzieciak nic mi się nie chciało samemu. Nie miałem tego motoru który by mnie napędzał. Nie było przy mnie osoby która zmobilizowałaby mnie do działania i pracy. A dziś, również jestem pozostawiony samemu sobie. Brak kolegów, koleżanek, przyjaciół, osoby która dałaby mi siłę. Nawet rodzina z którą pomieszkuje daje mi popalić, dla nich cały czas jestem "głąbem, głupim człowiekiem". Co z tego że mam swoją pasję, wiele rzeczy mnie interesuje. Ale nie nikt tego nie potrafi docenić. Powtórzę. Nie rezygnuj ze szkoły, będzie dobrze. Jeśli będziesz chciała pogadać lub popisać to napisz wiadomość prywatną.

Pewnie że trzeba. Ale jak, jeśli tego nie potrafię. Nie umiem się spiąć i powiedzieć sobie "od jutra..." czy "od dziś będę lepszym normalnym człowiekiem.

Dlaczego mam siebie dość i tak nie lubię siebie. Wkurza mnie to co robię, moje zachowanie i to, że czuje się jak dureń, skończony idiota. Ba nawet czasem tak by należało mnie nazywać. Wciąż podąża za mną czarny cień, taki diabełek, który namawia mnie do złego. Zrobię coś źle, albo wyrządzę komuś przykrość, a później mam wyrzuty sumienia. I ta ciągła senność i niewyspanie. To mnie przerasta, już nie radzę sobie z tym, z moimi emocjami i zachowaniem. Codziennie zadaję kilka pytań i nie potrafię na nie odpowiedzieć w pełni. Czym to zachowanie jest spowodowane? Dlaczego tak nienawidzę siebie i ludzi? Dlaczego tak bardzo nie lubię kobiet? Czy tylko ja tak mam? Musze taki być, może jest jakieś lekarstwo, które zmieni to wszystko.

Jestem tak cholernie leniwy że nawet nie chce mi się czytać tego o czym piszecie.

Jestem Samotny. Dlaczego, tak myślę? Ponieważ wydaje mi się że ludzie jeśli kogoś lubią odzywają się do tej osoby, a jeśli kogoś nie lubią to wiadomo milczę w jego stronę. Ja nie mam znajomych, przyjaciół. A nawet śmiem powiedzieć że świat zaczyna mnie męczyć. Strasznie się nudzę.