Mój dzisiejszy dzień

czuję, że odżywa uczucie we mnie jakby to nazwać poprostu, że chcę żyć z ludzmi, teskniłam za nimi, bo ostatimi tygodniami oddaliłam sie od Ludzi i jak najbardziej mi odpowiadała ta chroniczna samotność i..a poczułam, że żyć wśród przyjaciół i czuć zrozumienie i bliskość Ich Jest mi Bardzo potrzebne i zatęskniłam za Tym, za nimi

Mam teraz bardzo podobnie... Tylko że u mnie fazy "tęsknienia za ludźmi" są zwykle dużo krótsze, niż potrzeby odcięcia i samotności - a to kurka wodna nie sprzyja podtrzymywaniu kontaktów

Tez znam ,te stany a przez ostatnie miesące niestety z nasileniem większym, ale to juz zwiazek ma raczej z pewną sytuacją w moim zyciu, a wśród ludzi czuje sie obok a nie z nimi.

[amelia83/b], to dobry objaw, pielęgnuj go. Odcięcie się od ludzi nie wróży niczego dobrego.

Ja, na szczęście, tego problemu nie mam, często odwiedzają mnie Synowie ze swoimi "Polówkami", Znajomi. Za to inne mi utrudniają życie. Każdy z nas ma podobne, czasem własne leki, stresy, ataki. Rzadko miewam momenty wątpliwości, jednak czasem dopada mnie melancholia, związana z życiem Nerwicowców.

I choć mnie jest łatwiej, jestem rencistką, nie zapomniałam, jak w młodości byłam zagubiona i zdezorientowana, co mi właściwie jest, dlaczego????

Tak naprawdę, u mnie przyczyn stanów lękowych może być wiele, ale chyba głównie są "wzmacniane" przez zaburzenia hormonalne, charakterystyczne dla kobiet w moim wieku. Trwa to ponad 10 lat w moim przypadku, kiedy minie - nikt nie wie??? Nikt nie może mi zagwarantować, że, przynajmniej, te uderzenia gorąca nie będą mnie straszyć....

tahela ja często czuję się "obok"...trudno, a kocham chwile dobre, takie cenne, gdy czuję się wśród" i taka całkiem fajna, normalna babka ze mnie" ; każdy z nas potrzebuje akceptacji, poczuć się Rozumianym, Ważnym dla Innych...Bo tak naprawdę Nikt nie chce być samotny, nieistotny...a przezcież wszyscy potrzebujemy Siebie, nie żyje się dla siebie samego

tahela ja często czuję się "obok"...trudno, a kocham chwile dobre, takie cenne, gdy czuję się wśród" i taka całkiem fajna, normalna babka ze mnie"

To można czuć się wśród? Kurczę, ja zawsze jestem albo obok, albo sama

tahela ja często czuję się "obok"...trudno, a kocham chwile dobre, takie cenne, gdy czuję się wśród" i taka całkiem fajna, normalna babka ze mnie"

To można czuć się wśród? Kurczę, ja zawsze jestem albo obok, albo sama

można kochana..wierz mi.też to poczujesz.ja pisząc to czuję, że piszę z Toba nie stoisz wcale obok..

umieram..........

ok - to ja z innej (pozytywnej) rury - o 14 jade do Wrocławia autem. Ja kieruje. Sama jade. To jakieś 40 km ode mnie. A dlaczego to takie wyzwanie?:

1. Choruję na nerwicę lękową z agorafobią.

2. Biorę leki od miesiąca. Trzy tygodnie leżałam w domu (bałam się wyjść). Czas się przełamac.

3. Dziś w nocy miałam atak paniki - więc poprzeczka uniesiona jest wyżej,

4. Ostatnie wspomnienie jazdy autem? - miesiąc temu wyjechałam od koleżanki i w drodze do domu (60km) dostałam takiego ataku paniki, że wylądowałam w polu ;-)... stałam tam godzinę na mrozie trzęsąc się z lęku, już chciałam wzywać karetkę... Wziełam pół xanaxu i zawróciłam do koleżanki (ujechałam ok 5 km od niej). Potem przyjechała po mnie znajoma.

Dlatego jak widzicie wyzwanie nie lada. Trzymajcie kciuki!

to-Nie-zomo, kciuki

uważaj na drodze

Mój będzie naprawdę zajety i cholernie męczący Matka zaangażałowowałą mnie do gotowania wyrobów świątecznych, bo sama wyjeżdża po moim wylocie i wraca 23-go. Mam wszystkiego dośc i jestem strasznie zmęczony wysłuchując stale jej krzyków. Ehhh, gdyby można bylo przyspieszyc czas..w dodatku wysiadła mi matryca w laptopie i trzeba rozejrzec sie za nowym, szlag mnie trafia mormalnie

Amon_Rah, a nie masz przypadkiem tego laptopa jeszcze na gwarancji?

Nie, niestety, skonczyla sie juz

dziergam... pruję... dziergam znów... cholerne rękawy od swetra... po co? chyba do trumny...

Paskudny dziś dzień

Taka zwykła, spokojna niedziela w domu, we własnej sypialni a nie w szpitalnym łóżku.

Bardzo mi tego brakowało, szkoda tylko, że za 3 godziny muszę znów wracać do szpitala:(

Wreszcie trochę ciekawy. :)

Rozdrażniony bez powodu, tego nie lubię.

Waham się czy wspomóc się czymś, by poczuć ulgę na jakiś czas.

Lecz czy warto, kiedy rok temu rzuciłem leki?

Nie jestem wymagający ¼ Sedam-u mi pomaga rozluźnić się i mieć dobry sen.

Przetrwam i to, jak każdego dnia, lecz czy warto tracić tyle sił?

Rozdrażniony bez powodu, tego nie lubię.

Waham się czy wspomóc się czymś, by poczuć ulgę na jakiś czas.

Lecz czy warto, kiedy rok temu rzuciłem leki?

Nie jestem wymagający ¼ Sedam-u mi pomaga rozluźnić się i mieć dobry sen.

Przetrwam i to, jak każdego dnia, lecz czy warto tracić tyle sił?

Też tego nie lubię ;/ Mnie już takie rozdrażnienie trzyma ponad miesiąc ale nie mam zamiaru iść do psycha po leki bo już kilka lat nie biorę... Regularnie melisa i jakieś ziołowe, nie wiem czy to coś pomaga ale chociaż psychicznie sobie wkręcam, że tak

3 tydz jadę terapie Richardsa no i drugi raz zacząłem do psychologa chodzić, tym razem nie zrezygnuje tak szybko pozdro i lepszego kolejnego dnia!

Wybrałem metodę, oddychanie przeponą, zrobiłem sobie kolacyjkę.

Do tego mały browarem i jest super.

I tak ma być :) Ja dzisiaj na małym kacu więc trochę ciężki był ten dzień Jutro na rano do pracy więc jakoś to zleci, nie wiem czemu tak mam ale jak wcześnie wstaje to się lepiej czuje bo jestem długo zaspany i przymulony, dopiero później pojawia się napięcie i stres. Po pracy siłownia a potem to już będę na tyle zmęczony, że aż się będzie chciało odpocząć i wyluzować

cały dzień byłam poddenerwowana nie mogłam się wyluzować

wieczor fatalny jestem rozdrażniona poddenerwowana już tak późno a ja nie mogę zasnać

ciekawe jak rano wstanę do pracy

strasznie nie lubię takich dni jak dzisiejszy

Zaczal sie o 5:03...niestety nerwy daja o sobie znac Pewnie kolo poludnia bede nieprzytomna...

Zapowida się bardzo ciężki dzień.Noc była koszmarna, długo nie mogłam zasnąć, poźniej wydawało mi się,że jestem w jakimś letargu, do tego uczucie ciężkości w klatce.Wczorajszy dzień był bardzo nerwowy, dlatego w nocy mi się to wszystko odbiło.Ide do lekarza rodzinnego, powiększony węzeł nie daje mi spokoju,postanowiłam, że sprawdze to po świetach ale nie dam rady tak długo wytrzymac bo się wykończę.Wizyta dopiero na 16 już odczuwam ten okropny lęk...

Dzwonie do pewnej firmy i dzwonie i dzwonie......i się dodzwonić nie mogę........zaraz mnie coś trafi

Witam Wszystkich:) Nie wiem, czy to odpowiedni wątek, by zamieścić taki post, ale z chęcią nawiążę kontakt mailowy z osobą borykającą się z nerwicą lękową. Mam 24 lata, pochodzę ze Śląska, od paru lat męczę się z tą przykrą przypadłością. Z pozoru wyglądam na szczęśliwą realizującą się osobę, ale jednak gdzieś w środku strasznie mi ta choroba doskwiera i mimo terapii nie mogę jej zwalczyć. Chciałabym popisać z dziewczyną w podobnym wieku i sytuacji - może uda nam się jakoś nawzajem podnieść na duchu:) Pozdrawiam

Prawie zdrowa, ale ejednak troche , kaszlu, mały katarek i ból gardła w jednym miejscu i zastanawiam się czy powinnam już wyjść z domu czy jeszcze nie, bo ja sie wywlekę za szybko to mnie zawieje i od początku sie zacznie .Z resztą 14-go mam dentystę to nie i tak musze i przy okazji jutro sie na jazde umowie tez jak sie da na 14-go i przy okazji pare innych spraw załątwię, zanosi sie na dłuższe bieganie po mieście i sie troche bojam ,ze chorubsko powróci,ale cóz, w lodówce tez juz pustki wiec nalezało by na zakupy wyruszyć jeszcze dodatkowo.