Depresja? A może cos innego... ;(

Witajcie.

Na początku chciałbym z góry przeprosić jeśli trafiłem na złe forum i w zły dział. Ale od jakiegoś czasu coś mnie męczy od środka i nie mogę sobie z tym poradzić. Zacznę od tego, że mam 17 lat i chodzę od września 2009 roku do nowej szkoły. Chyba właśnie przez nią mam kłopoty sam ze sobą. Na początku było wszystko dobrze nie traktowałem szkoły bardzo poważnie tylko jako zło konieczne, które trzeba skończyć aby mieć lepszą przyszłość. Jednak teraz to co się dzieje to jest dla mnie nie do pomyślenia. Wracam do domu jak każdego dnia i tu zaczyna się problem zamiast odpocząć, gdzieś wyjść, odrobić lekcje czy robić coś innego ja się tylko plącze po domu i denerwuje. Na siłę robię sobie problemy. Ciągle twierdze że się czegoś nie nauczę lub czegoś nie odrobię. Straciłem wiarę w siebie. Zamiast zapomnieć o szkole w domu prześladuje mnie ona jeszcze bardziej. Przejmuję się każdą klasówką, boję się tego że mnie ktoś weźmie do odpowiedzi, boje się złych ocen oraz mam wrażenie że ktoś mi będzie robił jakieś wyrzuty mimo iż wcale tak nie będzie. Nie wiem co robić. Nie mogę sobie z tym poradzić. Przez kolegów z klasy jestem lubiany i nie mam z nimi problemów. Od kiedy tak się tym przejmuje schudłem. Strasznie mi to marnuje mój czas bo zamiast coś robić to ja wciąż myślę. Ciężko mi jest spać.

Jeśli macie dla mnie jakieś dobre rady prosiłbym o napisanie ich. Niby głupi problem a jednak nie potrafię sobie czasem z tym radzić i tracę ochotę do wszystkiego.

Witamy na forum!

Jest to dobry dział

Nie jest to głupi problem

Polecam Ci w twojej szkole się wybrać do psychologa i pogadać może powiedzieć komuś w domu psycholog szkolny powinien pomyśleć i na podstawie twoich wypowiedzi skierować Cię dalej.

Daj znać.

Chciałbym uniknąć rozmowy z jakimkolwiek psychologiem. Wierze że da się to załatwić jakoś inaczej. Rozmawiałem już z rodzicem i trochę się poprawiło ale wciąż został brak wiary w siebie, przejmowanie się wszystkim, obawy przed jedynka czy klasówka w szkole

anonim11, dlaczego chcesz uniknąć rozmowy z psychologiem? Oni naprawdę mają skuteczne techniki radzenia sobie z takim lękiem jaki opisujesz. Potrafi zimnym okiem ocenić nasz strach, powiedzieć nam jak bardzo jest nierealny.

Czy tak trudno zrozumieć, że ludzie tu zaglądający szukają Was a nie psychologa? Rozmowy, wsparcia - nie odsyłania do lekarza, leków i terapii. Ehhhhhh....

Czy tak trudno zrozumieć, że ludzie tu zaglądający szukają Was a nie psychologa? Rozmowy, wsparcia - nie odsyłania do lekarza, leków i terapii. Ehhhhhh....

a znasz jakiś lepszy sposób, uzdrowiciela, księdza-uzdrowiciela, a może sama uzdrawiasz?

psycholog/psychiatra to najrozsądniejsze rozwiązanie, bo od tego oni są - od rozwiązywania problemów natury psychicznej, od wysłuchania, nauczenia nowego spojrzenia na sprawy..

Wiera, ależ śmiało skoro uważasz że jesteś odpowiednią osobą do doradzania między innymi ludziom z myślami samobójczymi to powodzenia, doradzaj. Ja nie mam odwagi. Sama mam zaburzenia więc nie będę dobrym doradcą............