Cześć

Mam lat siedemnaście, zwą mnie Zuzanną, mieszkam z siostrą i mamą. Właśnie rodzina jest powodem, dla którego się tu zarejestrowałam.

Moja mama ma CHAD, którego bezpośrednią przyczyną był rozwód. Wszystko zaczęło się kilka lat temu, a ponieważ tatko ciągle nam dokłada i żyjemy w biedzie, z mamą jest coraz gorzej. Ma nie tylko skoki aktywności i uśpienia, ale i zmienne nastroje. W ciągu dnia potrafi śmiać się i żartować, pięć minut później spoważnieć, zacząć gryźć się problemami i złościć na inne osoby. Choć zazwyczaj takie zachowanie jest dla mnie prowokacją, spuściłam z tonu i nie odpowiadam już na argumenty mamy swoimi. To bez sensu, nie chcę jej dołować.

Mama nie jest ubezpieczona, ostatnio ukruszył jej się ząb i odkryła, że pewną szpecącą chorobę. Sorry, że piszę ogólnikowo, ale może szukać w google i się zdenerwować, że tu o tym piszę. Dowiedziałam się też, że po mojej osiemnastce zamierza popełnić samobójstwo, żeby moja siostra miała tylko właściwą opiekę. Zastanawiam się nawet, czy sama nie miałabym się zabić, żeby tylko ona przeżyła, bo to chyba jedyny sposób. Nie spieszy mi się do grobu, depresji chyba jeszcze nie mam, ale bardzo chcę uratować moją rodzinę. Jakieś pomysły?

Neutron, Witaj na forum.

Czy mama bierze leki na CHAD? Myślę też, że powinna uczestniczyć w terapii. Myśli samobójcze są niepokojące. Niepokojące jest też to, co Ty myślisz..., żeby ocalić mamę poprzez samobójstwo. To nie jest żadne rozwiązanie.

Porozmawiaj z mamą o niepokojących Cię zachowaniach z jej strony, namów ją, żeby zgłosiła się do Urzędu Pracy i zarejestrowała się, wtedy będzie ubezpieczona. Dobrze byłoby, gdyby dostała wsparcie z Waszej strony i odczuła, że zależy Wam na niej. Może da namówić się na terapię.

Jeśli masz myśli samobójcze są niebezpieczne porozmawiaj np z psychologiem on powinien tobie dać cenne rady. No i bez rozmowy z mamą się nie obejdzie.

Niestety, nie stać nas na psychologa ani na leki na CHAD. Rozmowy nic nie dają, skutkują najwyżej na parę minut, bo potem mamie zmienia się na strój i ja już nie wiem, na czym stoję.