Problem z przywiązaniem do ludzi

Witajcie.

Chciałbym podzielić się z Wami moim problemem osobistym. Otóż za bardzo przywiązuję się do ludzi i przeszłości. Problem wrócił się, gdy zacząłem spotykać się z koleżanka, która jest obecnie moją dziewczyną. I z góry mówię Wam, że nie chodzi o 'miłosną tesknotę'.

Po prostu już chwilę po rozstaniu się, chce do niej wracać, ale nie umiem tego kontrolować. Mimo, że widzę się z nią codziennie, to cały czas chciałbym przy niej być. I nie chodzi tu tylko o ten przypadek. Tak samo mam, gdy np. wyjeżdżam od rodziny, albo wyjeżdża ode mnie brat, bliska osoba. Mam 17 lat, mieszkam z rodzicami, nie mam rodzeństwa.

Może wydawać się Wam, że to tylko młodzieńczy zapał, ale nie. To uczucie strasznie mnie męczy i praktycznie nie pozwala normalnie żyć :/ Poza tym wszystko w porządku, więc nie wiem, czy konieczna jest wizyta u psychologa...

Wygląda to tak, że wracam myślą do chwili, w której było ekstra i nagle ogarnia mnie żal, że to już minęło, a bardzo chciałbym wrócić do tej chwili...

To nie jest problem z przywiazywaniem sie do ludzi a raczej masz taka jakby manie rozpamietywania tego co bylo, moze podswiadomie obawiasz sie odejscia, lub pogorszenia stosunkow z osobami. Moze dlatego ze jestes jedynakiem i potrzebujesz jak kazdy czlowiek bliskosci, ale sprobuj rzadziej o tym myslec a zajac sie czyms np sportem, czy temu podobnym hobby. Nawiazesz takze stosunki z ludzmi ale plytkie i moze sie nauczysz ze niekoniecznie trzeba byc blisko z ludzmi by miec z nimi kontakt.

To nie jest problem z przywiazywaniem sie do ludzi a raczej masz taka jakby manie rozpamietywania tego co bylo, moze podswiadomie obawiasz sie odejscia, lub pogorszenia stosunkow z osobami. Moze dlatego ze jestes jedynakiem i potrzebujesz jak kazdy czlowiek bliskosci, ale sprobuj rzadziej o tym myslec a zajac sie czyms np sportem, czy temu podobnym hobby. Nawiazesz takze stosunki z ludzmi ale plytkie i moze sie nauczysz ze niekoniecznie trzeba byc blisko z ludzmi by miec z nimi kontakt.

Raczej obiektywnego pogorszenia sytuacji. Być może wynika to z tego, że np. zbliżają się wyjazdy wakacyjne, rozstanie itd. Co do sportu, to ćwiczę na siłowni. Z drugiej strony mam wrażenie, że mój problem bierze się z tego, że czasem po prostu nudząc się w domu za dużo myślę. Gdy tylko jest opcja, umawiam się z kolegami, ale jak tu się umawiać gdy ciągle pada deszcz...

A moze warto zebys znalazl sobie cos co bedzie sprawialo Tobie prazyjemnosc. Chodzi mi o zajecuie,hobby.

Teraz jak jetsw miare cieplo mozesz wybierac sie na wycieczki rowerowe, mozesz w razie nie pogody czytac ksiazki.

Dokładnie, tak jak mówi Donkey, trafiła moim zdaniem w sedno sprawy. Człowiek jak ma dużo czasu wolnego i nie wie co z nim zrobić zaczyna rozpamiętywać. Dlatego warto się zająć czymkolwiek co by Cię zaabsorbowało.