Myśli samobójcze

[Wirginia Zachodnia]

44 minuty temu, Heledore napisał:

Dzisiaj tak cholernie bardzo chciałabym się wybrać na drugą stronę...

Zostajesz z nami. Forum cię potrzebuje. Niedługo będzie wiosna. 

[neon]

7 godzin temu, Heledore napisał:

Dzisiaj tak cholernie bardzo chciałabym się wybrać na drugą stronę...

 

Współczuje, wiem jak to jest. 

[Illi]

3 godziny temu, Heledore napisał:

Dzisiaj mimo wszystko troszeczkę lepiej.

Nawet nie wiesz jak to "troszeczkę" mnie cieszy  przytulam wirtualnie  

[nieprzenikniona]

10 godzin temu, acherontia styx napisał:

Nie musiałam nic mówić - moja lekarka zna mnie już na tyle, że sama zauważyła, także tylko mnie przytuliła.

 

Jeśli taki gest Ci pomógł chociaz trochę to na prawdę fajne z jej strony

tez mi się zdarzyło być przytuloną przez psychiatrę i o ile jedna zapytała mnie o zgodę i nie czułam z jej strony żadnej presji o tyle druga zrobiła to totalnym wywarciem nacisku jako coś co miało zadziałać terapeutycznie (wg niej) a odniosło zupełnie odwrotny skutek...

[nieprzenikniona]

14 minut temu, acherontia styx napisał:

Ja byłam w takim stanie, że było mi wszystko jedno  na pewno nie potraktowałam tego jako naruszenie granicy czy coś  chociaż nie pytała mnie o zgodę  ale na mnie takie gesty źle działają pod takim względem, że ja się potrafię jeszcze bardziej rozpłakać  w tym przypadku nie, ale kiedyś się masakrycznie rozryczałam jak mnie przytuliła 

No reakcje mogą być różne ale nawet taka z totalnym "rykiem" w sumie tez jest ok a przynajmniej w jakiś sposób "oczyszcza"

U mnie było inaczej...tzn ta pierwsza lekarka ktora zapytała o zgodę to po prostu było dość mocno przypadkowe spotkanie po latach (a była moją prowadzącą w szpitalu i w sumie dobrze ją wspominałam), ta druga ktora mnie do tego zmusiła to zupełnie inna historia...na terapii grupowej na oddziale kiedys po prostu wspomniałam, że nienawidzę się przytulać/ być przytulaną (skutek wieloletniej traumy) a ona nawet nie próbowała zrozumieć przyczyny (nie podałam nigdy powodów a oni tam w sumie nigdy nawet nie zapytali) za to przed przepustką swiateczna kazała się mi przytulić na "pożegnanie" i stwierdzila, że no "nie było to takie straszne"...pomijam, że nawet nie czułam do niej nici sympatii i gdybym nawet lubiła się przytulać to byłaby jedną z ostatnich osob, które chciałabym przytulić

Edytowane 8 Stycznia 2021 przez nieprzenikniona

[nieprzenikniona]

10 minut temu, acherontia styx napisał:

Z moim charakterem to ja już bym tą drugą lekarkę zapytała czy ja wyglądam na jakąś maskotkę do przytulania i na pewno bym na to nie pozwoliła, a tym bardziej, że jak sama piszesz, była Tobie w sumie obojętna jako osoba.

No ale ja jestem typem, który nie pozwala się przytulać "byle komu"  z lekarką inna sytuacja, bo znamy się długo i mamy fajną relację. 

Ja to zrobiłam dla tzw swojego świętego spokoju...tzn. już czułam ile bym się nasluchala pozniej na terapiach gdybym odmówiła (bo to był gdzieś środek "turnusu") i że wmawialaby mi bardzo dziwne rzeczy nie pytając nigdy mnie o przyczyny...ale to generalnie był taki typ lekarki (niby też psychoterapeutki), ktora wie lepiej co jest dobre dla danej osoby nawet bez poznania faktycznego problemu

 

Edytowane 8 Stycznia 2021 przez nieprzenikniona

[Illi]

Co u Was? U mnie sobie krążą... podsuwają głupie obrazy i pomysły. I atakują w najgorszych momentach dnia codziennego  

[DeNiro]

Rozsiadły się wygodnie

[el33]

5 godzin temu, Lilith napisał:

JAk się czujecie?

Wydaje mi się, że dochodzę do momentu decyzji czy jestem gotowa zostawić je za sobą, zrezygnować z nich jako wyjścia awaryjnego, takiej namiastki "kontroli" po jaką się sięga gdy wszystko wydaje się być do d...

[Illi]

Ostatnio była masakra... To nie było myśli, a już plany- ten moment kiedy zaczynam bać się swojej głowy. Teraz znowu mam względny spokój w domu i się uspokoiło. Za każdym razem, gdy jestem przyparta do muru, nikt nie słucha tego co mówię i co ja bym chciała przychodzi właśnie taki moment. Bezsilność pcha do tego, aby to skończyć skoro i tak nie będę żyła wg własnych zasad. 

[Illi]

1 godzinę temu, Lilith napisał:

A ja pierwszy raz od długich lat mogę napisać, że nie mam myśli samobójczych. 

 jak miło przeczytać takie wiadomości z rana

[Illi]

Fatalnie w tym temacie. Od telefonu który całkowicie wybił mnie z pionu nie mogę się ich pozbyć... błagam, dobijcie mnie.

[Illi]

M.s. są i to za bardzo nasilone. Czuję, że jest tego za dużo i jedyne o czym myślę to wylogowanie się z tego wszystkiego... przestaje mieć kontrolę... 

[polanka_]

Dlaczego teraz Illi? Co się stało? 

[Gość]

Są cały czas

[Illi]

W dniu 5.03.2021 o 21:58, polanka_ napisał:

Dlaczego teraz Illi? Co się stało? 

Przerasta mnie życie, składanie zeznań, cała ta otoczka ze śledztwem... za dużo dla mnie. Za bardzo wraca przeszłość, na co nie jestem gotowa. 

[nikt istotny]

Pojawiają się w sposób zupełnie beznamiętny i to - paradoksalnie, rzec by można - w sytuacjach raczej spokojnych.

[Illi]

Przyszły... Wczoraj były intensywne, po nocy się zmniejszyły, ale gdzieś krążą... 

[nieprzenikniona]

Niestety znowu obecne, żałuję, że zdecydowałam się na założenie rodziny- nie miałabym teraz oporów przed podjęciem decyzji...

[antylopa]

Tak mnie przorała ostatnia terapia, że nawet i mnie pojawiły się myśli. Dawno ich nie miałam. 

Czy to wszystko ma wogole sens?

[nieprzenikniona]

Ja wczoraj omawiłam moje na terapii (w sumie temat wypłynął przy okazji)...chyba najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie uważam aby jakiekolwiek inne życie/ zmiany w życiu spowodowałyby odczuwanie, że faktycznie jestem na swoim miejscu...dlatego albo pozostaje mi wytrwać w tym co stworzyłam albo po prostu to zakończyć. 

[antylopa]

2 godziny temu, nieprzenikniona napisał:

Ja wczoraj omawiłam moje na terapii (w sumie temat wypłynął przy okazji)...chyba najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie uważam aby jakiekolwiek inne życie/ zmiany w życiu spowodowałyby odczuwanie, że faktycznie jestem na swoim miejscu...dlatego albo pozostaje mi wytrwać w tym co stworzyłam albo po prostu to zakończyć. 

Jestes w stanie tak wprost powiedzieć T o myślach?

Ja sobie tego nie wyobrażam i nigdy o nich nie powiedziała T. Żadnej T

[nieprzenikniona]

Godzinę temu, antylopa napisał:

Jestes w stanie tak wprost powiedzieć T o myślach?

Ja sobie tego nie wyobrażam i nigdy o nich nie powiedziała T. Żadnej T

Kiedyś byłam już przez to w szpitalu i przeszłam kilka wywiadów psychiatrycznych więc akurat z tym tematem nie mam problemów...tzn z mówieniem o nim, a raczej o tym, że takie myśli się pojawiają w mojej głowie...natomiast jeśli faktycznie chciałabym myśl wprowadzić w czyn to na pewno jej ani nikogo nie powiadomię wcześniej...zresztą w razie "w" będzie to raczej czyn spontaniczny, tzn. Kiedy nie uda mi się w końcu nad sobą zapanować...

[Illi]

Czy jest sens z nimi walczyć? Cały czas wracają, wystarczy tylko jedna rzecz, żeby uderzyły z podwójną siłą... 

[nieprzenikniona]

55 minut temu, Illi napisał:

Czy jest sens z nimi walczyć? Cały czas wracają, wystarczy tylko jedna rzecz, żeby uderzyły z podwójną siłą... 

Chyba jest sens bo prędzej czy później mijają...

U mnie obecnie zero ale wkurza mnie to, że biorą mnie z zaskoczenia i coraz ciężej mi się im przeciwstawić...obawiam się, że kiedyś mogę po prostu nie dać rady ehhh