antylopa

Powodzenia A ja nawet nie wiedziałam, że tyle ważnych/cięzkich rzeczy schowałam pod dywan. A byłam pewna, że sobie z nimi poradziłam

Nie zdążyłam się zapytać, bo próbowałam to sama ogarnąć myślami. A potem czas się skończył. Ale zapytam się jej na następnej sesji. Ale ona widzi moje uczucia/emocje. Bardzo często mnie smutek zawiesza. I nie mogę dalej przebrnąć i czas leci

Tylko, że to poczucie winy jest najgorsze. Czasami się zastanawiam czy za mocno nie postawiłam granicy

Ale takie rzeczy żeby rozgryźć to trzeba trafić na dobra Terapetke/Terapeute

Zauważyłam, bo zdążyła mi pokazać dlaczego myle kata i ofiarę....moja mamę odbieram jak kata A to ona była ofiarą

Ale powiem Ci że nawet nie wiem kiedy włączyłam ten mechanizm. On nagle się pojawił i poszedł sobie jak skończyłysmy rozmawiać. A potem żal, że nie powiedziałam nic z listy. A na sam koniec powiedziała mi, ze ciężko będzie coś ruszyć jeżeli czegoś nie chce zobaczyć. Porównała to do podnoszenia kamieni Ja i ona będziemy podnosić kamienie A te karaluchy czyli moja przeszłość, mocne i źle emocje, doświadczenia trzeba będzie je mocno oswietlic i popracować nad oczyszczeniem

Ale już luz. Poszło sobie w 4 litery. I już spokoj

Dobrze. Teraz mamy rozmawiać o wczesnym dzieciństwie. Czyżby się tam czegoś doszukala? Dość mocno ciągnie temat alkoholizmu mojego taty

Zagadalam ja. Nawet się mnie zapytała od kiedy mam taki dobry humor. Czyżby myślała, że idę w górę? I oczywiście nic nie poruszyłam z listy.

Czy Ty siedzisz w mojej głowie?

Tzn jeszcze nie próbowałam ale Terapeutka powiedziała mi że mam klasyczny objaw przeniesienia i mialysmy się tym zająć na ostatniej terapii ale wpadłam w panikę i zagadalam ja całkowicie. Nie pozwoliłam jej dojść do slowa

Czyżby gula w gardle przeszkadzała?

Tak! chce to zrobić

Panicznie Boje się powiedzieć mojej T, że wiem skad bierze się mój lęk do niej. A bierze się on z tego, że jak z nią rozmawiam o przeszłości, to boje się, że ona ma kontakt z moim katem i to co mówie, wszystko mu powie.... Popadam w paranoje...

Czuje do mojego chłopaka ogromną nienawiść. I wyobrażam sobie, że go bije, niszcze i to mnie mocno buduje. A potem płacze ,bo tego nie chce. Bo wiem, że mnie wspiera. Czuje wstyd, że czuję nienawiść do niego.