Co na dzisiaj? - czyli dziennik psychoterapii

[johnn]

Odbyłem dziś spotkanie z psychologiem. Mam blokadę z korzystania uczuć. Zastanawiam się czy ustali przyczynę.

[antylopa]

@acherontia styx hej. no powiem Ci ze grubo. 

 

[Illi]

Dysocjacja. Mój układ nerwowy zstąpił z niebios niczym anioł i zafundował mi totalne odcięcie. Nie wiem czemu, nie wiem jak się czuję, nie wiem nic. Na sesji dzisiaj nie umiałam odpowiedzieć na żadne pytanie co sprawia, że się wku*wiam na samą siebie. 
Widzę natomiast różnicę w podejściu do mojego "nie wiem" obecnej i poprzedniej T. Teraz jest miejsce na moje niewiedzenie, wcześniej odczuwałam jakiś zarzut, słyszałam że muszę się zastanowić i pomyśleć, a nie podchodzić logicznie do wszystkiego. 

[A3aan]

W dniu 12.10.2023 o 20:31, acherontia styx napisał(a):

Ale mnie dzisiaj wk*****a moja t.! Ona jeszcze o tym nie wie, bo to się stało pod koniec sesji i wcale nie chodzi o to co powiedziała, ale o rzecz, która wyszła przez jej nieuwagę i przypadkowe obrócenie kamerki mam ochotę jej napisać co nieco  i w ogóle nie będą to miłe słowa. 

Hej, ta terapia co masz online, płatna jest czy są jakieś gratis?

 

[acherontia styx]

6 minut temu, A3aan napisał(a):

Hej, ta terapia co masz online, płatna jest czy są jakieś gratis?

 

Płatna.

[A3aan]

3 minuty temu, acherontia styx napisał(a):

Płatna.

Oke, a coś więcej można?Szukam sam dla siebie ale wszystko mi wychodzi po angielsku tylko a to nie jest mój ojczysty język. Mogłabyś dać jakieś namiary?priv?

[nieprzenikniona]

W dniu 17.10.2023 o 22:49, Illi napisał(a):

Dysocjacja. Mój układ nerwowy zstąpił z niebios niczym anioł i zafundował mi totalne odcięcie. Nie wiem czemu, nie wiem jak się czuję, nie wiem nic. Na sesji dzisiaj nie umiałam odpowiedzieć na żadne pytanie co sprawia, że się wku*wiam na samą siebie. 
Widzę natomiast różnicę w podejściu do mojego "nie wiem" obecnej i poprzedniej T. Teraz jest miejsce na moje niewiedzenie, wcześniej odczuwałam jakiś zarzut, słyszałam że muszę się zastanowić i pomyśleć, a nie podchodzić logicznie do wszystkiego. 

No chyba każda osoba przepracowująca traumę musi przejść przez te stany, ja ostatnio nie dysocjuję ale nie wiem czy to raczej nie zasługa pakietu leków jakie biorę…

 

U mnie na terapii zrobiło się dużo bardziej otwarcie, łącznie z tym, że powiedziałam mojej terapeutce o tym ile wysiłku wkładałam w to aby jej pewne rzeczy przekazać i jak ona bardzo nie umiała tego odczytać chociaż pewne informacje podsuwałem jej praktycznie pod nos, przyznała mi, że faktycznie prawdopodobnie „omijała” pewne kwestie lub przypisywała im symboliczne znaczenie zamiast odnieść się najpierw do rzeczywistości bo sama nie chciała do siebie dopuścić tego czym to może być…mam tylko nadzieję, że ona na prawdę rozumie z czym ma do czynienia i jakie to powoduje konkretne konsekwencje w moim zachowaniu/ emocjach/ ciele i myślach

[acherontia styx]

Widziałam się dzisiaj z t., przeprosiła mnie i wyjaśniła ostatnią sytuację, ale mam mocno mieszane uczucia  nie do końca kupuję takie wyjaśnienie, ale z drugiej strony ostatecznie jestem w stanie przymknąć oko na całą tę sytuację.

Powiedziałam jej "co mi to zrobiło" tym bardziej po 6 latach terapii, ale nie byłam dzisiaj w bojowym nastroju, bo w sumie sama złość już mi przeszła, bardziej jestem rozżalona i zawiedziona - z tym, że to niestety też mój kawałek dużo robi i to wcale nie wniosek t. co mój własny.

Początkowo w ogóle nie chciałam rozmawiać i samą sesje zaczynałam z nastawieniem, że skończy się po 15 min max, ale w efekcie trwała normalnie. Decyzji co do zakończenia lub kontynuacji nie podjęłam jeszcze. Umówiłam się z nią tak, że jeśli się nie odezwę to widzimy się normalnie w przyszłym tygodniu, jeśli zdecyduje się na zakończenie to dam znać.

Poza tym dowiedziałam się ciekawej rzeczy  nawet jej superwizor na pewnym etapie uznał mnie za "beznadziejny przypadek" i nie tyle, że skreślił mnie co stawiał, że zmiana będzie baaaardzo trudna i terapia może okazać się nieskuteczna. Obecnie sam pyta co u mnie, bo jest pod wrażeniem tego co terapia ze mną "zrobiła" 

 

[WRES]

ERP, tak jak codziennie staram się to robić

[Illi]

W dniu 18.10.2023 o 10:42, A3aan napisał(a):

Oke, a coś więcej można?Szukam sam dla siebie ale wszystko mi wychodzi po angielsku tylko a to nie jest mój ojczysty język. Mogłabyś dać jakieś namiary?priv?

Większość terapeutów w dzisiejszych czasach oferuje terapię online. Najlepiej by było zacząć od określenia z jakimi trudnościami się mierzysz i pod tym kątem szukać terapeuty. 

[nieprzenikniona]

W dniu 19.10.2023 o 21:39, acherontia styx napisał(a):

Widziałam się dzisiaj z t., przeprosiła mnie i wyjaśniła ostatnią sytuację, ale mam mocno mieszane uczucia  nie do końca kupuję takie wyjaśnienie, ale z drugiej strony ostatecznie jestem w stanie przymknąć oko na całą tę sytuację.

Powiedziałam jej "co mi to zrobiło" tym bardziej po 6 latach terapii, ale nie byłam dzisiaj w bojowym nastroju, bo w sumie sama złość już mi przeszła, bardziej jestem rozżalona i zawiedziona - z tym, że to niestety też mój kawałek dużo robi i to wcale nie wniosek t. co mój własny.

Początkowo w ogóle nie chciałam rozmawiać i samą sesje zaczynałam z nastawieniem, że skończy się po 15 min max, ale w efekcie trwała normalnie. Decyzji co do zakończenia lub kontynuacji nie podjęłam jeszcze. Umówiłam się z nią tak, że jeśli się nie odezwę to widzimy się normalnie w przyszłym tygodniu, jeśli zdecyduje się na zakończenie to dam znać.

Poza tym dowiedziałam się ciekawej rzeczy  nawet jej superwizor na pewnym etapie uznał mnie za "beznadziejny przypadek" i nie tyle, że skreślił mnie co stawiał, że zmiana będzie baaaardzo trudna i terapia może okazać się nieskuteczna. Obecnie sam pyta co u mnie, bo jest pod wrażeniem tego co terapia ze mną "zrobiła" 

 

Cokolwiek zdecydujesz to mam nadzieję, że będzie to dla Ciebie dobry wybór, szkoda jedynie, że musisz przed takim w ogóle stawać…

 

U mnie za to na terapii stabilnie, ciężko ale bezpiecznie, chyba ostatnia sytuacja, która miała między nami miejsce nawet wzmocniła tą relację, pomimo tego, że na początku wydawało się, że tylko może ją zniszczyć…

[cynthia]

Ja od jakiegoś czasu unikam terapii. Z moją starą terapeutką nie widziałam się od czerwca. Teraz też ciągle przekładam wizytę z psychologiem. Jakoś nie wiem... wypaliłam się? stresuję się (nie wiem dlaczego) przed kolejną terapią, czego kiedyś nie miałam.

[ga1robe]

Zrobiłem przerwę w terapii, z powodu planów rodzinnych, które nasunęły się na termin cotygodniowych wizyt w ośrodku. Napisałem do sekretariatu ośrodka o termin dzień wcześniej. Jednak zaproponowali tego samego dnia, ale wcześniej.

Wczoraj zadzwoniła pani z sekretariatu ośrodka, pytając się o potwierdzenie terminu (ustawiony automatycznie w kalendarzu).

Ostatnia wizyta zakończyła się ze stwierdzeniem przez terapeutę, że główny mój problem tkwi w ASPI. No i mógłby mi pomóc poprzez mentoring, a także wskazać odpowiednią grupę ludzi w SYNAPSIS.

Przerwa w terapii dała mi czas wolny do zastanowienia się nad podjęciem terapii.

[nieprzenikniona]

Mam wrażenie, że moja terapeutka nigdy nie będzie w stanie zrozumieć co czuję….że żaden sposób opowiedzenia tego nie jest możliwy…

[Illi]

11 minut temu, nieprzenikniona napisał(a):

Mam wrażenie, że moja terapeutka nigdy nie będzie w stanie zrozumieć co czuję….że żaden sposób opowiedzenia tego nie jest możliwy…

Skąd takie poczucie? 

[nieprzenikniona]

Godzinę temu, Illi napisał(a):

Skąd takie poczucie? 

Bo słowami się nie da, a emocje w tym względzie mam tak zablokowane, że nic z nich nie da się wyczytać…może wreszcie powinnam przestać próbować…

[Illi]

8 minut temu, nieprzenikniona napisał(a):

Bo słowami się nie da, a emocje w tym względzie mam tak zablokowane, że nic z nich nie da się wyczytać…może wreszcie powinnam przestać próbować…

Dlaczego zależy Ci, aby zrozumiała co czujesz, jeśli sama nie wiesz co czujesz? W sensie, ona tego nie przeżyła, więc dopóki Ty nie będziesz wiedzieć jakie masz emocje ona też ich nie pozna. 

[nieprzenikniona]

27 minut temu, Illi napisał(a):

Dlaczego zależy Ci, aby zrozumiała co czujesz, jeśli sama nie wiesz co czujesz? W sensie, ona tego nie przeżyła, więc dopóki Ty nie będziesz wiedzieć jakie masz emocje ona też ich nie pozna. 

Tzn. Ja wiem co czuję, ale nie mogę tego w żaden sposób pokazać…mam wewnętrzny zakaz zrobienia tego (tzn teraz już tylko wewnętrzny) na tyle silny, że nie mam pojęcia jak go przełamać i wygląda to finalnie tak, że chociaż wewnętrznie wyję z rozpaczy i drżę z przerażenia to na zewnątrz wychodzi z tego tylko uśmiech/ śmiech - musi to wyglądać totalnie absurdalnie w stosunku do tego co mówię…napisałam jej o tym maila, tzn skąd to się wzięło, bo akurat to wiem…szkoda tylko,  że nic z tej wiedzy nie wynika…

[Illi]

18 minut temu, nieprzenikniona napisał(a):

Tzn. Ja wiem co czuję, ale nie mogę tego w żaden sposób pokazać…mam wewnętrzny zakaz zrobienia tego (tzn teraz już tylko wewnętrzny) na tyle silny, że nie mam pojęcia jak go przełamać i wygląda to finalnie tak, że chociaż wewnętrznie wyję z rozpaczy i drżę z przerażenia to na zewnątrz wychodzi z tego tylko uśmiech/ śmiech - musi to wyglądać totalnie absurdalnie w stosunku do tego co mówię…napisałam jej o tym maila, tzn skąd to się wzięło, bo akurat to wiem…szkoda tylko,  że nic z tej wiedzy nie wynika…

Czyli chciałabyś, aby wiedziała co się dzieje w środku Ciebie? Jak ta mała dziewczynka krzyczy i drży z przerażenia? 

[acherontia styx]

41 minut temu, nieprzenikniona napisał(a):

mam wewnętrzny zakaz zrobienia tego (tzn teraz już tylko wewnętrzny) na tyle silny, że nie mam pojęcia jak go przełamać

Zaczęłabym od porozmawiania o tym wewnętrznym zakazie i "rozbrojenia go". 

[nieprzenikniona]

26 minut temu, Illi napisał(a):

Czyli chciałabyś, aby wiedziała co się dzieje w środku Ciebie? Jak ta mała dziewczynka krzyczy i drży z przerażenia? 

Jasne, że wolę żeby wiedziała, zresztą to chyba pierwszy etap w kierunku integracji - połączyć to co kompletnie rozdzielone…

5 minut temu, acherontia styx napisał(a):

Zaczęłabym od porozmawiania o tym wewnętrznym zakazie i "rozbrojenia go". 

Rozmawiamy, ale właśnie nie wiem czy ona to rozumie, albo raczej na ile to rozumie…

[acherontia styx]

Teraz, nieprzenikniona napisał(a):

Rozmawiamy, ale właśnie nie wiem czy ona to rozumie, albo raczej na ile to rozumie…

To taki mój pro tip, który u mnie działał. Odpuścić temat na jakiś czas (o ile możesz sobie na to pozwolić), w końcu przyjdzie jego czas i sama wrócisz do tego.

U mnie to działało, t. mogła mnie i pół roku męczyć o coś a ja nie mogłam wydukać ocb. T. skapitulowała to ja sama po jakimś czasie wyskakiwałam z tematem.

[nieprzenikniona]

2 minuty temu, acherontia styx napisał(a):

To taki mój pro tip, który u mnie działał. Odpuścić temat na jakiś czas (o ile możesz sobie na to pozwolić), w końcu przyjdzie jego czas i sama wrócisz do tego.

U mnie to działało, t. mogła mnie i pół roku męczyć o coś a ja nie mogłam wydukać ocb. T. skapitulowała to ja sama po jakimś czasie wyskakiwałam z tematem.

Wiem o co chodzi ale z tym tematem jest tak, że nie można go od tak sobie odpuścić, wraca tak czy inaczej…

no i to nie jest tak, że ja nie chcę mówić, tzn. Niespecjalnie chcę ale mówię, bo wiem, że jeśli wszystkiego nie opiszę w miarę dokładnie słowami to nie będzie to możliwe do odczytania z emocji, które pokazuję…to chyba ten brak kompatybilności pomiędzy tym co mówię a tym jak to mówię (w sensie emocji, nie słów) powoduje główne problemy z komunikacją między nami…może faktycznie to musi wyglądać tak, że część rzeczy jej powiem a część po prostu napiszę…tzn przynajmniej póki co…

[Illi]

Terapia dopiero w piątek, a do mnie wraca coraz więcej kawałków wspomnień. Sama zaczynam zastanawiać się co jest prawdą...

[nieprzenikniona]

6 godzin temu, Illi napisał(a):

Terapia dopiero w piątek, a do mnie wraca coraz więcej kawałków wspomnień. Sama zaczynam zastanawiać się co jest prawdą...

No to jest właśnie problem jak odróżnić prawdziwe wspomnienia od fałszywych, ja chyba najbardziej odróżniam je po tym, że wyglądają podobnie jak te dobre, tzn głównie emocje, obrazy raczej brak dźwięku (tzn pamiętania co ktoś wtedy mówił, bardziej pamiętam jaki to miało dla mnie emocjonalny wydźwięk a nie słowa jakie padły), jeśli we „wspomnieniu” pojawiają się jakieś dialogi/ monologi to raczej je wykluczam, chociaż może okazać się, że część z tych wspomnień jednak jest prawdziwa tylko mój mózg dorobił sobie do tego jakieś wypowiedzi…

 

wczoraj po terapii miałam totalny zjazd emocjonalny, teraz już jest lepiej (nie ma to jak 8h zapierdzielu psychicznego w pracy) ale dzisiaj znowu mam sesję a po tym co napisałam to raczej ciężko będzie nie wracać do tematu…jak tak dalej pójdzie to nawet ten lit mnie nie utrzyma…

Edytowane 24 Października 2023 przez nieprzenikniona