Dzienne Wrony - Nocne Darki (czynne 24 h na dobę)

[Lucy32]

19 minut temu, Mic43 napisał(a):

Ha tez kiedyś myślałem, że zbierze się nade mną konsylium jak w dr House i będą się zastanawiać co mi jest i jak mi pomóc. 

Niestety, nie w pl i nie na NFZ. 

Jada z nami jak z owcami, 5min dla pacjenta recepta i hejaa...dalej radz sobie sam

Zadnego zaopiekowania sie pacjentem,bo obok lezy jeszcze z 30tu

[Mic43]

2 minuty temu, Lucy32 napisał(a):

Jada z nami jak z owcami, 5min dla pacjenta recepta i hejaa...dalej radz sobie sam

Zadnego zaopiekowania sie pacjentem,bo obok lezy jeszcze z 30tu

Dokładnie tak. Ale nie dajcie sobie wmówić, że to jest coś złego, że oczekujemy więcej. To nie z nami jest problem. 

[Catriona]

35 minut temu, Mic43 napisał(a):

Ha tez kiedyś myślałem, że zbierze się nade mną konsylium jak w dr House i będą się zastanawiać co mi jest i jak mi pomóc. 

Niestety, nie w pl i nie na NFZ.

Leżac w Klinice psychiatrii ile razy byłam wzywana na konsylium przez 6 tygodni? 4 RAZY. Tam wszyscy pacjenci mieli konsylium w pierwszym tygodniu po przyjęciu, a czasami kierownik kliniki wzywał dodatkowo kogoś jak chciał jeszcze porozmawiać, właśnie dlatego ja byłam kilka razy bo zmieniali leczenie. Oddział oddziałowi nierówny. 

[Dalja]

1 godzinę temu, Mic43 napisał(a):

Ha tez kiedyś myślałem, że zbierze się nade mną konsylium jak w dr House i będą się zastanawiać co mi jest i jak mi pomóc. 

Niestety, nie w pl i nie na NFZ. 

Prywatnie chyba się da..

[Mic43]

2 godziny temu, Dalja napisał(a):

Prywatnie chyba się da..

no jak masz dużo hajsu, to wszystko można.

 

3 godziny temu, Catriona napisał(a):

Leżac w Klinice psychiatrii ile razy byłam wzywana na konsylium przez 6 tygodni? 4 RAZY. Tam wszyscy pacjenci mieli konsylium w pierwszym tygodniu po przyjęciu, a czasami kierownik kliniki wzywał dodatkowo kogoś jak chciał jeszcze porozmawiać, właśnie dlatego ja byłam kilka razy bo zmieniali leczenie. Oddział oddziałowi nierówny. 

O to ciekawe. Tak powinni też terapeuci działać.

[Catriona]

22 minuty temu, Mic43 napisał(a):

O to ciekawe. Tak powinni też terapeuci działać.

Na oddziale terapeutycznym też miałam konsylium, ale jedno tylko takie żeby chcieli ze mną rozmawiać. Na "dywanik" do kierownika oddziału poza tym też byłam wzywana parę razy xDDD ale to bardziej za regulamin

Wszystko zależy od oddziału i jego organizacji pracy.

Moja lekarka u siebie w przychodni nawet ma usługę konsylium. Oczywiście swoje to kosztuje, bo to przychodnia prywatna, ale jak pacjent chce to może sobie zażyczyć.

Edytowane Piątek o 17:59 przez Catriona

[bei]

21 godzin temu, Catriona napisał(a):

Na "dywanik" do kierownika oddziału poza tym też byłam wzywana parę razy xDDD ale to bardziej za regulamin

Kurcze ja nie wiem czy kiedykolwiek bylam "na dywaniku". Ja to taka grzeczna pokorna dziewczyna .

 

Robię trochę porządek w swoich rzeczach. Jak to przy takiej okazji znajduje się różne ciekawe i mniej ciekawe rzeczy. W ręce wpad mi mój życiorys który napisałam na terapie grupowa. Przeczytalam jedna stronę z 13 i wyglądało to mniej więcej tak:

Przeczytalam kilka pierwszych zdan i mysle sobie "serio to napisaalas" idę dalej i znowu "nie no naprawdę miałam odwagę to napisac?". Doszlam do połowy strony i sobie myślę "jak ja dałam radę to napisać, co wiecej jak dałam radę to przeczytać przed grupą,  a potem dać im do tego dostep"... . Myślę sobie ok, może postanowiłam wtedy (10lat temu) napisać na poczatek co najgorsze i potem już nie ma takich kwiatków". I co... kilka zdań dalej zrobiło mi się goraca i Myślę "nie nie mogłaś tego napisać, nie mogłaś tego przeczytac...". Po tej jednejstronie czułam się tak zażenowana, że wtedy na grupie musiałam chyba wyłączyć w sobie uczucie wstydu, bo teraz nawet anonimowo, nie napisałabym raczej tego w internecie, co wtedy podpisałam swoim imieniem i nazwiskiem.

[Raccoon]

4 godziny temu, bei napisał(a):

Kurcze ja nie wiem czy kiedykolwiek bylam "na dywaniku". Ja to taka grzeczna pokorna dziewczyna .

 

Robię trochę porządek w swoich rzeczach. Jak to przy takiej okazji znajduje się różne ciekawe i mniej ciekawe rzeczy. W ręce wpad mi mój życiorys który napisałam na terapie grupowa. Przeczytalam jedna stronę z 13 i wyglądało to mniej więcej tak:

Przeczytalam kilka pierwszych zdan i mysle sobie "serio to napisaalas" idę dalej i znowu "nie no naprawdę miałam odwagę to napisac?". Doszlam do połowy strony i sobie myślę "jak ja dałam radę to napisać, co wiecej jak dałam radę to przeczytać przed grupą,  a potem dać im do tego dostep"... . Myślę sobie ok, może postanowiłam wtedy (10lat temu) napisać na poczatek co najgorsze i potem już nie ma takich kwiatków". I co... kilka zdań dalej zrobiło mi się goraca i Myślę "nie nie mogłaś tego napisać, nie mogłaś tego przeczytac...". Po tej jednejstronie czułam się tak zażenowana, że wtedy na grupie musiałam chyba wyłączyć w sobie uczucie wstydu, bo teraz nawet anonimowo, nie napisałabym raczej tego w internecie, co wtedy podpisałam swoim imieniem i nazwiskiem.

 

Ja w szpitalu nawet nie miałem obaw mówić o tym że zdarzyło mi się nieraz zesrać w gacie w miejscu publicznym bo nie zdążyłem do toalety

[bei]

8 minut temu, Raccoon napisał(a):

 

Ja w szpitalu nawet nie miałem obaw mówić o tym że zdarzyło mi się nieraz zesrać w gacie w miejscu publicznym bo nie zdążyłem do toalety

Rozumiem. Tylko jeszcze jest różnica zrobić coś "niechcacy", a zrobić coś ze świadomością. Wiesz jednak trochę inaczej to wygląda gdy mówisz, nie zdążyłem do toalety bo miałem problemy z układem trawienny,  a inaczej zesrałem sie w miejscu publicznym w gacie w sumie nie wiem dlaczego, ot tak i potem szukać odpowiedzi dlaczego. 

Ja już po tej jednej stronie mam tak że jak mówiłam o tych sytuacjach kiedykolwiek na terapi to mnie skręcało na fotelu z zażenowania, a w tym życiorysie po prostu wymieniałam te rzeczy jedna za drugą. To są "te" tematy, ktore gdy pojawiaja mi sie w głowie na terapi to milczę. Milczę bo nie chce o nich mówić, a nie widzę też sensu pleść w tym czasie o czymś byle gadać. 

[Catriona]

10 godzin temu, bei napisał(a):

To są "te" tematy, ktore gdy pojawiaja mi sie w głowie na terapi to milczę. Milczę bo nie chce o nich mówić, a nie widzę też sensu pleść w tym czasie o czymś byle gadać. 

I to są właśnie te tematy, które prawdopodobnie powinnaś poruszyć, żeby pójść z terapią do przodu. 

[bei]

9 godzin temu, Catriona napisał(a):

I to są właśnie te tematy, które prawdopodobnie powinnaś poruszyć, żeby pójść z terapią do przodu. 

Może tak, może nie... . Tak naprawdę to nie wiem czy mam jeszcze coś takiego o czym nigdy nie powiedziałam na żadnej terapi. Tylko że to wraca, np. ten wstyd sprzed lat, ten gdy o tym mówiłam, gdy o tym pomyślę, on dalej we mnie jest.

[sailorka]

Mam ostatnio sporo stresów. Najpierw moja mama została z córeczką, a my pojechaliśmy do kina. Mała spadła jej z łóżka i mama wezwała karetkę. Na szczęście nic się nie stało. Teraz mąż mówi o rozstaniu. Będziemy mieszkać razem, będzie utrzymywał mnie i dziecko, ale nie będziemy już ani parą, ani rodziną. Jestem załamana. Tego brakuje, żeby miała nawrót choroby.

[sailorka]

Jestem załamana. Świat mi się zawalił.