Nie radze sobie ze smiercia cioci...

[Misiunia]

4 dni temu zmarla moja ukochana ciocia.Byla dla mnie jak druga mama.Zawsze dobra,mądra,nigdy nikogo nie oceniala I kazdemu pomagala..

Ciocia miala 70 lat i ktos moze powiedziec ze to duzo,ale nie ktos kto ja znal.Byla zawsze pełna energii,aktywna,ciekawa swiata  I zawsze usmiechnieta choc spotkalo ja z zyciu wiele złego.Wygladala na max 50 lat-zadbana,ladnie ubrana,uczesana.....Wykryto u niej raka trzustki 4 tygodnie przed smiercia I nawet  to jej nie załamalo.Lekarze byli bardzo dobrej mysli,guz byl maly,bez przerzutow,operacyjny...

Szla na operacje pelna nadziei I miala plany co zrobi jak juz wróci do domu.Niestety po operacji pojawily sie komplikacje-doszlo do martwicy niektórych narządow I ciocia odeszla 2 tygodnie po operacji.Jestem w szoku,nie potrafie sobie znalezc miejsca,ciągle placze,tylko tak po kryjomu,bo nie chce zeby moj synek  widzial,ze placze-on zreszta tez bardzo przezyl smierc swojej cioci-babci...wszystko wydaje mi sie takie bez sensu.Denerwuje mnie caly swiat dookola,ze wszyscy sa tacy radosni,a cioci juz nie ma.Nie potrafie sie pogodzic ze jej juz nie ma,ze jej juz nie zobacze...nie dociera to do mnie...Najgorsze jest to ze wlasciwie to ona nie umarla na raka,tylko z powodu komplikacji po operacji,nawet nie dostala szansy zeby powalczyc z tym gadem,a znajac jej sile I zaciecie to na pewno by wygrala.I to chyba boli najbardziej...Chce mi sie krzyczec z bezsilnosci...Byc moze forum to nie miejsce na uzalanie sie po smierci ukochanej osoby... Ale z drugiej strony,nie mam z kim porozmawiac,wypłakac sie..W domu chowam sie po kątach I udaje ze jestem silna dla synka....Jak wy radzicie sobie ze smiercia bliskich?

[Gość]

To forum jest właściwym miejscem na pisanie takich rzeczy, na wypisanie Twoich prawdziwych uczuć. Trzymaj się

[warning]

Misiunia, czy rozważałaś wizytę u psychoonkologa? Tak, żeby pokierował Tobą, jak ogarnąć rozpacz, poczucie niesprawiedliwości?