nauczanie domowe

[ayanna]

Cześć

 

Mam 15 lat, w tym półroczu przeniosłam się do nowej szkoły. Bo w poprzedniej miałam problemy. Od paru dni, boli mnie ciągle brzuch, głowa, nie mogę nic jeść, chce mi się wymiotować. Gdy przychodzę do szkoły cała się trzesę, serce mi szybko bije i mam ochotę stamtąd jak najszybciej uciec. Nie lubię tej szkoły, po prostu źle się w niej czuje, odrażają mnie ludzie, nie mogę znaleźć z nimi wspólnego języka. Jestem samotna. Na każdej lekcji mam oczy pełne łez, a jak wracam do domu to płaczę i nie potrafię przestać. Rodzice to zauważli i starają mi się jakoś pomóc jak tylko potrafią. Moja mama stwierdziła że nie nadaje się do gimnazjum, a muszę spędzić jeszcze w nim 1,5 roku. Chodzę do psychologa/psychiatry i mam podejrzenie nerwicy. Z dnia na dzień jest coraz gorzej, jak wieczorem wiem że muszę tam iść na następny dzień to ogarnia mnie strach, nie mogę spać, cała się trzęse. Nie chcę już tam wracać. Moje pytanie brzmi następująco, czy możliwe by było nauczanie indywidualne? Opowiedziałam o tym rodzicom, ale nie są przekonani. Wydaje mi się że to będzie dla mnie najlepsze. Nie wiem jak ich przekonać.

[premullo]

Witaj ayanna ! Dobrze wiem co przezywasz. Sam gdy chodziłem do szkoły czasem nie mogłem wytrzymac na lekcjach. Dretwienie rąk , słabosc , utracona koncętracja , przyspieszone bicie serca i podwyzszone cisnienie. Ja miałemto szczescie , że nerwica dopadła mnie w czwartej klasie technikum i z trudem ale udało mi sie przetrwac. Wiem , ze to dalo mi poczucie , ze moge to jednak przetrwac, ze nerwica mnie nie pokonala. Dlatego tez bym Ci radził jeszcze sprobowac. ale jezeli nie dasz rady to z nauczaniem indywidualnym nie powinno byc problemu . A co to rodziców to porozmawiaj z nimi szczerze co czujesz to wtedy byc moze zrozumieja . Jezeli masz normalnych rodzicow to powinni zrozumiec. Pozdrawiam Cie i wierze ,ze Ci sie uda :)

[*Monika*]

ayanna, parę wskazówek dla Ciebie i rodziców jak załatwić nauczanie indywidualne:

 

PROCEDURY ORGANIZACJI NAUCZANIA INDYWIDUALNEGO

 

Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 września 2008 r. w sprawie sposobu i trybu organizowania indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży

 

1. Indywidualne nauczanie obejmuje młodzież, której stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia udział w zajęciach szkolnych.

2. Nauczanie indywidualne organizuje się na czas określony w orzeczeniu o potrzebie indywidualnego nauczania wydanym przez zespół orzekający działający w publicznej poradni psychologiczno – pedagogicznej, w tym

poradni specjalistycznej.

3. Dyrektor szkoły lub wicedyrektor organizuje nauczanie indywidualne w sposób zapewniający wykonanie określonych w orzeczeniu zaleceń dotyczących warunków realizacji potrzeb edukacyjnych dziecka oraz form pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

4. Dyrektor wyznacza nauczycieli, którym powierza prowadzenie zajęć nauczania indywidualnego i w porozumieniu z nimi ustala plan zajęć ucznia. Lekcje odbywają się co najmniej trzy dni w tygodniu.

5. Wyjątkowo, w uzasadnionych przypadkach, dyrektor może powierzyć prowadzenie zajęć edukacyjnych z uczniem w ramach nauczania indywidualnego nauczycielowi zatrudnionemu w innej szkole.

6. Zajęcia nauczania indywidualnego odbywają się w szkole w wyznaczonym pomieszczeniu, w domu ucznia lub w placówce

wychowawczej w wymiarze 10 -12 godzin tygodniowo. O miejscu zajęć decyduje dyrektor/wicedyrektor, sugerując się zaleceniami zawartymi w orzeczeniu.

7. Rodzic ucznia ma obowiązek zapewnić właściwe warunki na prowadzenienauczania w domu ucznia – osobne pomieszczenie, ciszę i bezpieczeństwo.

8. Nauczanie indywidualne może odbywać się w szkole na wniosek rodzica,który nie może zapewnić w domu właściwych warunków na prowadzenie nauczania.

9. Dyrektor na wniosek nauczycieli może zarządzić prowadzenie nauczania indywidualnego w szkole, jeśli rodzice nie zapewnią właściwych warunków do prowadzenia lekcji w domu ucznia, a stan zdrowia ucznia na to pozwala.

10.W nauczaniu indywidualnym realizuje się treści wynikające z podstawy programowej kształcenia ogólnego oraz obowiązkowe zajęcia edukacyjnewynikające z ramowego planu nauczania w gimnazjum dostosowane do potrzeb i możliwości psychofizycznych ucznia.

11.Dyrektor, na wniosek nauczyciela prowadzącego zajęcia indywidualnego nauczania, może odstąpić od realizacji niektórych treści nauczania objętych obowiązkowymi zajęciami edukacyjnymi, stosownie do możliwości psychofizycznych ucznia.

12.Zajęcia nauczania indywidualnego dokumentowane są w dzienniku elektronicznym. Nauczyciele uczący mają obowiązek wpisywać na bieżąco tematy zajęć i oceny z przedmiotów edukacyjnych. Wychowawca klasy czuwa nad dokumentacją.

 

ZALECENIA SZCZEGÓŁOWE

 

I. Rodzice, opiekunowie prawni.

 

• Kierują wniosek do publicznej poradni psychologiczno –pedagogicznej o wydanie orzeczenia o potrzebie zorganizowania nauczania indywidualnego, dostarczając:

a) dokumentację medyczną – zaświadczenia lekarza specjalisty,

b) opinię wychowawcy klasy/ pedagoga szkolnego,uwzględniającą min. realizację obowiązku szkolnego.

• Dostarczają orzeczenie o przyznaniu nauczania indywidualnego dyrektorowi szkoły wraz z podaniem.

• Zapewniają właściwe warunki do prowadzenia lekcji w domu, jeśli dyrektor podejmie decyzję o realizacji nauczania indywidualnego w domu ucznia lub w placówce wychowawczej (dom dziecka). Zapewniają:

a) osobne pomieszczenie,

b) ciszę,

c) bezpieczeństwo.

• Informują szkołę o niemożności realizacji zajęć z powodu choroby ucznia lub ważnych spraw rodzinnych.

• Zgłaszają dyrektorowi szkoły, że nie mogą zapewnić właściwych warunków na zorganizowanie zajęć w domu ucznia.

• W przypadku, gdy dyrektor szkoły podejmie decyzję o zorganizowaniu nauczania indywidualnego w szkole, są zobowiązani kontrolować frekwencję dziecka na zajęciach.

• Biorą odpowiedzialność za zachowanie dziecka na zajęciach.

II. Dyrektor szkoły / wicedyrektor

 

• Na czas określony w orzeczeniu poradni psychologiczno –pedagogicznej organizuje nauczanie indywidualne ucznia.

• organizuje nauczanie indywidualne w sposób zapewniający wykonanie określonych w orzeczeniu zaleceń dotyczących warunków realizacji potrzeb edukacyjnych dziecka oraz form pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

• Określa miejsce realizacji nauczania indywidualnego po analizie orzeczenia poradni i warunków domowych ucznia. Nauczanie może odbywać się w szkole, w domu ucznia lub w placówce wychowawczej.

• Wyznacza nauczycieli prowadzących zajęcia edukacyjne w liczbie 10 - 12 godzin tygodniowo i ustala z nimi planzajęć.

• Dba o właściwy przebieg nauczania indywidualnego.

 

III. Wychowawca

 

• Pisze opinię o uczniu do poradni psychologiczno – pedagogicznej.

• Współpracuje z rodzicami ucznia, informując ich o wszelkich uwagach związanych z przebiegiem nauczania indywidualnego, w tym zachowania ucznia na zajęciach i frekwencji na lekcjach, jeśli nauczanie odbywa się w

szkole.

• Współpracuje z rodzicami ucznia w celu kontroli sytuacji zdrowotnej, dydaktycznej oraz osobistej ucznia.

• Informuje nauczycieli o przyczynach nauczania indywidualnego określonych w orzeczeniu w celu dostosowania treści programowych do realizacji przez ucznia.

• Umożliwia uczniowi udział w zajęciach pozalekcyjnych, uroczystościach i imprezach szkolnych.

• Współpracuje z pedagogiem szkolnym.

 

IV. Pedagog szkolny

 

• Zapoznaje rodziców z wymaganiami poradni psychologiczno – pedagogicznej dotyczącymi uzyskania orzeczenia o potrzebie nauczania indywidualnego.

• Na prośbę rodziców/ opiekunów prawnych przygotowuje opinię o uczniu po konsultacji z wychowawcą klasy.

• Przekazuje wychowawcy klasy kserokopię orzeczenia poradni psychologiczno – pedagogicznej o nauczaniu

indywidualnym.

• Udziela nauczycielom wskazówek do pracy z uczniem, uwzględniając stan chorobowy i zalecenia poradni psychologiczno – pedagogicznej.

• Poznaje warunki życia i nauki ucznia w jego środowisku rodzinnym.

• Otacza ucznia opieką poprzez:

a) poznanie aktualnego stanu zdrowia oraz sytuacji osobistej i rodzinnej ucznia,

b) rozpoznawanie potrzeb ucznia związanych z samorealizacją,

c) współpracę z rodzicami / opiekunami prawnymi ucznia,

d) współpracę z wychowawcą klasy,

e) współpracę z nauczycielami.

• Interweniuje w sytuacjach zakłócających przebieg nauczania indywidualnego zarówno ze strony ucznia,

rodziców / opiekunów prawnych, jak i nauczycieli, informując o tym wychowawcę klasy i dyrektora gimnazjum.

 

V. Nauczyciele

 

• Ustalają wraz z wicedyrektorem plan zajęć ucznia.

• Prowadzą lekcje w ramach nauczania indywidualnego w określonym przez dyrektora szkoły miejscu i czasie.

• Dokumentują zajęcia w dzienniku elektronicznym.

• O swojej nieobecności na zajęciach informują telefonicznie ucznia lub jego rodziców/ opiekunów prawnych.

• Realizują z uczniem podstawę programową.

• Dostosowują treści nauczania do sytuacji dziecka – jego stanu zdrowia.

• Informują dyrektora szkoły o niemożliwości realizacji niektórych treści programowych ze względu na możliwości psychofizyczne ucznia.

• O zakłóceniach w przebiegu nauczania indywidualnego informują wychowawcę klasy lub pedagoga.

[Lukaszekilllll]

ja mam nauczanie inwidualne od jakoś 12 latka , w szkole nie mogłem wysiedzieć ciągle biegałem po klasie jak opętany xD teraz może już bym był normalny wczesniej jakis dziwny byłem , może dla tego że sobie w łbe ubzdurałem że szkoła jest paskudna , niszczy czas i życie .

 

mam lat w tym roku 15 to chyba tyle co ty

 

-- 17 lut 2012, 13:07 --

 

nauczanie inwidualne jest nawet spoko mało lekcij z 1-2 dziennie , krótkie lekcje i mało zadaja do domu i można się popytać pani jak się czegoś nie wie , jest spokuj , wartościowsze lekcje raczej .

Edytowane 17 Lutego 2012 przez Gość

[ayanna]

Rozmawiałam z rodzicami o tym nie raz. Mama widzi jak to przeżywam i każe mi być silna. Ciągle wspominam jej o możliwości nauczania domowego, jednak ona się nie zgadza. Boi się również tego że będzie musiała ujawnić to że chodzę do psychologa i może to mieć wpływ na moją przyszłość.

Fakt, przepisali mnie na moje własne życzenie, ponieważ myślałam że może tylko tamta szkoła mi nie pasuje, ale okazało się że w tej jest jeszcze gorzej. Rodzice mówią że muszę teraz ponosić odpowiedzialność za swoje czyny i później będę silniejsza. Zdarzało się tak że uciekałam ze szkoły, bo już nie mogłam wytrzymać tam psychicznie. Oni ciągle nie chcą się zgodzić.

[Lukaszekilllll]

Rozmawiałam z rodzicami o tym nie raz. Mama widzi jak to przeżywam i każe mi być silna. Ciągle wspominam jej o możliwości nauczania domowego, jednak ona się nie zgadza. Boi się również tego że będzie musiała ujawnić to że chodzę do psychologa i może to mieć wpływ na moją przyszłość.

Fakt, przepisali mnie na moje własne życzenie, ponieważ myślałam że może tylko tamta szkoła mi nie pasuje, ale okazało się że w tej jest jeszcze gorzej. Rodzice mówią że muszę teraz ponosić odpowiedzialność za swoje czyny i później będę silniejsza. Zdarzało się tak że uciekałam ze szkoły, bo już nie mogłam wytrzymać tam psychicznie. Oni ciągle nie chcą się zgodzić.

 

cytuje i później będę silniejsza - Albo nałapiesz się jakiejś choroby psyhicznej ( Przez ten stres itp ) , urodzisz znerwicowane dzieci albo twoje dzieci je urodzą( większe chyba jest prawdopodobieństwo jest że jak ty jesteś zestresowana chora itp to twoje dzieci też mogą być ale nie muszą ) , Będziesz miała złe wspomnienia itp . Wiesz co stres robi z ludźmi poczytaj sobie , jak pisałem możesz mieć choroby psyhiczne itp albo możesz mieć chorobę typu wrzody , chory wzrok itp . I tak po za tym stres zjada dużo energi po szkole jesteś pewnie bardzo zmęczona i nie masz siły ćwiczyć itp .

 

Powiem ci że masz jakiś trochę dziwnych rodziców ..... powinnaś pogadać z psychologiem co powinnaś zrobić opowiedz psyholog to wszystko .

[ayanna]

Wiem że są dziwni, już raz zdarzyło się tak że przez stres przedawkowałam leki i okaleczyłam sobie ręce, praktycznie wylądowałam na oddziale psychiatrycznym. Będę rozmawiała już niedługo, mam nadzieje że psycholog pomoże mi przekonać rodziców.

Wszystko rozumiem i też jestem zdania że to mnie nie wzmocni, ale tak to jest rozmawiać z moimi rodzicami.

 

-- 17 lut 2012, 18:23 --

 

Wiem że są dziwni, już raz zdarzyło się tak że przez stres przedawkowałam leki i okaleczyłam sobie ręce, praktycznie wylądowałam na oddziale psychiatrycznym. Będę rozmawiała już niedługo, mam nadzieje że psycholog pomoże mi przekonać rodziców.

Wszystko rozumiem i też jestem zdania że to mnie nie wzmocni, ale tak to jest rozmawiać z moimi rodzicami.

 

Tak po szkole wracam i się kładę bo nie mam siły się nigdzie ruszyć, straciłam chęć wychodzenia z domu.

[Lukaszekilllll]

i Powinnaś się zacząć leczyć czy coś , no pewnie jak jesteś gdzieś w sklepie czy coś to się tak denerwujesz a co będzie jak pójdziesz do pracy ? nie można tak ciągle od tego uciekać , najlepiej pogadaj z psychologiem .